Το πρώτο του βλέμμα ήταν στο παλιό μεγάλο ρολόι του δωματίου του για να σιγουρευτεί ότι ήταν όντως 7 το πρωί..
Το δεύτερο στο ημερολόγιο για να πειστεί ότι ξύπνησε τη σωστή ημέρα. Θα μπορούσε να κοιμάται για μέρες μετά την κουραστική βδομάδα που είχε προηγηθεί αλλά τελικά ένας ολιγόωρος ύπνος ήταν αρκετός για να τον ανακουφίσει και να του δώσει δύναμη ενόψει των επερχόμενων αγωνιστικών υποχρεώσεων.
Τρία φιλικά με υποδεέστερες ομάδες και στις 13 του μηνός το Nou Estadi θα άνοιγε τις πόρτες του να υποδεχτεί τους rossoneri του Μιλάνου, προς τέρψη των φιλάθλων της ομάδας που θα είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν την Μίλαν με όλα της τα? αστέρια και να δουν σε τι κατάσταση βρίσκεται η Nastic ενόψει της Liga Adelante.
Ο Πέπε φρόντισε να βρίσκεται αρκετή ώρα πριν το παιχνίδι στο γραφείο του με σκοπό να προετοιμαστεί ενόψει του αγώνα.
Λίγη ώρα αργότερα εμφανίστηκε ο Massimo και έκλεισε την πόρτα πίσω του μπαίνοντας στο γραφείο.
-Καλημέρα Πέπε. Πρέπει να μιλήσουμε.
-Καλημέρα Massimo. Για τα αγωνιστικά θα τα πω στα αποδυτήρια γιατί είναι και πράγματα που πρέπει να ξέρουν και οι παίκτες ?
-Δεν δίνω δεκάρα για τα φιλικά Πέπε. Προτιμώ να σώσω τη ζωή μου παρά την καριέρα μου!
-Τι είναι αυτά που λες Massimo; Τρελάθηκες;
-Ξέρεις πολύ καλά για τι πράγμα μιλάω Πέπε. Εγώ βρήκα το ματωμένο σημείωμα και μαζί ήμασταν όταν έσπασαν το παρμπριζ του αυτοκινήτου μου και είδαμε εκείνο το γράμμα με τ? αρχικά FP.
-Μην σε απασχολεί Massimo. Δεν είναι κάτι που αφορά εσένα, τουλάχιστον όχι ακόμη.
-Μα μου είχες πει ότι μόνος μου έμπλεξα διαβάζοντας εκείνο το καταραμένο σημείωμα-
-Λάθος μου Massimo. Είναι κάτι προσωπικό, μην φοβάσαι. Κι όσο για το σπασμένο αμάξι ήταν κι αυτό ένα λάθος. Αλλά δικό τους. Θέλησαν να με τρομάξουν νομίζοντας ότι το αμάξι είναι δικό μου.
-Ποιοι Πέπε; Αυτό σε ρωτάω και δεν μου απαντάς αλλά το αποφεύγεις?
-«Δεν το έκανα ποτέ μου και ούτε πρόκειται καλέ μου φίλε. Αν κρίνω ότι πρέπει να μάθεις κάτι, θα το μάθεις. Μέχρι τότε μην ανησυχείς» προσπάθησε να καθησυχάσει ο Πέπε τον βοηθό του χωρίς να καταλάβει κάτι....
Μέχρι τώρα καλά τα είχε καταφέρει. Τι θα γινόταν στην επόμενη κίνηση όμως αυτών που θέλουν το κακό του;
Νίκη με ευρύ σκορ και πρωταγωνιστή τον Marinkovic που δεν προορίζεται για βασικός αλλά έδειξε ότι μπορώ να τον υπολογίζω ως ρεζέρβα.
Δημιουργήσαμε πάρα πολλές ευκαιρίες και γενικά δείξαμε καλά στοιχεία για 2ο φιλικό με πλουραλισμό στην επίθεση και καλή αμυντική λειτουργία.
Τρίτη συνεχόμενη νίκη σε φιλικό και μάλιστα με μηδέν παθητικό.
Μέχρι στιγμής έχουμε 16 γκολ υπέρ και δεν έχουμε δεχτεί κανένα κάτι που με χαροποιεί ιδιαίτερα.
Όχι για το μηδέν παθητικό αυτό καθαυτό, αλλά γιατί όλοι οι παίκτες μου δείχνουν διάθεση και όρεξη για μπάλα και δεν επαναπαύονται στην νίκη.
Όμως το πρόβλημα ήταν άλλο αυτή τη φορά.
Αποχωρώντας από το γήπεδο οι δύο συνεργάτες, Πέπε και Massimo, συμφώνησαν να πάνε για μια παγωμένη Estrella Damn στο ?El llop negre? χωρίς να μπορούν να φανταστούν τι θα συνέβαινε εκεί, στην μικρή pub στην οδό Carrer d? August?
Στριμώχτηκαν σε ένα μικρό τραπεζάκι στην γωνία κάπου στο βάθος, όχι μόνο για να μην δίνουν στόχο στην μικρή κοινωνία της Tarragona αλλά και για να μπορούν να συζητήσουν ήρεμα, όσο ήταν δυνατό.
Μαζί με τις μπύρες όμως τους περίμενε μια δυσάρεστη έκπληξη καθώς ο σερβιτόρος τους έφερε ένα γράμμα και ένα μικρό μπουκαλάκι με βαθύ κόκκινο υγρό.
«Στην υγειά σας, κύριοι.» είπε και κίνησε να φύγει για να συνεχίσει την κουραστική δουλειά του.
«Με συγχωρείτε νεαρέ,» αναφώνησε ο Πέπε. «Τι είναι αυτός ο φάκελος και το μπουκαλάκι; Κάποιο καινούριο είδος καλωσορίσματος στο μαγαζί σας;»
«Δεν γνωρίζω δυστυχώς κύριε. Το μόνο που ξέρω είναι ότι μου είπαν να σας τα φέρω μαζί με τις μπύρες σας. Και πάλι με συγχωρείτε, έχω αρκετή δουλεια-»
«Ποιος στα έδωσε όμως; Αυτό είναι το μόνο που με ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή!!» φώναξε αγριεμένα στον σερβιτόρο ο Massimo ενώ ο Pepe προσπαθούσε να τον ηρεμήσει για να μην πάρει έκταση το θέμα.
«Ηρεμήστε, εγώ την δουλειά μου θέλω να κάνω και τίποτε παραπάνω» απάντησε ο σερβιτόρος. «Τον φάκελο μου τον έδωσαν οι δύο κύριοι εκεί πέρα» και έστρεψε το δάχτυλο του στην άλλη γωνιά του μαγαζιού μα δεν υπήρχε κανείς.
Όποιος κι αν ήταν αυτός φρόντισε να κάνει την δουλειά του και να φύγει ατάραχος φορτώνοντας με ενοχές τον υπάλληλο της pub, ενώ από την άλλη έδωσε ένα γερό χαστούκι στην επαγγελματική συνείδηση του Πέπε.
«Πως είναι δυνατόν να μην τους πήρα χαμπάρι; Πες μου πως, Massimo!» συνέχισε να μονολογεί ο Καταλανός ντετεκτιβ.
«Ξέχνα το Πέπε, δεν θα βγάλεις άκρη και το μόνο που θα καταφέρεις είναι να χάσεις την ηρεμία σου, αν δεν το έχεις κάνει ήδη.»
Ο Πέπε άνοιξε το γράμμα που περιείχε το ίδιο λογότυπο (FP) ενώ κοιτούσε με εξεταστικό ύφος το φιαλίδιο.
Το βλέμμα και των δύο όμως πάγωσε σαν αντίκρισαν το περιεχόμενο του φακέλου.
-«Θα μου πείς Πέπε τι συμβαίνει τελικά ή να σηκωθώ να φύγω;» ψέλλισε ο Massimo.
-«Το ?ξερα ότι κάποτε θα ερχότανε αυτή η ώρα, αλλά ήλπιζα να είναι πιο μετά.» απάντησε ευθύς ο Πέπε στην απορία του συνεργάτη του και έγνεψε στον νεαρό σερβιτόρο να φέρει άλλες δύο μπύρες.
...
Οξυθυμοι πάντως οι πρωταγωνιστες μας. 
, κόιτα μην τον φάνε γιατί του χρόνου ποιον θα παίρνουμε για ass. manager? 
