lobster wrote:Ναι, είναι ιστορία football manager. Τα αποτελέσματα, ακόμα και οι τραυματισμοί έχουν γίνει και σε ένα save του football manager. Εγώ απλώς τα έχω προσαρμόσει ώστε να ταιριάζουν στην ιστορία.
ωραια τοτε...
συνεχιζουμε,το σεναριο ειναι τρομερο .
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ... Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος: ο μεγαλύτερος σύλλογος στην Ελλάδα και ένας από τους μεγαλύτερους στην Ευρώπη
Brujitas wrote:
Επίσης αναρωτιεμαι πως σκατα τοσο καιρο βγαινουμε με ελληνιδες. Ρε. Η διαφορά στον χαρακτηρα, στην ευγενια, στο κεφι, στην πλακα, ειναι ΧΑΩΔΗΣ.
Σε ένα μεγάλο κτίριο στο κέντρο της Μαδρίτης 3 άντρες κάθονταν και συζητούσαν με την ένταση και την αγωνία να είναι εμφανής στα πρόσωπά τους.
-Μα καλά κόουτς, θες να πεις πως θα παίξουμε σε 3 μέρες?
Κ(Κόουτς)- Ναι, δυστυχώς, ναι. Μου το είπε χθες ο αρχιστράτηγος.
-Έχουμε βρει τον μπελά μας με αυτόν τον ηλίθιο. Είπε ο τρίτος.
Κ-Τι να κάνουμε, όμως? Kάποιος έπρεπε να αναλάβει όταν πέθανε ο Θαπατέρο.
-Και δεν μπορούσε να αναλάβει ο βασιλιάς? Να το θυμάστε. Αυτός σκότωσε τον πρωθυπουργό.
Κ-Φτάνει τώρα. Έχουμε έναν αγώνα να παίξουμε και πρέπει να τον κερδίσουμε πάση θυσία. Δεν είναι απλώς μια νίκη, είναι μια μάχη.
-Δίκιο έχεις Μανουέλ. Δεν είδατε τι έπαθε η Γαλλία. Τουλάχιστον οι μισοί παίκτες πέθαναν. Πάντως μπράβο στους παίκτες της Γερμανίας που τους βοήθησαν.
Κ- Αυτά όμως δεν συμβαίνουν κάθε μέρα. Πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για παν ενδεχόμενο. Φώναξε μου τώρα τον Πουγιόλ.
-Κάρλες, πέρνα μέσα.
Π(Πουγιόλ)-Με θέλεις κάτι κόουτς?
Κ-Ναι. Θέλω δυστυχώς να σου πω πως σε τρεις μέρες παίζουμε εναντίον της Ιταλίας.
Π-Μάλιστα κόουτς. Και τι θες από εμένα?
Κ-Θέλω να προετοιμάσεις ψυχολογικά τους συμπαίκτες σου. Να τους δώσεις να καταλάβουν πως από αυτόν τον αγώνα θα κριθεί το μέλλον το δικό τους και των οικογενειών τους.
Π-Αυτά?
Κ-Ναι.
Π-Θα κάνω ότι μπορώ.
Κ-Το ξέρω και για αυτό διάλεξα εσένα. Δεν περίμενα τίποτα λιγότερο. Μεθαύριο φεύγουμε για Βέλγιο.
Ο Πουγιόλ έκλεισε την πόρτα και ο προπονητής με τους βοηθούς του έμειναν στην σκοτεινή αίθουσα. Δεν μιλούσαν. Απλώς καθόντουσαν προσπαθώντας να χωνέψουν τα λόγια του αρχιστράτηγου, να χωνέψουν το γεγονός πως σε 3 μέρες ένας αγώνας ποδοσφαίρου θα έκρινε τα πάντα. Δεν ήταν όμως ποδόσφαιρο, ήταν πόλεμος και ο πόλεμος δεν χωρά ολιγωρίες όπως η απόφαση ενός προπονητή δεν χωρά αμφισβήτηση.
Και εγω μια απο τα ίδια.Παντως μπραβο ειναι πολυ ωραιο το σεναριο. 
Πιστεύω πως η συνεχεια θα ειναι πολυ καλή.
Συνεχισε ετσι. 
