Όνειρα!

[Manuel Jimenez 21]

Σ'εναν καναπε

[TazZ]

ε καθαρό Χ είναι το ματς τότε.

[pirovatis]

1ημίχρονο Χ τελικό για την ακρίβεια.

[Jordi_7]

Θα βγάλω τα μάτια μου με αυτά που διαβάζω.

[ball38]

Όταν βλέπεις ότι είσαι undercover "συμμαχικός" κατάσκοπος που κανει το Γερμανό ταχυδρόμο στην εποχή του Χίτλερ.... something is wrong...

[tommot]

Μη ξαναμπεις στη σελίδα της Χ.Α.

[Geologos]

Όταν βλέπεις ότι είσαι undercover "συμμαχικός" κατάσκοπος που κανει το Γερμανό ταχυδρόμο στην εποχή του Χίτλερ.... something is wrong...

valkyrie?

[ball38]

ballkyrie

[Aris7]

η επιδημια των Παντελη-alike jokes εχει παρει ανησυχητικες διαστασεις

[Sir___Alex]

you mean παντελαϊκ.


εδιτ:ωχ.

[Aris7]

απο τα πιο κουλα και ωραια ονειρα που εχω δει στη ζωη μου.

ηταν λεει, καλοκαιρι του 2012 και γινοταν οι Ολυμπιακοι αγωνες, οχι στο Λονδινο αλλα στην Κινα

ημουν μελος της Ελληνικης αποστολης (!) και συμμετειχα στα αγωνισματα της κολυμβησης και του τεννις!
Πιο συγκεκριμενα, θα συμμετειχα στα 50μ & 100μ ελεύθερο και στο διπλό μεικτο του τέννις

φτανουμε λοιπον Πεκινο με το μεγαλυτερο μερος της Ελληνικης αποστολης και απο εκει, μερικοι απο εμας παιρνουμε ανταποκριση για να παμε στην Xiamen οπου και θα γινοταν το αγωνισμα της κολυμβησης !!

φτανουμε λοιπον στην Xianmen και οι συνθηκες μου μοιαζαν λιγο πρωτογονες!
Μας παιρνουν απο το αεροδρομιο και μας πανε σε κατι τυπου σπιτια-appartments σε μια συνοικια της πολης, κοντα σχετικα στις εγκαταστασεις που ειχαν φτιαχτει για το αγωνισμα της κολυμβησης (αλλα και του μπασκετ, οπως θα καταλαβετε αργοτερα!)

Οι δρομοι αθλιοι, οι οδηγοι χειροτεροι και απο Ελληνες εν τω μεταξυ... φτανουμε λοιπον σε αυτα τα σπιτια και τακτοποιουμαστε.

Ξημερωνει λοιπον η 2η μερα στην Κινα (και 1ο πρωινο στην Xianmen) και πηγαινουμε στο γηπεδο. Τακτοποιουμαι και παω στο βοηθητικο κολυμβητηριο να κανω μερικες διαδρομες/ζεσταμα προ του αγωνα μου. Περιμενω να με φωναξουν για να αγωνιστω στην 7η σειρα που ηταν προγραμματισμενο να τρεξω αλλα τελικα δεν με φωναζουν ποτε και ετσι χανω τη σειρα μου. Αφου διαμαρτυρομαι σε πολυ εντονο υφος. Οι Κινεζοι αναγνωριζουν το λαθος τους και ζητανε συγνωμη και ετσι με βαζουν να αγωνιστω σε αλλη σειρα.

Αγωνιζομαι τελικα στην 11η απο τις 16 συνολικα σειρες για τα 50μ ελευθερο και τερματιζω 1ος απο τους 5 (μικρή σειρά). περιμενω να τελειωσουν και οι αλλες σειρες για να δω αν εχω περασει στον επομενο γυρο των 64

παω προς τα πισω να κανω ενα τζακουζι (!) και εκεινη τη στιγμη συνανταω την εθνικη ομαδα μπασκετ της Λιθουανιας και πιο συγκεκριμενα βλεπω τον Σειμπουιτις (!!!) ο οποιος με αναγωριζει και αγκαλιαζομαστε. Εκεινη τη στιγμη εμφανιζεται και ο Γκετσεβιτσιους με τον οποιο εχουμε θερμο εναγκαλισμο και μετα εμφανιζεται και ο Σαρας μαζι με την Κλειζα με τους οποιους αγκαλιαζομαστε και μιλαμε για κανενα 10λεπτο.

Παω προς τα εσωτερικα των εγκαταστασεων οπου ηταν ολοι οι χωροι για τους αθλητες. Αποδυτηρια, εστιατορια, γραμματεια κτλ. Για την γραμματεια ηταν υπευθυνες 3 μεγαλης ηλικιας (60+ γερμανιδες) Γερμανιδες που ηταν υπευθυνες για το back office administration. Εχουμε μια πολυ ωραια συζητηση για την Ελλαδα οπου και μου λενε οτι οι 2 απο τις 3 επισκεπτονται συχνα την Ελλαδα.

Εν τω μεταξυ, γινεται τελευταια σειρα και προς μεγαλη μου χαρα διαπιστωνω οτι περναω επομενη φαση καθως εχω κανει τον 61ο καλυτερο χρονο απο τους 114 συμμετεχοντες. Πηγαινοντας προς το press area, περναω λιγο απο το lounge των αθλητων οπου και βλεπω μπροστα μου ενα φιλικο ζευγαρι των γονιων μου με τα παιδια των οποιων εκανα αρκετα παρεα οταν ημασταν μικροτεροι. Τα παιδια τους ειναι (και στην πραγματικοτητα) 5-6 χρονια μεγαλυτερα απο μενα. Και εκει που εχω μεινει καγκελο, και λεω πως ειναι δυνατον να ειναι εδω, βλεπω και τα 2 παιδια, τα οποια ειχαν ερθει ως εθελοντες. Καθησαμε και μιλησαμε αρκετη ωρα και αποφασιζουμε το επομενο βραδυ να φαμε ολοι μαζι.

Παω σπιτι και φευγω να κανω βολτα. Καθως περιπλανιεμαι βρισκω ενα χωμενο μαγαζι το οποιο ειχε αυτοκολλητο ΕΨΑ ( ) στη τζαμαρια. Μπαινω μεσα. Μια Ελληνιδα κοπελα το ειχε που ειχε παει Κινα τα τελευταια 3 χρονια. Μενω μ@λακας και αφου συζηταμε βλεπω οτι 2 μερες που ημουν Κινα δεν ειχα κανει συναλλαγμα και ετσι αποφασιζω να κανω εκει (ηταν και ανταλλακτηριο). Αγοραζω μερικες λεμοναδες ΕΨΑ και κατι αλλα πραγματα, συμπεριλαμβανομενου και Κινεζικου wifi για το λαπτοπ μου, προς 1,80€ μονο για 5ημερη χρηση ( ). Φευγω με ενα ταξι αλλα ανακαλυπτω οτι ειχα ξεχασει πορτοφολι στο μαγαζι και ετσι πηγα πισω να το παρω. Φτανω στο δωματιο, οπου και διεμενα μαζι με τον Σπυρο Γιαννιώτη και αραζουμε να φαμε κατι που ειχα παρει σε ταπερακι απο το μαγαζι της Ελληνιδας (ηταν noodles με κοτοπουλο και διαφορα κινεζικα λαχανικα με soya sauce. Αφου φαγαμε φαγητο, καθομαστε να αραξουμε να ξεκουραστουμε και μετα απο κανενα 2ωρο παμε για γυμναστικη. Παμε κατα τις 20.00 στο γυμναστηριο και καθομαστε μεχρι τις 21.30.

Παμε απο την τραπεζαρια των αθλητων και τρωμε βραδυνο γυριζουμε σπιτι και κοιμομαστε.

Το επομενο πρωι ξυπναω και παω στο βοηθητικο κολυμβητηριο να κανω προπονηση γιατι δεν ειχα αγωνα το πρωι. Αφου τελειωνω προπονηση παω κανω μπανιο, ντυνομαι και παω στην τραπεζαρια των αθλητων για να φαω. Αφου τρωω παρεα με τους κολυμβητες της Γερμανιας και της Ιταλιας παμε και αραζουμε στο lounge room οπου και κανουμε και μερικα τσιγαρα ( )

Μετα πηγαινω κατα τις 11.30 στο κεντρικο κολυμβητηριο οπου γινονουτσαν τα πρωινα αγωνισματα και παω και καθομαι στην κερκιδα των θεατων και βλεπω τα πρωινα αγωνισματα.

Ερχεται το απογευμα και ερχεται η δικια μου σειρα να τρεξω στον γυρο των 64 στα 50μ ελευθερο. Κανω μια αθλια κουρσα και τερματιζω 4ος στη σειρα μου (απο τους 8 ) και μενω πανηγυρικα εκτος του γυρου των 32.

Γυρναω απογοητευμενος στο σπιτι, αλλαζω και βγαινω εξω για φαγητο με τους οικογειακους μου φιλους

Το επομενο πρωι αποφασιζω να ξυπνησω νωρις και παω βολτα στο μαγαζι αυτο που ειχα βρει με την Ελληνιδα ιδιοκτητρια. Αυτο το μαγαζι ηταν στην εσωτερικη πλευρα ενος οικοδομικου, ας πουμε, τετραγωνου οπου σχηματιζοταν μπροστα, μια ωραια αυλη/παρκο. Εκει, πηγαινοντας να μπω μεσα στο μαγαζι, ακουω Ελληνικα απο 2 μεσηλικες αντρες. Τους πιανω την κουβεντα και μου λενε οτι ο ενας εφυγε προ 4μηνου, λογω κρισης, απο την Ελλαδα και ηρθε να εγκατασταθει εδω ενω ο αλλος ειναι εδω και 6 χρονια εδω περα.

Πηγαινω το μεσημερι στο κολυμβητηριο για να κανω ενα ζεσταμα γιατι αγωνιζομουν στα 100μ νωρις το απογευμα. Κανω εναν ακομα αθλιο αγωνα και τερματιζω 6ος απο τους 8 στην δικη μου σειρα και συνολικα 85ος απο τους 98 συμμετεχοντες.

Γυρναω πισω στο δωματιο το βραδυ και μιλαω με τον υπευθυνο της Ελληνικης αποστολης για να μου αλλαξει τα εισιτηρια που ειχα βγαλει απο Xianmen για Πεκινο για τελη της 1ης εβδομαδας των Ολυμπιακων και να μου τα κανει για το επομενο πρωι για να παω οσο το δυνατον νωριτερα στο Πεκινο για να προετοιμαστω για το τουρνουα τεννις των Ολυμπιακων το οποιο θα γινοταν στην πρωτευουσα της Κινας. Με ενημερωνει οτι ολες οι πτησεις της επομενης μερες ηταν overbooked και ετσι μου αλλαζει το εισιτηριο για Σαββατο πρωι.

Ετσι ειχα την Παρασκευη κενη. Παω το πρωι ξανα στο μαγαζι με την Ελληνιδα ιδιοκτητρια οπου και την αποχαιρετω. Το μεσημερι, μαθαινω απο τον αρχηγο της Γερμανικης κολυμβητικης αποστολης οτι στο ξενοδοχειο τους υπαρχουν 3 γηπεδα τεννις και ετσι αποφασιζω να παω να προπονηθω λιγο, εστω και αν δεν ειχα καν συμπαικτη. Τελος παντων, για καλη μου τυχη βρισκω εκει εναν αρκετα καλο Κινεζο παιχτη και παιζουμε για κανενα 2ωρο σε χαλαρους ρυθμους.

Γυρναω σπιτι αργα το απογευμα και συναντιομαστε με τα αλλα μελη της Ελληνικης αποστολης που ηταν στην Xianmen και παμε ολοι μαζι για φαγητο. Οι περισσοτεροι απο εμας εφευγαν το επομενο πρωι για Πεκινο και λιγο θα εμεναν στην ιδια πολη.

Ξυπναμε το αλλο πρωι και παμε στο αεροδρομιο οπου παιρνουμε το αεροπλανο για Πεκινο. Απο εκει μας παραλαμβανει ενα πουλμαν και μας παει στο Ολυμπιακο χωριο. Τακτοποιουμαστε και εγω μενω στο ιδιο δωματιο μαζι με τον Καλλινικο Κρεανκα ο οποιος θα συμμετειχε στο πινγκ πονγκ!!

Σαββατο απογευμα συναντιομαστε με την Λενα Δανιηλιδου της οποιας θα ημουν ο παρτενερ στους Ολυμπιακους και παμε για προπονηση με τον Οικονομιδη, ο οποιος ηταν ο αρχηγος της ελληνικης αποστολης τεννις, καθως και τον Παγδατη ο οποιος θα συμμετειχε στο μονο αντρων.

Κυριακη το προγραμμα το ιδιο με διπλες προπονησεις πρωι και απογευμα. Δευτερα ηταν ο 1ος γυρος στο μονο αντρων και γυναικων. Έτσι ξυπνησα πρωι πρωι για να παω για προπονηση στα βοηθητικα γηπεδα μαζι με την Λενα οπου και βρηκαμε τον Tommy Haas μαζι με την Sabine Lisicki να προπονουνται και ετσι αποφασιζουμε να παιξουμε ενα φιλικο διπλο. Πολύ καλη και εντονη προπονηση μεχρι τις 11 το πρωι οπου και αφου κανω μπανιο παω να χαζεψω αγωνες. Εχω την τυχη να δω Φεντερερ ο οποιος επαιζε στον 1ο γυρο με τον Τουρσουνοφ που ειναι απο τους παιχτες που συμπαθω παρα πολυ ενω βλεπω και 2ο ματς μεταξυ Verdasco & Σερβου Tipsarevic.

Γυρναω νωρις το απογευμα στο Ολυμπιακο χωριο για να ξεκουραστω για λιγο και πεφτω να κοιμηθω για καμια ωρα.

Και μετα, δυστυχως, ξυπνησα και στην πραγματικοτητα

[ball38]

Τι σου κανει μια ευρωλιγκα

[al3xk]

Τωρα θα δεις και τι σου κανει η ζεστη...


Ημουν με την παλια πιτσιρικαρια της γειτονιας μου σε ενα σχολειο που (και irl) βρισκεται αρκετα κοντα στα σπιτια μας. Εκει εγω και αλλοι 2-3 (απ οτι θυμαμαι) ειχαμε ποδηλατα, και αποφασισαμε να κανουμε αγωνα χρονου. Ξεκινησανε οι 2 πρωτοι, στη συνεχεια ξεκινησα κι εγω. Το ειχα παρει στα σοβαρα, οποτε εφυγα φουριοζος.
Ετρεχα πολυ γρηγορα, και τις στροφες τις επαιρνα με σπινιες, γιατι θεωρουσα οτι με drift style θα εχανα λιγοτερη ταχυτητα. Θυμαμαι μαλιστα οτι δεν με βολευε το ποδηλατο, γιατι ηταν λιγο μεγαλο σε σχεση με το μποϊ μου, και οταν σε μια στιγμη περασα (με τη μεγαλη φορα που ειχα) διπλα απο την κοπελα που ειχε ξεκινησει νωριτερα, φοβομουν μην την "πετυχω".

Τελικα τερματισαμε μπροστα απο το σπιτι μου. Αντι ομως να περιμενουμε και τους υπολοιπους, μαθαμε οτι με την νεα κυβερνηση, και την εξοδο απο την ευρωζωνη, θα ημασταν κυνηγημενοι απο τον στρατο των αριστερων κομματων, κι ετσι φυγαμε για να σωθουμε.
Καπως, φτασαμε σε ενα αλλο σχολειο, σε μια παραδιπλανη περιοχη. Εγω μαλιστα θυμηθηκα οτι ειχα και κατι δουλειες εκει, οποτε εψαχνα μεσα στους χωρους του προαυλιου για καποιον υπευθυνο. Τελικα, αποφασισα να βγω για λιγο απο το προαυλιο.
Τοτε σκαει μυτη ενας στρατος απο τυπους πανω σε τανκς και με καλασνικοφς μεσα απο το προαυλιο (!) και κρατουσαν ομηρους οσους βρισκονταν εκει. Εγω ευτυχως ειχα μολις βγει, οποτε ημουν απο αυτους που παρακολουθουσαν απ εξω.
Σε μια στιγμη, αρχισαν να πυροβολουν στο ψαχνο (προς μεσα κι εξω), και εβλεπα ατομα να πεφτουν νεκρα, και για να σωθω ετρεχα πισω απο ανθρωπους, η προχειρα αντικειμενα.
Ο αρχηγος τους βγηκε με το τανκ του απο το προαυλιο, και εκει ειχα μεινει εγω με τους δυο αδερφους μου, που ηταν ντυμενοι λοκατζηδες και οπλισμενοι με τουφεκια (!). Παει ο μεγαλυτερος, και μαζι με τον "κακο" σηκωνουν τα οπλα τους και η αγωνια κορυφωνεται για το ποιος θα ριξει πρωτος (σαν μονομαχια στην Αγρια Δυση ενα πραμα), αλλα δυστυχως ο αδερφος μου σκοτωνεται.
Παει και ο δευτερος με τον ιδιο τροπο, και πυροβολουν ταυτοχρονα, με αποτελεσμα να σκοτωθουν και οι δυο.

Τοτε πλησιασα το πτωμα του αρχηγου, και ημουν ετοιμος να πανηγυρισω που τουλαχιστον σωθηκαμε!! Μολις κοιταω πισω μου ομως, βλεπω ενα ακομα πιο μεγαλο και "ντουρασελ" τανκ να ερχεται προς το σχολειο. Χωρις τους αδερφους μου, καταλαβα οτι ημουν χαμενος, κι ετσι τραπηκα σε φυγη, αλλα ειδα αλλη μια μεραρχια απο τανκς να μου κλεινει το δρομο.
Μην εχοντας ορεξη να ζησω την οδυνη της ηττας και του θανατου μου, βγηκα στο μενου και πατησα "Load game" για να γυρισω το χρονο πισω οταν τα αδερφια μου ζουσαν.

Εκει ομως σκεφτηκα οτι δεν ειμαι δικαιος, αφου στη ζωη δεν υπαρχει "Save/Load", κι ετσι μεταφερθηκα πισω στη χρονικη στιγμη που βρισκομουν.

Επειδη οπως ειπα και πιο πριν, θεωρουσα ματαιο να παλεψω αλλο, δεν ειχα ορεξη να πιαστω ομηρος πριν πεθανω, και βαριομουν να περιμενω να με πυροβολησουν, ετρεξα πανω στο τανκ που ηταν μπροστα μου, πηγα στις ροδες του και με πατησε.
Και φυσικα ξυπνησα.

[master yoda]

inb4

Spoiler: show

[Aris7]

Τι σου κανει μια ευρωλιγκα

μαλλον τι σου κανει ενα βραδυ με μπυρες και κοκτειλ και μετα καπακια ενα μεσημερι με τσικουδιες, ουζα και ρακομελα και μετα γηπεδο!!