The Crazy Gang Revisited

"Καίγεσαι" και λιώνεις με το FM...Do it loud and proud...Μοιράσου τα κατορθώματα και τις αποτυχίες σου. Πες το με μια ιστορία και γράψε ΙΣΤΟΡΙΑ!
User avatar
sheriff7
Backup
Backup
Posts: 843
Joined: Wed Dec 03, 2014 4:48 am
Football Manager της ομάδας: -
Αγαπημένη Ομάδα: ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ,ΑΡΣΕΝΑΛ,
twitter: https://twitter.com/Sheriff791
Location: ATHENS/TRIKALA
Has thanked: 2 times
Been thanked: 3 times

Καλησπέρα και από εμένα και καλές γιορτές... Νομίζω σε όλους μπαίνει η ιδέα μόλις στραβωνει το αποτέλεσμα ενός σημαντικού αγώνα το quit-load αλλά εγώ προσωπικά νιώθω τόσες τύψεις μετά που με κάνει και χαλιεμαι χειρότερα..Πλέον έχω φτάσει σε άλλο επίπεδο σε αγώνα προκριματικών Γιουρόπα λιγκ εχωντας φέρει 1-1 στην έδρα μου πάνω στο save με πέταξε το fm,ξαναεπαιξα τον αγώνα και κέρδιζα 3-0 στο ημίχρονο αλλά επειδή ένιωθα τόσες τύψεις το έκανα quit-load κι πήγα για διακοπές την μέρα του αγώνα μέχρι να ξανακατσει στο 1-1! Τελικά στην ρεβάνς πήρα την πρόκριση εκτός έδρας και ήταν πολύ πιο "γλυκιά"... Γενικότερα το παιχνίδι είναι κ@@λα όταν μαθαίνεις να χάνεις του κρίσιμους αγώνες και επιστρέφεις την επόμενη σεζόν καλύτερα προετοιμασμένος για να τους κερδίσεις...Στα της ιστορίας πολύ ωραία περιπέτεια,έχω και διεθνή τερματοφύλακα που παίζει στην ομάδα σου στο save μου... :D
-nani
User avatar
dalan2007
First Team Regular
First Team Regular
Posts: 1426
Joined: Thu May 10, 2007 9:34 pm
Location: Γαλατσι
Has thanked: 0
Been thanked: 0

που πας στα καλυτερα μας αφησες!!!!
User avatar
DrGonzo
The God Of Football
The God Of Football
Posts: 28004
Joined: Sat Nov 24, 2007 1:09 pm
Football Manager της ομάδας: Aberdden FC
Status: Seemed deep in thought
Has thanked: 0
Been thanked: 0

Έμεινα πίσω.
H συνέχεια εντός της εβδομάδας κι αυτό είναι δέσμευση.
'Το Κράτος στην Ελλάδα παραδοσιακά κινητοποιείται πάντα και μόνο σε βάρος του Ολυμπιακού''
Καρπετόπουλος Αντώνης 23-12-2019

And I m up while the dawn is breaking, even though my heart is aching.
I should be drinking a toast to absent friends instead of these comedians.


How you expect to run with the wolves come night
when you spend all day sparring with the puppies?
User avatar
DrGonzo
The God Of Football
The God Of Football
Posts: 28004
Joined: Sat Nov 24, 2007 1:09 pm
Football Manager της ομάδας: Aberdden FC
Status: Seemed deep in thought
Has thanked: 0
Been thanked: 0

Μετά το ντέρμπι με τους ντεμέκ Dons άρχισε να γίνεται αυτό που υπομονετικά χτίζαμε απ τη στιγμή που ανέλαβα την ομάδα. Άρχισε να γίνεται ομάδα, όλοι για έναν κι ένας για όλους φάση κι άλλα τέτοια συγκινητικά.
Image

Αυτό το δέσιμο όμως, έπρεπε να το δείξουμε και στο γήπεδο και το ταξίδι στην έδρα της Southend μόνο εύκολο δεν ήταν κι έγινε ακόμα δυσκολότερο όταν με το σκορ στο 0-0 ο Apiah (πρώτος μας σκόρερ) τραυματίζεται.
Image

Κανένα πρόβλημα, θα μπει ο Taylor στη θέση του, θα κάνει hat trick και θα υπογράψει το τελικό 0-3.

Ήμασταν στη 2η θέση και υποδεχόμασταν στο καπάκι την Rochdale που ήταν στη ζώνη του υποβιβασμού. Το 0-0 επιβεβαιώνει 2-3 πραγματάκια που φαίνονται σα να συμβαίνουν αρκετά συχνά. Με ομάδες στην έδρα μας και κάτω απ το μισό του βαθμολογικού πίνακα, τα βρίσκουμε σκούρα. Και κάπου είναι και λογικό μιας και η ομάδα δεν έχει δομηθεί για να έχει τον ρόλο του πρωταγωνιστή. Προσπάθησα να παίξω επιθετικά ή τέλος πάντων, όσο επιθετικά μπορούσα μιας και δεν ήθελα να την πατήσω όπως παλιότερα κι όπως συνήθως πετυχαίνω να κάνω σε άλλους.
Image

Δεν παίξαμε άσχημα αλλά η τρύπα μας, είχε όνομα και λεγόταν ΜcDonald. Ο οποίος εμ θέλει να παίζει βασικός εμ δεν βρίσκει δίχτυα με τίποτα. Έτσι όμως αγόρι μου δε γίνεται δουλειά.
Image

Με την απουσία του Appiah, το να παίζει το χάμπουργκερ έναντι είτε του Taylor είτε του Ιταλού Pinamonti, είναι αμαρτία. Για την ώρα, έχω αποφασίσει ότι το χάμπουργκερ θα είναι η πρώτη αλλαγή.

Το επόμενο ματς, σήμανε τον αποκλεισμό μας απ το κύπελλο του Αϊ Γιάννη, αλλά κλαϊν. Έτσι κι αλλιώς χρησιμοποίησα αυτό το θεσμό για δοκιμές σε παίχτες και σε σχήματα. Δεν μας έκατσε τι να κάνουμε συνεχίζουμε και έχουμε ακόμα ένα ματς και τελειώσαμε.
Image


Από εκεί και έπειτα, είχαμε ένα σερί 5 αγώνων για το πρωτάθλημα με τις απουσίες να μεγαλώνουν λόγω εθνικών ομάδων (!)
Image

και τα παράπονα κάποιων παιχτών να μεγαλώνουν που δεν βλέπουν 11αδα. Όλα αυτά, ενώ συνεχίζουμε να ήμαστε στη 2η θέση στο πρωτάθλημα κι αντί να είναι όλοι κατουρημένοι στα βρακιά τους, να σφίξουν τα δόντια, να κάνουν τουμπεκί και να εμπιστεύονται τον προπονητή τους, αρχίζουν τα θέλω και τα σου και τα μου.

Όπως και να χει όμως, η ομάδα ανταποκρίθηκε πάρα πολύ καλά. Πέντε ματς με ρεκόρ 3 νίκες, 2 ισοπαλίες, θέλω να πιστεύω ότι πιστοποιεί ότι θα ήμαστε τουλάχιστον στα po, αν κι έχει πάρα πολύ δρόμο ακόμα. Το σερί μας ήταν αυτό: (μέχρι και ο McDonald σκόραρε!)
Image

και μετά τον αγώνα με την Charlton ήμασταν έτσι:
Image

Δεν θα μπω σε ιδιαίτερες τεχνικές λεπτομέρειες για τα ματς, εκτός από ένα, αυτό με την Oxford. Κι αυτό γιατί ο τρόπος που νικήσαμε (και παίξαμε) με χαροποίησε πάρα πολύ για ένα και μόνο αλλά καλό λόγο. Έκανα στο ηλεκτρονικό, ότι μας κάνει αυτό τόσα χρόνια κατά καιρούς.
Ας το πάρω απ την αρχή. Εκτός έδρας ματς, με μια ομάδα στη μέση της βαθμολογίας, με πολλές απουσίες λόγω εθνικών και καθώς δεν έχω δύο φορ να βάλω για το 4-4-2 πάμε με ένα 4-2-3-1. Το ίδιο παίζει και η αντίπαλος, αλλά με την ''κανονική'' της 11αδα. Στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου η εικόνα είναι αυτή:
Image

Το μόνο ουσιαστικό που έχουμε υπέρ μας, είναι το 0-3 σε CCC αλλά και το 0-1 στο σκορ που έχουμε καρφώσει στο 44' απ τον Egan που έχει να δει αποστολή απ τον Σεπτέμβριο!
Πόσες και πόσες φορές, δεν έχουμε βρεθεί εμείς στη θέση της Oxford με υπερκαλύτερη ομάδα και να μονολογούμε μα γιατί αφού έχω 15 σουτ, 58% κατοχή. Πάρτη να ρε Miles να πούμε.
Το δεύτερο ημίχρονο αν κι έχει συγκινήσεις και γκολ, τελειώνει με την εικόνα του πρώτου να αποτυπώνεται ξανά:
Image

Τελικό σκορ 1-2 με γκολ μας στο 82' από αιφνιδιασμό, κλέβοντας τη μπάλα κάτω απ το ημικύκλιο του κέντρου, πασάροντας στο 10αρι, αυτός την έσπασε κάθετα στο AMR που μπήκε κατα μέτωπο, έκανε παράλληλη συρτή δυνατή πάσα στο δεύτερο δοκάρι κι ο επερχόμενος AML την κάρφωσε. Περιττό να πω ότι ήμουν κάπως έτσι:
Image

This was the dream. Άστους να χτυπάνε μέχρι να τους χτυπήσουμε μια καλή. Συγχωρέστε τον τόνο, αλλά αυτό ήταν το πρώτο ματς, που έγινε όπως ακριβώς το ήθελα. Με την όχι και πιο δυνατή μου 11αδα να παίρνει διπλό με αντεπίθεση (τον τρόπο μας δηλαδή) στα τελευταία λεπτά του αγώνα, ενώ ο αντίπαλος βρίσκει τοίχο μπροστά του.

Και ξέρω ότι άργησα ρε Αντώνη, αλλά τώρα δικαιώνεσαι:
Tsakalaki wrote:
Off Topic:
Με αφορμή την off topic ατάκα σου, φέτος το fm το ζω εντελώς διαφορετικά από ότι τα τελευταία χρόνια. Εχω δυο save ενεργά, και στα δυο βρίσκομαι στη τρίτη ομάδα της καριέρας μου και έχω τρέξει δυο και δυόμιση χρόνια αντίστοιχα. Δεν το έχω κάνει ποτέ ξανά αυτό. Να φεύγω. Είναι η πρώτη φορά που δεν έχω δεθεί με ομάδα αλλά με τακτική. Και προσπαθώ να δω το κατα πόσο μπορώ να την εφαρμόσω σε διαφορετικές ομάδες, χωρίς να κάνω πολλές μεταγραφές. Για πρώτ φορά έχω «δεθεί» με παίκτες - να τους γουστάρω για το τρόπο που αποδίουν - και με τακτιλή αλλά δεν είπα «ωπα, εδώ καλά πήγα, θα μείνω».

Αυτός ήταν ο αγώνας που γύρισε το κουμπί για μένα. Wimbletonαρα μέχρι το θάνατο κι αντεπιθέσεις μέχρι να δύσει ο ήλιος. Άλλωστε μ αυτή την άμυνα,
Image

δεν υπάρχει κανένας που να φοβάμαι.
'Το Κράτος στην Ελλάδα παραδοσιακά κινητοποιείται πάντα και μόνο σε βάρος του Ολυμπιακού''
Καρπετόπουλος Αντώνης 23-12-2019

And I m up while the dawn is breaking, even though my heart is aching.
I should be drinking a toast to absent friends instead of these comedians.


How you expect to run with the wolves come night
when you spend all day sparring with the puppies?
Post Reply

Return to “Ιστορίες”