Εκανα πολλα λαθη στη ζωη μου,και τα πληρωνω..Ολα πανε απο το κακο στο χειροτερο,ειχα εναν ανθρωπο να με στηριζει και αυτος ακομα με παρατησε,δε μπορουσε λεει να με ανεχτει αλλο.
Απο τοτε που εχασα το παιδι μου,αλλαξε ολη η ζωη μου..το 'ριξα στο ποτο για να ξεχαστω,αρχισα το καπνισμα εγω που δεν ηθελα να ακουω για τσιγαρο.
Και τοτε αρχισαν τα προβληματα,η ζωη μου αλλαξε ολοκληρωτικα,ολοι σιγα σιγα αρχισαν να κρατανε αποστασεις και περνοντας ο καιρος ενιωθα ολο και περισσοτερο μονος.
Η γυναικα μου δε με αναγνωριζε πια,για αρκετο καιρο δε μου μιλουσε..Εγω το εριχνα ολο και περισσοτερο στο ποτο χωρις να σκεφτομαι τις επιπτωσεις που θα εχει αυτο.
Εβγαινα ολο και λιγοτερο απο το σπιτι,προτιμουσα να καθομαι μεσα και να πινω..ο μονος λογος που εβγαινα απο το σπιτι ηταν για να παω στη δουλεια.
Δεν αναγνωριζα τον εαυτο μου,λες και μπηκε καποιος αλλος μεσα μου.
Τα προβληματα ειχαν αρχισει να γινονται αντιληπτα και στη δουλεια μου,μεχρι που μια μερα δεχτηκα ενα τηλεφωνημα απο το αφεντικο μου..
-Παρακαλω ??
-Ελα ρε,που εισαι ??
-Σπιτι αφεντικο.
-Αυριο περνα απο το γραφειο,θελω να μιλησουμε!
-Ενταξει αφεντικο,τι ωρα μπορεις?
-Στις 9 να εισαι εδω.
-Εγινε αφεντικο,τα λεμε αυριο λοιπον,Καληνυχτα!
Και εκει αρχισαν να γυρναν πολλα πραγματα στο μυαλο μου.
Τι να με θελει αραγε?
Δεν ηθελα ουτε καν να σκεφτομαι πιθανη απολυση γιατι αυτο θα ηταν και η καταστροφη μου..
