Μετά το ματς με τον Παναθηναικό πρέπει να ανασυνταχτούμε, και να κινηθούμε γρήγορα να καλύψουμε τις τρύπες του ροστερ, καθώς τα χρονικά περιθώρια στενεύουν. Οι 2 στόπερ που ζητούσαμε, μάλλον θα γίνουν ένας (αν όχι κανένας), αφού δεν υπάρχει φράγκο! Οι απορίψεις έρχονται η μία μετά την άλλη, αφού με ψίχουλα δεν έρχεται κανείς. Το ίδιο ισχύει και για τον αριστερό μπακ.
Έχουμε κάνει κάποιες επαφές με 2 παίχτες (1 DC και ένα DL) που δείχνουν ότι θα δεχτούν, το επίπεδο τους όμως κάθε άλλο παρά με ικανοποιεί.
Κατά τα άλλα προετοιμάζομαι για τον επόμενο αγώνα στην Τρίπολη με τον Αστέρα.
Παραμονές του αγώνα όμως έιχαμε μία περίεργη εξέλιξη. Ότι έχω γυρίσει σπίτι από την προπόνηση και ο Νίκος Μαχλάς με παίρνει τηλέφωνο:
(
Ν.Μ. = Νίκος Μαχλάς,
εγώ = εγώ)
Ν.Μ.: Έλα Cris, καλησπέρα
εγώ: Καλησπέρα πρόεδρε
Ν.Μ.: Πως πήγε η προπόνηση? Έτοιμοι για την Τρίπολη?
εγώ: Όλα καλά, όλοι ετοιμοπόλεμοι. Σκέφτομαι μερικές αλλαγές, δεν τους έχω ενημερώσει όμως ακόμα. Θέλω να είναι όλοι ετοιμοπόλεμοι, δεν είμαι σίγουρος ακόμα
Ν.Μ.: ΟΚ Cris, εσύ ξέρεις, δεν έχω αμφιβολίες. Για άλλο σε ήθελα όμως
εγώ: Ακούω πρόεδρε...
Ν.Μ.: Ήρθε ένα fax σήμερα. Για παίχτη...
εγώ: Ποιος?
Ν.Μ.: Timothee Atouba. Ο Καμερουνέζος αριστερός μπακ
εγώ: 
Ξέρω, ξέρω... Πρόεδρε... ε... μπορούμε???
Ν.Μ.: Δεν είμαι σίγουρος Cris... Το ταμείο είναι μείον, και ζητάει ήδη πολλά
εγώ: Αν το κάνουμε αυτομάτως ανεβαίνουμε επίπεδο... Πρόεδρε, με άλλον έναν καλό αμυντικό... μη με πεις τρελλό... χτυπάμε ακόμα και ευρώπη...
Ν.Μ.: Cris, το καταλαβαίνω, το ίδιο όραμα με σένα έχω και εγώ για την ομάδα...
εγώ: Προεδρέ... Νίκο... Αν μπορούμε, ΠΡΕΠΕΙ να το κάνουμε...
Ν.Μ.: Εντάξει Cris, θα κάνουμε ότι μπορούμε. Ζητάει πολλά όμως. Διερευνητικά ρώτησα και μου είπαν κάτι για 25.000 το μήνα. Αν δεν κατέβει δεν πρόκειται να γίνει τίποτα
εγώ: Άσε με να το χειριστώ εγώ
Ν.Μ.: Αν το θέλεις ας γίνει
εγώ: Για τι ταβάνι μιλάμε?
Ν.Μ.: Κοίτα, είμαστε ήδη πάνω. Άσε να μιλήσω με το λογιστήριο και σε ενημερώνω
εγώ: Εντάξει, περιμένω με ανυπομονησία...
________________________________________________________________________________________________________________________
Αργά το βράδυ...
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ν.Μ.: Έλα Cris, λοιπόν, 2η υπέρβαση για φέτος. 4800 το μήνα
εγώ: .................................. 
Ν.Μ.: Cris, είμαστε ήδη πολύ πάνω...
εγώ: οκ, θα κάνω ότι μπορώ
Ν.Μ.: Επίσης, οι διαπραγματεύσεις με τους άλλους 2 μένουν όπως είναι. Δεν μπορούμε να ανεβάσουμε ούτε ευρώ
εγώ: Ναι, καταλαβαίνω. Νίκο, θα κάνω ότι μπορώ. Και να είσαι σίγουρος πως όλα τα ρίσκα είναι για το καλό της ομάδας. Στο τέλος ελπίζω ότι θα δικαιωθούμε...
Ν.Μ.: ...και ότι δεν θα μας πάνε μέσα!!!
εγώ: χαχα
Ν.Μ.: χα... ναι... 
εγώ: Εντάξει λοιπόν, μιλάμε αύριο πάλι!
Ν.Μ.: Καλό βράδυ
Την επόμενη μέρα αναχωρούμε για Τρίπολη, και προσπαθώ να μείνω συγκεντρωμένος για το ματς, παρά τα συνεχή τηλέφωνα με τον μάνατζερ του Ατουμπα.
Έγιναν κάποιες αλλαγές σε σχέση με τον πρώτο αγώνα, είμαστε έτοιμοι για το καλύτερο.
Πήραμε τους 3 βαθμούς σε ένα ματς που θα μπορούσαμε να φέρουμε x ή και να χάσουμε! Ο Αστέρας ήταν αντικειμενικά καλύτερος, η υπεροχή του όμως ήταν φλύαρη, με πολύ κατοχή μπάλας, κοντινές πάσες και μακρινά σουτ. Εμείς αντιθέτως ήμασταν πιο αποτελεσματικοί και βγαίναμε στην κόντρα συχνά δημιουργώντας προβλήματα. Goncalves και Sisic σε μεγάλη βραδιά, πίσω πολλά προβήματα. Στο τέλος αναγκαστήκαμε να πα'ιξουμε φουλ επίθεση, πίεση ψηλά, και δικαιωθήκαμε με γκολ στο 80' και το 83'
Επόμενος στόχος η ολοκλήρωση του ροστερ με DC και DL, στη συνέχεια κοιτάμε το επόμενο παιχνίδι.
Ο Πηλαδάκης θα μείνει μέχρι τέλους όπως οι καλοί καπετάνιοι??? 
Άντε και με το καλό στο UEFA.
