ανετα στο κυπελλο ...
βα8μολογια βαλε αν μπορεις
O Δρόμος προς την Δόξα είναι μακρύς
- Jake13
- Manager
- Posts: 4199
- Joined: Mon Aug 25, 2008 1:27 pm
- Status: Silence will fall when the question is asked.
- Has thanked: 0
- Been thanked: 0
η συνέχεια...
Ντριιιιιιιιιιιιιιιν
Ο εκωφαντικός ήχος του τηλεφώνου ήχησε στα αυτιά μου καθώς εγώ προσπαθούσα να αναλύσω την επόμενη τακτική της ομάδας.
Εγώ: Παρακαλώ
Αυτός: ----
Εγώ: Ποιός είναι;
Αυτός: Εγώ
Εγώ: Ποιός είσαι εσύ;
Αυτός: Ο χειρότερος σου εφιάλτης.
Το έκλεισε απότομα. Κοίτα όρεξη που 'χουν κάτι άτομα βραδυάτικα. Μετά από 5 λεπτά το ίδιο σκηνικό.
Εγώ: Παρακαλώ
Αυτός: ----
Εγώ: Μίλα Διάολε
Αυτός: ----
Εγώ: Ποιός είσαι ρε;
Αυτός: Your living Nightmare....
Το πράγμα δεν ήταν αστείο. Ελπίζω να το καταλάβαινε. Θα πήγαινα την επόμενη μέρα στον ΟΤΕ για να ζητήσω να μάθω τον αριθμό του.
Πηγαίνοντας στην Κέρκυρα ήμασταν γεμάτοι αισιοδοξία.
''Νίκη ή τίποτα. Έχουμε ανεβάσει ήδη πολύ ψηλά τον πήχη. Οποιοδήποτε άλλο σκορ είναι αποτυχία.''
Το πρώτο ημίχρονο πέρασε γρήγορα. Ο δείκτης του σκορ είχε κολλήσει στο 0-0.
Το δεύτερο ημίχρονο έμοιαζε να πηγαίνει και αυτό στο 0-0. Ώσπου ήρθε το 80ό λεπτό.
Μετά από κόρνερ ο Φλίσκας βρέθηκε αφύλακτος στην άμυνά μας και έκανε το 1-0 για την Κέρκυρα.
Το τέλος του αγώνα ήρθε και σκημένα κεφαλιά επικρατούσαν στον πάγκο μας...
''Ήταν ένα μέτριο ματς. Καταφέραμε και το χάσαμε. Περιμένω περισσότερα στην συνέχεια...''
Και τώρα η Καβάλα. Ο αγώνας για τον οποίο όλος ο νομός ζούσε. Σε αυτόν τον αγώνα θέλαμε όλο τον κόσμο στο πλευρό μας. Και θα τον είχαμε.
Μέσα στην βδομάδα δέχθηκα ένα τηλεφώνημα από τον Νου-Θου.
Νου-Θου: Λοιπόν Jake... όλα πάνε πολύ καλά βλέπω. Κρίμα που θα σε έχουμε αντίπαλο αύριο.
Εγώ: Έτσι είναι Νικολάκη... εγώ χαίρομαι που είμαι σε αυτήν την μεριά του ποταμού πάντως.
Νου-Θου: Πρόσεξε πάντως γιατί έρχεται χείμαρρος..
Εγώ: Το θέμα είναι ποιόν θα πνίξει...
Για μια στιγμή σκέφτηκα μήπως ήταν ο Νου-Θου αυτός που μου 'χε κάνει τα τηλεφωνήματα. Αλλά πολύ δύσκολο. Δεν ταίριαζαν οι φωνές...
Στο ματς μπήκαμε άσχημα. Πολύ άσχημα. Μόλις στο 16' ο Ονουάτσι κατάφερε να κάνει γιο-γιο την άμυνά μας και να ανοίξει το σκορ.
''Ρε σεις. Γκέτ σίριους. Πάμε για ανατροπή στο ημίχρονο.''
Στο 53' έκανα την πρώτη αλλαγή. Παρμαξίδης έξω, Φέτσης μέσα.
6 λεπτά μετά είδα την δικαίωση.
''Η μπάλα στρώνεται στον Φέτση. Αυτός είναι έξω από την περιοχή, θα σουτάρει; Σουτάρει και γκολ. 1-1 η Δόξα Δράμας με τον Φώντα Φέτση.''
Στο 69' ο Άγγος βγαίνει ο Γκουέρα μπαίνει.
Τα λεπτά κυλούσαν και στο 75' κλείνει τις αλλαγές μου. Τόνι Γκονζάλες έξω, Λαγός μέσα.
''Είμαστε στο 83ό λεπτό. Ο Τσουκαλάς έχει την μπάλα την σκάβει για τον Λαγό, γκολ από τον Λαγό. 2-1. Ανατροπή για την Δόξα Δράμας.''
''Μια νίκη για τους οπαδούς μας.''
Η ομάδα καθόταν αρχοντικά στην 4ή θέση.
Το βράδυ της ίδιας μέρας δέχθηκα ένα ακόμη περίεργο τηλεφώνημα.
Εγώ: Παρακαλώ
Αυτός: Ετοίμασε τον τάφο σου.
Εγώ: Γιατί;
Αυτός: Αυτό που έκανες σήμερα θα το μετανιώσεις πικρά....
Εκεί το έκλεισε...μήπως ήταν ο Νου-Θου τελικά; Τι παιζόταν; Κάνας μανιακός ίσως;
to be continued...
Ντριιιιιιιιιιιιιιιν
Ο εκωφαντικός ήχος του τηλεφώνου ήχησε στα αυτιά μου καθώς εγώ προσπαθούσα να αναλύσω την επόμενη τακτική της ομάδας.
Εγώ: Παρακαλώ
Αυτός: ----
Εγώ: Ποιός είναι;
Αυτός: Εγώ
Εγώ: Ποιός είσαι εσύ;
Αυτός: Ο χειρότερος σου εφιάλτης.
Το έκλεισε απότομα. Κοίτα όρεξη που 'χουν κάτι άτομα βραδυάτικα. Μετά από 5 λεπτά το ίδιο σκηνικό.
Εγώ: Παρακαλώ
Αυτός: ----
Εγώ: Μίλα Διάολε
Αυτός: ----
Εγώ: Ποιός είσαι ρε;
Αυτός: Your living Nightmare....
Το πράγμα δεν ήταν αστείο. Ελπίζω να το καταλάβαινε. Θα πήγαινα την επόμενη μέρα στον ΟΤΕ για να ζητήσω να μάθω τον αριθμό του.
Πηγαίνοντας στην Κέρκυρα ήμασταν γεμάτοι αισιοδοξία.
''Νίκη ή τίποτα. Έχουμε ανεβάσει ήδη πολύ ψηλά τον πήχη. Οποιοδήποτε άλλο σκορ είναι αποτυχία.''
Το πρώτο ημίχρονο πέρασε γρήγορα. Ο δείκτης του σκορ είχε κολλήσει στο 0-0.
Το δεύτερο ημίχρονο έμοιαζε να πηγαίνει και αυτό στο 0-0. Ώσπου ήρθε το 80ό λεπτό.
Μετά από κόρνερ ο Φλίσκας βρέθηκε αφύλακτος στην άμυνά μας και έκανε το 1-0 για την Κέρκυρα.
Το τέλος του αγώνα ήρθε και σκημένα κεφαλιά επικρατούσαν στον πάγκο μας...
Spoiler: show
Και τώρα η Καβάλα. Ο αγώνας για τον οποίο όλος ο νομός ζούσε. Σε αυτόν τον αγώνα θέλαμε όλο τον κόσμο στο πλευρό μας. Και θα τον είχαμε.
Μέσα στην βδομάδα δέχθηκα ένα τηλεφώνημα από τον Νου-Θου.
Νου-Θου: Λοιπόν Jake... όλα πάνε πολύ καλά βλέπω. Κρίμα που θα σε έχουμε αντίπαλο αύριο.
Εγώ: Έτσι είναι Νικολάκη... εγώ χαίρομαι που είμαι σε αυτήν την μεριά του ποταμού πάντως.
Νου-Θου: Πρόσεξε πάντως γιατί έρχεται χείμαρρος..
Εγώ: Το θέμα είναι ποιόν θα πνίξει...
Για μια στιγμή σκέφτηκα μήπως ήταν ο Νου-Θου αυτός που μου 'χε κάνει τα τηλεφωνήματα. Αλλά πολύ δύσκολο. Δεν ταίριαζαν οι φωνές...
Στο ματς μπήκαμε άσχημα. Πολύ άσχημα. Μόλις στο 16' ο Ονουάτσι κατάφερε να κάνει γιο-γιο την άμυνά μας και να ανοίξει το σκορ.
''Ρε σεις. Γκέτ σίριους. Πάμε για ανατροπή στο ημίχρονο.''
Στο 53' έκανα την πρώτη αλλαγή. Παρμαξίδης έξω, Φέτσης μέσα.
6 λεπτά μετά είδα την δικαίωση.
''Η μπάλα στρώνεται στον Φέτση. Αυτός είναι έξω από την περιοχή, θα σουτάρει; Σουτάρει και γκολ. 1-1 η Δόξα Δράμας με τον Φώντα Φέτση.''
Στο 69' ο Άγγος βγαίνει ο Γκουέρα μπαίνει.
Τα λεπτά κυλούσαν και στο 75' κλείνει τις αλλαγές μου. Τόνι Γκονζάλες έξω, Λαγός μέσα.
''Είμαστε στο 83ό λεπτό. Ο Τσουκαλάς έχει την μπάλα την σκάβει για τον Λαγό, γκολ από τον Λαγό. 2-1. Ανατροπή για την Δόξα Δράμας.''
Spoiler: show
Η ομάδα καθόταν αρχοντικά στην 4ή θέση.
Spoiler: show
Εγώ: Παρακαλώ
Αυτός: Ετοίμασε τον τάφο σου.
Εγώ: Γιατί;
Αυτός: Αυτό που έκανες σήμερα θα το μετανιώσεις πικρά....
Εκεί το έκλεισε...μήπως ήταν ο Νου-Θου τελικά; Τι παιζόταν; Κάνας μανιακός ίσως;
to be continued...
- stelmat
- Youth Team Manager
- Posts: 2248
- Joined: Tue Apr 21, 2009 12:41 pm
- Football Manager της ομάδας: Unemployed
- Αγαπημένη Ομάδα: ΟΣΦΠ-Μίλαν-Barca-Νιούκαστλ
- facebook προφίλ: stelmat
- Status: Ολοταχως για αθλητικος δημοσιογραφος...!
- Location: Athens
- Has thanked: 0
- Been thanked: 0
- Contact:
Αντε παλι...Καινουρια γλιτσα μας βγηκε
Οσο για τα ματς,η ηττα με σοκαρε αλλα μετα επανηλθες!
Οσο για τα ματς,η ηττα με σοκαρε αλλα μετα επανηλθες!
Words are meaningless...and forgettable.
- pavlos55
- Indispensible
- Posts: 1540
- Joined: Thu May 07, 2009 6:14 pm
- Αγαπημένη Ομάδα: Παναθηναϊκός
- facebook προφίλ: pavlos.kosmetatos
- Location: Λονδίνο - Νέα Φιλαδέλφεια
- Has thanked: 0
- Been thanked: 0
Έτσι με τα μυστήρια κι αυτά είναι πιο ωραία η ιστορία
Ανυπομονούμε να μάθουμε τον άγνωστο που σε απειλεί
Ανυπομονούμε να μάθουμε τον άγνωστο που σε απειλεί
- Jake13
- Manager
- Posts: 4199
- Joined: Mon Aug 25, 2008 1:27 pm
- Status: Silence will fall when the question is asked.
- Has thanked: 0
- Been thanked: 0
η συνέχεια...
Ξανά ταξίδι στην Αθήνα, ξανά ματς στο ΟΑΚΑ, αυτήν την φορά με τον Παναθηναϊκό. Ας χτυπάγαμε κάνα Χ όπως με ΑΕΚ και όλα σούπερ.
Δεν σκέφτομουν τόσο πολύ αυτόν τον τυπά που με πήρε τηλέφωνο. Κάνας χαζός θα 'ταν με κρύο χιούμορ. Βέβαια ίσως θα 'πρεπε να τον σκέφτομαι. Τι να πω, η ιστορία θα δείξει.
''Ερχόμαστε συνειδητοποιημένοι. Δύσκολα θα πάρουμε έστω και τον βαθμό. Ας πάρουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε να διεκδικήσουμε..''
Το πρώτο ημίχρονο κύλησε σχετικά γρήγορα. Το 0-0 δέσποζε στον πίνακα του σκορ.
''Παίζουμε καλά. Ας κλείσουμε και έτσι το ματς.''
Μόλις όμως μπαίνουμε για το δεύτερο ημίχρονο μπαίνει το γκολ.
''Η επίθεση για την Δόξα ανακόπτεται, αλλά υπάρχει μια αναταραχή στην άμυνα του Παναθηναϊκού, Άγγος σουτάρει και το γκολ για την Δόξα Δράμας. 0-1 στο 46'. Η Δόξα ανοίγει νωρίς νωρίς το σκορ στο δεύτερο ημίχρονο.''
Ο Παναθηναϊκός επιτέθηκε αλλά δεν τα κατάφερε. Η νίκη μας ήταν τεράστιας σημασίας.
''Ήρθαμε για κούρεμα και βγήκαμε.. με μαλλί. Είχαμε σε τρομερή μέρα την άμυνά μας. Συγχαρητήρια σε όλους τους παίκτες, και ιδιαίτερα σε Σαμαρά.''
Ήταν ένα τεράστιο διπλό.
Την επόμενη μέρα, είχα καλεσμένο στο σπίτι μου τον επιστήθιο φίλο μου Austin Powers. Λογικά θα τον έχετε ακουστά.
Όστιν: Λοιπόν, Τζέηκ, τι γίνεται με την Δόξα Δράμας;
Εγώ: Υπερβολικά καλά θα έλεγα. Χαίρομαι ιδιαίτερα για την εξέλιξη των μικρών της ομάδας. Μπορούμε να χτυπήσουμε αρκετά, αν και είναι νωρίς.
Όστιν: Ξέρεις, στην Ισπανία ακούστηκε πως με την φυγή Λοτίνα από την Ντεπόρ, είσαι το νούμερο 1 φαβορί για την διαδοχή του.
Εγώ: Δεν πρόκειται να πάω. Ξέρεις έχω δεθεί συναισθηματικά με τους ανθρώπους εδώ. Δύσκολα θα με μετακινήσει κάτι από εδώ.
Εκείνη την στιγμή χτύπησε το τηλέφωνο.
Εγώ: Παρακαλώ.
Αυτός: ---
Εγώ: Ρε διάολε μίλα που να με πάρει.!
Αυτός: Μουαχαχαχα
Εγώ: Μου έχεις κάνει τα νεύρα κρόσια, μίλα πριν το μετανιώσεις πικρά.
Αυτός: Λοιπόν λοιπόν... κάποιος άλλος θα μετανιώσει πικρά τις επιλογές του. Όλες τις επιλογές του αυτά τα 2 τελευταία χρόνια...
Εγώ: Μίλα ξεκάθαρα διάολε.!
Αυτός: Ραντεβού σε ένα μήνα.... να το θυμάσαι. 22.12.2010 και ώρα 20.30
Το έκλεισε απότομα.
Όστιν: Τι ήταν αυτό;
Εγώ: Μακάρι να 'ξερα. Ένας τυπάς τηλεφωνεί και μιλάει απειλητικά.
Όστιν: Απειλητικά δηλαδή;
Εγώ: Ε ξέρω 'γω πως να στο πω. Βλακιούλες για την ζωή μου και τέτοια.
Όστιν: Κλάιν μάιν μωρέ κάνας τρελός θα 'ναι.
Αυτό σκέφτηκα και εγώ και προετοιμάστηκα για το ματς με τον ΠΑΟΚ.
''Είναι ένα δύσκολο ματς, η νίκη είναι ευχή όλων.''
Μόλις στο 23' ήρθε το γκολ. Πάλι ο Άγγος. Με έναν πανέμορφο τρόπο άνοιξε το σκορ και έστειλε την ομάδα στα ουράνια.
Έτσι κλείσαμε το ημίχρονο.
''Παίξτε καλά και στο δεύτερο.''
Στο 78' ήρθε η ισοφάριση. Ο Σορλέν με ωραίο σουτ βρήκε απροετοίμαστο τον Κραβαρίτη και έγραψε το 1-1.
Φτάναμε στο 90' με το σκορ κολλημένο στο 1-1. Ο Χλωρός εκείνη την στιγμή παίρνει την μπάλα από τα δεξιά, μπαίνει στην περιοχή και με ένα διαγώνιο σουτ γράφει το 2-1.
''Τρομερό ματς με εκρηκτικό φινάλε. Μπράβο στα παιδιά δώσανε το 100% τους για έναν ακόμη αγώνα. Και στίλ γκοίνγκ άπ..!''
Όταν γύρισα σπίτι είδα ένα ακόμα μέιλ στα εισερχόμενά μου...
to be continued...
Ξανά ταξίδι στην Αθήνα, ξανά ματς στο ΟΑΚΑ, αυτήν την φορά με τον Παναθηναϊκό. Ας χτυπάγαμε κάνα Χ όπως με ΑΕΚ και όλα σούπερ.
Δεν σκέφτομουν τόσο πολύ αυτόν τον τυπά που με πήρε τηλέφωνο. Κάνας χαζός θα 'ταν με κρύο χιούμορ. Βέβαια ίσως θα 'πρεπε να τον σκέφτομαι. Τι να πω, η ιστορία θα δείξει.
''Ερχόμαστε συνειδητοποιημένοι. Δύσκολα θα πάρουμε έστω και τον βαθμό. Ας πάρουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε να διεκδικήσουμε..''
Το πρώτο ημίχρονο κύλησε σχετικά γρήγορα. Το 0-0 δέσποζε στον πίνακα του σκορ.
''Παίζουμε καλά. Ας κλείσουμε και έτσι το ματς.''
Μόλις όμως μπαίνουμε για το δεύτερο ημίχρονο μπαίνει το γκολ.
''Η επίθεση για την Δόξα ανακόπτεται, αλλά υπάρχει μια αναταραχή στην άμυνα του Παναθηναϊκού, Άγγος σουτάρει και το γκολ για την Δόξα Δράμας. 0-1 στο 46'. Η Δόξα ανοίγει νωρίς νωρίς το σκορ στο δεύτερο ημίχρονο.''
Ο Παναθηναϊκός επιτέθηκε αλλά δεν τα κατάφερε. Η νίκη μας ήταν τεράστιας σημασίας.
Spoiler: show
Ήταν ένα τεράστιο διπλό.
Την επόμενη μέρα, είχα καλεσμένο στο σπίτι μου τον επιστήθιο φίλο μου Austin Powers. Λογικά θα τον έχετε ακουστά.
Όστιν: Λοιπόν, Τζέηκ, τι γίνεται με την Δόξα Δράμας;
Εγώ: Υπερβολικά καλά θα έλεγα. Χαίρομαι ιδιαίτερα για την εξέλιξη των μικρών της ομάδας. Μπορούμε να χτυπήσουμε αρκετά, αν και είναι νωρίς.
Όστιν: Ξέρεις, στην Ισπανία ακούστηκε πως με την φυγή Λοτίνα από την Ντεπόρ, είσαι το νούμερο 1 φαβορί για την διαδοχή του.
Εγώ: Δεν πρόκειται να πάω. Ξέρεις έχω δεθεί συναισθηματικά με τους ανθρώπους εδώ. Δύσκολα θα με μετακινήσει κάτι από εδώ.
Εκείνη την στιγμή χτύπησε το τηλέφωνο.
Εγώ: Παρακαλώ.
Αυτός: ---
Εγώ: Ρε διάολε μίλα που να με πάρει.!
Αυτός: Μουαχαχαχα
Εγώ: Μου έχεις κάνει τα νεύρα κρόσια, μίλα πριν το μετανιώσεις πικρά.
Αυτός: Λοιπόν λοιπόν... κάποιος άλλος θα μετανιώσει πικρά τις επιλογές του. Όλες τις επιλογές του αυτά τα 2 τελευταία χρόνια...
Εγώ: Μίλα ξεκάθαρα διάολε.!
Αυτός: Ραντεβού σε ένα μήνα.... να το θυμάσαι. 22.12.2010 και ώρα 20.30
Το έκλεισε απότομα.
Όστιν: Τι ήταν αυτό;
Εγώ: Μακάρι να 'ξερα. Ένας τυπάς τηλεφωνεί και μιλάει απειλητικά.
Όστιν: Απειλητικά δηλαδή;
Εγώ: Ε ξέρω 'γω πως να στο πω. Βλακιούλες για την ζωή μου και τέτοια.
Όστιν: Κλάιν μάιν μωρέ κάνας τρελός θα 'ναι.
Αυτό σκέφτηκα και εγώ και προετοιμάστηκα για το ματς με τον ΠΑΟΚ.
''Είναι ένα δύσκολο ματς, η νίκη είναι ευχή όλων.''
Μόλις στο 23' ήρθε το γκολ. Πάλι ο Άγγος. Με έναν πανέμορφο τρόπο άνοιξε το σκορ και έστειλε την ομάδα στα ουράνια.
Έτσι κλείσαμε το ημίχρονο.
''Παίξτε καλά και στο δεύτερο.''
Στο 78' ήρθε η ισοφάριση. Ο Σορλέν με ωραίο σουτ βρήκε απροετοίμαστο τον Κραβαρίτη και έγραψε το 1-1.
Φτάναμε στο 90' με το σκορ κολλημένο στο 1-1. Ο Χλωρός εκείνη την στιγμή παίρνει την μπάλα από τα δεξιά, μπαίνει στην περιοχή και με ένα διαγώνιο σουτ γράφει το 2-1.
Spoiler: show
Όταν γύρισα σπίτι είδα ένα ακόμα μέιλ στα εισερχόμενά μου...
Τουλάχιστον ήξερα πως να τον φωνάζω τώρα. Αλλά η υπόθεση βρώμαγε όλο και περισσότερο....Στο 'πα...
Και μια και δυο και τρεις....
Δεν ακούς όμως...
Ας πρόσεχες...
22.12.2010
Άγνωστος Χ
to be continued...
- stelmat
- Youth Team Manager
- Posts: 2248
- Joined: Tue Apr 21, 2009 12:41 pm
- Football Manager της ομάδας: Unemployed
- Αγαπημένη Ομάδα: ΟΣΦΠ-Μίλαν-Barca-Νιούκαστλ
- facebook προφίλ: stelmat
- Status: Ολοταχως για αθλητικος δημοσιογραφος...!
- Location: Athens
- Has thanked: 0
- Been thanked: 0
- Contact:
Ρε θελει αγριο ξυλο αυτος ο @#!#$ Θα τον περιποοιηθεις αναλογα...
Οσο για τις νικες με Παο και ΠΑΟΚ,ιδιαιτερα ΠΑΟ,απλα
Οσο για τις νικες με Παο και ΠΑΟΚ,ιδιαιτερα ΠΑΟ,απλα
Words are meaningless...and forgettable.
-
- Trialist
- Posts: 91
- Joined: Fri Dec 18, 2009 3:23 pm
- Has thanked: 0
- Been thanked: 0
Κάτι μου λέει ότι είναι ο Μάκαρος...........
- Jake13
- Manager
- Posts: 4199
- Joined: Mon Aug 25, 2008 1:27 pm
- Status: Silence will fall when the question is asked.
- Has thanked: 0
- Been thanked: 0
η συνέχεια...
Η ομάδα είχε βρει την ταυτότητά της. Είχε μια συνεχή άνοδο και έκανε συνεχώς μεγάλες νίκες. Βέβαια και μεταξύ μας, αυτός ο τυπάς που με έπαιρνε συνεχώς τηλέφωνο με έβαζε σε σκέψεις. Μήπως δεν ήταν κάνας φαρσέρ; Μήπως δεν ήταν κάποιος που 'θελε απλώς να μου σπάσει τα νεύρα; Μήπως σοβαρολογούσε; Συνεχώς σκεφτόμουν ποιος θα μπορούσε να 'ναι...
Η επόμενη αγωνιστική μας βρίσκει στην Ξάνθη, με αντίπαλο την Σκόντα, την ομάδα που μέχρι τότε ήταν πρώτη στο πρωτάθλημα.
Στο 14' ο Γκρζέλακ με ένα πολύ όμορφο διαγώνιο σουτ κάνει το 1-0.
Η ισοφάριση έρχεται 11 λεπτά μετά με τον Ντρούλιτς.
Το ημίχρονο φτάνει γρήγορα. 1-1. Καλό παιχνίδι, πολύ καλό σκορ.
Στο 63' δεχόμαστε το 2ό γκολ. Μετά από κόρνερ κεφαλιά του Βάλλα και 2-1.
Ο Χλωρός ισοφαρίζει 5 λεπτά μετά.
Η ισοπαλία μας άφηνε ικανοποιημένους. Στο 66΄όμως, πριν την ισοφάριση δηλαδή, είχα κάνει διπλή αλλαγή. Λαγός-Φέτσης μέσα, Παρμαξίδης-Τόνι Γκονζάλες έξω.
Καθώς η ώρα περνούσε και φτάναμε στο 90' το Χ έμοιαζε το τελικό αποτέλεσμα. Όχι για τον Λαγό όμως...
''Παίξαμε πολύ καλά. Χάρηκα τον αγώνα όπως όλοι όσοι βρέθηκαν στο γήπεδο πιστεύω. Όσο πάμε ανεβαίνουμε.''
Παράλληλα όσο περνούσε ο καιρός συμπλήρωνα το παζλ των αναμνήσεων μου, των σκέψεων μου, για το ποιός θα μπορούσε να με παίρνει τηλέφωνο.
Είχα απορρίψει εξ' αρχής Νου-Θου, λόγω μη-ομοιότητας φωνής, και πολλούς αντιπάλους στο ισπανικός πρωτάθλημα, γιατί απλούστατα δεν μιλούσαν ελληνικά.
Κάποιος μου ερχόταν στο μυαλό αλλά δεν θυμόμουν πλήρως το όνομά του...
Στο ματς με τον Πανθρακικό θέλαμε νίκη. Ε μετά από τα προηγούμενα αποτελέσματα φυσιολογικό ήταν.
Τα δύο ημίχρονα πέρασαν έτσι, με αρκετές ευκαιρίες χωρίς το γκολ όμως. Δεν μας δώσανε και ένα πέναλτυ...
Απογοητεύσαμε και τον κόσμο που 'χε βρεθεί στο γήπεδο...
Πάντως η 2ή θέση είχε το όνομά μας δίπλα.
Ο πρώτος γύρος είχε κλείσει. Βέβαια για να πάμε σε διακοπές είχαμε άλλο ένα ματς. Με τον Πανιώνιο.
Μέσα στις επόμενες μέρες δέχθηκα ένα ακόμα τηλεφώνημα από τον Άγνωστο Χ...
Άγνωστος Χ: Όλα καλά; Περιμένεις με αγωνία..;
Εγώ: Ξέρω ποιός είσαι...
Άγνωστος Χ: Χμμμμ νομίζεις....
Εγώ: Θα δούμε την ημερομηνία που 'χεις ορίσει... Κωστάκη....
Άγνωστος Χ: ------
Εγώ: Δεν μιλάς ε;;; Αν θυμηθώ το επίθετό σου την έχεις άσχημα...
Το παζλ συμπληρωνόταν σιγά σιγά και βέβαια χάρη στην βοήθεια του Όστιν...
to be continued...
Η ομάδα είχε βρει την ταυτότητά της. Είχε μια συνεχή άνοδο και έκανε συνεχώς μεγάλες νίκες. Βέβαια και μεταξύ μας, αυτός ο τυπάς που με έπαιρνε συνεχώς τηλέφωνο με έβαζε σε σκέψεις. Μήπως δεν ήταν κάνας φαρσέρ; Μήπως δεν ήταν κάποιος που 'θελε απλώς να μου σπάσει τα νεύρα; Μήπως σοβαρολογούσε; Συνεχώς σκεφτόμουν ποιος θα μπορούσε να 'ναι...
Η επόμενη αγωνιστική μας βρίσκει στην Ξάνθη, με αντίπαλο την Σκόντα, την ομάδα που μέχρι τότε ήταν πρώτη στο πρωτάθλημα.
Στο 14' ο Γκρζέλακ με ένα πολύ όμορφο διαγώνιο σουτ κάνει το 1-0.
Η ισοφάριση έρχεται 11 λεπτά μετά με τον Ντρούλιτς.
Το ημίχρονο φτάνει γρήγορα. 1-1. Καλό παιχνίδι, πολύ καλό σκορ.
Στο 63' δεχόμαστε το 2ό γκολ. Μετά από κόρνερ κεφαλιά του Βάλλα και 2-1.
Ο Χλωρός ισοφαρίζει 5 λεπτά μετά.
Η ισοπαλία μας άφηνε ικανοποιημένους. Στο 66΄όμως, πριν την ισοφάριση δηλαδή, είχα κάνει διπλή αλλαγή. Λαγός-Φέτσης μέσα, Παρμαξίδης-Τόνι Γκονζάλες έξω.
Καθώς η ώρα περνούσε και φτάναμε στο 90' το Χ έμοιαζε το τελικό αποτέλεσμα. Όχι για τον Λαγό όμως...
Spoiler: show
Παράλληλα όσο περνούσε ο καιρός συμπλήρωνα το παζλ των αναμνήσεων μου, των σκέψεων μου, για το ποιός θα μπορούσε να με παίρνει τηλέφωνο.
Είχα απορρίψει εξ' αρχής Νου-Θου, λόγω μη-ομοιότητας φωνής, και πολλούς αντιπάλους στο ισπανικός πρωτάθλημα, γιατί απλούστατα δεν μιλούσαν ελληνικά.
Κάποιος μου ερχόταν στο μυαλό αλλά δεν θυμόμουν πλήρως το όνομά του...
Στο ματς με τον Πανθρακικό θέλαμε νίκη. Ε μετά από τα προηγούμενα αποτελέσματα φυσιολογικό ήταν.
Τα δύο ημίχρονα πέρασαν έτσι, με αρκετές ευκαιρίες χωρίς το γκολ όμως. Δεν μας δώσανε και ένα πέναλτυ...
Spoiler: show
Απογοητεύσαμε και τον κόσμο που 'χε βρεθεί στο γήπεδο...
Πάντως η 2ή θέση είχε το όνομά μας δίπλα.
Spoiler: show
Μέσα στις επόμενες μέρες δέχθηκα ένα ακόμα τηλεφώνημα από τον Άγνωστο Χ...
Άγνωστος Χ: Όλα καλά; Περιμένεις με αγωνία..;
Εγώ: Ξέρω ποιός είσαι...
Άγνωστος Χ: Χμμμμ νομίζεις....
Εγώ: Θα δούμε την ημερομηνία που 'χεις ορίσει... Κωστάκη....
Άγνωστος Χ: ------
Εγώ: Δεν μιλάς ε;;; Αν θυμηθώ το επίθετό σου την έχεις άσχημα...
Το παζλ συμπληρωνόταν σιγά σιγά και βέβαια χάρη στην βοήθεια του Όστιν...
to be continued...