~1899~
Νέα σεζόν, νέο FM. Καλώς ήρθατε για ακόμα μια φορά -για τρίτη φορά φέτος παρακαλώ πολύ- σε άλλη μία ανάλυση by DimiZag. Κάθε φορά προσπαθώ οι αναλύσεις μου να πηγαίνουν τουλάχιστον ένα βήμα παραπέρα το είδος και να αποτελούν διαφήμιση για το FMGreece, οπότε αυτόν τον σκοπό εξυπηρετεί και η παρούσα ανάλυση. Μία ανάλυση που αντικατοπτρίζει το πως βλέπω την εκάστοτε ομάδα και το FM γενικότερα. Αυτή τη φορά ''μπαίνει στο μικροσκόπιο'' η Milan.
Στην εισαγωγή που ακολουθεί στις επόμενες σειρές θα δείτε την Milan μέσα από την δική μου ματιά, οπότε διαβάζετε με δική σας ευθύνη. Η τεράστια Milan, είναι η ομάδα που υποστηρίζω αρρωστημένα από την ηλικία των 9-10 ετών. Θυμάμαι από πάντα αναφορές για την Milan μέσα στο σπίτι, οπότε ήταν μοιραίο, αυτή η ομάδα να γίνει κομμάτι της καθημερινότητας μου. Όσο μεγάλωνα η αγάπη για την Μilan δυνάμωνε όλο και περισσότερο, μια σχέση αγάπης δίχως τέλος.
A.C. Milan: Passione rossonera!
α) Από την ίδρυση στο χρυσό αστέρι
Η Μίλαν ιδρύθηκε ως σύλλογος φούτμπολ και κρίκετ το 1899 από πρωτοβουλία του Χέρμπερτ Κίλπιν, Βρετανού εκπατρισθέντος από το Νότινγχαμ. Προς τιμήν του η ομάδα έχει κρατήσει την αγγλική γραφή του ονόματος, με ιταλική όμως προφορά (Μίιλαν - τονισμός στην "προπαραλήγουσα"). Η ομάδα κερδίζει το πρώτο της πρωτάθλημα το 1901 και αρχίζει να δημιουργεί μια ισχυρή βάση φιλάθλων. Το 1908 εσωτερικές διαμάχες σε διοικητικό επίπεδο, οδηγούν σε διάσπαση και στην ίδρυση του άλλου μεγάλου συλλόγου με έδρα το Μιλάνο, της Ίντερ. Kατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου και ως το τέλος της δεκαετίας του 1940, η ομάδα εκινείτο στη μετριότητα, χωρίς να κερδίσει κάποιον αξιόλογο τίτλο, είχε δε υποχρεωθεί να αλλάξει το όνομά της σε "Mιλάνο"! Στους άξιους αναφοράς παίκτες συγκαταλέγονται οι Άλντο Μπόφι και Ρικάρντο Καραπελέζε.
Με αρχή το πρωτάθλημα του 1951 και έχοντας ως βάση την περίφημη σουηδική επιθετική τριπλέτα των Γκούναρ Γκρεν, Γκούναρ Νόρνταλ και Νιλς Λίντχολμ (γνωστή ως Γκρε-Νο-Λι), αλλά και τη σιγουριά που της πρόσφερε κάτω από τα γκολπόστ η παρουσία του Λορέντσο Μπουφόν, η ομάδα εισέρχεται σε μακρά περίοδο διακρίσεων. Υπό την καθοδήγηση του εμβληματικού Νερέο Ρόκο, στις 22 Μαΐου του 1963 η Μίλαν στέφεται για πρώτη φορά πρωταθλήτρια Ευρώπης κόντρα στη μεγάλη Μπενφίκα εκείνης της εποχής που βρισκόταν για τρίτη συνεχόμενη φορά στον τελικό, έχοντας πάρει το τρόπαιο τις δύο προηγούμενες. Η Μίλαν επικρατεί της πορτογαλικής ομάδας με 2-1, με δύο γκολ του Ζοσέ Αλταφίνι. Για τους "Αετούς της Λισαβόνας" σκόρερ είναι ο περίφημος Εουσέμπιο, ο γνωστός και ως ''Μαύρος Πάνθηρας''. Εκείνη την περίοδο, εκτός του Ζοσέ Αλταφίνι που ξεχωρίζει με την εκτελεστική του δεινότητα, αρχίζει να αναδεικνύεται και ο βιρτουόζος μεσοεπιθετικός Τζιάνι Ριβέρα.
Ακολουθεί το 1969 το Δεύτερο Κύπελλο Πρωταθλητριών κόντρα στον Άγιαξ του μικρού σε ηλικία τότε Γιόχαν Κρόιφ, καθώς και το πρώτο Διηπειρωτικό (η εικόνα του από το αντιαθλητικό παιχνίδι των Αργεντινών της Εστουδιάντες αιμόφυρτου αλλά νικητή τελικά Νέστορ Κομπίν, θα μείνει ανεξίτηλα χαραγμένη στο μυαλό των παλαιότερων τουλάχιστον φίλων της ομάδας). Έχοντας στη σύνθεσή της παίκτες όπως οι Άλντο Μαλντέρα και Βάλτερ Νοβελίνο, η Μίλαν κατακτά το πρωτάθλημα του 1979, ξορκίζοντας την τραυματική ανάμνηση της Φατάλ Βερόνα (1973) όταν και απώλεσε τον τίτλο την τελευταία αγωνιστική και τοποθετεί επιτέλους στη φανέλα της το πολυπόθητο χρυσό άστρο (σύμβολο συμπλήρωσης 10 πρωταθλημάτων). Ο Τζιάνι Ριβέρα, ποδοσφαιριστής-σημαία της, αποσύρεται από την ενεργό δράση.
β) Κάθοδος και αναγέννηση
Το 1980 ξεσπά το σκάνδαλο Τοτονέρο και οι Ροσονέρι τιμωρούνται με υποβιβασμό στη Σέριε Β για πρώτη φορά στην ιστορία τους. Η υπόθεση είχε σχέση με πληρωμές παικτών και παραγόντων, προκειμένου να "στηθούν" διάφορα παιχνίδια. Η Μίλαν επέστρεψε αμέσως στην πρώτη κατηγορία, όμως το 1982 ξαναϋποβιβάζεται για αγωνιστικούς αυτή τη φορά λόγους. Το τρωθέν κύρος του συλλόγου αναλαμβάνει να αποκαταστήσει το 1986 (έτος-ορόσημο για την ιστορία του) ο δικηγόρος και μεγαλοεπιχειρηματίας Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Αγοράζει την ομάδα και αποφασίζει να επενδύσει πολλά χρήματα σε αυτήν. Προσλαμβάνει ως προπονητή τον Αρίγκο Σάκι, μία ιδιαιτέρως χαρισματική ποδοσφαιρική φυσιογνωμία. Επίσης φέρνει στο Μιλάνο τον Μάρκο φαν Μπάστεν, τον καλύτερο επιθετικό -κατ' εμέ- στην ιστορία μαζί με τον Ρονάλντο, το ''Φαινόμενο''.
Εκτός από τον ταλαντούχο Ολλανδό, κάτοικοι Σαν Σίρο γίνονται και οι Ρούουντ Γκούλιτ και Φρανκ Ράικαρτ, οι οποίοι μαζί με τους Φράνκο Μπαρέζι, Πάολο Μαλντίνι, Ρομπέρτο Ντοναντόνι και άλλους που συνολικά έμειναν γνωστοί στην αθλητική ιστορία ως ''Οι Αθάνατοι'' (Gli Immortali), συγκροτούν μια από τις σπουδαιότερες ομάδες όλων των εποχών, με αποτέλεσμα να ανοίξει ένας νέος κύκλος σπουδαίων αποτελεσμάτων, με προπονητή τον Αρίγκο Σάκι. Η Μίλαν ζει τις πιο ένδοξες στιγμές της, με τη σκυτάλη των επιτυχιών να παραλαμβάνει ''Η Ομάδα Των Αήττητων'' (Gli Invincibili) του Φάμπιο Καπέλλο. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2000 θα κατακτήσει 7 ακόμη πρωταθλήματα, 4 Κύπελλα Πρωταθλητριών (Τσάμπιονς Λιγκ), καθώς και άλλους εγχώριους και διεθνείς τίτλους, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων υπό την τεχνική ηγεσία του παλαιού της αστέρα, Κάρλο Αντσελότι και με αρχισκόρερ το διεθνή Ουκρανό (τεράστιος) Αντρέι Σεβτσένκο.
Νέα σύννεφα εμφανίζονται στον ορίζοντα το 2006, όταν η ομάδα φάνηκε αναμειγμένη στο Calciopoli, ακόμη ένα σκάνδαλο σχετικό με προκαθορισμένου αποτελέσματος αγώνες. Ξεκινά το πρωτάθλημα με -15 βαθμούς και δεν προκρίνεται στο Τσάμπιονς Λιγκ της επόμενης χρονιάς. Ασκεί έφεση, η ποινή μειώνεται σε αφαίρεση μόνο 8 βαθμών και έτσι της δίνεται η δυνατότητα να συμμετάσχει στο Τσάμπιονς Λιγκ του 2007 (play-off κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα του Μπάγεβιτς). Στον τελικό της ευοίωνης γι' αυτήν Αθήνας (στην ίδια πόλη έχει κερδίσει το τρόπαιο και το 1994, κόντρα στην Μπάρτσα, με άνετο 4-0), χάρις στα γκολ του Φίλιπο Ιντζάγκι και την πολύτιμη συμβολή ποδοσφαιριστών σαν τον Κακά, τον Κλάρενς Ζέεντορφ, τον Αντρέα Πίρλο και τον Τζενάρο Γκατούζο, νικά με 2-1 τη Λίβερπουλ του Ράφα Μπενίτεθ και κατακτά το 7ο ευρωπαϊκό της πρωτάθλημα.
γ) Οπαδική βάση
H οργανωμένη έκφραση των οπαδών του συλλόγου υφίσταται από το 1967, υπό τη μορφή ενός "Δικτύου των Κλαμπ της Μίλαν". Υποκατηγορία αποτελούν οι Ultras, οι οποίοι χαρακτηρίζονται μεταξύ άλλων από το νεαρό της ηλικίας τους και την υπέρμετρη αφοσίωσή τους στην ομάδα. Οι σημαντικότεροι πυρήνες Ultras της Μilan (σε παρένθεση το έτος ίδρυσης) υπήρξαν κατά σειρά σπουδαιότητας οι: Fossa dei Leoni (1968), Brigate Rossonere (1975) και Commandos Tigre (1967). Mετά το 2010, ο κύριος όγκος τους εκπροσωπείται από την (Alternativa) Curva Sud Milano. Ο σημαντικός Ιταλός λογοτέχνης Νάνι Μπαλεστρίνι στο μυθιστόρημά του ''Furiosi'', παρουσιάζει τους τρόπους οργάνωσης και τους κώδικες που διέπουν τη συμπεριφορά τους, τις σχέσεις τους με την πολιτική, τις επικές μάχες με τους οπαδούς αντίπαλων ομάδων και την αστυνομία και τις προσωπικές διαδρομές τους στις εξέδρες των γηπέδων.
Η Μilan είναι μία από τις ομάδες με τους περισσότερους οπαδούς. Σύμφωνα με έρευνες που διενήργησε το αξιόπιστο γερμανικό γραφείο δημοσκοπήσεων Sport+Markt, ο κοκκινόμαυρος σύλλογος της Λομβαρδίας καταλαμβάνει τη δεύτερη σε αριθμό φιλάθλων θέση στη χώρα του πίσω από τη Juventus, είναι ο πρώτος ιταλικός πανευρωπαϊκά και ο τρίτος ευρωπαϊκός μετά τη Ρεάλ Μαδρίτης και τη Μπαρσελόνα στις χώρες της Λατινικής Αμερικής.
Κάθε χρόνο, η Milan αναμετράται με την Inter τουλάχιστον δύο φορές (στα πλαίσια του πρωταθλήματος) στο ντέρμπι του Μιλάνου. Το Derby della Mandonina, ξεκίνησε στις 18 Οκτωβρίου του 1908, στα πλαίσια του τελικού του Κόπα Κιάσο (οι Ροσονέρι είχαν κατακτήσει το τρόπαιο με νίκη 2-1 επί των ανταγωνιστών τους) και αποτελεί πιθανότατα τη σπουδαιότερη ποδοσφαιρική κόντρα στην Ιταλία, ίσως μετά το Derby d'Italia (Inter-Juventus). Η ονομασία του οφείλεται στο άγαλμα της "Παναγίτσας" που βρίσκεται εγκατεστημένο στην κορυφή του καθεδρικού ναού του Μιλάνου (Duomo).
Ως προς τις ταξικές διαφορές, η Μilan υποστηρίζεται ιστορικά από τα εργατικά στρώματα της βιομηχανικής περιφέρειας (παρωνύμιο στην τοπική διάλεκτο "casciavit" δηλ. "κατσαβίδια"), ενώ η Inter (παρωνύμιο "bauscia", σε ελεύθερη απόδοση "αλαζόνες") από τη μπουρζουαζία του κέντρου της πόλης. Κατά τον καθηγητή πολιτικής φιλοσοφίας στο πανεπιστήμιο της Πάδοβας και θεωρητικό της άκρας αριστεράς Αντόνιο Νέγκρι, η Μilan διέθετε γενικά προοδευτικό κοινό, σε αντίθεση με την Inter της οποίας οι φίλοι διακρίνονταν για τις συντηρητικές τους πεποιθήσεις.
Προϊόντος του χρόνου οι βεβαιότητες κατέρρευσαν. Οι κοινωνικές αλλαγές και οι νέες γενιές που έκαναν την εμφάνιση τους στα ιταλικά γήπεδα, προκάλεσαν σειρά συγχύσεων και παραδοξοτήτων, όπως και η ίδια η ζωή άλλωστε. Επιπλέον, η είσοδος του κεντροδεξιάς ιδεολογίας βαρόνου των ΜΜΕ και πρωθυπουργού της Ιταλίας Σίλβιο Μπερλουσκόνι στα διοικητικά της Milan, έτυχε υποδοχής μεσσία και "υπέστειλε" τις σημαίες με τον Τσε Γκεβάρα που παραδοσιακά κυμάτιζαν στην "Κούρβα Σουντ", χώρο συνάθροισης στο Σαν Σίρο των φανατικών οπαδών της. Την ίδια στιγμή οι απέναντι της Ίντερ, ελέγχονται από τον κεντροαριστερών θέσεων πετρελαιοβιομήχανο Μάσιμο Μοράτι, ο οποίος πλέον έχει για ''συμπαίχτη'' του τον πάμπλουτο Ερικ Τοχίρ. Στην απέναντι πλευρά, μετοχές στην Milan πλέον έχει ο Μπι Ταετσαουμπόλ.
Τα καπνογόνα, οι ιαχές και οι αναρτήσεις σκωπτικών συνθημάτων εκατέρωθεν, είναι σύνηθες φαινόμενο στη διάρκεια του ντέρμπι στο Σαν Σίρο δημιουργώντας εκπληκτική ατμόσφαιρα, χωρίς να λείπουν και οι ακραίες καταστάσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο επαναληπτικός προημιτελικός του Champions League μεταξύ της Μilan και της Inter την περίοδο 2004/05, όταν ο τερματοφύλακας της πρώτης Dida, τραυματίστηκε από ρίψη καπνογόνου οπαδού της δεύτερης, με αποτέλεσμα τη διακοπή του αγώνα και την κατακύρωσή του υπέρ των Ροσονέρι.
δ) Η Milan σήμερα
Ο οικονομικός όμιλος στον οποίο ανήκει ο σύλλογος ονομάζεται Fininvest, που είναι συμφερόντων οικογένειας Μπερλουσκόνι. Την περίοδο 2005-06 η Μίλαν ήταν πέμπτη στη λίστα με τις ομάδες με τα μεγαλύτερα έσοδα, με κέρδη που έφταναν τα 233.700.000 ευρώ. Σύμφωνα με το περιοδικό Forbes, είναι ο πιο πλούσιος σύλλογος στην Ιταλία και ο έκτος πλουσιότερος του κόσμου.
Η Milan, από το 2011, όπου και κατέκτησε το 18ο και τελευταίο έως και σήμερα πρωτάθλημα της έχει αντιμετωπίσει οικονομικά προβλήματα λόγω και των αμέτρητων σκανδάλων του Μπερλουσκόνι. Αυτό την έχει οδηγήσει αναμφίβολα και σε μια βαθιά κρίση ταυτότητας. Η Milan παλεύει με τους δαίμονες της στην προσπάθεια να επιστρέψει εκεί που ανήκει. Ειρωνεία ε; Το παρατσούκλι της είναι ''Διάβολος'' και όμως εκείνη είναι που παλεύει με ''διαβόλους'' να αναδυθεί στην επιφάνεια. Και κάπου εδώ το μίνι αφιέρωμα-εισαγωγή φτάνει στο τέλος του. Τι λέτε, πάμε τώρα να ρίξουμε μια ματιά στην Milan μέσα από την έκδοση του FM16;
Περισσότερο Infohttp://en.wikipedia.org/wiki/A.C._Milan
Η αυθεντική φανέλα της Μilan, ήταν ανέκαθεν κόκκινη και μαύρη. Σύμφωνα με τον εκ των ιδρυτών της, Κilpin, ο συγκεκριμένος συνδυασμός επιλέχθηκε για να υποδηλώσει την πρόθεση δημιουργίας φόβου στον αντίπαλο. Στην παραπάνω σημειολογία οφείλονται τα nicknames "Rossoneri" (Κοκκινόμαυροι) και "Il Diavolo" (O Διάβολος). Για τους εκτός έδρας αγώνες έχει επιλεγεί το άσπρο. Η "δεύτερη" εμφάνιση θεωρείται τυχερή από πολλούς οπαδούς της ομάδας, καθώς μ' αυτήν σε 8 τελικούς έχουν κατακτηθεί 6 Kύπελλα Πρωταθλητριών και χαθεί μόλις 2 (το 1995 στη Βιέννη από τον Αjax χάρη σε γκολ του Πάτρικ Κλάιφερτ στο 89' και το 2005 στον αλησμόνητο τελικό της Κωνσταντινούπολης όταν η Livepool επιβλήθηκε στα πέναλτυ, σε έναν τελικό που ο μικρός DimiZag έκλαιγε με μαύρο δάκρυ). Απ' την άλλη, σε 3 τελικούς που χρησιμοποιήθηκαν οι εντός έδρας εμφανίσεις, υπήρξε μόλις 1 (!!!) επιτυχία.
Για αρκετά χρόνια, το σήμα της Μilan είχε ως έμπνευση το έμβλημα της πόλης του Μιλάνου (κόκκινος σταυρός σε άσπρο φόντο). Ενίοτε, έχει χρησιμοποιηθεί και μια εικόνα Διαβόλου. Bασισμένο στην παράδοση, το τωρινό σήμα της ομάδας είναι ωοειδές με χρυσό άστρο στην κορυφή. Στο μέσο του υπάρχει εφαπτόμενος κύκλος που χωρίζεται κάθετα σε δύο ημικύκλια εκ των οποίων το αριστερό φέρει εναλλάξ κόκκινες και μαύρες κάθετες ρίγες και το δεξιό το έμβλημα του Μιλάνου. Πάνω από αυτόν υπάρχουν τα αρχικά "ACM" (Associazione Calcio Milan) και κάτω η χρονολογία ίδρυσης του συλλόγου (1899). Το 2009 έγιναν κάποιες μικροαλλαγές στις ρίγες, στο σταυρό και σε άλλα σημεία του σήματος.
Φέτος η Milan συμπληρώνει 115 χρόνια ζωής (16/12/1899) και δεν είναι το πιο πετυχημένο club διεθνώς μόνο στα λόγια, κάτι που φαίνεται και από την πραγματικά εντυπωσιακή και αξιοζήλευτη τροπαιοθήκη της. Διόλου τυχαία λοιπόν η φράση ''Il club piu' titolato al mondo/Ο πιο επιτυχημένος σύλλογος του κόσμου'' που δεσπόζει με χρυσά γράμματα κάτω από το έμβλημα στην φανέλα αρκετά χρόνια τώρα. Μια και αναφερθήκαμε στην λέξη επιτυχία, δεν είναι λίγα τα ιερά τέρατα του αθλήματος που έχουν φορέσει την rossonero φανέλα: Baresi, van Basten, Gullit, Rajkard, Rivera, Nordahl, Ancelotti, Liendholm, Rocco, Tassotti και και και... Φυσικά δεν ξεχνάμε 2 τεράστιες μορφές τις προπονητικής που άφησαν το στίγμα τους: Capello και Sacchi. Ντέρμπι εκτός από τους αγώνες με Inter-Juventus παίζουμε και με: Roma, Napoli, Fiorentina, Lazio και Verona.
Η φετινή σεζόν είναι η απόλυτα μεταβατική στην ιστορία του club, καθώς όχι μόνο απουσιάζει γα δεύτερη σερί σεζόν από το Champions League -έναν θεσμό για τον οποίο ήταν διαφήμιση η Milan- αλλά γενικά από την Ευρώπη, ΞΑΝΑ. Έτσι, η φετινή εντός έδρας φανέλα αποτελεί την σύνδεση του παλιού με το νέο, της παράδοσης με τον μοντερνισμό. Το σχέδιο της πρώτης φανέλας είναι ιδιαίτερα καινοτόμο που επαναφέρει τις παραδοσιακές κόκκινες και μαύρες ρίγες. Η εν λόγω φανέλα, όπως και πέρσι, έτσι και φέτος, κάνει επίκληση στην παράδοση καθώς στο στήθος των παικτών και σε εκείνο των πολλών οπαδών που θα τη φορέσουν υπάρχει ο Σταυρός του Αγίου Γεωργίου, το ιστορικό στοιχείο του θυρεού της πόλης του Μιλάνου. Ο Σταυρός έχει ήδη χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν από τον σύλλογο για τις κοκκινόμαυρες εμφανίσεις του, με ακρίβεια από τότε που ιδρύθηκε και μέχρι τη δεκαετία του ’40, καθώς επίσης και με την ευκαιρία του εορτασμού των εκατό χρόνων της Μίλαν.
Καλά όλα αυτά, αλλά irl η φετινή ομάδα αποτελεί ένα τεράστιο ερωτηματικό, καθώς κανείς δεν μπορεί να πει ότι η ομάδα μπορεί να βγει Champions League φέτος. Μετά το περσινό χάλι και την 10η θέση, που αποτελεί ντροπή για την ομάδα, ξοδεύτηκαν ένα σπασμό λεφτά για φτασμένους παίχτες και wonderkids. Υπάρχουν βέβαια ακόμα κάποιοι που δεν αξίζουν να φορούν την φανέλα, αλλά αυτά θα τα δούμε και πιο κάτω.
Στάδιο
Με μια ματιά
Δέος. Ότι και να πεις για την ιστορία αυτού του συλλόγου είναι λίγο. Θεωρώ τον εαυτό μου από τους ευλογημένους που πρόλαβαν την ομάδα να μεγαλουργεί από το 1990 (όντας γεννημένος τον δεύτερο χρόνο της δεκαετίας του '90) έως και σχετικά πρόσφατα. Είναι γνωστό μέχρι και στις πέτρες ότι το ντέρμπι μίσους της Milan είναι με την Inter (Derby della Mandonina) καθώς και με την Juventus, να και με την δεύτερη τυπικά υπάρχουν πολύ καλές σχέσεις σε διοικητικό επίπεδο. Τέλος, καλό θα είναι να ζητήσετε και βελτίωση των εγκαταστάσεων τόσο για την πρώτη ομάδα όσο και για τις ακαδημίες. Προσωπικά αυτό κάνω σε όποια ομάδα και αν πηγαίνω.
Φιλοσοφία ομάδας
Τα πράγματα είναι κάτι παραπάνω από ξεκάθαρα και το σίγουρο είναι ότι μας περιμένει μπόλικη δουλειά, βάσει της οποίας και θα κριθούμε στην πορεία.
Στόχοι 1ης σεζόν
Στην παραπάνω εικόνα βλέπετε τους προσωπικούς στόχους που έχω θέσει εγώ και αντίστοιχα το πως έχει διαμορφωθεί το budget. Από κει και πέρα καθένας αποφασίζει με γνώμονα τις δικές του απαιτήσεις και φιλοδοξίες.
Οικονομικά
Σε σχέση με πέρσι και πρόπερσι που ήταν αρκετά έως πολύ άσχημα τα οικονομικά μας, φέτος μαζευτήκαμε για τα καλά, ελέω FFP (να μου ζήσεις Platini, not). Το καθαρό μας χρέος πλέον είναι πλέον στα 2 και κάτι εκατομμύρια την ίδια στιγμή που άλλες ομάδες του επιπέδου μας είναι πολύ χειρότερα.
StaffΚάθε χρήστης στελεχώνει το staff όπως επιθυμεί γι' αυτό δεν θα ανεβάσω κάποιο ss, εκτός αν το θέλει κάποιος. Προσωπικά, διατήρησα το staff όπως ήταν και στην πορεία βλέπουμε.
Roster
α) Τερματοφύλακες
Christian Abbiati (VC): Σημαία για το κλαμπ. Δικό μας παιδί, από τα σπλάχνα μας, με την διαφορά ότι δεν είναι πλέον παιδί. Το αντίθετο. Μένει σαν τρίτος κυρίως για tutoring στον μικρό Gigi που θα δούμε πιο κάτω, αλλά και για να του δώσουμε και θέση στο staff μόλις σταματήσει το καλοκαίρι του 2016.Diego Lopez: Δεύτερη σεζόν για τον Ισπανό, πάντα σταθερός. Βασικός τερμάς.Gianluigi Donnarumma: Wonderkind! Και μάλιστα από τα πολύ μεγάλα του παιχνιδιού. Ο μεγάλος του αδελφός, Antonio, ξεκίνησε από τις ακαδημίες μας, αλλά πλέον βρίσκεται στην Genoa. O Gigi τώρα, είναι τρομερός από την αρχή του παιχνιδιού και σταδιακά αφήνει οριστικά στον πάγκο τον Lopez. Θα τρίβετε τα μάτια σας. Με αυτόν εδώ θα έχουμε τέρμα για τα επόμενα 15 χρόνια σίγουρα. Ευχή όλων εμάς των rossoneri και μείνει τόσο και irl. 
Συμπέρασμα: Με τον Gigi να έρχεται φουριόζος για να μείνει, από την δεύτερη σεζόν μπορείτε αν θέλετε να πουλήσετε τον Lopez και να φέρετε ελεύθερο τον Rulli.β) Δεξιά Μπακ
Ignazio Abate: Ο γνωστός μας Abate από τα προηγούμενα FM. Πάντα αξιόπιστος. Στρατιώτης και Μιλανέζος.Davide Calabria: Ο μικρός είναι απόφοιτος της Primavera μας και φυσικά πονάει την φανέλα μας ως βέρος Μιλανέζος. Wonderkid που οφείλουμε να στηρίξουμε γιατί το αξίζει. Συμπέρασμα: Είμαστε σούπερ εδώ για χρόνια, αφού και ο De Sciglio έχει την θέση ως επιπλέον φυσική θέση. γ) Κεντρικά Μπακ
Philippe Mexès: Τίμιος ο Φίλιππας, με τουμπανοκαρτέλα, ακόμα στα 33 του. Χρησιμότατος. Alessio Romagnoli: Wonderkid ξανά! Ο επόμενος Nesta κατά πολλούς στην γειτονική μας χώρα και στο στυλ, αλλά και στον αριθμό της φανέλας. Είναι απίστευτος σε όλα του. Δεν περιγράφω άλλο.Alex: Ο Αλέκος το καλοκαίρι έφτασε μια ανάσα από τον Θρύλο. Με τα κιλά που έχει, θα έκανε θραύση. Ξέρετε που, στα σουβλατζίδικα και στα μπουζούκια. Δυστυχώς δεν γλιτώσαμε. Ούτε οι πιτσαρίες του Μιλάνου. Αργός, τεμπέλης και ήδη στα 33. Καλοκαίρι χαιρετάει. Μακάρι να μπορέσετε και χειμώνα. Cristián Zapata Καλός στο FM, αλλά irl ξέρουμε όλοι. Μένει προς το παρόν γιατί είναι χρησιμότατος.Rodrigo Ely: Ο Λιάκος είναι δικό μας παιδί και αυτός, αλλά έλειπε στην Avellino 2 χρόνια. Έβγαλε μάτια όμως και κέρδισε με το σπαθί του την θέση του στην ομάδα. Μην σας ξεγελάει το PA. Είναι πολύ καλός και αλληλοσυμπληρώνεται με τον Romagnoli. Στηρίζουμε. Συμπέρασμα: Μια θέση που τα τελευταία χρόνια είναι pain in the ass για την ομάδα. Η Milan όπως ξέρουμε όλοι, εκτός από την μπαλάρα που έπαιζε από την μέση και μπροστά, πέτυχε ότι πέτυχε χάρη στην άμυνα της. Η τωρινή άμυνα κάνει για την Bundesliga (ωωωωωωωωω τάπα) που θέλουν να βλέπουν θέαμα. Εδώ στο Calcio θέλουμε άλλα πράγματα ρε παιδί μου. Με απλά λόγια το καλοκαίρι (αν όχι τον χειμώνα) πάμε οπωσδήποτε για 1 σεντερ μπακ, μην πω 2. Ο ένας για να παίζει δίπλα στον Romagnoli και ο άλλος για αλλαγή. Hinteregger, Balanta, Rugani είναι μερικές προτάσεις.δ) Αριστερά Μπακ
Mattia De Sciglio: Πάμε πάλι. Άλλος ένας από τις ακαδημίες. Ο Mattia ωρίμασε πλέον και έχει εξακολουθεί να είναι βασικότατος. Ανανεώνουμε με πολυετές συμβόλαιο.Luca Antonelli: Ένα ακόμα δικό μας παιδί που περιπλανήθηκε, αλλά πλέον είναι μαζί μας από τον περασμένο χειμώνα. Τιμιότατος. Συμπέρασμα: Κομπλέ εδώ. Από την δεύτερη σεζόν, που θα υπάρχουν άλλες απαιτήσεις, είτε Τσου Λου, είτε Γιουρόπα, ο Antonelli ίσως να μην μπορεί. Μια καλή λύση είναι ο Augustinsson από την Κοπεγχάγη. Τέρας.ε) Αμυντικά Χαφ/Κεντρικά Χαφ
Nigel de Jong: Το γνωστό δρεπάνι. Δεν χρειάζεται να πω κάτι.Riccardo Montolivo (C): Il Capitano. O Monti ήταν πάντα αγάπη irl. Δυστυχώς ο προπέρσινος τραυματισμός του τον άφησε πολύ πίσω, οπότε δεν έγινε και οριστικά πλέον worldclass. Είναι όμως στρατιώτης πιστός και πολύ καλός in game.Antonio Nocerino: Οι περισσότεροι τον έμαθαν μετά από την διαβολεμένη σεζόν που έκανε το 2011/12. Πλέον όμως δεν μπορεί δυστυχώς. Πωλητήριο από την αρχή ήδη.José Mauri: Η Parma χρεοκόπησε, πούλησε τους πάντες και κάπως έτσι ήρθε σε εμάς ελεύθερος αυτός ο παιχταράς. Σταδιακά μπορεί να αντικαταστήσει τον Monti. Πάρα πολύ χρήσιμος. Juraj Kucka: Φετινό απόκτημα και αυτός. Προσωπικός διακαής πόθος η απόκτηση του. Σταθερός όποτε χρησιμοποιήθηκε.Andrea Poli: Πάντα παθιασμένος ο Poli. Στρατιώτης.Andrea Bertolacci: Ένα καράβι λεφτά δώσαμε στην Roma για αυτό εδώ, όπως και για τον Romagnoli. Απίστευτος πολυθεσίτης. Μόνο αγάπη λέμε ρε. Συμπέρασμα: Είμαστε αρκετά πλήρης. Προσωπική εκτίμηση; Χρειάζεται ένας στο στυλ του de Jong σίγουρα και οπωσδήποτε το καλοκαίρι ένας χαφ πολυεργαλείο που να φτιάχνει παιχνίδι και να μαρκάρει. Ο γνωστός Ajer είναι ένας τέτοιος τύπος παίχτη. Επιπλέον, τον χειμώνα της πρώτης σεζόν έρχεται ως ελεύθερος ο Kevin Prince Boateng, ο παλιός καλός μας γνώριμος.στ) Δημιουργικοί Μέσοι/Εξτρέμ
Giacomo Bonaventura: ΛΑΤΡΕΙΑ O JACK. Τα κάνει όλα και συμφέρει. Μισό αστεράκι το άξιζε στο PA. Δεν πειράζει όμως, είναι άψογος και έτσι.Alessio Cerci: Έτσι και έτσι. Ικανός για το καλύτερο και το χειρότερο. Δεν έχω αποφασίσει να θα τον αγοράσω.Jérémy Ménez: Ο περσινός πρώτος σκόρερ μας, είναι στα πιτς στην αρχή του παιχνιδιού. όταν επιστρέψει όμως παίρνει φανέλα βασικού στο δεξί φτερό.Suso: Πολυθεσίτης χαφ και προσωπική συμπάθεια. Κάνει καλά παιχνίδια αν στηριχθεί με τον καιρό.Keisuke Honda: Αυτό το πράμα είχε το θράσος ΝΑ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙ να φοράει το νούμερο 10 για να έρθει στην Milan. Ρε ανίδεε, έχεις δει ποιοι έχουν φορέσει το 10 στο παρελθόν; Savicevic, Boban, Rui Costa, Seedorf είναι μερικά μόνο ονόματα. Επειδή δεν έχει το σθένος να φύγει από μόνος του, τον πουλάμε το καλοκαίρι. Όπως λέει ο βοηθός, είναι ιδιαίτερα ασυνεπής στην απόδοσή του. Συμπέρασμα: Οπωσδήποτε παίχτης για τα αριστερά, όπως ο Nuno Santos της Benfica και ένα δεκάρι το καλοκαίρι, όπως ο Hakim Ziyech. Δεν ξεχνάμε και τον Zivkovic που είναι value for money πάντα.ζ) Επιθετικοί
M'Baye Niang: Συμπαθέστατος παίχτης που προσφέρει αρκετά.Luiz Adriano: Καλός αν και λίγο χασογκόλης. Χρήσιμος, καθώς ήρθε φέτος.Mario Balotelli: Δανεικός ο Μάριος. Δεν αξίζει να αποκτηθεί για μένα. Τίμιος όταν θέλει. Πολύ ακριβός, πολύ ασυνεπής και πολύ εγωιστής.Carlos Bacca: Το γνωστό τέρας. Φετινό απόκτημα και αυτός. Δεν κουνιέται από την κορυφή της επίθεσης ΠΟΤΕ. Μηχανή επίτευξηςγκολ. Συμπέρασμα: Είμαστε υπερπλήρης εδώ. Ίσως από την δεύτερη σεζόν να θελήσετε να φέρετε κάποιο ταλεντάκι. Ο Jovic, ο γνωστός ντε, είναι ότι πρέπει. U20/U18/ΔανεικοίGabriel
Alessandro Livieri
Andrea Malberti
Andres Llamas
Ivan De Santis
Jherson Vergara
Mattia El Hilali
Guido Turano
Gian Filippo Felicioli
Andrej Modic
Sebastian Gamarra
Manuel Locatelli
Alessandro Mastalli
Giovanni Crociata
Mihael Modic
Davide Di Molfetta
Zakaria Hamadi
Simone Verdi
Hachim Mastour
Juvenal Agnero
Alan Rodriguez
Andrea Vassallo
Patrick Cutrone
Cristian Hadziosmanovic
Επιπλέον δεν ξεχνάμε τoυς regens που ξεπετάγονται από τις ακαδημίες της ομάδας. Τακτικέςα)
β)
Βασική τακτική η You Shall Not Pass (α) που πιστεύω ότι ταιριάζει στην ομάδα και την ξέρετε και την εμπιστευτήκατε αρκετοί πέρσι στο forum και το ίδιο εύχομαι και φέτος. Την φετινή έκδοση μπορείτε πλέον να την βρείτε στον Τομέα των Τακτικών σε ξεχωριστό topic όπως πάντα. Η β) τακτική είναι μια παραλλαγή της α) που έφτιαξα στα μέτρα της ίδιας την Milan, αφού έτσι αγωνίζεται και irl συνήθως και αποδίδει αρκετά καλά ως τώρα.
ΣύνοψηΓια χάρη της Milan αφιερώνω τουλάχιστον 3-4 saves με ενδιάμεσα διαλείμματα με άλλες ομάδες βέβαια. Είναι προφάνες ότι κάθε χρόνο, μαθαίνω τις νέες προσθήκες σε κάθε FM πάνω σε save με την Μilan. Το σίγουρο είναι πως κάθε save με την Milan μπορεί να με πορώσει τόσο πολύ και την επόμενη στιγμή να με φτάσει στα όρια του ψυχάκια..
Θέλει λοιπόν άπειρη υπομονή και κουράγιο για να αντέξετε εδώ. Ξεχάστε suggar daddies, εύκολες πορείες και δεν ξέρω και γω τι άλλο. Εδώ κύριοι θα ματώσετε! No pain no gain! Με λίγα λόγια, γιατί να κάνετε save με την Milan:1) Αναλαμβάνετε έναν ογκόλιθο του παγκόσμιου ποδοσφαίρου.
2) Προσπαθείτε να βγάλετε το club από την μετριότητα και να το φέρετε πάλι στην κορυφή, στην ελίτ, εκεί που ανήκει δηλαδή.
3) Ανάδειξη ταλέντων.
4) Απουσία μονοτονίας και βαρεμάρας. Πάντα κάτι θα γίνεται και θα σας κρατά σε εγρήγορση. Μilan είναι αυτή. Εκεί που τελειώνει η λογική, αρχίζει η Milan.
5)MILAN ΕΙΣΑΙ ΛΕΜΕ.
α) Ποιους παίχτες θα χρειαστείτε για να χτίσετε ομάδα γύρω τους:
- Carlos Bacca
- Jeremy Menez
- Jack Bonaventura
- Andrea Bertolacci
- Mattia De Sciglio
β) Ποιους νεαρούς παίχτες θα χρειαστείτε για να χτίσετε ομάδα γύρω τους στο μέλλον:
- Hachim Mastour
- Jose Mauri
- Davide Calabria
- Alessio Romagnoli
- Gianluigi Donnarumma
Αυτά σχετικά με την Milan στο FM16, σύμφωνα με την δική μου και όσο το δυνατόν πιο αντικειμενική προσέγγιση. Ελπίζω να βοήθησα αρκετούς σχετικά με την ομάδα και να έπεισα ακόμα περισσότερους να ασχοληθούν μαζί της. Πιστέψτε με, αξίζει. Trust give it a try! Μέχρι την επόμενη ανάλυση, PEACE!
FORZA MILAN
~
~~~
