One For The Road 3

[Stoperhaimer]

*Μανατζερ παιζουμε, δεν γυριζουμε περιπετεια* Γερων Γκουσγκουνισιος.

[DrGonzo]

Elche post 6



Η νέα χρονιά αρχίζει με ένα παιχνίδι που μας φέρνει πιο κοντά στον νο1 στόχο μας. Το κύπελλο Ισπανίας.
Κερδίζουμε την Osasuna εκτός με 2-1 και σε συνδυασμό με το 1-0 του πρώτου αγώνα, προχωράμε με κεκτημένη ταχύτητα απ την προηγούμενη χρονιά.
Είναι η 9η συνεχόμενη νίκη μας.

Πάμε στη Βαρκελώνη, για το ματς με την Espanyol, τη νικάμε 1-0 αλλά το κουφό γίνεται στο Bilbao,
όπου η Αθλέτικ κερδάει τη Ρεάλ με 1-0 και η διαφορά μειώνεται στους 5 βαθμούς (48-43).

Η πλάκα είναι, ότι κληρωνόμαστε με τη Real στο κύπελλο! Θυμίζοντας τον Fantoni του Super Cup, o μικρόσωμος Αργεντίνος ξεσπαθώνει και πάλι,
τους κάνει το 2-0 και ήμαστε με το ένα πόδι στα ημιτελικά. 11η συνεχόμενη νίκη και πάμε παρακάτω. Από εκεί που βλέπαμε Real και βρίσκαμε τρόπο να χάσουμε
είναι φανερό ότι πλέον τους έχουμε πάρει τον αέρα.

Μένουμε στο σπίτι μας, για να φιλέψουμε τρία μπαλάκια την Getafe, εύκολα κι απλά και να κάνουμε κι ένα rotation για τον επαναληπτικό της Μαδρίτης.

Η ομάδα που θα ανοίξει πρώτη το σκορ στη Μαδρίτη, ήμαστε εμείς. Το 0-1, ουσιαστικά σκοτώνει τη Real που το μόνο που κάνει είναι να το σώσει στο 90'
και να λέει ότι δεν έχασε και στο Μπερναμπέου. Το κακό είναι, ότι χάνουμε τον Bain, τον στυλοβάτη της άμυνάς μας, για 2-3 εβδομάδες.
Αλλά ήμαστε πάνω στο κύμα και δεν φοβάμαι ιδαίτερα.

Κακώς. Μόνο οι ανόητοι δεν φοβούται και στο Μεστάγια καταρέουμε και χάνουμε 2-0. Κατεβαίνω βέβαια με την όχι και τόσο βασική 11αδα λόγων ημιτελικών
με την Barcelona, που μας έχει πελατώσει για τα καλά, όπου μας έχει βρει. Αλλά τώρα ήμαστε αποφασισμένοι. Έχουμε φτάσει στα ημιτελικά και δεν κάνουμε πίσω.

Έτοιμος κι οπλισμένος, υποδέχομαι τους Καταλανούς για να τελειώσουν τα ψέμματα.

Και μία μέρα πριν το ματς, τραυματίζεαι ο Yorke. Θα χάσει και τα δύο ματς του κυπέλλου
Έξω ο καλύτερος αμυντικός κι ο καλύτερος επιθετικός μου. Απογοήτευση ρε πστη μου. 0-0 ήρθε τελικά, το υπέγραψα και με τα δύο χέρια κι έφυγα. Σκασμένος, κυρίως γιατί δεν έχουμε όλα μας
τα όπλα διαθέσιμα κι άρα λιγότερες πιθανότητες. Αλλά θα τις εξαντλήσουμε.

Πρώτα όμως πρέπει να πάμε στη Villareal. Όπου χάνουμε με 1-0 μέχρι το 92', αλλά τότε ισοφαρίζουμε και ξέρω ότι αυτό το γκολ είναι πολύ σημαντικό,
όχι για πρωτάθλημα φυσικά ή τον βαθμό (55-47 η διαφορά μας απ τον πρώτο) αλλά για την ένεση ψυχολογίας εν όψει του δεύτερου ημιτελικού.

Έτσι λοιπόν, με τονωμένη την ψυχολογία μας, πάμε στο Καμπ Νου με το μαχαίρι στα δόντια κι έτοιμοι για όλα. Και χάνουμε 3-1. Αυτά τα γμημένα τα ΝειμαρΣουαρεζόσκυλα
πάλι μας κάνουν τη χοντρή ζημιά. 2-0 και μετά τρέχα Van Gonzo και να μην φτάνεις. Το κάναμε 2-1 μόνο και μόνο για το γαμώτο, μόνο και μόνο για ν ακούσω τον ειρωνικό γέλωτα
της ΟΥΕΦΑλόνας όταν έκαναν το 3-1. Αυτή η ήττα πόνεσε πολύ. Το ήθελα το κύπελλο.





Ο επόμενος άμεσος στόχος, είναι η διατήρηση της ομάδας στις θέσεις για το CL. Ήμαστε 2οι και θέλω να παραμείνουμε 2οι-4οι μέχρι το τέλος της χρονιάς.
Η επιστροφή του Bain σε αγωνιστικούς ρυθμούς, συμπίπτει με τη νίκη μας επι της Celta με 2-0 με τον Fantoni να καθαρίζει το ματς.

Ξημερώνει Europa League. Kι έρχεται η Tottenham. Κι ο Χάρι ο Κεϊν, μας ζαλίζει τον έρωτα, μας βάζει κι ένα γκολ με κεφαλιά με τον Majecki
να κάνει έξοδο-ξενύχτης ήρθα μια βραδυά, φεύγουν οι Λονδρέζοι με το 0-1.

Κι όχι τίποτα άλλο, αλλά μας έρχεται κι η Altetico Madrid που στον πρώτο γύρο, όταν την είχαμε αντιμετωπίσει ήταν κάτω απ τη 10η θέση αλλά το 0-2
μας το είχε γυρίσει σε 2-2 και τώρα είναι κι αυτή στην πρώτη 4αδα. Τους νικάμε όμως, με το αγαπημένο τους σκορ. 1-0. Κι έτσι ωραίο και στιβαροί, πάμε στο Λονδίνο.

Ξέχασα να πω, ότι μετά το πρώτο ματς στη σ.τ. λέω ότι ήταν κωλόφαρδοι και μου τη λέει ο προπονητής τους.
Που είναι μαλακίa γιατί όντως ήταν κωλόφαρδοι που έφυγαν με τη νίκη, το πιο δίκαιο θα ήταν η ισοπαλία.
Οπότε υπάρχει μια ψυχρανσία μεταξύ μας.
Ρεβάνς, κάνουμε το 0-2 στο WHL και πάνε για μεγάλο τρομπόνι, το κοράκι με δίνει κόκκινη στο 33
Τους δίνει όμως κι αυτούς 2η κίτρινη στο 36'.
Χάνω τα μαλλιά μου, χάνει κι αυτός κάτι καλά, στο 85 μετά από 4 (τέσσερα) απανωτά σουτ (φλιπεράκι στυλ) μου το κάνουν το 1-2.
Γελάει ο κόσμος.
Στο 90' ο τέρμας μου, που έπαιζε με 7,8 κάνει μια έξοδο αλλελούϊα-πάλι-και ο Kane-πάλι- κάνει το 2-2
Στο καπάκι, μα στο καπάκι όμως με δίνει πέναλτι, είναι σίγουρο ότι θα το χάσω και το χάνω.
Άμα σε γαμήσω. ΑΜΑ ΣΕ ΓΑΜΗΣΩ ΟΜΩΣ.


Ευτυχώς υπάρχουν η Alaves (0-2) και η Zaragosa (0-2) για άμεση εκτόνωση, αποφόρτιση κι επιστροφή στην κανονικότητα.
Σταθερά δεύτεροι στο -5.

Επιστρέφουμε στο σπίτι μας για το δύσκολο ματς με την 5η Real Sociedad. Μας κάνουν τη ζωή δύσκολη και τελικά φεύγουν με το 1-1
και κάθομαι και καταριέμαι την τύχη μου, γιατί η Real έφερε κι αυτή χι και θα μπορούσαμε να μειώσουμε τη διαφορά.

Κι αυτό γιατί, πάμε στο Μπερναμπέου, με τη βαθμολογία να είναι 65-60, θα ήταν αλλιώς αν αντί για 60 είχαμε 62. Αλλά τα νούμερα δεν έχουν σημασία.
Γιατί αυτό που έγινε εκεί τ άλλαξε όλα. Η ομάδα μου, η Elche νίκησε μέσα στη Μαδρίτη με 1-3. Ναι, τους είχαμε νικήσει 4-1 στην αρχή της χρονιάς,
2-0 στο κύπελλο, αλλά πάντα εντός έδρας και στο πρωτάθλημα είχαμε χάσει με 0-1. Και τώρα πάμε στην πρωτεύουσα και κάνουμε παρέλαση.
Και να πω και το άλλο. Πριν απ αυτό το ματς, δεν έβλεπα τη βαθμολογία. Δεν είχα καν την αίσθηση ότι ''το κυνηγάω'' μιας και ήμουν μια χαρά
με τη πορεία της ομάδας. Τη βαθμολογία τη βάζω τώρα για τους λόγους της ιστορίας. Αλλά μετά απ το μεγαλύτερο διπλό στην ιστορία της Elche, είδα τον πίνακα
κι έγραφε 65-63. Για μια στιγμή. Πλέον ήμαστε στο -2. Για μια στιγμή.



Δεύτερο συνεχόμενο εκτός, με την Betis. Κάνουμε το 0-1. Τώρα κάθε γκολ μετράει διπλό. Κάνουν το 1-1. Απαντάει ο Ponce με χατ-τρικ. Τελικό 2-4.
Η Ρεαλ τα παίρνει κράνος και ρίχνει πέντε τη Sociedad (5-2). 68-66, παραμένει το -2.




Κι εκεί που λέω, πάμε μπορούμε, πιέστε κάντε-ράντε, βλέπω το πρόγραμμα. Επόμενος αγώνας, εντός Barcelona. Κρύος ιδρώτας. Η ομάδα που με γλεντάει όπου με βρει,
που τους έχω πάρει ένα χ κι αυτό στο κύπελλο με υπερπροσπάθεια, η ομάδα που ο προπονητής της μου τη λέει σε κάθε σ.τ.,
(το ξαναβάζω για να μην ξεχνιόμαστε)

και μου την είπε και τώρα, γιατί λέει παίζω με μικρές πασούλεςκαι ξέρει πως θα παίξουμε και ξαφνικά κάτι φωτίζεται εντός μου και σκέφτομαι τι έχω να χάσω;
Κατεβάζω την ομάδα με τη Jaeger_DM αλλά τις πάσες στο direct κι όλη την ομάδα λίγο πιο πίσω απ ότι παιζουμε συνήθως.
Μπαίνουμε όπως πρέπει, τους πατάμε, κάνουμε το 1-0 και γίνεται πανικός στο γηπέδο. Το ημίχρονο κλείνει μ εμάς μπροστά και με τους Καταλανούς να μην ξέρουν τι γίνεται.
Το χω. Για πρώτη φορά το χω, το ξέρω. Όλα πάνε όπως πρέπει και το τρώω φυσικά για το 1-1. Σκοτείνιασε ο ουρανός, σκοτείνιασε η πλάση.
Με πνίγει το παραπόνο, με πνίγει το γαμώτο. Αλλαγές. Βγάζω τον έναν απ τους δύο επιθετικούς και παίζουμε με 4-1-3-1-1. Η λογική είναι, να τους τραβήξω λίγο πιο έξω, μπας
και τους χτυπήσω στην πλάτη με το direct που παίζω. Και στο 85' γίνεται αυτό:

και είναι η στιγμή που τα παιδιά μου, βλέπουν έναν άλλο πατέρα. Δεν είναι αυτό το original βίντεο που ανέβασα. Αυτή είναι η κυριλέ, χωρίς ήχο εκδοχή του.
Η original δεν με τιμά ιδιαίτερα, όχι γιατί έχει βρισίδια (είπαμε ήταν τα παιδιά μπροστά), αλλά επειδή ακριβώς ήταν τα παιδιά μπροστά ακολούθησαν κάτι άναθρες δυνατές κραυγές
οι οποίες υπό κ.σ. είτε σημαίνουν δύσκολο χέσιμο μετά από τρεις συνεχόμενες μέρες κρεατοφαγίας (we ve all been there) είτε σημαίνουν βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο.
Αλλά δεν υπάρχουν κ.σ. όταν νικάς αυτόν που σ έχει πελατώσει με 2-1 με γκολ στο 85', δεν υπάρχουν κ.σ. όταν ο μικρός φωνάζει ''μαμαααα, ο μπάμπας κάτι έπαθεεε'' (true story)
δεν υπάρχουν κ.σ. όταν ο μεγάλος είναι σε φάση ''χαχαχα κοίτα τον μαλaκα τον γέρο μου, κοντεύει να πάθει πλακούντα ξερωγωτι'' δεν υπάρχουν στην τελική κ.σ.
όταν η Real την ίδια ώρα που γίνονται όλα αυτά, χάνει με 1-0 απ την 18η Getafe κι για πρώτη φορά πατάμε την 1η θέση με 69 έναντι 68 της Real.


Αυτό ήταν το ματς του save ολόκληρου. Απ αυτό και μετά, ήξερα ότι δεν το χάνω το πρωτάθλημα. Δεν ήξερα πως, δεν ήξερα με ποιούς, αλλά ήξερα ότι δεν το χάνω.
Αυτό το ματς παίχτηκε κατά τις εννιά και μισή το βράδυ. Εννοείται ότι το πήρα σερί μέχρι να τελειώσει το πρωτάθλημα και μας πήραν τα μεσάνυχτα.
Εφτά ακόμα αγώνες.
3-0 εκτός τη Levante
1-0 την Osasuna
1-3 εκτός τη Bilbao
4-0 τη Μallorca
3-0 εκτός την Oviedo με χατ-τρικ του Yorke,με τη βαθμολογία να είναι 84-83 υπέρ μας κι εμείς να παίζουμε σαν πρωταθλητές.
0-0 εκτός με την Sevilla αλλά η Real χάνει απ την Osasuna με 2-0. 85-83.
Τελευταία αγωνιστική, παίζουμε με τη fierce rival Granada η οποία είναι στην τελευταία θέση κι ουσιαστικά στη Segunda. Πόση χαρά ν αντέξει ένας οπαδός της Elche;
Το γρήγορο 1-0, γίνεται 1-1 αλλά στο 60' ο Fantoni κάνει το 2-1 και η ώρα έχει πάει μία-μιάμιση τη νύχτα, όλο το σπίτι εκτός από έναν μανιακό μπροστά σε μια οθόνη
κοιμάται κι τον μανιακό δεν τον νοιάζει που αύριο πρέπει να ξυπνήσει εφτά η ώρα και θα παίξει ακόμα μία ώρα, γιατί έχει πάρει το πρωτάθλημα, το ισπανικό πρωτάθλημα
με την Elche ανατρέποντας διαφορά 8 βαθμών απ τον πρώτο γύρο.



Στην επόμενη μία ώρα παιχνιδιού, (παιχνιδιού, χα!) θα πω αντίο στην Elche, καθώς το συμβόλαιό μου τελειώνει και δεν το ανανεώνω, αλλά ένα δάκρυ θα κυλήσει
καθώς θα κλείνω για τελευταία φορά την πόρτα του γραφείου μου στο Manuel Martínez Valero.

Spoiler: show

Κι άλλα τόσα έβαλε ο Yorke.

Είναι ώρα πλέον, να πάμε αλλού. Να ριζώσουμε κιόλας. Γιατί έχω πολλά όνειρα για εκεί που θα πάω.

[georgekolokotronis]

Δώσε πόνο !!! Στην jaeger rmd με τις κάθετες είναι που φορτωσες επίθεση και έριξες στην μπαρτσα παστέλι στο τέλος ;
Στην rmd οι παίχτες στις αντεπιθέσεις των αντιπάλων και δη οι rmd σε ποιο χώρο βρίσκονται συνήθως ; πλαγιά η ακολουθούν τον φορ διαγώνια ;

Sent from my iPhone using Tapatalkστην end

[DrGonzo]

Jaeger_DM με την Barca, με Αnchorman, μπροστά απ την άμυνα,
κέντρο 3 με BBM-AP-BBM και τους δύο κλασσικά μπροστά τους.
Κοντά στο 70' το άλλαξα κι έβγαλα τον έναν επιθετικό κι έβαλα AMC μπας και τους βγάλω κι άλλο επάνω
και τους παίξω στην πλάτη με παίχτες να έρχονται από πίσω.
Και τώρα είδα ότι ξέχασα ν ανεβάσω το γκολ!

Στην RΜD, στις αντεπιθέσεις των αντιπάλων, συνήθως είναι στα πλάγια.
Κάτι που μου άρεσε γιατί κάποιες φορές έκοβαν τον αντίπαλο ακραίο χαφ.
Αλλά έπαιξα πιο πολύ με την Jaeger_DM, ειδικά το δεύτερο μισό του πρωταθλήματος.

[georgekolokotronis]

Στην dm το ξεδίπλωμα όταν κλέβει ο anchorman , στέλνει την μπάλα στον αριστερό η δεξί bbm και ακολουθούν από πίσω στυλ βεντάλια όλοι ;


Sent from my iPhone using Tapatalk

[DrGonzo]

Εξαρτάται, ποιός είναι πιο κοντά, δεν το χω παρατηρήσει να σου πω την αλήθεια.
Οι ΒΒΜ δίνουν πιο πολύ πάτημα στην αντίπαλη περιοχή κι αν τους έχεις full close down και tackle harder
oυσιαστικά είναι πιο επιθετικοί BWM. Ανέβασα το βίντεο, αν το δεις, τους τραβάμε προς τα έξω
έτσι ώστε να βρει χώρο το ακραίο μπακ να γίνει εξτρέμ και να βγάλει τη σέντρα.

[Sponis]

[Stoperhaimer]

Το κλάμα μου το πνίγει η βροχή
και στην La Liga έπεσε σιωπή
κι εσύ σαν μια τεσσάρα που σκορπάς
πού πας δε με ρώτησες πού πας

Σε τι κόσμο πας να ζήσεις
χωρίς την Έλτσε θα χαθείς
σαν σταγόνα θα κυλήσεις
μεσ’τα χέρια της ζωής
Σε τι πρωτάθλημα πας να ζήσεις
σε τι πρωτάθλημα δε ρωτάς
αφού ξέρω πως την Έλτσε αγαπάς

Ξημέρωσε κι εσύ δεν είσαι εδώ
το άγγιγμα στο κύπελλο ακόμα είναι νωπό
απάνω στα όνειρα μου που πατάς
πού πας δε με ρώτησες πού πας

[DrGonzo]

[Anton Kousnij]

Συγηνηθηκα

Sent from my Blade S6 using Tapatalk

[migeo]

Μα πρωτάθλημα με την Έλτσε;

[DrGonzo]

Its my tactics.
Χωρίς να το κυνηγάω, χωρίς να το προσέχω, ίσως γι αυτό.
Βασικά όλα τα λεφτά είναι το 2-1 επί της Barcelona. Δεν ξέρω αν δεν έχανε η Ρεαλ απ την Χετάφε τι θα γινόταν
αλλά τα δικά μου ματς μετά απ αυτό, μόνο με πουστιά του ηλεκτρονικού τα έχανα.
(το αβαντάζ να ξέρεις την τακτική που παίζεις 6-7 σεζόν, απ έξω κι ανακατωτά)

[DrGonzo]

Το τέλος του δρόμου (μάλλον)

Φεύγοντας απ την πρωταθλήτρια Ισπανίας Elche, ήξερα που ήθελα να πάω. Η επιλογή ήταν εκεί μπροστά μου, φώναζε, έκανε μπαμ.
150. Χρόνια. Σύλλογος που μπαίνει στα 150 χρόνια απ την ίδρυσή του.
Κάτοxoς Κυπελλου Πρωταθλητριών ομάδων Ευρώπης.
Εφτά Πρωταθληματα.
Εφτά Κύπελλα.
Ένα UEFA σούπερ Καπ.

Τώρα, μεταξύ φθοράς κι αφθαρσίας. Ομάδα ασανσερ.
Ιn game, αυτά τα χρόνια, είχε δύο υποβιβασμούς και η καλύτερή της θέση ήταν η 15η.
Ήταν αυτό που ήθελα. Καλό πρωτάθλημα, ιστορική ομάδα αλλά τώρα χαροπαλεύει, καλά λεφτά (καλύτερα απ την Elche)
και το κερασάκι, χρονιά ορόσημο, για την ιστορία της ομάδας.
Με μεγάλη χαρά, έδωσα τα χέρια, με τον πρόεδρο της ομάδας που μάλλον θα είναι η τελευταία γι αυτό το save.





Πλέον τα ψέμματα και οι δικαιολογίες τελειώνουν. Ξέρω την τακτική με κλειστά μάτια, ξέρω τι παίχτες θέλω
και κυρίως ξέρω τι θέλω για την ομάδα. Τίτλους. Έχει πάρα πολύ καιρό να σηκώσει κατσαρολικό η ομάς κι αυτό πρέπει ν αλλάξει άμεσα.
Καλά που έχει 2 κύπελλα που δίνουν κι Ευρωπαϊκή θέση, αλλά και πρεστίζ (FA Cup).
Και για το πρωτάθλημα; Στο πρωτάθλημα, πάμε για την 1η εξάδα κι από εκεί και πέρα ότι προκύψει.
Την περασμένη χρονιά, η Man UTD του Μουρίνιου κατέκτησε και τους τρεις τίτλους, οπότε αμέσως αμέσως ο Jose μας περιμένει.
Βασικά για την ώρα δεν μας βλέπει καν, αλλά θα μας μάθει.


Η σεζόν ανοίγει με την υποδοχή της Man City. Αιφνιδιάζουμε τους Σιταίουςμε τη μαχητικότητά μας, αλλά τελικά χάνουμε με 0-1
μετά από ένα μεγάλο σφάλμα του Kaprikas, του βασικού μας τέρμα.

Ταξιδεύουμε στο Leicester όπου παίρνουμε τον πρώτο μας βαθμό, 1-1.

Την πρώτη μας νίκη, την κάνουμε στο League Cup, ενάντια στην Peterborough, με ανατροπή μιας βρεθήκαμε να χάνουμε με 0-1. Το γυρίσαμε και νικήσαμε 3-1.

Συνεχίζουμε για το πρωτάθλημα και μας έρχεται η Τottenham. Που είχα προηγούμενα με τον προπονητή τους, από τα ματς του EL με την Elche.
Tώρα θα πληρώσουν. Ή τουλάχιστον, έτσι είναι το σχέδιο. Και το σχέδιο εφαρμόζεται κι εκτελείται στην εντέλεια. 4-1 κι όλο το νησί, takes notice που λένει κι εκεί.

Είναι κάποια ματς, που βλέπεις μετά τα στατιστικά και λες, άδικα ανησυχούσα. Πας στο Liverpool.
Kαι η 4αδα της άμυνάς σου (+ το τέρμα) τελειώνει το ματς με 7,76 μ.ο. σε απόδοση. Αν έχει κι ένα τρελαμένο Βούλγαρο σαν τον Yoskov μπροστά να τα βάζει,
τους κάνει το 2-0 κι όλοι λεν τι έγινε ρε παιδιά.

Ο Υoskov μιλάει δύο φορές και με τη Bristol City. 2-1

Πάμε στο Λονδίνο, για το League Cup, όπου μας περιμένει η Crystal Palace. Κερδίζουμε με 1-0 πιο εύκολα απ ότι φαίνεται.

Μένουμε στο Λονδίνο, αλλά η μεγαλη πόλη μας επηρεάζει μιας και η West Ham, μας κερδίζει καθαρά και δίκαια 2-0.

Έρχονται οι βόρειοι, απ το Newcastle. Οι οποίοι έχουν χάσει την προηγούμενη αγωνιστική με 7ρα απ τη Southampton.
Αρπάζουν άλλα 4 και τα μυαλά τους λογικά πονάνε.

Κι εμείς, πάμε στο Southampton. Kαλώς τα παιδιά, καλώς τα. Οι τύποι, εκτός απ την 7αρα στη Newcastle, έριξαν και 6-2 στη Sunderland.
Γι αυτό και μεις, τους κάνουμε το 0-2 νωρίς, προσπαθούν να το γυρίσουν αλλά με το που κάνουν το 1-2, απαντάμε με 1-3 κι απλά μειώνουν σε 2-3.

Και πάμε για το κλασσικό αγγλικό ματσάκι. Bournemouth away.1-0, 1-1, 2-1, 2-2, 3-2, 3-3 στο 92' με τον Tanase.

League Cup. Αυτή τη φορά, με ομάδα απ την Premier. Περνάμε κι αυτόν τον γύρο με νίκη 1-0 επί της Nottingham Forest.

Η Norwich συμπληρώνει την πρώτη 10αδα των αγώνων της EPL και την διαλύουμε με 4-1.


Κι έρχεται το πρώτο τεστ, σ αυτό το πρώτο σταυροδρόμι:




Απαιτώ μια καλή εμφάνιση, απέναντι στους πρωταθλητές. Να δείξουμε σε όλους γιατί ήμαστε στην 3η θέση και να παλέψουμε.
Και παλεύουμε μέσα στο Old Traford μέχρι το 62' που το τρώμε, αλλά κάναμε μια ψυχωμένη εμφάνιση. Και τις ευκαιρίες μας είχαμε
και ταμπούρι ιδιαίτερο δεν παίξαμε, μια χαρά. Τόσο που ο Μουρίνιο, άρχισε τα σάλια του, μετά το ματς.




Ξάναμανα η Nottingham Forrest,για το πρωτάθλημα, νέα νίκη, με 2-0 αυτή τη φορά.

Και σκάμε μύτη στο Λονδίνο για το ματς με την Arsenal. Μοιραζόμαστε την 5η θέση με 23 βαθμούς. Ο Anceloti είναι στο τιμόνι τους.
Ψυχούλα ο Καρλίτο, αλλά δεν θα του χαριστούμε. Κάνουμε το 0-1 κι όλα πάνε πρίμα, κερδάμε και πέναλτι, το εκτελεί ο Tanase αλλά το χάνει.
Κι εκεί αλλάζει το ματς. Παίρνουν ψυχολογία οι Aρσεναλίτες, πιέζουν, πιέζουν, πιέζουν και τελικά το γυρνάνε σε 2-1. Άξιοι νικητές, ενώ εμείς μείναμε στο χαμένο πέναλτι.
Μετά απ αυτό το παιχνίδι, κάτι συνέβη στην ομάδα. Κατί καλό εννοώ. Γιατί οι μήνες έρχονταν κι έφευγαν, τα παιχνίδια και στις τρεις διοργανώσεις έρχονταν κι έφευγαν,
αλλά εμείς εκεί, χωρίς ήττα.Ούτε μία, έτσι για το γαμώτο. Κι άρχισαν τα ρεκόρ. Κι άρχισε η σταθεροποίηση στην πρώτη τετράδα. Παιχνίδι με το παιχνίδι.
Aπό 3-12-2024 μέχρι 16-3-2025.
Εικοσιτέσσερα συνεχόμενα ματς χωρίς ήττα.
10 συνεχόμενα ματς χωρίς να δεχτούμε γκολ.



Φτάσαμε στον τελικό του League Cup, αντίπαλοι με την Arsenal , έχοντας ξεχάσει να δεχτούμε γκολ στη διοργάνωση. Δεν το φάγαμε ούτε στον τελικό.




Κι όχι μόνο αυτό, αλλά κατεβάζοντας μια Jaeger πειραματική, με 3 πίσω και wingbacks, καταφέραμε με τον Tanase να σκοράρει στο 86ο λεπτό
να κατακτήσουμε τον πρώτο μας τίτλο μετά από πολλά χρόνια και ν αρχίσουμε να ξαναμπαίνουμε στο χάρτη.



Χάρηκα πολύ για το κύπελλο αυτό, ήταν στόχος, όπως και το FA Cup, η ομάδα πρέπει να μάθει να κερδίζει κι αυτό είναι μια πάρα πολύ καλή αρχή.
Επιπρόσθετα, το league cup, δίνει κι ευρωπαϊκή έξοδο οπότε ήμαστε μια χαρά και για του χρόνου.

Κι έτσι, μ αυτό το αήττητο σερί για τούρτα και για κερασάκι τη νίκη στον τελικό, πάμε για το ματς με την Man UTD, οι πρωταθλητές & πρωτοπόροι αντιμετωπίζουν τον 3ο.
Αλλά αυτό είναι ένα άλλο κεφάλαιο στην ιστορία. Το επόμενο.

[Stoperhaimer]

Αγωνια.
Ανυπομονησια.
Βηχας (ωπα λαθος)
Ενταση

Κοκκινιζουνε τα μηλα
ερχεται ανατριχιλα
ΣΑΣ ΜΑΜΕΙ Η ΑΣΤΟΝ ΒΙΛΑ

[ShiniGummie]

Εξαιρετική δουλειά, όπως πάντα!Τι θέση είχε τερματίσει η Βιλάρα πριν την αναλάβεις;
Πρόβλεψη: Θα τερματίσεις 2ος 2 βαθμούς απ'τον πρωταθλητή.