Haverfordwest County FC, Season 3:
Τι να πρωτοπώ για αυτή τη σεζόν. Ξεκινήσαμε αναμενόμενα, μία ζέστη, μία κρύο. Κάθε φορά που κερδίζαμε και αναθαρρούσα μας περίμενε κατραπακιά την επόμενη αγωνιστική. Κάποια στιγμή στρώσαμε, εκείνη η στιγμή ήταν η πιο κατάλληλη, στα τελειώματα της season, όπου και καταφέραμε και φτάσαμε στην πρώτη εξάδα του πρωταθλήματος, η οποία παίζει αναμεταξύ της για τα Ευρωπαϊκά εισιτήρια. Ούτε σκέψη για υποβιβασμούς και play out δηλαδή. Είχαμε αρκετούς τραυματισμούς σε σημαντικούς και εξελίξιμους παίκτες, θα τα πούμε στην πορεία αναλυτικότερα. Η 5η θέση την πρώτη χρονιά μας στα μεγάλα σαλόνια είναι μια τρομερή παρακαταθήκη για το μέλλον, αλλά μας προσθέτει και πίεση για του χρόνου.
Πάμε τώρα στο κύπελλο. Δεν το υπολόγιζα, μιας και δεν πίστευα ότι μπορούμε να κάνουμε κάτι, συν ότι δεν δίνει αρκετά χρήματα για να μας βοηθήσει να σταθούμε οικονομικά στα πόδια μας. Παρ'όλα αυτά, με καλές κληρώσεις και φορμάρισμα τη σωστή στιγμή φτάσαμε στον τελικό, απέναντι στη Bala, μία ομάδα που μας έχει καρπαζώσει πολλάκις. Ήξερα ότι είναι καλύτερη ομάδα, οπότε κατέβηκα προσεκτικά, με σκοπό να παίξουμε κάθετα, direct και με πολλές σέντρες προς τους 2 μας επιθετικούς, οι οποίοι είναι εξαιρετικά ποιοτικοί.
Στο 3ο λεπτό του αγώνα όμως ο skipper της ομάδας, ο ήρωας της πρώτης season, ο παίκτης πολυεργαλείο, ο τελευταίος πραγματικός παίκτης που αγωνίζεται βασικός στην ομάδα μας,
Spencer Williams, έκανε μια τρομερή κάθετη κίνηση μέσα στην περιοχή και πλάσαρε ιδανικά τον αντίπαλο GK, με το 7 Finishing να είναι και με διαφορά το υψηλότερό του Attribute στα Τεχνικά Χαρακτηριστικά. Το ματς τελείωσε εκεί. Τους κλειδώσαμε, παίξαμε πολύ αμυντικά και προσπαθήσαμε να βγούμε όποτε είχαμε την ευκαιρία στην κόντρα. Από μία ευκαιρία έχασαν οι 2 ομάδες και το τελικό 1-0 μας έδωσε τον πρώτο τίτλο στην ιστορία της Haverfordwest και παράλληλα τη συμμετοχή στο Europa League.
Η πορεία μας σε αυτές τις 2 διοργανώσεις, αψηφώντας κάθε δυσκολία και χρησιμοποιώντας πλέον 10 παίκτες από την ακαδημία στη βασική εντεκάδα, μου έδωσαν και το πρώτο μου προσωπικό βραβείο.
Youth Intake, Season 2019-2020:
O RNGeebus ήταν καλός μαζί μας και έδωσε πολλούς παίκτες που θα στελεχώσουν την ομάδα τα επόμενα χρόνια και με λίγη τύχη θα την πάνε στο επόμενο επίπεδο. Από αυτό το Intake ξεχωρίζω 3, αν και όπως θα δείτε λίγο παρακάτω, πάντα υπάρχει κάποιος που δεν υπολογίζεις και μέσα σε 6 μήνες γίνεται παίκτης βαρόμετρο.
Ο λόγος που βγάλαμε παιδιά με πολύ υψηλότερο Determiation και καλύτερες προσωπικότητες είναι ο νέος Head of Youth Development. Αυτός παίζει ρόλο κυρίως (και αρκετά λιγότερο το staff) για τις προσωπικότητες και το Determination των παικτών που τραβάει η ομάδα στα Youth Intakes. Ο δικός μου -που ήρθε φέτος- έχει 20 Determination και Driven προσωπικότητα. Τα υπόλοιπα Attributes προς το παρόν δε με ενδιαφέρουν και δεν έχουν σημασία, γιατί τα αναπληρώνω με άλλα μέλη του staff.
Top 3 Prospects, Γενιά 2019-2020
1) John Holland (YP03b): Εξαιρετικός τερματοφύλακας για το Ουαλικό πρωτάθλημα, με εξαιρετική προσωπικότητα για να βελτιωθεί περισσότερο. Από τη νέα χρονιά παίρνει τα γάντια σπίτι του.
2) Sion Stephens (YP03a): Center Back 1.86 ύψος και 13 Jumping Reach; Ιδανικός για το style παιχνιδιού μας, πολύ καλά Τεχνικά Χαρακτηριστικά για την ηλικία του και καλός αθλητής. Το απαίσιο Determination του είναι πρόβλημα, αλλά αναμενόμενο στα πρώτα Intakes. Θα βοηθήσει πολύ.
3) Dylan Jones (YP03n): Όπως θα είδατε και παραπάνω, είχα παιδιά με καλύτερο CΑ από αυτόν. Τον πιστεύω πολύ όμως γιατί έχει 19 Determination, Driven προσωπικότητα και αρκετά ανεπτυγμένα Ψυχικά Χαρακτηριστικά. Βλέπω σε αυτόν το στυλοβάτη του κέντρου για τουλάχιστον 5 χρόνια και μελλοντικό tutor για όλα μου τα χαφ. Βασικός από την ώρα που ήρθε στην ομάδα.
Κεφάλαιο "Late Bloomers:
Ποτέ μη διώχνετε παίκτες σε αυτό το Challenge. Μπορεί στην πορεία να βελτιωθούν και να σας εκπλήξουν. Ορίστε δύο παραδείγματα.
Ο Tim Griffiths (YP01e) ήταν παίκτης που τις πρώτες 2 χρονιές ήταν 4ος τη τάξει επιθετικός. Έπαιζε καλά, αλλά χωρίς να κάνει τη διαφορά. Φέτος τραυματίστηκαν αρκετές φορές οι 2 "βασικοί" επιθετικοί και ήρθε η σειρά του. Το αποτέλεσμα; 24 γκολ, 13 ασσίστ και 7 βραβεία MVP. Θα έχω τρομερό πρόβλημα να διαλέξω επιθετικούς του χρόνου.
Ο John Edwards (YP01m) ήταν από τους τελευταίους παίκτες που θα κοιτούσα αυτές τις 3 χρονιές. Αλλά τα συμπαθητικά Mental σε συνδυασμό με τα εξαιρετικά Φυσικά του προσόντα έκαναν το θαύμα τους και την τρίτη του χρονιά στην ομάδα έλαμψε. 1 γκολ, 12(!) assists ως Carrilero και 6 βραβεία MVP. Εξαιρετικός, μακάρι να ανέβει κι άλλο και να συνεχίσει να με διαψεύδει που δεν του έδωσα από την αρχή σημασία.
Συνοπτικά μετά τη σεντονάρα:
Season 3:
Θέση στο Πρωτάθλημα:
5η (Premier League Ουαλίας)
Επίδοση Κυπελλων:
Κατάκτηση (Expectation ήταν ο 3ος)
Επίδοση Ευρώπης: -
Πρώτος Σκορερ: Tim Griffiths (YP01e),
24 γκόλ
Πρώτος σε Assists: Tim Griffiths (YP01e),
15 assists
Πρώτος σε Average Rating: John Edwards (YP01m),
7.47
Επίπεδο Junior Coaching: Good
Επίπεδο Youth Recruitment:
Above Average
Επίπεδο Εγκαταστάσεων: Training: Below Average, Youth: Poor
Balance οικονομικών:
+ 42k
