Four Yorkshiremen in Fmgreece: true stories

Παιχνίδια μέσω post μέσα στο forum μας...
User avatar
mitsosvd
Director Of Football
Director Of Football
Posts: 5888
Joined: Sun Jun 04, 2006 11:26 pm
Αγαπημένη Ομάδα: Παναθηναικος
Location: Αθηνα
Has thanked: 4 times
Been thanked: 1 time

Καλα ρε αποπανε,ειχατε τραπεζι και μας κλαιγεσαι?Εμεις 120 ορφανα(με μονο κηδεμονα την γρια μητρια του πατριου μας) και το μονο περιουσιακο στοιχειο που ειχαμε ηταν ενα σκαμπο.Τσακωνομασταν και πλακωνομασταν για το ποιος θα πρωτοκατσει(εκει εχασα και ολα μου τα δοντια) μεχρι να βρουμε την λυση και να καθομαστε εναλλαξ,μια φορα το 4μηνο ο καθενας.Βεβαια η σοφη γρια μητρια του πατριου μας βρηκε καλυτερη λυση,γυρισε το σκαμπο αναποδα,και δυστηχως μετα επρεπε να καθομαστε μια φορα το μηνα σε αυτο...Αλλα βεβαια δεν αλλαζω με τιποτα αυτα τα παιδικα τα χρονια.Τι παιχνιδι ριχναμε...Παιζαμε παρα πολυ στην 12ωρη διαδρομη για την δουλεια.Παιζαμε...οταν λεω παιζαμε εννοω την ορειβασια και την καταβαση του αποκρυμνου μαυρου βουνου μεχρι να φτασουμε στην δουλεια.Και τι δουλεια!!!Καναμε τους σακους του μποξ για επαγγελματιες μποξερ,και για αμοιβη,μας αφηναν να πιπιλησουμε τις πετσετες που σκουπιζαν τον ιδρωτα τους,ιδρωτας τιγκα στις κρεατινες και τα αναβολικα,οποτε δεν ειχαμε την αναγκη τροφης και νερου μετα.Την εβγαζα ανετα την 55ωρη βαρδυα στην δουλεια,αρκει να μην ειχα να κανω το σπιτι μετα οταν γυρναγαμε.Γιατι ναι,καναμε και το σπιτι...Οι 40(εναλαξ) καναμε μια ανθρωπινη πυραμιδα για να κοιμηθουν οι αλλοι 80 απο κατω.Δεν θα ξεχασω ποτε τα 13 γενεθλια μου που ηταν σειρα μου να κατσω στο αναποδο σκαμπο,να παω στην δουλεια και να κανω το σπιτι το βραδυ,και ανταυτου μου καναν ολες τις αγγαριες τα αδερφια μου και μου φεραν για δωρο αντεγραμενο το cm4.Δεν ηξερα τι ηταν,σαν δισκος εμοιαζε,αλλα ηρθε ενας τυπος και μου εριξε "κιτρινη για κοπια".Ακομα ψαχνω να βρω τι εννοουσε...
tiziano
Football Demi-God
Football Demi-God
Posts: 16314
Joined: Tue May 15, 2007 11:57 pm
Status: I'm Pickle Rick // IMHO Mute him
Location: Ocean Beach
Has thanked: 0
Been thanked: 5 times

Πραγματικά με πιάνει κλαυσίγελος διαβάζοντας τις ιστορίες των παιδιών ενός ανώτερου Θεού όπως ο από πάνω.

Ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα δεν θα φανταζόμουν ένα τετοιο σκαμπώ. Το μοναδικό κάθισμα που είχαμε, στο οποίο καθόταν ο πατέρας, ήταν φτιαγμένο από τα βαλσαμωμένα ακρωτηριασμένα άκρα μου και με τον κορμό μου ως κάθισμα. Φυσικα το κεφάλι μου δεν έμενε αναξιοποίητο, καθώς ο πατέρας ήταν μεγάλος λάτρης της οικονομίας. Το στόμα μου χρησίμευε σαν τασάκι, τα αυτιά μου ως θήκη για τα φιλτράκια και η μύτη μου σαν ταμπακιέρα, όλα αυτά βέβαια πριν τα κόψουμε για να τα φάμε μία μέρα που η ασιτία μας λύγισε.

Δεν έχω παράπονο πάντως, γιατί συνήθως δούλευα και έτσι δεν έμενε χρόνος να κάνω το σκαμπό. Δούλευα δύο με τρεις δουλειές φυσικά. Είτε ως σφουγγαρίστρα σε σανατόριο με φυματικούς και συφιλικούς (εκεί απέκτησα τα καλά μου αντισώματα) είτε ως υποδοχέας glory hole για φορτηγατζήδες στην εθνική, είτε ως σαμαράκι στο δρόμο έξω από σχολεία (εξαιρετική δουλειά καθώς μία στις 3 μέρες όλο και κάποια γόπα έβρισκα και τρώγοντάς την κρατιόμουν για 5 μέρες), ή και ως ναρκαλιευτής (με πετάγανε στο ναρκοπέδιο, έσερνα το κορμί μου και σχεδιαζόταν το ασφαλές μονοπάτι, επικίνδυνη δουλειά αλλά τότε ήταν αλλιώς οι εποχές).

Βέβαια οι δουλειές που μου έχουν μείνει αξέχαστες ήταν δύο, επειδή συνδύαζαν και φαγητό μαζί, κάτι πολύ σπάνιο για μένα. Η μία ήταν πρωταγωνιστής σε gay snuff interracial τσόντες με κοπρολαγνεία. Το double penetration και ο βιασμός/σοδομισμός από 23 Αφρικανούς παράλληλα με απαγχονισμό και βουρδουλιές ήταν ιδιαίτερα χαμηλό τίμημα, καθώς η θρεπτική αξία της διάρροιας που εκτοξεύανε στο πρόσωπό μου ήταν πολύ υψηλή και με καρδάμωνε.
Η άλλη αξέχαστη δουλειά ήταν όταν πήγαινα στο μεγάλο ενυδρείο και με έριχναν στο νερό να ταΐζω τους καρχαρίες. Στα διαλείμματα έτρωγα τα κακαδάκια από τις μύξες των παιδιών και ξεραμένο πύον από σπυριά εφήβων, αυτή ήταν η πραγματικά πλουσιοπάροχη αμοιβή μου. Δύσκολες εποχές αλλά με την ομορφιά τους. Υπήρξαν και πιο βαρετές δουλειές, όπως στόχος σε σκοποβολή και τοξοβολία, αλλά έκανα ό,τι έβρισκα.

Μετά τις 35 ώρες καθημερινής δουλειάς ξεκίναγα να γυρίσω προς το σπίτι, κολυμπώντας προς τον βιολογικό καθαρισμό στην Ψυττάλεια. Είχαμε βρει ένα μέρος να κουρνιάσουμε εκεί στον αγωγό τοξικών αποβλήτων. Παραλίγο να μου ξαναφυτρώσει το ένα χέρι από τη μόλυνση, αλλά δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα στη ζωή. Το χειμώνα, όταν είχαμε όρεξη για εκδρομή, την βγάζαμε κρυμμένοι κάτω από το βόθρο ενός στρατοπέδου, κυρίως όταν έμπαινε νέα σειρά, ώστε να βρίσκουμε περισσότερο φαγητό μέσα στα κόπρανα, δηλαδή τίποτα κουκούτσια που δεν είχαν χωνευτεί καλά. Θυμάμαι χαρές που κάναμε μία φορά που βρήκαμε τον εμετό ενός φαντάρου... Μεγαλεία...

Όλα αυτά πριν από εκείνο το βροχερό απόγευμα του Δεκέμβρη που ο πατέρας κρύωνε και αποφάσισε να φτιάξει μία ζακέτα από το δέρμα μου. Από τότε αναγκάστηκα να ζω αποκλειστικά στο αποχετευτικό σύστημα για να μην με βλέπει ο ήλιος. Αν εξαιρέσεις τους χιλιάδες αρουραίους καλά είχα βολευτεί, είχα βρει ένα σπιρτόκουτο και μέναμε μαζί με 16 από τα αδέλφια μου. Κάθε Κυριακή όμως μου έλειπε η σπεσιαλιτέ του πατέρα: μάζευε χρησιμοποιημένα ταμπόν από τα σκουπίδια, πασπάλιζε με μαύρη βρώμα που μάζευε ανάμεσα από τα δάχτυλα του ποδιού του, γαρνίριζε με λίγο κερί από τα αυτιά μας και τα σέρβιρε μέσα σε χρησιμοποιημένα προφυλακτικά από το γειτονικό μπουρδέλο.

Το κακό ήταν ότι το φαγητό έβγαινε μόνο μία μερίδα, οπότε την έτρωγε ένα από τα 58 αδέλφια μου και μετά το έκανε εμετό και το έτρωγε ο επόμενος αδελφός, το ξαναέκανε εμετό κ.ο.κ. Εγώ δεν μπορούσα να μασήσω καλά επειδή ο πατέρας μου είχε βγάλει όλα τα δόντια εκτός από ένα για να ανοίγω τις μπύρες που έπινε, οπότε δεν έτυχε να είμαι ποτέ πρώτος στη σειρά. Μην είμαστε και πλεονέκτες...

Πάλι καλά που έπαιξα σε εκείνη την ταινία, το Johnny Got His Gun, και άλλαξε η ζωή μου. Βέβαια νοσταλγώ τις παλιές μέρες, η σημερινή γενιά δεν μπορεί να καταλάβει...



υγ. το μάμησα και ψόφησε, αν ξαναποστάρω θα είναι σε πιο σωστό πνεύμα, σύντομα και "απαντήσεις" στο προηγούμενο

υγ2. το ποστ του μαντμαξ με τις χλέπες και τα σκυλιά είναι απλά αξεπέραστο
ΑΡΑΖΩ, Ἄρα ζῶ
Image
costasbalas
First Team Regular
First Team Regular
Posts: 1364
Joined: Tue Nov 20, 2007 8:37 pm
Football Manager της ομάδας: Arsenal
Αγαπημένη Ομάδα: ΠAO, Arsenal, A.C. Milan
Has thanked: 0
Been thanked: 0

Χα, χα, χα... Τέτοιες φαντασιώσεις είχα και εγώ όταν κολυμπούσα την μέση του Ατλαντικού... Επειδή μας είχανε διώξει από όλα τα πάρκα της Ευρώπης αποφασίσαμε να κάνουμε το μεγάλο... κολύμπι. Στην Αμερική. Αρχικά σκεφτήκαμε να πάμε με πλοίο. Καλά τα καταφέραμε. Μπήκαμε κρυφά. Αλλά εκεί που μπήκαμε ήταν ο βόθρος του πλοίου. Ο γερο-σκατούλης δεν είχα πρόβλημα. Βλέπετε ήταν εντός έδρας. Τεσπα, να μην τα πολυλογώ αρκεστήκαμε στο να καταναλώνουμε κόπρανα. Που και που είμασταν τυχεροί όταν εμφανιζόταν καμιά μύγα... Όμως μία μέρα τον άδειασαν, περίπου στα μισά της διαδρομής, και μας πετάξανε στη θάλασσα. Δέκα μέρες κολυμπούσα μέχρι να φτάσω στην Αμερική... Και όταν βγήκα από τη θάλασσα διαπίστωσα ότι μου έλειπαν: 1 πόδι, 1 χέρι, 3 δάχτυλα από το άλλο χέρι, ο μίσος όμος, καθώς και το ένα από τα δύο μου [System Interruption: Μην βρίζεις!]. Ωραία πάρκα είχε αυτή η χώρα. Πήγαινε όλος ο καλός ο κόσμος και μας κολλούσε αρρώστιες. Φυσικά δεν έλειπαν και τα σκυλιά. Ο γερο-σκατούλης τα συμπαθούσε... Ο μπαμπάς μου αντικατέστησε τη μαμά με ένα σκυλί (τη μαμά τη χάσαμε στον Ατλαντικό). Όμως μετά από ένα χρόνο έγινε κάτι συναρπαστικό! Εκεί που έπινα κάτουρα σκύλου για να ξεδιψάσω, ήρθε ένα γράμμα στο πάρκο! Ήταν φτιαγμένο από χαρτί! Χαρτί! Τι τρομερό πράγμα ήταν αυτό! Περάσαμε τρεις μέρες κοιτάζοντάς τον αποχαυνωμένοι! Έπειτα το ανοίξαμε. Ήταν από τη μαμά! Έλεγε ότι είναι καλά, και ότι είναι στην Αμερική. Όμως αν αυτή ήταν στην Αμερική, εμείς που είμασταν; Τότε ανακάλυψα πως είμασταν στην Ινδία.
User avatar
chelseafan
Manager
Manager
Posts: 4961
Joined: Thu Oct 16, 2008 9:22 pm
Αγαπημένη Ομάδα: PAOK, Chelsea, Bayern M, Juve
Status: Αμπαλαέα-ing...
Has thanked: 0
Been thanked: 0


Off Topic:
Καλά νταξ μετά το ποστ του τίζι το τόπικ μπορεί να κλειδωθεί... -falaina
Proud member of "ΠΑΟΚ spammers worship Boloni 2011/2012" topic - Σελιδοcampeones 2011/2012
_____________________________________
Coach Ventouza wrote: Τσελσιφαν > μπαλντανφαν
Recognized
stas13
First Team Regular
First Team Regular
Posts: 1467
Joined: Sat Mar 29, 2008 10:06 am
Football Manager της ομάδας: dorchester
Αγαπημένη Ομάδα: παναθηναικος
Has thanked: 0
Been thanked: 0

Α ρε τυχερέ. Εγώ την Ινδία την έβλεπα στα πιο τρελά μου όνειρα. Μακάρι να ήμουνα στην Ινδία.Αλλά δυστυχώς για μένα ήμαασταν στο Τσαντ. Εκεί μεγάλωσα. Σκουπίζοντας την έρημο για 52 ώρες κάθε μέρα. Όταν δε πεινάγαμε, εγώ, ο πατέρας και τα 53 αδέλφια μου βάζαμε κλήρο για το ποιον θα μοιραστούν οι υπόλοιποι. τα 9 σκυλιά που είχαμε, 18 κατσαρίδες και 567 μυρμήγκια που είχαμε μαζέψει, τα βάζαμε στον κ@λο του ενός σκύλου και τραβάγαμε μια πευκοβελόνα. Ό,τι φανταζόταν ο πατέρας να γράφει πάνω , γιατί μολύβι δεν είχαμε δει ποτέ στην ζωή μας, αυτό τρόγαμε, ώσπου κάποια μέρα μείναμε εγώ, ο πατέρας και ένα μυρμήγκι, αφού τους υπόλοιπους τους είχαμε ξεκοιλιάσει και φάει. Αυτό ήταν το φαί μας για 38 χρόνια συνολικά. Η αγαπημένη μου ασχολία ήταν να ψάχνω για κάτι μαγικό που μου είχε πει ο πατέρας πως θα υπάρχει στην έρημο. Κατσε να δεις πως το ειπε... Βελ.. Βιλένα, Βιλόνα η κάπως έτσι. Δεν έχει και πολύ σημασία, αφού δεν πρόλαβα να την βρω προτού με πατήσει το τρένο στην δεύτερη δουλειά μου που ήταν να καθαρίζω τις ράγες του τρένου ( όπου υπήρχαν) με την γλώσσα μου. Ωραίοι καιροί...
User avatar
pirovatis
Director Of Football
Director Of Football
Posts: 7325
Joined: Tue Jan 18, 2005 6:06 pm
Football Manager της ομάδας: NK Gospic '91
Αγαπημένη Ομάδα: Rayo Vallecano
Status: Ίδια είναι τα αφέντικα, πράσινα πορτοκαλιά...
Location: Vanuatu
Has thanked: 0
Been thanked: 0
Contact:

ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΑΦΘΟΝΙΑΣ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΡΗΜΕΝΕΣ!!

Μόνο οργή και θυμό μπορώ να νιώσω με το πόσο απλόχερη μπορεί να είναι η ζωή σε όλους τους προλαλήσαντες.

Καθάριζε ράγες τραίνου λέει ο slumdog millionaire από πάνω. Οι μέρες που βάζαμε τα κορμιά μας ως καλούπια για να πατήσουν πάνω οι ράγες ήταν σίγουρα οι καλύτερες της εργασιακής εμπειρίας μου. Θυμάμαι ως τώρα νάτανε το γέρο χυτηλάτη να μας καλαμακώνει από τον πρωκτό με το καυτό του ατσάλι και περνώντας μέσα απτο γενετικά μεταλλαγμένο παχύ μας έντερο για να ξεράσουμε έτοιμη ράγα την οποία θα έγλυφαν κάποιοι μεγιστάνες χρόνια αργότερα.

Η μνήμη μου έχει καεί για να θυμηθώ άλλες ευχάριστες δουλειές που είχαμε κατά καιρούς, αλλά δε θα ξεχάσω ποτέ την εικόνα του πατέρα μας να παίζει επιτραπέζιο haxball με τα μάτια από τα 3454 αδέρφια μου.


Off Topic:
Μέτρια νεκρανάσταση για να ξαναπάρει μπρος.
Το σύστημα σας 3-5-2, το σύστημα που παίζω παγκό.
JasonZante
Asst Researcher Ζακύνθου
Asst Researcher Ζακύνθου
Posts: 4317
Joined: Sat Aug 22, 2009 10:37 am
Football Manager της ομάδας: IF Brommapojkarna
Αγαπημένη Ομάδα: Liverpool,ΠΑΟ
Status: Be humble, bitch, sit down, be humble
Location: Pattaya, Thailand
Has thanked: 0
Been thanked: 0

Καλούπια για να πατήσουν πάνω οι ράγες λέει! Τι πολυτέλεια, αυτό ονειρευόμουν να γίνω από μικρός αλλά το όνειρο μου δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ διότι όταν είμουν 6 ο πατέρας πέθανε και ήταν ο μόνος που υποστήριζε το όνειρο μου, πέθανε από AIDS που παρεμπιπτόντως είχε κολλήσει κι εμένα μετά από 5,5 χρόνια που με βίαζε.

Οι δουλειές που έχω κάνει ήταν όλες φοβερές. Μερικές που μπορώ να πω είναι θυρωρός/επιστάτης σε πορνοσινεμά! Φ-Ο-Β-Ε-Ρ-Η δουλειά ειδικά μόλις τέλειωνε είχες σπέρμα να πίνεις μια ολόκληρη εβδομάδα! Άσε το άλλο μερικές φορές από τις καύλες τους με ακούμπαγαν μερικοί.

Άλλη δουλειά που μου έχει μείνει χαραγμένη στην μνήμη είναι τότε που καθάριζα υπονόμους! Ποικιλία από φαγητά εκεί μέσα, ειδικά αν έχει φάει κάποιος φακές και έχουν κολλήσει πάνω στα κόπρανα οι φακές έκανα πάρτυ, έπαιρνα και λίγο από αυτό το νερό του υπονόμου και γευμάτιζα! Και όλα αυτά οικειοθελώς γιατί είμαι και καλός πολίτης!
"Man cannot remake himself without suffering, for he is both the marble and the sculptor"
costasbalas
First Team Regular
First Team Regular
Posts: 1364
Joined: Tue Nov 20, 2007 8:37 pm
Football Manager της ομάδας: Arsenal
Αγαπημένη Ομάδα: ΠAO, Arsenal, A.C. Milan
Has thanked: 0
Been thanked: 0

Παιδιά άδικα προσπαθείτε... Απλά το ποστ του τιζι είναι όλα τα λεφτά... :eating: :microwave: :fatalfridge:
madmax7
National Manager
National Manager
Posts: 8258
Joined: Fri Mar 26, 2004 12:00 am
Αγαπημένη Ομάδα: Ολυμπιακος
facebook προφίλ: madmaxouris11
Status: τα ξυνει...
Location: Ηλιουπολαρα !!!
Has thanked: 0
Been thanked: 0

χαχααχ τωρα το ειδα του tizi, παλι καλα που δεν ειπε ο ανθρωπος "ρε μαντ ενα νερο, πνιγομαι" :oops: :ruser: -puppie -mperdema -papas -pappous
Mundolinks - Internet Directory PageRank5-δωρεαν καταχωρηση sites/blogs
Φθηνά Αεροπορικά Εισητήρια
Diego Maradona wrote:"Τωρα μπορειτε πλεον να το ρουφηξετε. Και να συνεχισετε να το ρουφατε."
costasbalas
First Team Regular
First Team Regular
Posts: 1364
Joined: Tue Nov 20, 2007 8:37 pm
Football Manager της ομάδας: Arsenal
Αγαπημένη Ομάδα: ΠAO, Arsenal, A.C. Milan
Has thanked: 0
Been thanked: 0

Ντάξει μόνο 3 χρόνια άργησες... :P
Post Reply

Return to “Play by Post Games”