Δέκα χρόνια και κάτι ψιλά [PART II]

[Tsakalaki]

2007, Φεβρουάριος

Ο ΠΑΟΚ προερχόταν από ένα διάστημα στο οποίο μετρούσε δυο νίκες στα τελευταία δέκα παιχνίδια πρωταθλήματος. Μια σεζόν στην οποία οι αλλαγές προπονητών είχαν συνεχιστεί, η ομάδα δεν έπαιξε Ευρώπη, τα οικονομικά της ήταν για γέλια και για κλάματα, ο Γιάννης Γούμενος είχε παραδώσει σκυτάλη στο δίδυμο Βεζυρτζή-Οικονομίδη που προσπαθούσαν να σώσουν οτι μπορούσαν αλλά και να σωθούν και εκείνοι (if you know what i mean), το φως από τη λάμψη του Ζαγοράκη που επέστρεψε ως σωσίβιο του ΠΑΟΚ και του προέδρου του πριν από 1,5 χρόνο τρεμόπαιζε και μοναδική ελπίδα ήταν "η Ευρώπη".

Και μέσα σε όλα, ο Άρης είχε επιστρέψει στην Α εθνική, τα πήγαινε μια χαρά και ήταν πάνω από τον ΠΑΟΚ. Αυτό το τελευταίο, το "ο Άρης είναι πάνω από τον ΠΑΟΚ" είναι αυτή πέτρα που ξεχειλίζει το ποτήρι. Ε, ναι, πέτρα, δε τη λες και σταγόνα. Το αστείο της υπόθεσης είναι οτι οι δυο νίκες στα δέκα τελευταία παιχνίδια ήταν μια επί της ΑΕΚ και μια επί του Παναθηναϊκού, και οι δυο στη Τούμπα.

[Παρένθεση] Εκείνη η σεζόν δεν ήταν μόνο δύσκολη-περίεργη για τον ΠΑΟΚ αλλά και για μένα. Στη νέα εφημερίδα που ήμουν (ετοιμαζόμουν να κλείσω χρόνο) είχα πάει με συμφωνία για πληρωμή με μπλοκάκι και προοπτική να μπω στο μισθολόγιο - όπου μισθολόγιο βλέπε περισσότερα λεφτά, ταμείο δημοσιογράφων, προοπτική εισόδου στην ένωση δημοσιογράφων, "αναγνώριση" από τη γενιά που ήταν ένα κλικ μεγαλύτερή μου και άλλα πολλά - και δυσκολεύτηκα αρκετά να προσαρμοστώ.
Αποδείχθηκε οτι δεν μου ήταν εύκολο από συμπληρωματικός ρεπόρτερ ΠΑΟΚ να γίνω "πρώτος" ρεπόρτερ ΠΑΟΚ με αποτέλεσμα να φάω τον υποβιβασμό μου και ουσιαστικά να είμαι δεύτερος ρεπόρτερ όλων των ρεπορτάζ, απλά στον ΠΑΟΚ "έπαιζα μπάλα" πιο εύκολα. Κάθε Κυριακή ήμουν σε γήπεδο, με αποτέλεσμα να έχω δει όλα τα εντός έδρας παιχνίδια και του ΠΑΟΚ και του Άρη και να ισορροπώ σε μια κατάσταση που στην αρχή θεωρούσα λάθος.

"Μα, για ποιο λόγο εγώ που θεωρούμαι και είμαι ρεπόρτερ ΠΑΟΚ so far να κάνω και ρεπορτάζ άλλων ομάδων;" Το πρώτο διάστημα αυτό με έτρωγε, με έπνιγε, με χαλούσε, και ο διευθυντής μου, μου είχε πει οτι κάποια στιγμή θα καταλάβω τη θετική του πλευρά. Χρειάστηκε να περάσει λίγος καιρός για να το καταλάβω. Η όλη φάση έμοιαζε με "πατρικό τεστ", από εκείνα τα πράγματα που ο μπαμπάς σου σε βάζει να κάνεις και βάζοντας το δάκτυλο στο κεφάλι σου λέει μετά από χρόνια "είδες που στα 'λεγα" όταν εσύ γυρίζεις και το λες "είχες δίκιο...".

Εκείνο που μου ήταν κόμπος στο λαιμό, αλλά αποδείχθηκε ότι "υπήρχε" μόνο στο μυαλό μου ήταν η "αποδοχή" από τους ρεπόρτερ των άλλων ομάδων. Να με βλέπουν κάθε Κυριακή στο "σπίτι τους" (ναι, διότι εγώ τα δημοσιογραφικά της Τούμπα τα θεωρώ χώρο μου και όποτε έρχονται ρεπόρτερ άλλων ομάδων για το παιχνίδι της ομάδας τους νιώθω μια υποχρέωση να συνδράμω σε ότι χρειαστούν, αυτό που θέλω να βρίσκω στα γήπεδα που εγώ πάω ως "φιλοξενούμενος" ρεπόρτερ), αλλά έτσι όπως ήταν η κατάσταση στη πόλη, δεν είχα πρόβλημα. Και αυτό διότι μετά απο έξι χρόνια σε τοπική εφημερίδα/ραδιόφωνο είχα γνωριστεί/δουλέψει με τους περισσότερους ρεπόρτερ Άρη και Ηρακλή, με αποτέλεσμα ακόμα και όσοι με έβλεπαν με μισό μάτι, άλλαζαν στάση όταν έβλεπαν τους υπόλοιπους να είναι άνετοι και φιλικοί μαζί μου.

Στη πορεία του πρώτου διαστήματος στο "Goal" υπήραν στιγμές που πήρα εύσημα για τη δουλειά και άλλες που άκουσα καντήλες που όμοιές της δεν είχα ξανακούσει. Και στο κάτω - κάτω της γραφής είναι άλλο να σε καντιλιάζει ο διευθυντής σου στο γραφείο του, να φεύγεις και μετά να τον βλέπεις δέκα φορές εκείνη την μέρα και εκατό κάθε μέρα που περνάει και διαφορετικά να τρως τις καντήλες από το τηλέφωνο και μετά να σε τρώει αν ηρέμησε, τι είπε στους άλλους για μένα, τι είπαν οι άλλοι για μένα, ειδικά σε περίοδο που όχι απλά ένιωθα, αλλά ήξερα οτι ήμουν σε κρίση από ανθρώπους που δεν με είχαν δει εξ' όψεως παρά μόνο σε φωτογραφίες.

Τώρα που το σκέφτομαι, εκείνο το διάστημα ήταν το πρώτο που άρχισα να σκέφτομαι οτι πρέπει να πιάσω φιλίες με παίκτες, όχι απλά γνωριμίες, για να αρπάξω κάποια είδηση, να "βγω μάγκας" σε ένα θέμα, να "ακουστώ" και στους κάτω για να εδραιώσω τη θέση μου. [/Παρένθεση]

Θυμάμαι εκείνες τις ημέρες πριν το παιχνίδι με τον Άρη, είχα πάει σε όλες τις προπονήσεις. Ακόμα και την ημέρα που είχα ρεπό, ξεκινούσα από το σπίτι για τη Σουρωτή και άραζα έξω από τα κάγκελα να δω προπόνηση. Όχι το πως θα παίξει η ομάδα, τι θα κάνει από συστήματα, πρόσωπα, ενδεκάδα και όλα αυτά.
Να κόψω μούτρα. Να δω πως "μυρίζουν" τα αποδυτήρια πριν από ένα ματς που κακά τα ψέματα, δεν ήταν όπως όλα τα άλλα. "Αφού σου έχω πει, από εμένα μη περιμένεις δήλωση, τι κάθεσαι;" μου είπε και εκείνη τη φορά ο Ζαγοράκης έξω από τα αποδυτήρια στο δρόμο για το αυτοκίνητό του. "Θόδωρε, αν δεν ρωτήσεις, η απάντηση είναι πάντα όχι, γι' αυτό και όσο θα είσαι παίκτης, εγώ θα ρωτάω" του είχα πει και μετά είχαμε πιάσει τη συζήτηση.

"Και να σου πω και κάτι; Αν δεν το ξέρουν, θα το μάθουν από εμάς..." ήταν η τελευταία του κουβέντα στη ερώτηση αν ξέρουν οι συμπαίκτες του τι σημαίνει ΠΑΟΚ-Άρης στη Τούμπα και ο Άρης από πάνω στη βαθμολογία. Μια ακόμα χαρακτηριστική στιγμή της κουβέντας ήταν όταν του είπα οτι έχω δει όλα τα εντός έδρας ματς του Άρη λόγω δουλειάς και του εξήγησα οτι είναι καλή ομάδα, συγκροτημένη, δεμένη και μου απάντησε "ρε, αυτά τα βλέπει ο προπονητής, τι με νοιάζει; Θα μου τα πει πριν το ματς. Η ουσία είναι πώς είσαι μέσα σου". Δε μου έκαναν εντύπωση όλα αυτά. Στο κάτω - κάτω της γραφής, έτσι έκανε καριέρα ο Ζαγοράκης.

Δεν ήταν ποτέ στη πρώτη ομάδα της χώρας που έπαιζε ποδόσφαιρο. Ήταν ένας μαχητής που έπαιζε με τα πνευμόνια και τον τσαμπουκά του. Ο ΠΑΟΚ νίκησε με 1-0 τον Άρη, με ένα από τα πλέον περίεργα-παράξενα γκολ που έχουν μπει ποτέ σε τέτοια ντέρμπι, με σκόρερ ποιον; Τον Μελίσση, τον "πλέι μομπιλ" όπως τον έλεγα λόγω του κουρέματός του. Ένα παιδί του "καιγόταν" στο FM όταν δεν είχε προπόνηση και άραζε σπίτι. Και φυσικά, όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις την επόμενη μέρα, όλα πήγαν καλά, καθώς άπαντες έψαχναν τον Μελίσση για δήλωση-συνέντευξη και αυτό το άγχος δεν το είχα αφού ήξερα ότι θα μου μιλήσει, όπως και το έκανε, και μάλιστα νωρίς και όχι το βράδυ, όταν το άγχος για το αν "εμείς θα έχουμε συνέντευξη ή θα την διαβάσουμε σε άλλη εφημερίδα" θα με είχε κυριεύσει.

[Tsakalaki]

My FM2015 Story, Σεπτέμβριος 2014

Spoiler: show

Φτάσαμε στο 5Χ5 στο πρωτάθλημα, κάτι που δεν έγινε και τόσο εύκολα, αλλά η ουσία είναι οτι έγινε. Στο παιχνίδι με τα Γιάννενα έπαιξε σημαντικό ρόλο το γκολ που έφερε εκ νέου το προβάδισμα πριν ολοκληρωθεί το πρώτο ημίχρονο. Παιχνίδι - καρμπόν και αυτό με τη Νίκη Βόλου στο οποίο δεν ήρθε τρίτο γκολ στο δεύτερο μέρος και προς το τέλος χρειαστήκαμε τις επεμβάσεις του Γλύκου για να κρατήσουμε το υπέρ μας 2-1. Στο παιχνίδι με τον Πανθρακικό τα χρειαστήκαμε, με το αριστερό του Ρατς να δίνει τη λύση στο παρα τέσσερα....

Στο Europa League η αρχή ήταν δύσκολη. Έτσι όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι με τη Μέταλιστ Χάρκιβ, το 2-1 είναι μάλλον τιμητικό. Ο Κάτσε ήταν παντού, ο Γκολάσα ως τρεκαρτίστα έκανε εξαιρετικό παιχνίδι, αλλά οι υπόλοιπη ομάδα ήταν αλλού γι' αλλού. Και δικαιολογημένα διότι η Μέταλιστ έτρεχε, είχε κατοχή, έκοβε, έκανε φάσεις και παραλίγο να μη πάρει και το ματς στο τέλος....

Στο κύπελλο πήραμε σπουδαία νίκη. Κόντρα στον ΠΑΣ τα είδαμε όλα με την ισοφάριση στο 87' αλλά ήρθε το γκολ στο +2 και έφερε τους τρεις βαθμούς.


Σε όλα τα ματς έχουμε δεχθεί γκολ, ήρθε και ο τραυματισμός του Μιγκέλ Βίτορ και έδεσε το γλυκό. Επιθετικά, δημιουργούμε φάσεις, αλλά η αφλογιστία του Κλάους μου κάνει εντύπωση σε σχέση με τη φόρμα του Σαλπιγγίδη.

Στο σύστημα που χρησιμοποιώ, η θέση του τρεκαρίστα "αρέσει" και στον Μακ και στον Γκολάσα. Στον Μακ, τον έβαλα να τη μάθει στη προπόνηση καθώς το σύστημα δεν έχει εξτρέμ. Αμυντικά δεν λειτουργούμε καλά, και έχω ένα θέμα εκεί...



Το πρόγραμμα του Οκτωβρίου


Δυο ματς εντός έδρας για το Europa League, δυο ματς must win αν θέλουμε τη πρόκριση

[DrGonzo]

Τα ίδια κι εγώ στο θέμα Κλάους/Σάλπι στην αρχή.
Ο πρώτος είναι άφαντος κι ο άλλος βάζει το νικητήριο γκολ.
Λίγο άμυνα θες, μάλλον.

[DaFFyNaSH]

Τα ίδια κι εγώ στο θέμα Κλάους/Σάλπι στην αρχή.
Ο πρώτος είναι άφαντος κι ο άλλος βάζει το νικητήριο γκολ.
Λίγο άμυνα θες, μάλλον.

Τα ίδια και σε μένα αλλά μετά απο λίγο καιρό, ο Κλάους αρχίζει να ξεκ0λιάζει και ο Σάλπι άφαντος... ΠΑΟΚ είσαι χωρίς προβλήματα δεν προχωράς

[Tsakalaki]

My FM2015 Story, Οκτώβριος 2014

Spoiler: show

Μέχρι τώρα, ήξερα για "κόκκινο Οκτώβρη". Για "μαύρο Οκτώβρη" δεν ήξερα, αλλά τον έζησα. Και τον έζησα με τέτοιο τρόπο που με προβληματίζει έντονα.
Διότοι θα πρέπει με κάποιο τρόπο να αντιδράσω. Δεν είναι οτι τα αποτελέσματα είχαν και δόση ατυχίας. Όλα ήταν "καθαρά", δίκαια.

Πρωτάθλημα
Βουτιά από ψηλά, σε μολυβένια θάλασσα... Μια ομάδα, ένας μήνας, δυο βαθμοί. Στα τέλη Σεπτεμβρίου βρισκόμασταν στην 1η θέση ισόβαθμοι με τον Παναθηναϊκό και πλέον υπάρχουν έξι ομάδες από πάνω μας, καθώς κατρακυλήσαμε στην έβδομη. Στο παιχνίδι με τον Πανιώνιο κάναμε τρεις φορές σέντρα σε 27 λεπτά, βάλαμε τα δυνατά μας για να το γυρίσουμε και τελικά πήραμε έστω ένα βαθμό. Μετά ήρθε στη Τούμπα ο Αστέρας Τριπόλεως και η φράντζα του Γιαννιώτα ήτανε βαριά...Σφαλιάρα εντός Τούμπας. Ακολούθως βρεθήκαμε στη Λιβαδειά εκεί που δεν μπορέσαμε να κρατήσουμε το υπέρ μας σκορ για πάνω από τρία λεπτά.

Europa League
Να σε βλέπω να νικάς και το τρόμο να σκορπάς και ποτέ να μη τα παρατάς...Δυο περήφανες νίκες κόντρα σε Φέγενορντ και Μαδέιρα μας έφεραν στους έξι βαθμούς με το φινάλε του πρώτου γύρου και ήδη οι βάσεις πρόκρισης στους "32" έχουνε μπει. Ένα και να καίει στους Ολλανδούς, τρία και το τελευταίο με παίκτη λιγότερο στους Πορτογάλους.

Κύπελλο
Παρηγοριά στον άρρωστο... Η νίκη επί της Κέρκυρας στο φινάλε του μήνα ήταν η μοναδική επικράτηση επι Ελληνικής ομάδας μέσα στον Οκτώβρη.







Ομάδα
Έξι ενδεκάδες, ποτέ το ίδιο δίδυμο στην επίθεση για δεύτερο σερί παιχνίδι. Πάντα κάτι στραβώνει, μια κανένας ψευτοτραυματισμός μια η κούραση, μια το ένα μια το άλλο. Στην άμυνα, δε είμαι σίγουρος αν φταίει το δίδυμο ή ο συνολικός τρόπος που αμύνεται η ομάδα. Ίσως να μην έχει δέσει η μεσαία γραμμή με Κάτσε/Γκολάσα/Τζιόλη/Μάρτενς.

Οι αγώνες μέσα στον Νοέμβριο

[DrGonzo]

Off Topic:

Τα logos ποιά είναι;

[Tsakalaki]

Off Topic:

Metallic Logo Megapack

[Tsakalaki]

My FM2015 Story, Νοέμβριος 2014

Spoiler: show

Πρωτάθλημα

Τέσσερις αγώνα πρωταθλήματος μέσα στον Νοέμβριο και συγκομιδή επτά βαθμών. Με τρεις σερί ισοπαλίες φτάσαμε τους έξι αγώνες χωρίς νίκη και ο μόνος ίσως λόγος που δεν έχω πάρει πόδι ακόμα είναι η Ευρωπαϊκή πορεία. Ήρθε στη Τούμπα η Ξάνθη, της ισοφαρίσαμε τρία λεπτά μετά το 0-1, μας ισοφάρισε ένα λεπτό μετά το 2-1. Πήγαμε στην έδρα του Εργοτέλη και ισοφαρίσαμε πέντε λεπτά πριν το 90'. Ήρθε στη Τούμπα ο Ατρόμητος και εκεί ήταν για μένα το αποκορύφωμα. Ισοπαλία σε παιχνίδι στο οποίο προηγηθήκαμε με 2-0. Τελικό σκορ 2-2 και είμαι σε απόγνωση*. Τελευταία μέρα του μήνα, πήγαμε στο Αγρίνιο. Ανάσταση! Και τι ανάσταση; Με τα όλα της. Κάνουμε ωραία και κιμπάρικα 0-2 και μας ισοφαρίζουν σε 2-2 μέσα σε 22 λεπτά. Και στο τελευταία πεντάλεπτο βάζουμε δυο γκολ. Η πρώτη νίκη στο πρωτάθλημα μετά τις 27/9, ήρθε στις 30/11



Η πορεία Παναθηναϊκού, Ολυμπιακού και ΠΑΟΚ μετά από 12 αγωνιστικές


Οι ισοπαλίες είναι αυτές που κρατάνε τη διαφορά μας από τη κορυφή σε μονοψήφιο αριθμό βαθμών. Ο Παναθηναϊκός πάει τραίνο, ενώ ο Ολυμπιακός μετά την ήττα από τη Βέροια προχώρησε σε αλλαγή προπονητή με τον Φράνκ Ράικαρντ να αντικαθιστά τον Μίτσελ.

* Έφτασα στο σημείο για δυο παιχνίδια να επαναφέρω το ασύμμετρο σύστημα, διότι η πίστη μου κλονίστηκε. Τελικά, αποφάσισα οτι θα πάω με το περίεργο 4-4-2 όσο πάει, και η νίκη επί του Παναιτωλικού ήταν μια τόνωση.


Ολυμπιακός
Στην Ευρώπη, βρίσκεται σε όμιλο με Ρόμα, Σαχτάρ, Τσέλσι. Ξεκίνησε τη πορεία του με νίκη στην Ιταλία επί της Ρόμα και συνέχισε ήττες από Σαχτάρ (εντός) και Τσέλσι (μέσα-έξω). Ακολούθησε η εντός έδρας ισοπαλία με Ρόμα και πλέον πηγαίνει Ουκρανία για τον υπερ πάντων αγώνα με την Σαχτάρ. Θέλει νίκη και ήττα της Ρόμα για να τη πιάσει στους 7 και να τερματίσει τρίτος. 12 Τσέλσι, 7 Ρόμα, 6 Σαχτάρ, 4 Ολυμπιακός η βαθμολογία μετά από πέντε αγώνες.

Παναθηναϊκός
Αποκλείστηκε από τον ΑΠΟΕΛ στο Champions League, μπήκε στους ομίλους του Europa League αποκλείοντας την Σκερντεμπέου. Στον όμιλο, παραμένει αήττητος - ξεκινώντας με τρεις ισοπαλίες κοντά σε Ντιναμό Κιέβου (εκτός), Σεντ Ετιέν (εντός) Μάριμπορ (εντός) και συνέχισε με δυο νίκες (Μάριμπορ εκτός, Ντιναμό Κιέβου εντός) - και έχει ουσιαστικά προκριθεί. Παναθηναϊκός 9, Σεντ Ετιέν 6, Μάριμπορ 6, Ντιναμό Κιέβου 3 η βαθμολογία με "φόβο" τριπλής ισοβαθμίας που δύσκολα θα τον αφήσει εκτός.




Europa League

Μεγάλη πρόκριση. Μεγάλη και τρανή και με νίκη - θρίαμβο. Είχαμε δυο σερί ματς στη Τούμπα. Κόντρα στη Μπράγκα μείναμε στην "λευκή" ισοπαλία, αλλά με αντίπαλο την Μέταλιστ κάναμε την καλύτερη φετινή μας εμφάνιση. Αυτή η νίκη με 4-0, σε συνδυασμό με το 2-4 μέσα στο Αγρίνιο ήταν μια μεγάλη ένεση ηθικού, ίσως και παραμονής μου στον πάγκο της ομάδας... ΠΑΟΚ 10, Μέταλιστ 7, Φέγενορντ 6, Μαδέρια 5 πλέον ο όμιλος, και πηγαίνουμε στην Ολλανδία χωρίς άγχος, καθώς έχουμε προκριθεί ήδη και μάλιστα ως πρώτοι!






Το πρόγραμμα του Δεκεμβρίου


Χωρίς... τζιπ θα κολλήσουμε χαμηλά στη βαθμολογία. Επιβάλλεται το 4Χ4 για να βγει το '14 θετικά. Στην Ευρώπη,
ότι βρέξει στη κλήρωση, ας κατεβάσει, δε με απασχολεί. Στο κύπελλο, τώρα αρχίζουν τα ωραία...



Μεταγραφές
Πρέπει να κάνουμε, δεν γίνεται αλλιώς, από ότι φαίνεται. Και πρέπει να κάνουμε με βάση το 4-4-2 χωρίς εξτρέμ.
Ήδη έχω κάνει τη "παρασπονδία" με τον Μακ, δεν χωράει άλλη τέτοια κίνηση. Θα δούμε τι θα μας φέρει ο ΤΔ μας.

[ermanias]

Φανταζει απιαστο ονειρο το 4χ4 με αυτο το προγραμμα παντως και την μεχρι τωρα πορεια ως δειγμα

[Giorgos Giovanis]

Ο παο 9 ματς χωρις να δεχτει γκολ :Ρ
Πηρε μεταγραφη να φανταστω!

Στα δικα σου τωρα κλασσικη φμικη χρονια που σπερνεις σε μια διοργανωση και σε μια αλλη χαντακωνεσαι!


Sent from my iPhone using Tapatalk

[DrGonzo]

[Tsakalaki]

2007, Μάρτιος


Μετά τη νίκη επί του ΆΡΗ, έφυγε από όλους ένα βάρος. Από τη διοίκηση το βάρος του φόβου του ξύλου, από τους παίκτες το ίδιο βάρος και από εμένα το βάρος του να ασχολούμαι με δυσάρεστες καταστάσεις. Διότι, κακά τα ψέματα, άλλο να έχεις να γεμίσεις τρεις σελίδες στην εφημερίδα μετά από μια νίκη και άλλο μετά από μια ήττα.

Βέβαια, ο ΠΑΟΚ τότε, ζούσε και ανέπνεε όχι για να κερδίζει, αλλά να μη χάνει κομβικά παιχνίδια. Πρώτα κέρδισε την ΑΕΚ και άντε "πάμε ΟΥΕΦΑ". Ακολούθως έχασε από τον Ολυμπιακό, και εκεί όλοι σήκωσαν το μαντήλι του Μαρθαβουρτσισμού, της κλάψας και της διαιτησίας. Και με αυτό το μαντήλι, είτε έχεις 101% δίκιο, είτε 1% δίκιο, χαμένος βγαίνεις. Μετά ήρθε η νίκη επί του Παναθηναϊκού και άντε ξανά μανά "Ευρώπη", μετά ήρθε η νίκη επί του ΑΡΗ για να μπορούν όλοι να κυκλοφορούν στη πόλη, και βέβαια, μετά από κάθε "μεγάλη" νίκη, ερχόταν η κατάρρευση.

Ο Μάρτιος είχε, για μένα, δυο αναπάντεχα τηλεφωνήματα.

Το ένα ήταν τηλεφώνημα το δέχθηκα μετά από συνεχόμενες κλήσεις. Ο καλούμενος, που δεν το σήκωνε, έγινε την επόμενη μέρα καλούντας. "Θα με βάλει αύριο, αυτό κατάλαβα. Βασικό; Αλλαγή; Μάλλον καμιά αλλαγή..." Η επιστροφή του Λάζαρου Χριστοδουλόπουλου στην αγωνιστική δράση με τη φανέλα του ΠΑΟΚ θα γινόταν πράξη. Ρε τον Λαζαράκο... Πείσμα, φωνές, παρεξηγήσεις, μα μου σου του, τους έδειξε οτι τελικά τον έχουν ανάγκη. Βέβαια, ο χειρισμός στο θέμα Χριστδουλόπουλου τότε έδει το πόσο είχε μικρύνει ο ΠΑΟΚ εκείνη τη περίοδο. Με Χριστοδουλόπουλο αρχικά αλλαγή και μετά σε κάποια παιχνίδια βασικό, ο ΠΑΟΚ έκανε τρεις νίκες (με Αιγάλεω, Ιωνικό και Ξάνθη, σκότωσε τα θηρία...) και πέρασε στη τέταρτη θέση. Με τα ψέματα.

Η Τούμπα, που είχε υποδεχθεί την απόφαση επιστροφής του Χριστοδουλόπουλου με αυτό το πανό παρέμενε "κουμπωμένη". Λίγοι γιούχαραν πάντως στο πρώτο εντός Τούμπας μαρς του Λάζαρου, κόντρα στο Αιγάλεω.

Το άλλο ήταν τηλεφώνημα το έκανα, μέσα στην απόγνωσή μου. Φιλοξενώ τον Σπόνη σπίτι μου, στη πρώτη μας face to face επαφή που είχαμε. Η Ελλάδα παίζει με τη Τουρκία, ηττάται με 1-4 στο "Γ. Καραϊσκάκης" από τους απόγονους του Ομέρ Βριώνη και εγώ αράζω σπίτι ενώ ο Σπόνης έχει βγει με δική του παρέα. Σκυλοβαρεμένος, αποφασίζω να τηλεφωνήσω στον φίλο μου τον Κυριάκο, να δω που βόσκει.

-Άντε, όρνιο, ξεκόλλα τον κωλαρίκο σου από τον καναπέ και έλα να μας βρεις .
-Που είστε;
-Θα σε πω με έναν όρο.
-Τι θες πάλι;
-Χάρη θέλει ο φίλος σου ο Κυριάκος...
-Λέγε ρε...
-Θα πας στον Άγιο Παύλο, στα Κάστρα, θα σε περιμένει μια φίλη μου, να πας να τη πάρεις, να τη φέρεις στη παρέα.
-Γιατί ρε παπάρα με βάζεις τέτοια; Ξέρει από μηχανές; Καμιά έκπληξη θες να της κάνεις;
-Όχι βρε μπακλαβά. Απλά όταν τη πήρα τηλέφωνο είχε πει "βαριέμαι να κατεβαίνω..." και της είπα "αν στείλω άτομο να έρθει να σε πάρει, θα βγεις;" και είπε "ναι" και δυο λεπτά μετά, πήρες τηλέφωνο εσύ... Το τυχερό σου Τσακ;
-Καλή είναι;
-Και να μην είναι, θα πιούμε, τι αγχώνεσαι;
-Έχε χάρη που βαριέμαι ρε...
-Άντε, κλείσει να τη πω να ετοιμαστεί...
-Τι; Να ετοιμαστεί; Μη με πεις να πάω σε κανα μισάωρο να τη πάρω; Εγώ έτοιμος είμαι.
-Έλα, έλα, ξεκίνα σε 10' από το σπίτι, πήγαινε εκεί στα κάστρα, κατάλαβες που;
-Όχι.
-Έλα ρε μπακλαβά που δεν κατάλαβες. Στα κάστρα, πως πάμε για τη καφετέρια που είναι απέξω το καλοκαίρι η Λαμποργκίνι;
-Ναι..
-Ε, πιο πριν. Θα πας ρε και αν δεν είναι στη στάση, θα έρθει. Μια γυναίκα, 12:00, θα πάει σε στάση. Αυτή θα είναι...

Και πήγα και παρέλαβα τη Μαίρη.

[Tsakalaki]

My FM2015 Story, Δεκέμβριος 2014

Spoiler: show

Ο μήνας ξεκίνησε ιδανικά. Ταξίδι στον Πύργο για την αναμέτρηση κόντρα στον Πανηλειακό, και με 3Χ3 σφραγίσαμε
τη πρόκριση στους "16" του θεσμού. Όπως κάθε φορά συμβαίνει σε τέτοια ματς, ένας νέος κλέβει τη παράσταση με τον
Kakko να πετυχαίνει δυο γκολ.

Ακολούθως, ήρθε στη Τούμπα η Βέροια και το "τρίποντο" ήρθε στο δεύτερο λεπτό των καθυστερήσεων. Γεια σου
Μακ γίγαντα! Στη συνέχεια πήγαμε στην Ολλανδία εκεί που πουλήσαμε τρέλα στο πρώτο ημίχρονο, αλλά δεν
καταφέραμε να φύγουμε με μια σπουδαία εκτός έδρας νίκη. Λυγίσαμε στο φινάλε.




Πάμε "Λεωφόρο". Ματς "ή τώρα ή ποτέ". Είμαστε ήδη μακριά και δεν μας παίρνει. Και ο "κλασικός" φετινός
ΠΑΟΚ πρωταθλήματος, εμφανίζεται. 0-1, 2-1, 2-2 στο 74' και μετά τρώμε δυο τεμάχια και "καλή χώνεψη στο δρόμο
παιδιά"... και δώρο ένα ζευγάρι κιάλια για να βλέπουμε τη κορυφή. Δεύτερο σερί εκτός έδρας ματς, αυτή τη φορά
πάμε στη Μυτιλήνη. Έρχεται το "διπλό" ψυχολογίας, καθώς γυρίσαμε το ματς στο 90'. Και το 2014 φεύγει με
τον αγώνα κόντρα στη Κασσιώπη, στη Τούμπα. Τέτοιο π*π*ρι δεν έχω ξαναματαφάει. Τέσσερα γκολ μας
έβαλαν στο πρώτο ημίχρονο. ΤΕΣΣΕΡΑ γκολ.



ΒΑΘΜΟΛΟΓΊΑ ΜΕΤΑ
ΑΠΟ 16 ΑΓΩΝΕΣ

1.Παναθηναϊκός 38
2.Ολυμπιακός 36
...
...
8.ΠΑΟΚ 29


Απογοήτευση, ή μάλλον, απόγνωση...Δεν, δεν, δεν, κάτι δε πάει καλά. Κάτι δεν κάνω καλά.
Είναι θέμα συστήματος; Είναι θέμα παικτών; Είναι θέμα προπονητή; Λίγο από όλα, (θέλω να)
πιστεύω. Πρέπει να πάρουμε παίκτες, αλλά τι παίκτες; Στην άμυνα; Στην επίθεση; Κεντρώους;
Θα πάρουμε, σίγουρα, αλλά τι; Ποιους; Μεταγραφές; Δανεικούς; Θα δείξει. Ηρεμία θέλει,
ηρεμία και θα αφήσω τον ΤΔ να κάνει την δουλειά του. Όλο και κάτι θα βρει....

ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ



Στο Europa League αντίπαλός μας στη φάση των "32" είναι η Σεβίλλη.
Και στο κύπελλο, στη φάση των "16", αντίπαλος, είναι η Κασσιώπη.

[DrGonzo]

Ε Ε ΕΡΧΕΤΑΙ

[Sponis]

ε ρε να μη βλέπω τις φώτο από τα ποστ εδώ...
τα μισά γεγονότα χάνω...