μέσα στους αγωνιστικούς χώρους. Μία ήταν η ομάδα που σημάδεψε αυτή τη δεκαετία κι από τότε έχει να βρεθεί σε
τέτοια ύψη. Αυτή ήταν η Liverpool.
Οι τίτλοι της εκείνη τη 10ετια;
Πρωτάθλημα: 72-73, 75-76, 76-77,78-79, 79-80, 81-82, 82-83, 83-84, 85-86, 87-88, 89-90
Fa Cup: 73-74, 85-86, 88-89
League Cup: Απ το 1980 έως το 1984
Europa League: 72-73, 75-76
Champions League: 76-77, 77-78, 80-81, 83-84.
Την ίδια εποχή, κάπου στο νότιο-δυτικό Λονδίνο, μία ομάδα, ήταν στις ερασιτεχνικές κατηγορίες,
προπονούνταν σε ένα πάρκο ουσιαστικά κι έκλεβε τους κώνους απ την εθνική οδό
που περνούσε κοντά απ το πάρκο για να έχει κώνους για την προπόνηση. Στις αρχές της δεκαετίας του 80, άρχισε να ανεβαίνει
τις κατηγορίες, σιγά σιγά έφτιαξε μια ομάδα με χαρακτήρα πεζοναυτών, αυστηρά σχεδόν 4-4-2 στη κόντρα και με μακρινές μπαλιές
μέχρι που κατάφερε να φτάσει στη πρώτη κατηγορία. Εκεί, εκμεταλευόμενη το γήπεδό της αλλά κυρίως το πνεύμα της
και τους χαρακτήρες που είχε μαζέψει, Vinnie Jones, Denis Wise, John Fashanu, Dave Beasant αλλά κι άλλα καλόπαιδα,
όχι μόνο παρέμεινε άνετα στην κατηγορία, αλλά βρέθηκε μέχρι και 6η.
Η μοίρα, τα φερε έτσι, ώστε αυτές οι δύο ομάδες, ή μάλλον, αυτοί οι δύο κόσμοι, να συναντηθούν στον τελικό του FA Cup, το 1988.
Ο τότε τέρμας της Λίβερπουλ, ένας απ τους πιο γραφικούς τέρμες παγκοσμίως, ο Μπρους Γκρομπελαρ, δηλώνει πριν τον τελικό,
ότι θα είναι τόσο εύκολος τελικός για την ομάδα του, που την ώρα του αγώνα, θα διασχίσει όλο το γήπεδο και θα πάει να δώσει το χέρι
στον αντίπαλο τέρμα, τον David Beasant.
Αν δει κάποιος, λίγο παραπάνω, εκεί που απαριθμούνται οι τίτλοι, στο FA Cup, το 1987-88 λείπει. Not so fucking easy after all eh?
O Sanchez το καρφώνει στον Μπρούσι, κάνει το 1-0, ο Beasant στην άλλο τέρμα πιάνει το πέναλτι και ο τελικός λήγει με 1-0.
The 1987–88 FA Cup was the 108th season of the world's oldest knockout football competition, The Football Association Challenge Cup, or FA Cup for short. The competition was won by Wimbledon F.C.'s Crazy Gang who defeated league champions Liverpool through a headed goal by Lawrie Sanchez, thus denying Liverpool the double. They would be one of three clubs other than Manchester United, Arsenal, Chelsea and Liverpool to win the trophy in the following 20 years (the others being Everton and Tottenham Hotspur) before Portsmouth's victory in the 2008 final. This was Wimbledon's only FA Cup title during its lifetime.
Η ημερομηνία έγραφε 14 Μαϊου 1988.
Αλλά, το ποδόσφαιρο στην Αγγλία και γενικά, έμπαινε σε άλλη εποχή. Το 1991 όλα τα γήπεδα της πρώτης κατηγορίας στην Αγγλία, έπρεπε να είναι με φουλ καθίσματα,
το Plough Lane (έδρας της AFC Wimbledon), ούτε γι αστείο δεν τηρούσε τις προύποθέσεις, λεφτά δεν υπήρχαν και πήγαν παραδίπλα, στην Crystal Palace. Δέκα χρόνια μετά
και ενώ η Crazy Gang είχε πια εξαφανιστεί η ομάδα πέφτει κατηγορία (2000). Το 2001 το τότε προεδρείο της Wimbledon αποφασίζει να μετακομίσει/μετακινήσει την ομάδα
90 χιλιόμετρα βόρεια, στο Μilton Keynes. Σαν να πήγαινε σε άλλη χώρα. Αρκετός κόσμος δε μπορεί να δεχτεί κάτι τέτοιο, η ομάδα παίζει το πρώτο της παιχνίδι στο Keynes
το 2003 και το 2004 μετονομάζεται σε MK Dons.
Fuck that fucking shite, λένε οι αγνοί οπαδοί της Crazy Gang και φτιάχνουν την ομάδα απ την αρχή. Το 2002 παίρνει σάρκα κι οστά το όνειρο.
Ο δικέφαλος αετός του Λονδίνου, ξεκιναέι απ τον απόπατο του ποδοσφαίρου, τίποτα περισσότερο από μια παρέα το 2002 και περίπου
15 χρόνια μετά, η ομάδα είναι στην League One, δύο κατηγορίες κάτω απ την φανταχτερή Premiership.
Η ιστορία μας αρχίζει από εδώ.
Αξίζει να δείτε αυτά τα δύο βίντεο, ΣΚ έρχεται κάντε ένα καφεδάκι κι αράξτε, είναι πολύ καλή φάση.
Αυτά που έχω με μπλε, αναφέρονται στο Crazy Gang.
Αυτό που θέλω να κάνω με την ομάδα, είναι να την επαναφέρω σε μια ''old school'' κατάσταση.
Να παίζουμε 4-4-2, με αντεπιθέσεις, με βαθιές μπαλιές και τέτοια.
Να πάρουμε νεαρά παιχτάκια και να τα γαλουχήσουμε στις αρχές του δικεφάλου του Λονδίνου
να ξαναγίνει η Crazy Gang.
Στόχος για την ιστορία είναι, να το πάω λίγο διαφορετικά.
Τα αποτελέσματα θα είναι σε δεύτερο πλάνο, και η ''καθημερινότητα'' της ομάδας σε πρώτο.
Με τον όρο ''καθημερινότητα'' εννοώ την/τακτικές που χρησιμοποιούνται σε κάθε ματς
τις μεταγραφές το πως και το γιατί, τακτική ανάλυση κάποιων αγώνων, scouting αντιπάλων
social media, τραυματισμοί και τέλος πάντων ότι μπορώ να σκεφτώ που έχει να κάνει με το πως στήνεται μια ομάδα.
Κυρίως όμως τακτική, τη φιλοσοφία, που ήμαστε και που θέλουμε να φτάσουμε. Πριν τον αγώνα, μέσα στον αγώνα και μετά.
Έτσι ώστε αν μπορέσουμε να κάνουμε και μια κουβέντα για τις τακτικές μας σκέψεις παράλληλα.
Μπορεί ως σκέψη να είναι λίγο θολή, όποιος θέλει βοηθάει να την ξεδιαλύνουμε.
Θα δούμε πως θα πάει.
Δείτε τα βίντεα και τα λέμε.
Καλή αρχή !
