Ηταν δυο χελωνες σε ενα προαυλιο και πηδιοσαντω...
Τις ειδαν τα παιδακια και μαζευτηκαν γυρω γυρω... Ε ρωτανε τη δασκαλα και εκεινη τους λεει:
-Η μπροστα ειναι αρρωστη και την σπρωχνει η απο πισω για να την παει στο γιατρο..
Και πεταγεται ο Τοτος:
Η ιστορία της Γιουβέντους επιτάσσει να έχουμε πάντα το κεφάλι ψηλά και να αντιμετωπίζουμε τα πάντα με θάρρος, με κουράγιο. Εγώ, εσείς, όλοι οι Γιουβεντίνοι το κάναμε και το κάνουμε πάντα αυτό. Μια συναρπαστική ιστορία, με εσάς πάντα στο πλευρό μας. - Alessandro Del Piero
chronis4 wrote:Τόσο καιρό διάβαζα τα πόστς του Γκαλ περί Κιάμου και λέω δε μπορεί,υπερβάλλει.
Χθες κατάλαβα κάτι.
Και λίγα λέει.
Dawn Rider wrote:Εάν προβληθούν οι 6 seasons της σειράς σε ένα 2-hour special από την οπτική γωνία του Λοκ μόνο, θα έχουμε μαζικές αυτοκτονίες θεατών από τα επίπεδα γαματότητας.
Σε ένα μπαρ μπαίνει ένας ηλικιωμένος κύριος που δεν κόλαγε καθόλου με το περιβάλλον.
Τον πλησιάζει ο μπάρμαν...
-Θα πιείτε τίποτα;
-Οχι αγαπητέ μου ,μιά φορά στην ζωή μου ήπια και από τότε δεν το ξαναέβαλα στο στόμα μου.
Περνάει μισή ώρα και ο μπάρμαν νοιώθοντας αμηχανία τον πλησιάζει με σκοπό να του πιάσει την κουβέντα.
-Ενα τσιγαράκι θέλετε;
-Οχι αγαπητέ μου ,μιά φορά στην ζωή μου κάπνισα και απο τότε δεν ξανακάπνισα ποτέ.
Περνάει άλλο ένα μισάωρο γεμάτος περιέργεια ο μπάρμαν τον πλησιάζει...
-Να σας κάνω μιά ερώτηση;
-Βεβαίως ό,τι θέλετε...
-Τι ήρθατε να κάνετε εδώ;
-Περιμένω τον γιό μου
-Μοναχοπαίδι ε;
Tsakalaki wrote:Μπάρμπι μαμιόλα, ο Μπομπ πάνω απ' όλα...
thanasis10 wrote:Αν κλείσει ο Πιάττι,3 μέρες θα κλειστώ σπίτι και θα τον παίζω χωρίς έλεος.
Είναι 3 πρωθυπουργοί:
Ο Ομπάμα, ο Κάστρο και ο Παπανδρέου. Μια μέρα τους επισκέφτηκε ο Θεός και τους είπε:
- Εγώ ο παντοδύναμος Θεός σας λέω ότι δεν είμαι ικανοποιημένος από το ανθρώπινο είδος. Κάθισα 7 μέρες και σας έπλασα; Ε! Λάθος μου έπρεπε να καθίσω περισσότερες! Για αυτό θα έρθω σε ένα μήνα να σας καταστρέψω.
Πάει μετά ο Ομπάμα και λέει στο λαό του:
- Έχω ένα καλό και ένα κακό νέο.
1.Υπάρχει Θεός!
2.Θα έρθει σε ένα μήνα να μας καταστρέψει.
Πάει μετά ο Κάστρο και λέει στο λαό του:
-Έχω δύο κακά νέα.
1.Δυστυχώς υπάρχει Θεός.
2.Θα έρθει σε ένα μήνα να μας καταστρέψει.
Πάει και ο Παπανδρέου γεμάτος χαρά και λέει στο λαό του:
-Έχω δύο καλά νέα να σας πω.
1.Υπάρχει Θεός!
2.Σε ένα μήνα θα έρθει να συνεχίσει το έργο μου.
Μια μέρα ήταν ο Πουλματζής και έψαχνε για δουλειά, οπότε παίρνει μια εφημερίδα και βρίσκει… πηγαίνει την άλλη μέρα και συναντάει τον ιδιοκτήτη… και ο ιδιοκτήτης του λέει:
-Ποιός είσαι εσύ;;;
-Εγώ είμαι ο Πουλματζής.
-Ποιός;
-Ο Πουλματζής.
-Εσύ είσαι ο περίφημος και ξακουστός Πουλματζής που στην πρώτη δημοτικού έκανε εκείνο το φοβερό κόλπο με έναν κουβά λίγο νερό και μία πέτρα;
-Ναι αυτός είμαι. Και τι θέλεις;
- Ήρθα για τη δουλειά.
-Θα σου δώσω τη δουλειά αν μου κάνεις το κόλπο σου.
-Α δεν γίνεται αυτό.
-Γιατί;
-Γιατί το κόλπο μου είναι πολύ ξεχωριστό.
-Ε, τότε δεν σου δίνω την δουλειά...
Και ο Πουλματζής φεύγει απεγνωσμένος... Εκεί που περπατάει στον δρόμο βλέπει ένα McDonald's... Βλέπει ένα χαρτί στο τζάμι που λέει "ζητήται προσωπικό" οπότε μπαίνει μέσα...
-Γεια σας, λέει.
-Ποιός είσαι εσύ;
-Εγώ είμαι ο Πουλματζής.
-Ποιός;
-Ο Πουλματζής...
-Εσύ είσαι ο περίφημος και ξακουστός Πουλματζής που στην πρώτη δημοτικού έκανε ένα κόλπο με ένα κουβά λίγο νερό και μια πέτρα;
-Ναι αυτός είμαι.
-Α εσύ δεν κάνεις για εδώ... θα σε στείλουμε στα McDonald's στην Αμερική.
Χαρούμενος ο Πουλματζής παίρνει το 1ο αεροπλάνο για Αμερική και μόλις φτάνει πάει κατευθείαν στα McDonald's...
-Γεια σας.
-Ποιός είσαι εσύ;;;
-Εγώ είμαι ο Πουλματζής.
-Ποιός;
-Ο Πουλματζής.
-Εσύ είσαι ο περίφημος και ξακουστός Πουλματζής που στην πρώτη δημοτικού έκανε εκείνο το φοβερό κόλπο με έναν κουβά λίγο νερό και μία πέτρα;
-Ναι αυτός είμαι.
-Και τι θες εδώ;
-Με έστειλαν από τα McDonald's της Ελλάδας να δουλέψω εδώ...
-Εντάξει θα σε στείλουμε στη Σαχάρα να παίρνεις μπιφτέκια... Οπότε ο Πουλματζής παίρνει το 1ο αεροπλάνο για Σαχάρα. Εκεί βρίσκει έναν καμιλιέρη...
-Στοπ! Ποιός είσαι εσύ;
-Εγώ είμαι ο Πουλματζής.
-Ποιός;
-Ο Πουλματζής.
-Εσύ είσαι ο περίφημος και ξακουστός πουλματζής πουστην πρώτη δημοτικού έκανε εκείνο το φοβερό κόλπο με ένα κουβά λίγο νερό και μία πέτρα;
-Ναι εγώ είμαι αυτός.
-Και τι κάνεις εδώ;
-Δουλεύω στα McDonald's της Αμερικής και με έστειλαν να φέρνω μπιφτέκια.
-Α! Εσύ δεν κάνει να δουλεύεις εκεί... θα πάς να ζητήσεις δουλειά στην Coca-Cola...
-Εντάξει, λέει ο Πουλματζής και πηγαίνει να ζητήσει δουλειά στην Coca-Cola.
Μπαίνει μέσα λοιπόν.
-Ποιός είσαι εσύ;;;
-Εγώ είμαι ο Πουλματζής.
-Ποιός; -Ο Πουλματζής.
-Εσύ είσαι ο περίφημος και ξακουστός Πουλματζής που στην πρώτη δημοτικού έκανε εκείνο το φοβερό κόλπο με έναν κουβά λίγο νερό και μία πέτρα;
-Ναι αυτός είμαι.
-Και τι δουλειά έχεις εδώ πέρα;
-Ήρθα να δουλέψω εδώ...
-Εντάξει θα σε στείλουμε στον Βόρειο Πόλο να φέρνεις παγάκια...
Πραγματικά ο Πουλματζής πηγαίνει στο Βόρειο Πόλο και εκεί που μεταφέρει παγάκια με την νταλίκα του ξαφνικά πατάει ένα σταλαγμύτη και παθαίνει λάστιχο... Βάζει λοιπόν ότι πιο χοντρό έχει επάνω του (μπλούζες μπουφάνια και τα λοιπά) και βγένει έξω να δει τι έγινε... Βλέπει λοιπόν ότι έχει πάθει λάστιχο και αποφασίζει να ψάξει για βοήθεια... εκεί που περπατάει βλέπει έναν εσκιμώο να ψαρεύει φώκιες... και ο εσκιμώος ρωτάει:
-Ποιος είσαι εσύ;
-Εγώ είμαι ο Πουλματζής.
-Ποιός;
-Ο Πουλματζής.
-Εσύ είσαι ο περίφημος και ξακουστός Πουλματζής που στην πρώτη δημοτικού έκανε εκείνο το φοφερό κόλπο με έναν κουβά λίγο νερό και μία πέτρα;
-Ναι αυτός είμαι.
-Και τι δουλειά έχεις εδώ πέρα;
-Δουλεύω για την Coca-Cola και είμαι εδώ για να φέρνω παγάκια αλλά έπαθα λάστιχο... Θα με βοηθήσεις;
-Αν μου κάνεις το κόλπο σου.
-Α! Δεν γίνεται αυτό.
-Γιατί;
-Γιατί το κόλπο μου είναι πολύ ξεχωριστό...
-Ε τότε και εγώ δεν σε βοηθάω... Απογοητευμένος ο Πουλματζής κάθεται πάνω σε ένα παγώβουνο και κλαίει τη μοίρα του... Νοσταλγεί την πατρίδα του που δεν θα την έβλεπε ξανά. Θυμάται τα παιδιά και τη γυναίκα του που θα τον νόμιζαν νεκρό και δεν θα τους ξαναέβλεπε ούτε αυτούς... και εκείνη τη στιγμή πετάγεται μια φάλαινα και τρώει τον Πουλματζή... Μέσα στην φάλαινα ο Πουλματζής ανάβει ένα σπίρτο και τι να δει; ΤΟΝ ΠΙΝΟΚΙΟ! Και ο πινόκιο ρωτάει:
-Ποιός είσαι εσύ;;;
-Εγώ είμαι ο Πουλματζής.
-Ποιός;
-Ο Πουλματζής.
-Εσύ είσαι ο περίφημος και ξακουστός Πουλματζής που στην πρώτη δημοτικού έκανε εκείνο το φοβερό κόλπο με έναν κουβά λίγο νερό και μία πέτρα;
-Ναι αυτός είμαι.
-Και τι δουλειά έχεις εδώ πέρα;
-Η φάλαινα με έφαγε την ώρα που καθόμουν πάνω σε ένα παγώβουνο. Τώρα όμως θέλω να βγω.
-Μην ανησυχείς, λέει ο Πινόκιο, θα πας πιο βαθιά μέσα στη φάλαινα και θα βρεις τον μπαμπά μου τον Τζεπέτο και θα του ζητήσεις να σε βοηθήσει...
-Εντάξει, λέει ο Πουλματζής και πραγματικά πάει πιο μέσα και βρίσκει τον Τζεπέτο... Και ο Τζεπέτο:
-Ποιός είσαι εσύ;;;
-Εγώ είμαι ο Πουλματζής.
-Ποιός;
-Ο Πουλματζής.
-Εσύ είσαι ο περίφημος και ξακουστός Πουλματζής που στην πρώτη δημοτικού έκανε εκείνο το φοβερό κόλπο με έναν κουβά λίγο νερό και μία πέτρα;
-Ναι αυτός είμαι.
-Και τι δουλειά έχεις εδώ πέρα;
-Με έφαγε η φάλαινα την ώρα που καθόμουν πάνω σε ένα παγώβουνο, μετά συνάντησα τον γιο σου και μου είπε πως μπορείς να με βοηθήσεις να βγω.
-Φυσικά μπορώ... Θα πας στη φάλαινα και θα της πεις πως σε στέλνει ο Τζεπέτο. Πραγματικά ο Πουλματζής πηγαίνει στο στόμα της φάλαινας και χτηπάει τα δόντια της... Και η φάλαινα:
-Ποιός είσαι εσύ;;;
-Εγώ είμαι ο Πουλματζής.
-Ποιός; -Ο Πουλματζής.
-Εσύ είσαι ο περίφημος και ξακουστός Πουλματζής που στην πρώτη δημοτικού έκανε εκείνο το φοβερό κόλπο με έναν κουβά λίγο νερό και μία πέτρα;
-Ναι αυτός είμαι.
-Και τι δουλειά έχεις εδώ πέρα;
-Με έστειλε ο Τζεπέτο και μου είπε πως θα με βγάλεις...
Και τότε η φάλαινα πετάει τον Πουλματζή έξω στη θάλασσα... Ο Πουλματζής παλεύει με τα κύματα βάζοντας τη ζωή του σε κίνδυνο αλλά χωρίς να έχει άλλη επιλογή... και τότε βγαίνει σε ένα νησί... Και εκεί ποιόν να δει;;; ΤΟΝ ΤΟΜ ΧΑΝΚΣ ΤΟΝ ΝΑΥΑΓΟ... Και ο Τομ Χανκς του λέει:
-Ποιός είσαι εσύ φύγε θα σε σκοτώσω!!!
-Εγώ είμαι ο Πουλματζής.
-Ποιός;
-Ο Πουλματζής.
-Εσύ είσαι ο περίφημος και ξακουστός Πουλματζής που στην πρώτη δημοτικού έκανε εκείνο το φοερό κόλπο με έναν κουβά λίγο νερό και μία πέτρα;
-Ναι αυτός είμαι.
Και τότε πίσω από τα δέντρα πίσω από τους θάμνους πετάγονται κάμερες μικρόφωνα και ο Director (σκηνοθέτης) προτείνει στον Πουλματζή να κάνουν ταινία τη ζωή του με πρωταγωνιστή τον ίδιο... η ταινία θα είχε μέσα και το κόλπο... Και ο Πουλματζής δέχτηκε! Και την ταινία ποιός την είδε;;;; Ο ΜΠΑΡΑΚ ΟΜΠΑΜΑ!!! Και τότε ο Ομπάμα κάλεσε τον Πουλματζή στον λευκό οίκο... Και ο Πουλματζής πήγε... Χτυπά την πόρτα και ο Ομπάμα:
-Ποιός είσαι εσύ;;;
-Εγώ είμαι ο Πουλματζής.
-Ποιός;
-Ο Πουλματζής.
-Εσύ είσαι ο περίφημος και ξακουστός Πουλματζής που στην πρώτη δημοτικού έκανε εκείνο το φοβερό κόλπο με έναν κουβά λίγο νερό και μία πέτρα;
-Ναι αυτός είμαι.
-Λοιπόν πρέπει να μου κάνεις το κόλπο σου...
-Α! αυτό δεν γίνεται...
-Γιατί;
-Γιατί το κόλπο αυτό είναι πολύ ξεχωριστό... Ναι αλλά εγώ είμαι ο Προθυπουργός των ΗΠΑ!!!! Σε εμένα πρέπει να το κάνεις!!!
-Θα το κάνω αν με βάλεις σε είναι πάρα πολύ μεγάλο στάδιο ώστε να το δουν όλοι.
Και ο Ομπάμα τον βάζει στο μεγαλύτερο στάδιο της Ευρώπης... εκεί είχαν μαζευτεί άτομα από 4 μέρες πιο πριν ώστε να πιάσουν κάποια καλή θέση... Τα εισητήρια είχαν εξαντληθεί από ένα μήνα πριν... όλοι περίμεναν εκείνη τη μέρα... τη μέρα που ο Πουλματζής θα έκανε το κόλπο του με ένα κουβά λίγο νερό και μία πέτρα... και εκείνη η μέρα έφτασε... φώτα υπήρχαν παντού... όλοι περίμεναν τον Πουλματζή... Και τότε ο Πουλματζής ανεβαίνει το πρώτο σκαλί... ανεβαίνει το δεύτερο σκαλί...
-Μπάρακ... Δεν μπορώ...
-Μα γιατί ρε Πουλματζή;;;
-Πρέπει να με βάλεις σε μεγαλύτερο στάδιο...
Και ο Ομπάμα συμφωνεί και τον βάζει στο μεγαλύτερο στάδιο της Αμερικής... εκεί τα εισητήρια είχαν εξαντληθεί από τις πρώτες κιόλας ώρες... όλοι περιμένανε έξω από το στάδιο μία ένα μήνα πριν για να βρουν κάποια καλή θέση... όλοι περίμεναν εκείνη τη μέρα, εκείνη την ιερή στιγμή που θα βλέπαν το φοβερό αυτό κόλπο με ένα κουβά λίγο νερό και μία πέτρα... ένα κόλπο που ο Πουλματζής δεν είχε ξανακάνει από την πρώτη δημοτικού... και η μέρα ήρθε... περίπου 1000 άτομα μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο γιατί ποδοπατήθηκαν... όλοι ήταν έτοιμοι... ο Πουλματζής ήταν έτοιμος να κάνει το κόλπο του με έναν κουβά λίγο νερό και μία πέτρα... Αυτό το κόλπο που δεν είχε ξανακάνει από την πρώτη δημοτικού... ο Πουλματζής ήταν πια έτοιμος να κάνει τον κύκλο της ζωής του... ήταν έτοιμος να εκπληρώσει το πεπρωμένο του... ήταν πια έτοιμος... Ο Πουλματζής ανεβαίνει το πρώτο σκαλί... Ο Πουλματζής ανεβαίνει το δεύτερο σκαλί...
-Μπάρακ... Δεν Μπορώ...
-Μα γιατί ρε Πουλματζή;;; θέλω ένα στάδιο τόσο μεγάλο που να χωράει μέσα όλον τον κόσμο... δεν θέλω κανείς να χάσει αυτό το μοναδικό και ανεπανάληπτο κόλπο μου... Σου δίνω τον λόγο μου πως αν φτιάξεις ένα τέτοιο στάδιο, θα κάνω το κόλπο μου...
Και ο Ομπάμα συμφωνεί... Αποφασίζει να φτιάξει το στάδιο σε όλη την έρημο Σαχάρα που πια δεν θα ονομαζόταν έρημος Σαχάρα αλλά Στάδιο Πουλματζής... Το τεραστίων διαστάσεων αυτό στάδιο φτιάχτηκε μόλις μέσα σε ένα χρόνο γιατί όλοι οι εργάτες πολιτικοί μηχανικοί και αρχητέκτονες μαζεύτηκαν γι'αυτό και μόνο το σκοπό... Να τελειώσουν δηλαδή αυτό το στάδιο όσο πιο γρήγορα μπορούσαν... Τα εισητήρια για αυτό το στάδιο είχαν εξαντληθεί από τις προπωλήσεις... άνθρωποι περίμεναν από έξω ακόμα από τότε που είχε ξεκινήσει να φτιάχνεται για να μπορέσουν να πιάσουν κάποια καλή θέση στο τεράστιο και τερατώδες αυτό στάδιο... Από έξω υπήρχαν διάφορα μαγαζιά που πουλούσαν μπλούζες, παντελόνια, κούπες, βάρκες και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους με τη φάτσα του Πουλματζή επάνω... Εκείνη την ημέρα είχε τον τελικό του Champion's League αλλά ούτε οι παίκτες δεν είχαν πάει μόνο και μόνο για να πάνε να δούνε τον Πουλματζή να κάνει το φοβερό του κόλπο... αυτό το απίστευτο φοβερό και ανεπανάληπτο κόλπο με έναν κουβά λίγο νερό και μία πέτρα... το κόλπο που ο ίδιος ο Πουλματζής έιχε παραδεχτεί ότι δεν είχε ξανακάνει ποτέ από την πρώτη δημοτικού... Ιπτάμενοι δίσκοι είχαν παρκάρει πάνω από το στάδιο με μοναδικό τους σκοπό να δουν το φοβερό αυτό κόλπο... Ο ίδιος ο Μπάρακ Ομπάμα κοιτούσε το ρολόι του για να φτάσει η ώρα... αυτή η στιγμή θα έμενε χαραγμένη βαθιά στην ιστορία της Ευρώπης, την ιστορία της Αμερικής, την ιστορία του πλανήτη και όλου του σύμπαντος... Οι θεατές θα έβλεπαν το κόλπο, θα το έλεγαν στα παιδιά τους και τα παιδιά τους δεν θα το πίστευαν... το στάδιο ήταν τόσο μεγάλο που ο πιο μακρινός θεατής έβλεπε τον πουλματζή τόσο μικρό, όσο αυτή η τελεία (.) και για αυτόν ακριβώς τον λόγο είχαν τοποθετηθεί γιγαντοοθόνες παντού ώστε κανείς να μην χάσει ούτε στιγμή από αυτό το θέαμα... Και τότε ο Πουλματζής ένοιωσε έτοιμος... έτοιμος να κάνει τον κύκλο της ζωής του... έτοιμος να κάνει εκείνο το φοβερό, τρομερό και ανεπανάληπτο κόλπο του με έναν κουβά λίγο νερό και μία πέτρα... το κόλπο που ακόμα και ο ίδιος είχε παραδεχτεί πως δεν είχε κάνει από την πρώτη δημοτικού... όλοι περίμεναν με ανυπομονησία... και τότε ο Πουλματζής ανεβαίνει το πρώτο σκαλί... ανεβαίνει το δεύτερο σκαλί... ανεβαίνει το τρίτο σκαλί...
-Μπάρακ... Είμαι έτοιμος...
Και τότε βγένει έξω στη σκηνή... όλοι χειροκροτάνε και ζητοκραυγάζουν... Αλλά τίποτα δεν αποσπά την προσοχή του Πουλματζή... ο Πουλματζής στέκεται μπροστά στον κουβά... Ο Πουλματζής παίρνει την πέτρα... Ο Πουλματζής εισπνέει... Ο Πουλματζής εκπνέει... Ο Πουλματζής εισπνέει... Ο Πουλματζής εκπνέει... Και τότε ΜΠΛΟΥΜ!!!!!!!!!