A crazy night
Αφού έκλεισα ακόμα έναν για οντισιόν σκέφτηκα να χαλαρώσω λίγο στην τηλεόραση του σπιτιού και να την πέσω για ύπνο. Η ωρα ήταν περασμένες 12,η μέρα είχε ήδη πολλές περιπέτειες και δεν είχα όρεξη για τίποτα.Έλα όμως που ένας κακός δαίμονας δεν ήθελε να με αφήσει σε ησυχία σήμερα και έκανε το κινητό μου να χτυπάει.
-Παρακαλώ?
-Που είσαι χοντρούλη?
-Σπίτι είμαι Μούλτι,ετοιμαζόμουν να κοιμηθώ.
-Ωραία,είμαι ακριβώς κάτω από το σπίτι σου με το αμάξι.Ντύσου και κατέβα.
-Θέλω να κοιμηθώ ρε.
-Ντύσου ρε τρόμπα και κατέβα.Σου εχω μια έκπληξη.Δεν ακούω αντιρρήσεις.
Και το έκλεισε.Τι να κάνω και γω,έριξα λίγο κρύο νερό στη μούρη μου,ντύθηκα και κατέβηκα.Στην είσοδο της πολυκατοικίας με περίμενε το γνωστό μπλέ σκούρο γκολφ με ολοκαίνουριες ζάντες.Η πόρτα του συνοδηγού άνοιξε και ακουσα τον Μούλτι: «Έμπα μέσα».
-Λεπόν που πάμε,τον ρώτησα καθώς φορούσα την ζώνη μου.
-Άραξε,μου απάντησε.Είναι έκπληξη.Άς ακούσουμε λίγη μουσική κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μας.Να είναι καλά το παλικάρι που μου εδωσε τέτοιες κομματάρες.
Και ξαφνικά στο αμάξι άρχισαν να ακούγονται κομμάτια του Ρακιντζή με τον Μούλτι να ξεφωνίζει στη διαπασών: «Εγώ και ο ΠΟΥΥΥΥΦΦ,εγώ και ο ΠΟΥΥΥΥΦΦ.»Εγώ εβαζα με δύναμη τα δάχτυλα στα αυτιά μου μπας και περισώσω ότι έμεινε από την ακοή μου και από την ψυχική μου υγεία.Μετά από 10 λεπτά ψυχικής οδύνης ο Μούλτι έκλεισε το στερεοφωνικό του και είπε: «Φτάσαμε».
Μπροστά μου υπήρχε ένα σωρό κοσμος:Κάτι τρελά μωρά με στενά σορτσάκια και τοπ,διάφοροι άντρες να τριγυρίζουν τα μωρά και να συζητούν και κάτι αμάξια πλήρως τροποποιημένα με νιτρο,φιμέ τζάμια,κάτι παράξενες ζάντες,χοντρες εξατμίσεις και γενικά ένα σωρό καλούδια.
-Τι είναι τούτο το μέρος?
-Underground κόντρες αμαξιών.Θα χαζέψεις λέμε.Ραπ,ποτό,μεθυσμένα κορίτσια και πάνω από όλα ΚΟΝΤΡΕΣ!!! Πάμε να σου γνωρίσω τον αγαπημένο μου οδηγό.
Καθώς με οδηγούσε μεσα στον κόσμο δεν μπορούσα να μην προσέξω τα αμάξια.Honda civic,Mitsubishi lancer,Subaru Impreza και ένα ακόμα που δεν κολλούσε:LADA!!!Και ο Μούλτις με οδήγησε στον οδηγό του Lada τελικά.Ένα αδύνατο γυμνασμένο παλικάρι περιτριγυρισμένο από μωρά να τον χαιδεύουν παντού.
-Ρένο να σου συστήσω τον Γρηγόρη.Θα είναι ο προπονητής μου στην ομάδα που θα παίξω του χρόνου.
-Γρηγόρης Παπαδόπουλος,του συστήθηκα.
-Γεια σου. Ειρηναίος Μπάλας.Μπορείς να με φωνάζεις Ρένο.Μπάλα Ρένο.
-Εγώ όμως τον φωνάζω Μπαλαρίνο,πετάχτηκε ο Μούλτις.
-Εσύ είσαι μία?απάντησε ο Ρένος.
«Προσοχή κυρίες και κύριοι» ακούστηκε μετά από λίγο μια ντουντούκα «οι οδηγοί να προσδεθούν στα αμάξια τους και οι υπόλοιποι να κινηθούν σε απόσταση ασφαλείας προκειμένου να ξεκινήσει ο σημερινός αγώνας»
Ξαφνικά οι οδηγοί μπήκαν στα αμάξια τους και ο κόσμος άρχισε να απομακρύνετε από τον δρόμο.Τα αμάξια μπήκαν στην ίδια ευθεία και οι οδηγοί μαρσάριζαν για να κάνουν επίδειξη δύναμης και καγγουριάς. Ένα μωρό πήγε και στάθηκε μπροστά από τα 4 αμάξια κρατώντας ένα μαντίλι. «Όταν η Σουλτάνα Τσουτσουνοκαταπίνογλου ρίξει το μαντίλι,ο αγώνας ξεκινάει!» Το μωρό σήκωσε ψηλά το μαντίλι,μας κράτησε για λίγο σε αγωνία και ξαφνικά το πέταξε.
Ένα τεράστιο σύννεφο καπνού υψώθηκε καθώς τα αμάξια μαρσάριζαν και μετά ξαφνικά έφυγαν με τεράστια ταχύτητα.Στην αρχή δε βλέπαμε τίποτα μπροστά μας,αλλά μόλις ξεδιάλυνε λίγο ο καπνός παρατηρήσαμε κάτι παράξενο:το lada ηταν ακόμα εκει!!! Ο Ρένος κρατούσε το τιμόνι,χοροπηδούσε στο κάθισμα και φώναζε «Αννννν,αννννν,τουυυυτ,τουυυυτ» όπως ακριβώς ένα πιτσιρίκι που είναι στο αμάξι του μπαμπά του και βιάζεται να μεγαλώσει για να συμμετάσχει σε αγώνες δρόμων.Οι άλλοι λυθηκαν στα γέλια και ο Ρένος μόλις τους άκουσε κατάλαβε ότι κάτι δεν πάει καλά.
-Σκ@τά!φώναξε μετά από λίγο.Δεν ξεκίνησα καν.Μούλτι,Παπαδόπουλε Ελάτε να σπρώξετε.
Τι να κάνουμε και εμείς,αποφασίσαμε να γίνουμε και εμείς περίγελος και να σπρώξουμε.Αφού σπρώξαμε αρκετά μετά από λιγο το lada πήρε μπρός και ο Ρένος φώναξε:
-Εντάξει πήρε μπρος.Φύγετε τώρα.Νίτροοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο!
Και το lada έφυγε σαν ρουκέτα ενώ τα μπατζάκια μας γίνανε μαύρα από τις φωτιές της εξάτμισης.
-Ουφ,αντε να δουμε που θα καταλήξει τωρα,αναφώνησε ο Μούλτις.
-Πως γνωριστήκατε?,τον ρωτήσα καθώς γυρνούσαμε πίσω.
-Στο γυμναστήριο.Συγκεκριμένα στη σάουνα.Είχε πιάσει μία καλή θεση στη σάουνα όπου στο σημείο αυτό υπήρχε μια μικρή τρύπα στον τοιχο από όπου μπορούσες να δεις μεσα στη γυναικεία σάουνα.Και ερχόταν μέσα με μια εφημερίδα για «κάλυψη».Μια μέρα οι γυναίκες πήραν πρέφα ότι κάποιος κοιτάει από την τρύπα και μπούκαρε μέσα στη σάουνα ο υπεύθυνος ενώ ήμασταν όλοι γυμνοί.Ξαφνικά το μάτι του πέφτει στο όρθιο και περήφανο πράμα του Μπαλαρίνου και όταν τον ρώτησε αν κοιτούσε από την τρύπα τι απάντησε ο Θεός: «Όχι,απλά το έχω για στήριγμα στην εφημερίδα!»Φτιάξαμε όλοι κοιλιακούς από τα γέλια τούτη τη μέρα και έτσι γνωριστήκαμε.Πολλές φορές πάει μπροστά στον ολόσωμο καθρέφτη στα αποδυτήρια του γυμναστηρίου,κορδώνεται και λέει: «Παιχταρά μου,θα ρίξεις πολλά μωρά σήμερα».Όχι ότι δε ρίχνει,αλλά είναι και ψωνάρα.
Αρπάξαμε από μια μπύρα από ένα φορητό ψυγείο που είχε εκεί κοντά και αρχίσαμε να χαζεύουμε τα μωρά χωρίς να πολυμιλάμε.
-Πόση ώρα θα κρατησει ο αγώνας?
-Ο σημερινός είναι και ο επικίνδυνος. Η διαδρομή περνάει μπροστά από αστυνομικό τμήμα με αποτέλεσμα μερικές φορές να έχουμε άγριες καταδιώξεις.Σε όλη τη διαδρομή υπάρχουν ερασιτέχνες καμεραμεν για να απολαμβάνουμε σε ντιβιντι τις καταδιώξεις.Υπολογίζω γύρω στα 20-25 λεπτά σήμερα.Τωρα λογικά θα είναι κάπου στη μέση.
Δεν πέρασε πολύ ωρα και από μακρυά ακούγονταν δυνατοί θορυβοι αυτοκινήτων που έρχονταν με φόρα.
-Αυτός είναι! φώναξε με ενθουσιασμό ο Μούλτις.
Το 1ο αμάξι που φάνηκε ήταν το Σουμπαρού Ιμπρέζα.Από πισω ακολουθούσε το Μιτσουμπίσι και λιγο παραπίσω το Χόντα.Αλλά το lada πουθενα.
«Και ναι κυρίες και κύριοι έχουμε νικητή.1ος ο Καπουτσοπουτσίδης με το Σουμπαρού,2ος ο Καριολάκης με το Μιτσουμπίσι , 3ος ο Πούλος με το Χόντα και ως φαίνεται,ο Μπάλας και το Lada του τελευταίοι.» ακούστηκε από την ντουντούκα.
-Κάτι δεν πάει καλά εδώ,μού είπε ο Μούλτις ενώ ο κόσμος πανηγύριζε και τα κορίτσια περιτριγύριζαν τους οδηγούς.Ας τον περιμένουμε,πιστεύω ότι θα έπαθε κάτι.
Είχε περάσει ήδη 1μιση ωρα και ο κόσμος είχε φύγει.Εμείς περιμέναμε μέσα στο γκολφ μήπως και φανεί ο Ρένος.Μετά από λιγο φάνηκαν 2 φώτα να έρχονται με τρομερά αργή ταχύτητα από τον ίδιο δρόμο που ήρθαν και οι άλλοι διαγωνιζόμενοι.
-Αυτός είναι.Πάμε να δούμε τι έπαθε.
Μετά από λιγο το lada αφού παρατηρήσαμε ότι ερχόταν με εξευτελιστικά αργή ταχύτητα,πάρκαρε μπροστά μας και ο Ρένος κατέβηκε από το αμάξι κόκκινος από τον θυμό.
-Γ@#$^νο lada γ@μώ την εταιρία που σε έφτιαξε,τώρα βρήκες να τα φτύσεις?ΤΩΡΑ? και κλωτσούσε συνεχώς το αμάξι του.Εγώ και ο Μούλτις δεν μιλούσαμε.Μετά από λιγο και αφού το πόδι του Ρένου πόνεσε από τις πολλές κλωτσιές,ο Ρένος έβαλε τα κλάμματα: «Το lada μουυυυ,μπουχουυυυ,με παράτησε η μοναδική αγάπη της ζωής μουυυυυυυυυυυυυυ,μπουχούυ,τι θα κάνω τωραααααα?»
-Έλα μη κλαις Μπαλαρίνο μου.Θα σε πάμε εμείς σπίτι.
-Δε θέλω να φύγωωωωωωωωωω,και ο Ρένος πήγε μπροστά στο αμάξι του και άπλωσε τα χέρια στο καπό,προσπαθώντας να αγκαλιάσει το αμάξι σε ένδειξη αγάπης. «Πώς θα ζησωτωρα?Ποιο αμάξι θα με περιμένει υπομονετικά στο γκαράζ μου κάθε πρωί,έτοιμι για γυναικοκατακτήσεις.Άτιμη κοινωνίααααααααααα,μπουχουυυυυυυ»
-Μην ανησυχείς Ρένο μου,προσπάθησε να τον καθησυχάσει ο Μούλτις.Θα τον πάμε σε τεχνικό και θα στο φτιάξουν.Έλα πάμε να φύγουμε τώρα,είναι περασμένες 3 η ώρα.
Ο Μούλτις έβαλε τον Ρένο να καθίσει στο πίσω κάθισμα,και ξεκινησαμε να φύγουμε από κει,να πάμε σπίτια μας.Ο Ρένος συνέχιζε να κλαίει.
-Κάτι πρέπει να κάνουμε για να σταματήσει να κλαίει σαν πεντάχρονο,είπα στον Μούλτι.
-Σκέφτεσαι ότι σκέφτομαι?
-Δηλαδη?
-Ρένο,είπε ο Μούλτις δυνατά.Θες να γίνεις και εσύ ποδοσφαιριστής?
-Στην ίδιο ομάδα με σένα? ανταπάντησε ο Ρένος σκουπίζοντας τις μύξες του με την ανάστροφη του χεριού του.
-Αμέ,πάντα υπάρχει χώρος για ένα παιχταρά σαν και σένα.
Ο Ρένος σταμάτησε ξαφνικά να κλαίει και ξάπλωσε πισω ξεκουραστεί χαρούμενος.
-Είναι καλός?,ρώτησα τον Μούλτι.
-Καλούτσικος.Δεν έχεις κάτι να χάσεις αν το δοκιμάσεις.
-Βάλε Ρακιντζή ΤΩΡΑ!, φώναξε ο Ρένος γεμάτος χαρά.
Το αμάξι πλημμύρησε για άλλη μια φορά από τα ακούσματα του Ρακιντζη με τους 2 οδηγούς να ξεφωνίζουν: «Εγω και ο ΠΟΥΥΥΥΦ,εγώ και ο ΠΟΥΦ» και με μένα για άλλη μια φορά να κλέινω τα αφτιά μου προσπαθώντας να υπομείνω το μαρτύριο.Δεν πήρε πολύ ωρα και ο Μούλτις πάρκαρε μπροστά στην πολυκατοικία μου.
-Λοιπόν,καληνύχτα παιδιά,τους είπα καθώς κατέβαινα.
-Καληνύχτα όμορφε Παπαδόπουλε,φώναξε ο Ρένος.
Και το μπλέ γκολφ συνέχισε το δρόμο του με τον Ρακιντζή να έιναι ακόμα στη διαπασών.Εγώ ανέβηκα στο διαμέρισμά μου ,έβγαλα τα ρούχα μου και ξάπλωσα φαρδύς-πλατύς στο κρεβάτι μου.
Βρε δε πα να σκάσει και βόμβα από δίπλα έγω δεν το κουνάω από δω.Δεν αντέχω άλλο!
Δεν προσφέρθηκε κανένας για τιν ντιμπί όποτε θα το σκεφτώ σοβαρά αν θα την συνεχίσω.Επίσης όποιος βλέπει φανατικά how i met your mother να με ειδοποιήσει διότι θα χρειστώ μερικές ατάκες της σειράς για το επόμενο κομμάτι.
Για να δούμε τι θα δούμε.
Ποιος ειναι ο Πικολο13 
& 
