Οι παρακάτω τακτικές δεν είναι επ ουδενί plug 'n play, οπότε αν κάποιος ψάχνει για κάτι τέτοιο σταματάει να διαβάζει τώρα. 
Δεν έχω διαπιστώσει να ''παίζουν'' με τα bugs της ΜΕ, λογικά δεν είναι κάποιου είδους cheat. Οι παρακάτω τακτικές έχουν δοκιμαστεί σε βάθος 1,5 σεζόν με την ομάδα της Wolfsburg και μόνο. Είναι λιγάκι δύσκολη να στηθεί σαν σύστημα με την έννοια, ότι πρέπει να υπάρχει στην ομάδα τουλάχιστον ένας SW κάτι που γενικά δεν πολυπαίζει σε σχέση με τους χιλιάδες DCs που υπάρχουν. Επίσης, χρειάζονται και 4 τουλάχιστον WBs. Μου είναι δύσκολο να μιλήσω για αυτήν την τακτική, αν δεν πω λίγα πράγματα για την ομάδα που την εφάρμοσα μιας και δημιουργήθηκε με βάση κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά της ομάδας (και του πρωταθλήματος).Η ομάδα λοιπόν, είναι η VfL Wolfsburg και παρά το γεγονός ότι με μια πρώτη ματιά δεν έχει τους παίχτες για 3-5-2, αξίζει μια δεύτερη ανάγνωση. Κι αυτό για τους εξής λόγους. Έχει αρκετούς στόπερ (αν θα τους κρατήσει κάποιος ή θα αλλάξει μερικούς είναι άλλο θέμα), έχει Wing Backs, δεν έχει αρκετούς Winger (τόσο ποιοτικά, για το επίπεδο της Bundesliga όσο και ποσοτικά) κι έχει τον Diego σαν κεντρική φιγούρα και σημείο αναφοράς στην επίθεση και την επιθετική ανάπτυξη εν γένει. (έχει και Βιεϊρίνια που προσωπικά δεν μπορώ να του αντισταθώ.
).Οι δύο βασικοί λόγοι που δημιούργησα αυτήν την τακτική και διαμόρφωσα την συγκεκριμένη ομάδα να παίζει έτσι είναι:
1. Το πρωτάθλημα αυτό καθ αυτό. Κανείς δεν παίζει με 3-5-2, πόσω μάλλον με λίμπερο κι έτσι θεώρησα πως θα ήταν μια ''τακτική έκπληξη'' που θα μπορούσε να ''αιφνιδιάσει'' τον ανταγωνισμό, μιας και οι ομάδες που συμμετέχουν δεν είναι προσαρμοσμένες σε αυτό. Επιπρόσθετα, είναι ένα πρωτάθλημα που δίνει μεγαλύτερη βάση στις επιθετικές μονάδες παρά στην άμυνα και καθώς το θέμα είναι να θωρακίσεις την ομάδα σου πρώτα απ όλα αλλά και γιατί οι επιθετικοί κατά κανόνα κοστίζουν περισότερο, αποφάσισα να ακολουθήσω αυτό το δρόμο.
2. Ο Diego. Ο βιρτουόζος Βραζιλιάνος, θεωρώ ότι είναι ένας παίχτης που μπορεί μια ομάδα σαν την Wolfsburg να την πάρει στους ώμους του και θέλησα να τον βοηθήσω μέσω της τακτικής όσο μπορούσα. Με μια άμυνα που θα χει τουλάχιστον 3 παίχτες ανα πάσα στιγμή πίσω, έναν άξονα που θα τον καλύπτει με άλλους δύο, με ''φτερά'' τους WB που έχουν τον ρόλο κυρίως του αντιπερισπασμου και 2 επιθετικούς μπροστά του, φτιάχνεις έναν οργανισμό που δουλεύει για τον Diego και προσδοκείς την ανταμοιβή σου.
Η λογική της τακτικής είναι η εξής:Οι παραλλαγές του 3-5-2 έχουν ένα αδύνατο σημείο που είναι τα πλευρά. Με τις περισσότερες ομάδες να παίζουν με δύο παίχτες ανα άκρο, η αριθμητική υπεροχή εκεί, είναι προφανής. Για το λόγο αυτό, προσπάθησα να φέρω το παιχνίδι στο κέντρο ή μάλλον καλύτερα, να κάνω το παιχνίδι να περνάει απ το κέντρο πολύ περισσότερο απ ότι περνάει απ τα άκρα.
Πρώτον να εξουδετερωθεί το κέντρο του αντιπάλου και δεύτερον τα δικά μας κεντρικά χαφ να κάνουν το παιχνίδι τους.
Για τους λόγους αυτούς, η πίεση ψηλά είναι ο τρόπος παιχνιδιού όπως επίσης και η ανάγκη για γρήγορο transition.
H βασική τακτική είναι η 3-6-1 αλλά η λογική είναι ίδια και για τις άλλες δύο παραλλαγές της.
Ανάλυση.
Άμυνα.
Οι τρεις πίσω αποτελούν ένα τρίγωνο ουσιαστικά, με τον libero να καλύπτει τα 2 DC (ζώνη ο libero και man-mark οι DC). Όταν λέω καλύπτει, εννοω και από πίσω τους αλλά και από μπροστά τους, να βγαίνει δηλαδή πρώτος στη μπάλα, σαν έξτρα παίχτης του κέντρου, μπροστά απ την άμυνα και να δίνει την πρώτη σωστή πάσα. Αυτό είναι κάτι που θέλουμε πολύ, ουσιαστικά κάποιες φορές γίνεται σαν Anchor man και καθαρίζει άμεσα και γρήγορα τη φάση.
Στο 30ο δευτερόλεπτο του βίντεο o SW/libero με τη βοήθεια και του ενός DC κλέβουν τη μπάλα μακριά απ την περιοχή μας και ξεκινάει η επίθεση.
Τα δύο WB βοηθούν κι αυτά, σε σετ παιχνιδι, οπότε δίνουν κάλυψη στις πλευρές κι έχουμε μια άμυνα με 5 παίχτες μίνιμουμ. Σαν δεύτερο ρόλο έχουν, μόλις κερδηθεί η μπάλα ή να πάρουν την μπάλα στα πλάγια, ή να φύγουν μπροστά δίνοντας επιλογές και πλάτος στην επιθετική ανάπτυξη. Βοηθάει πολύ να έχουν εντολές Hug Touchline στο wide play.
Γκολ που ''φτιάχνει'' το δεξί WB και τελειώνει το αριστερό WB που ακολουθεί τη φάση και πατάει περιοχή.
Προτιμώ για τα δύο DC να παίζουν με το ίδιο πόδι στη πλευρά τους, αριστεροπόδαρος αριστερά, δεξιοπόδαρος δεξιά. Δεν έχω πολλές απαιτήσεις από αυτούς σε θέματα ανάπτυξης παιχνιδιού, μου φτάνει να είναι καλοί στα ανασταλτικά τους καθήκοντα.
Defence:
Κέντρο.
Εδώ είναι η βασικότερη γραμμή της τακτικής. Ουσιαστικά το κέντρο χωρίζεται σε δύο μέρη, το ανασταλτικό και το επιθετικό κομμάτι. Πρώτον, το ανασταλτικό κομμάτι αποτελείται από έναν Anchor man κι έναν Defensive Midfielder που όμως πρέπει να έχουν και λίγα στοιχεία από Deep Lying Playmaker ας πούμε, να μπορούν να προωθούν τη μπάλα σωστά στην επίθεση (είπαμε, χρειαζόμαστε σωστό και γρήγορο παιχνίδι). Σε φάση άμυνας, δίνουν την κάλυψη στα WBs και είναι η κύρια γραμμή άμυνας όταν η ομάδα είναι ψηλά. Αυτοί είναι που παίρνουν το rebound από μια χαμένη επίθεση κι αυτοί είναι επιφορτισμένοι να κόψουν πρωτίστως τα αντίπαλα κεντρικά χαφ. Στις άλλες 2 παραλλαγές είναι ουσιαστικά τα δύο Ball Winning Mids που προστατεύουν τον AM αλλά και όλη την ομάδα για να μη βγουν στη κόντρα οι αντίπαλοι
και εδώ είναι πάλι ο Anchor Man και ο DLP, αυτή τη φορά.
Χρειάζονται λοιπόν, καλοί μέσοι και στα ανασταλτικά τους καθήκοντα αλλά και ικανοί στην ανάπτυξη του παιχνιδιού.
Μπροστά τους, στο 3-6-1 είναι ο Attacking Midfielder και ο Inside Forward που έχουν κι αυτοί δύο ρόλους, πρώτον να δημιουργούν και να τελειώνουν φάσεις, αλλά και να είναι και η πρώτη γραμμή πίεσης ψηλά.Ιδεατά, περιμένουμε να γίνει κάτι τέτοιο: (κλέψιμο απ τον DM αρκετά ψηλά και η μπάλα περνάει απ τα πόδια και του IF-στον Poacher[στον AM-golazo!
Ο AM δουλεύει σαν κινητήριος μοχλός της όλης υπόθεσης φυσικά, ενώ ο IF είναι ουσιαστικά το false-9, ο παίχτης που έρχεται από πίσω, που είναι εκεί για το rebound από σουτ του Poacher, που είναι εκεί για να δώσει χώρο στον AM που μπορεί να τρέχει την μπάλα γρήγορα.
Όπως βλέπουμε παραπάνω, στις άλλες δύο παραλλαγές ο AM είναι ουσιαστικά μαζί με τον Deep Lying Forward αυτοί που κάνουν τη δουλειά, ενώ στην τρίτη, πιο αμυντική τακτική, ο AM γίνεται Advanced Playmaker και ο Deep Lying Forward παραμένει ως έχει.
Προτιμώ να παίζω με βασική τακτική το 3-6-1 για έναν λόγο. Το κέντρο ( 2 ανασταλτικοί + 2 επιθετικοί )ουσιαστικά βάζουν ανάμεσά τους σχηματισμούς που έχουν τα κεντρικά χαφ τους στην ευθεία (λέγε με 4-4-2). Με όσες ομάδες χρησιμοποιούν 4-4-2 έχω κατοχή γύρω 60% και σχεδόν ολοκληρωτική επικράτηση στο γήπεδο. Νομίζω αυτό συμβαίνει γιατί οι αντίπαλοι κεντρικοί χαφ, έχουν δυνητικά δύο χαφ μπροστά τους και δύο χαφ στην πλάτη τους κι έτσι αργά ή γρήγορα χάνουν το κέντρο αμαχητί. Κυρίως, η αντίπαλη ομάδα, χάνει τη δυνατότητα να με χτυπήσει στα άκρα, αφού και possesion δεν έχουν, αλλά κι επειδή πιέζονται πάρα πολύ να καλύψουν όλους τους χώρους.Επίσης, λειτουργεί αρκετά καλά με καλές ομάδες (καλύτερες απ τη δικιά μου) που χρησιμοποιούν το 4-2-3-1, για τον ίδιο περίπου λόγο. Πίσω απ τα δύο κεντρικά χαφ τους δεν υπάρχει κανείς παρα μόνο η άμυνά τους, που ουσιαστικά είναι 4 vs 3 όλη την ώρα και το κυριότερο είναι στην πλάτη τους. Αυτό ή τους κρατάει πίσω ή και πάλι τους κάνει να χάνουν το possesion που λογικά σαν καλύτερη ομάδα θέλουν να έχουν. Και πάλι λοιπόν, το παιχνίδι μεταφέρεται στο κέντρο κι όχι στα άκρα, ενώ ο AM τους, λογικά, δεν έχει το χώρο να κινηθεί όπως θέλει καθώς τον περιμένει είτε ο Anchor μου είτε ο DM μου.
Τέλος, σε ομάδες που παίζουν το 4-3-3 aka:
πάλι έχει πλεονέκτημα καθώς ο DM τους πιέζεται δυνητικά από δύο παίχτες ή τέλος πάντων στην περιοχή ευθύνης του έχει δύο παίχτες να καλύψει ( AM + IF ) κάτι που λογικά δυσκολεύει την πρώτη πάσα κι απ την άμυνα στην επίθεση αλλά και τη συμμετοχή του DM στην επιθετική ανάπτυξη του αντιπάλου. Με αντίπαλο 4-4-2 αρκετή επιτυχία έχει και το 3-5-2 με τους δύο BMWs αρκεί να προσέχετε να μην έχουν πολύ γρήγορα κεντρικά χαφ οι αντίπαλοι.Το 3-5-2 με τον Anchor man και τους Playmaker μπροστά του, είναι κυρίως για να κρατήσουμε σκορ και δουλεύει κι αυτό αρκετά καλά vs 4-4-2.
Σημείωση: Τίποτα απ τα παραπάνω δε δουλεύει τόσο καλά αν δεν πιέζει ψηλά η ομάδα. Απλά δεν είναι το ίδιο, πρέπει η ομάδα να πιέζει ψηλά.
Αυτά είναι τα shouts που χρησιμοποιώ:
Επίθεση.Εδώ τα πράγματα είναι πολύ απλά. Είτε στο 3-6-1 είτε στα 3-5-2 οι επιθετικοί είναι αυτοί που πρέπει να τελειώσουν τις φάσεις.
Είναι απαραίτητο ότι εφόσον πιέζουμε ψηλά, όταν έχουμε τον έναν επιθετικό να μην είναι DLF γιατί γυρίζει πίσω και δεν το θέλουμε. Σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά που έχουν οι παίχτες μου θεωρώ ότι ο Poacher είναι η καλύτερη λύση για την πίεση ψηλά, αν φυσικά κάποιος τη δοκιμάσει κι οι παίχτες του έχουν άλλα χαρακτηριστικά (πχ, Target man) ευπρόσδεκτο.
Προπόνηση.
Preseason- Team Cohesion High, 10% Match preparation Teamwork Μέχρι τέλος Σεπτεμβρίου Team Cohesion Average, 10% Match preparation Teamwork Μέχρι τέλος της σεζόν: Defending και Attacking movement. Στα διαλείμματα των εθνικών ομάδων, για μια βδομάδα δοκιμάζω διάφορα, όπως ball control, balance κι στο επόμενο Match prep δοκιμάζω τα στημένα, είτε επιθετικά είτε αμυντικά.Αποτελέσματα:
2012-2013 Bundesliga:
Καλύτερη άμυνα.
2012-2013 DFB-Pokal:
Τρέχουσα σεζόν:
Στους ''8'' του DFB-Pokal
Champions League:
Για ότι απορίες, ερωτήσεις, συμβουλές (να δώσετε), παρατηρήσεις είμεθα ανοιχτά όλες τις ώρες, αφήστε το τηλέφωνό σας στο παιδί και θα σας καλέσουμε.
http://www.sendspace.com/file/8o1f7a
http://www.sendspace.com/file/piu50w
http://www.sendspace.com/file/c7s745
Έγινε ένα update στη σελίδα 2.
