- Off Topic:
- Μετά απο παρότρυνση φίλων αποφάσισα να κάνω όσο το δυνατόν δυναμικότερο comeback.Ελπίζω αυτή τη φορά να μπω έστω στις ιστορίες μακριάς διάρκειας αν και αυτό δεν εξαρτάται μόνο απο μένα αλλά και από την υποστήριξή σας...Πάμε λοιπόν!
Στα 25 μου αποφάσισα να πάω για μεταπτυχιακό οικονομικών στην Αγγλία.Σκέφτηκα πως μιλάω τη γλώσσα και λογικά δεν θα έχω πρόβλημα.Επίσης αυτό το μεταπτυχιακό θα με βοηθούσε πολύ στην προσωπική μου βελτίωση αλλά και στην εύρεση εργασίας καθώς ο χώρος έχει πλέον γίνει απαιτητικός.Αλλά δεν υπολόγισα τα οικονομικά.Ήμουν σε άθλια κατάσταση και δεν θα μπορούσα με τίποτα να αυτοσυντηρηθώ σε μια ξένη χώρα.Έτσι μέχρι να καταφέρω να συγκεντρλωσω τα απαιτούμενα χρήματα έπιασα αρκετές δουλέιές.
Το μόνο που με προβλημάτιζε όσον αφορά την προσωρινή αυτή μετανάστευση ήταν πως θα έμενα καιρό μακριά απο την ομάδα της καρδιάς μου...τον Παναθηναικό.Δεν θα κρατούσε για πάντα όμως καθώς θα επέστρεφα σύντομα.
Η πόλη στην οποία βρίσκεται η σχολή στην οποία θα συνέχιζα τις σπουδές μου είναι μια ήρεμη πόλη στα βπρειοανατολικά της Αγγλίας,το Χάρτπουλ.
Ωραία πόλη με φιλόξενους κατοίκους από ότι έχω πληροφωρηθεί.Η πόλη αυτή βασίζεται γύρω απο τη βιομηχανία,για αυτό και τα πολλά εργοστάσια που βρίσκονται εκεί.
Όλα κυλούν ομαλά σε αυτή την πόλη...(μέχρι τη στιγμή που πάτησα το πόδι μου εγώ φυσικά )
Το πρώτο βράδυ της παραμονής μου στην πόλη δεν πρόλαβα να κάνω τίποτα καθώς έπρεπε να τακτοποιήσω το σπίτι και να ξεκουραστώ.
Τη δεύτερη μέρα αποφάσισα να το ρίξω λίγο έξω.Να δω με τι ρυθμούς κυλά η ζωή εδώ που ήρθα.Φυσικά το πρώτο πράγμα που επισκέφτεται κανείς είναι μια μπυραρία
Κάθισα πολύ άνετος να πιώ μια παγωμένη μπύρα.
Μετά από λίγη ώρα παρατήρησα σε μια γωνία ένα τύπο ο οποίος είχε σκυμμένο το κεφάλι διαρκώς σαν κάτι να τον απασχολούσε.Σκέφτηκα πως αν πήγαινα να του μιλήσω και θα ξεκινούσα δημόσιες σχέσεις με τους κατοίκους της περιοχής αλλά και θα βοηθούσα και τον ίδιο τον άνθρωπο να ξαλαφρώσει λιγάκι...
Έτσι λοιπόν πήγα.
- Off Topic:
- Οι διάλογοι θα γίνονται στα ελληνικά γιατί βαριέμαι να μεταφράζω από κάτω
-Καλά έκανες νεαρέ μου.Τι χρειάζομαι.Είσαι νέος εδώ στην περιοχή?Δεν σε έχει ξαναπετύχει το μάτι μου.
-Μάλιστα.Μόλις μετακόμισα.Έρχομαι από την Ελλάδα.Ήρθα για να σπουδάσω οικονομικά.
-Κοίτα να δεις που αυτή η συζήτηση θα μου βγεί σε καλό...ψιθύρησε ο τύπος.
-Γιατί?
-Όσο και αν δεν μου φαίνεται είμαι πρόεδρος της τοπικής ομάδας.Ποδοσφαιρικής.
-Τρελένομαι για το ποδόσφαιρο.Πείτε μου.
-Μπράβο μικρέ.Λοιπόν ξέρεις τι με προβληματίζει?
-Τι?Πείτε μου.Μιλήστε ελεύθερα.
-Η ομάδα της οποίας είμαι ο πρόεδρος είναι σε τραγική οικονομική κατάσταση.
-Οικονομικά.Η άλλη μου τρέλα μετά το ποδόσφαιρο.Συνεχίστε όμως...
-Η ομάδα μου πέραν του ότι δεν είναι καλά οικονομικά δεν έχει και προπονητή.
-Κρίμα.Σας εύχομαι να βρείτε τον κατάλληλο.
-Κοίτα να δεις που μάλλον τον βρήκα...
-Αλήθεια?
-Ασχολείσαι με το ποδόσφαιρο είπες,σωστά?
-Ναι.Γιατί?
-Ωραία.Αφού κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις θα σου το πω απλά.Θέλεις να γίνεις προπονητής της ομάδας μου?
-Μάλλον με έχει πειράξει η μπύρα γιατί μάλλον δεν άκουσα καλά.Το εννοείτε αυτό?
-Μάλιστα.Έχεις 2 μέρες στην κατοχή σου για να αποφασίσεις.Η επόμενη συνάντηση μας θέλω να συνοδευτεί με υπογραφές.Αυτά.Εις το επανιδείν νεαρέ μου...
-Γεια σας...
Ήταν σαν να έπεσε το ταβάνι στο κεφάλι μου.Μια τεράστια λύση για την οικονομική μου κατάσταση και επαγγελματική ενασχόληση με το ποδόσφαιρο.
Δεν είναι και τόσο κακή ιδέα τελικά...
Συνεχίζεται...