FORESTER

[uptight]

κανονικά!

[uptight]

ΣΤΟΥΣ 5 ΑΝΕΜΟΥΣ

Όλα ήταν ευχάριστα στο Κόκκινο στρατόπεδο, με τον πρόεδρο να δηλώνει και πάλι υπέρ-ευχαριστημένος στα τοπικά media που κάλυψαν το παιχνίδι. Ο Smith ασχολήθηκε μόνο με το συβόλαιο του νεαρού Danny Hutchinson, του πλέον ελπιδοφόρου τερματοφύλακα που είχε βγάλει η ακαδημία, ο οποίος έκλεισε τα 17. Ο τεχνικός των Κόκκινων εισηγήθηκε φυσικά την παραμονή του και συνέστησε στους υπέυθυνους να τον προσέξουν ιδιαίτερα, και ο μικρός υπέγραψε παρουσία του προπονητή και του πατέρα του το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο. Ύστερα, αφήνοντας την Forest σε έμπιστα χέρια, ο Smith κατέβηκε στο Λονδίνο. Οι διεθνείς τον περίμεναν.

Είχε έρθει η ώρα για τα δυο ματς της Εθνικής Αγγλίας με Βοσνία και Λίχτενστάιν, και δεν χρειαζόταν καν ν'αναφερθεί ότι στόχος ήταν οι έξι βαθμοί, με όσο το δυνατόν πιο επιβλητικές εμφανίσεις. Ο Τύπος ήδη τα θεωρούσε και τα δυο δεδομένα, και ο Smith είχε στο βάθος του μυαλού του ότι δεν θα είχε καμία απολύτως δικαιολογία αν τυχόν συνέβαινε ό,τι και στο φιλικό με την Ιρλανδία. Όμως δεν ήθελε ν'αφήσει αυτές τις σκέψεις να τον αγχώσουν. Στη συνέντευξη Τύπου δεν άφησε στον εαυτό του το παραμικρό περιθώριο αποτυχίας, λέγοντας ότι ήταν αισιόδοξος για μια καθαρή νίκη. Ακόμα κι ο Wright-Phillips δίπλα του ήταν πιο επιφυλακτικός, καλώντας τους συμπαίκτες του να μην υποτιμήσουν τους Βόσνιους.

Ήταν ένα τυπικό εγγλέζικο απόγευμα Οκτωβρίου εκείνο το Σάββατο, και 80.300 θεατές συνέρρευσαν στο Wembley για να παρακολουθήσουν ένα ματς που ήλπιζαν να εξελιχθεί σε παράσταση της εθνικής τους. Ο Smith είχε στη διάθεσή του και τον Owen αυτή τη φορά, οπότε παρέταξε μια all-star αρχική ενδεκάδα. Και η παράσταση άρχισε.

Από το πρώτο λεπτό, το σκηνικό στήθηκε στην περιοχή των Βόσνιων και τα περίχωρά της. Στο 6', ο Lampard εξαπέλυσε δυνατό συρτό σουτ που πέρασε λίγο άουτ, και στο 8' ο Joe Cole, με άπιαστο φαλτσαριστό σουτ άνοιξε το σκορ για την Αγγλία. Νέος κεραυνός του αριστερού μέσου έφυγε λίγο πάνω από τα δοκάρια στο 10', ενώ την ίδια τύχη είχε εξίσου δυνατό σουτ του Beckham στο 23'. Οι Βόσνιοι ισορρόπησαν για 5 λεπτά περίπου το παιχνίδι κι έκαναν το πρώτο τους σουτ στο 30', με ένα ακίνδυνο φάουλ που εύκολα εξουδετέρωσε ο Kirkland, αλλά σύντομα το μετάνιωσαν.

Στο 33', μετά από γρήγορη εναλλαγή της μπάλας στα αριστερά της περιοχής, ο Owen βρέθηκε ολομόναχος στο σημείο του πέναλτι και με γυριστόσουτ έστειλε τη μπάλα στη γωνία του Hasagic για το 2-0. Ένα λεπτό αργότερα, οι φιλοξενούμενοι έκαναν το 2ο και τελευταίο σουτ τους στο ματς, με τον Kirkland να σώζει. Και η ομοβροντία ξανάρχισε. Στο 36', κεραυνός του Lampard έφυγε λίγο έξω, και δυο λεπτά αργότερα εγινε το 3-0. Owen και Rooney έφυγαν στην κόντρα και άλλαξαν την μπάλα 4-5 φορές βάζοντας στη μέση τους δυο αμυντικούς που τους κυνηγούσαν, με τον Rooney να πλασάρει τον Hasagic και να γράφει το 3-0. Ο Smith χαμογελούσε, αλλά ήθελε κι άλλο...

Στο 44', άλλο ένα πολύ καλό σουτ του Cole πέρασε σύρριζα από το αριστερό δοκάρι των Βόσνιων, και το ημίχρονο έληξε στο 3-0. Ο Smith πέρασε στο παιχνίδι τον Riggott και τον Wright-Phillips, δίνοντας το σύνθημα για περαιτέρω επίθεση. Ο "δικός του" δεξιός μέσος ήταν εκείνος που στο 51' έβγαλε εκπληκτική μακρινή μπαλιά στον Rooney, με τη μπάλα να στρώνεται μπροστά στον δαιμόνιο επιθετικό της Manchester United κι εκείνον να τη στέλνει στην πάνω αριστερή γωνία του Hasagic. Αλλά ούτε το 4-0 δεν φαινόταν να είναι αρκετό.

Στο 54' ο Βόσνιος τερματοφύλακας κατάφερε να στερήσει το hat-trick από τον Rooney, όμως στο 58' εκείνος που τον νίκησε ήταν ο Shaun Wright-Phillips, μετά από έξοχο συνδυασμό των Rooney και Beckham. Στο 63', ο owen έστειλε εξ'επαφής κεφαλιά πάνω στον Hasagic και στο ριμπάουντ έδιωξαν οι αμυντικοί πάνω στη γραμμή. Και στο 65', γράφτηκε ο επίλογος: Ο Joe Cole έβγαλε χαμηλή σέντρα και ο Owen με απίστευτο εναέριο τακουνάκι ανάγκασε τον δύστυχο Hasagic να μαζέψει για έκτη φορά τη μπάλα από το βάθος της εστίας του.

Η Αγγλία προσπάθησε να πετύχει κι άλλα γκολ, όμως ήταν φανερό ότι είχε σβήσει τις μηχανές. Άλλωστε το αποστομωτικό 6-0 μιλούσε από μόνο του για την απόδοση της ομάδας, και η αποχώρηση λόγω τραυματισμού του Wayne Rooney στο 79' σήμανε την ανάπαυση. Ο κοσμος αποθέωσε τους παίκτες κι έφυγε τουλάχιστον αισιόδοξος για την πορεία της ομάδας στο Παγκόσμιο Κύπελλο, όπου αναμφίβολα θα συμμετείχε.

Σύνθεση και ratings:
Kirkland 8 - Neville 8, Barry 8, Carragher 7 (45' Riggott 7), Woodgate 8 - Beckham 6, J.Cole 10, Gerrard 8, Lampard 7 (45' Wright-Phillips 8 ) - Owen 10 (65' Smith 7), Rooney 10 (inj 79')
MoM: Michael Owen - 10

ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ

Ο Smith πήρε δυσάρεστα νέα από τον επικεφαλής του ιατρικού επιτελείου της εθνικής, καθώς όχι μόνο ο Rooney, αλλά και ο Kirkland θα έμεναν εκτός για 2 εβδομάδες έκαστος, κάτι που σήμαινε ότι θα έχαναν το ματς με το Liechtenstein. Όχι πως ο 32χρονος τεχνικός ανησυχούσε, αλλά όσο να'ταν ο Rooney ήταν μια εγγύηση στην επίθεση. Πάντως αντικαταστάτες υπήρχαν αρκετοί και για τους δυο, και ο Smith σκόπευε να χρησιμοποιήσει αρκετούς "αναπληρωματικούς". Αυτοί που κλήθηκαν ήταν ο τερματοφύλακας Stuart Taylor της Leeds και ο Jermaine Defoe της Tottenham.

Το ματς θα γινόταν στο Rheinpark Stadion της πρωτεύυσας Vaduz, και ο Smith φοβόταν περισσότερο τον αγωνιστικό χώρο και τα σκληρά τάκλιν των αντιπάλων παρά την ίδια την ομάδα του Liechtenstein, αλλά τόνιζε στους παίκτες του πως όφειλαν να βλέπουν σοβαρά όλα τα ματς και να τα "καθαρίζουν". Λίγο πριν η ομάδα ταξιδέψει, τέθηκε εκτός μάχης και ο πολύ φορμαρισμένος Joe Cole, αλλά και γι'αυτόν υπήρχε κάλυψη, και άκουγε στο όνομα Rohan Ricketts.

Τετάρτη, 8 Οκτωβρίου και οι Άγγλοι διεθνείς κατέβηκαν στο παγερό γήπεδο που σε τίποτα δεν θύμιζε την ατμόσφαιρα του Σαββατιάτικου ματς στο Wembley. Ωστόσο, οι 3500 θεατές που είχαν μαζευτεί ήταν εκεί μόνο και μόνο για να δουν τ'αστέρια της Αγγλίας και τις όποιες προσπάθειες της δικής τους ομάδας να τους κοντράρουν, και αυτό ήταν κάτι που υπενθύμισε ο Smith στους παίκτες λίγο πριν ξεκινήσει το παιχνίδι.

Ειχε συνεπώς κάθε λόγο να είναι χαρούμενος από τον τρόπο που ξεκίνησαν το παιχνίδι. Στο 45ο δευτερόλεπτο ο Riggott, στην πρώτη του συμμετοχή ως βασικός στην ομάδα, εκτέλεσε φάουλ υπό τη μορφή μπαλιάς-τρύπας για τον Owen, o οποίος πετάχτηκε στην καρδιά της περιοχής και με πλασεδάκι νίκησε τον Podszus. Θα μπορούσε να είχε διπλασιάσει τα τέρματά του στο 4', όμως το πλασέ του που ολοκλήρωσε μια εξαιρετική επίθεση της Αγγλίας πέρασε μόλις άουτ. Πάντως όλα προοιωνίζονταν μια χαλαρή βραδιά.

Στο 5', ο Defoe πλάσαρε τον Podszus - μέλος της Chelsea, όλως περιέργως - ο οποίος όμως ακούμπησε λίγο τη μπάλα επιβραδύνοντας την πορεία της κι έτσι ένας αμυντικός πρόλαβε να τη διώξει πάνω στη γραμμή. Ο 22χρονος κίπερ απομάκρυνε άλλο ένα πλασέ του Defoe από πολύ πλάγια θέση μισό λεπτό αργότερα, ενώ στο 10' κοντινή κεφαλιά του Riggott βρήκε το οριζόντιο δοκάρι και απομακρύνθηκε. Οι Άγγλοι συνέχισαν να υπερέχουν όμως για τα επόμενα 20' δεν κατάφεραν να κάνουν άλλη καλή ευκαιρία, καθώς οι γηπεδούχοι έκαναν πιο σκληρή και μαζική την άμυνά τους.

Στο 32', ο Downing άλλαξε τη μπάλα με τον Gerrard κι έβγαλε αμέσως "γλυκιά" σέντρα όμως η κεφαλιά του Owen εξουδετερώθηκε από τον Podszus, αλλά ο σπουδαίος επιθετικός πήρε την εκδίκησή του λίγο αργότερα. Στο 37', ο Lampard του έβγαλε εξαιρετική μακρινή κάθετη μπαλιά κι εκείνος πέρασε τον αμυντικό στο σπριντ πριν πλασάρει έξοχα τον τερματοφύλακα του Liechtenstein. Το 0-2 ήταν γεγονός και ο Smith μπορούσε να χαλαρώσει.

Στο 43', ο Owen ξεμαρκαρίστηκε παλικαρίσια από τον αμυντικό που είχε κολλήσει πάνω του σαν ερωτευμένος, αλλά το σουτ του έφυγε λίγο άουτ από το δεξί δοκάρι. Ένα λεπτό αργότερα, ο Defoe νικήθηκε και πάλι από τον Podszus σε δυνατό του σουτ. Ο Smith αποφάσισε να ξεκουράσει τον Βeckham περνώντας τον Wright-Phillips στη θέση του και το δεύτερο μέρος βρήκε τους Άγγλους να επιτίθενται με ανανεωμένη όρεξη. Πολύ καλά σουτ των Defoe στο 46' και Lampard στο 49' έφυγαν μόλις άουτ, ενώ ο μέσος της Chelsea είχε άλλο ένα καλό σουτ που έβγαλε στη γωνία του ο Podszus στο 54'. Ήταν εμφανές ότι τα δυο γκολ δεν αρκούσαν σε κανέναν.

Κεφαλιά του Riggott στο 55' έφυγε άουτ, και τότε ήρθε και πάλι ο Michael Owen να βγάλει το φίδι από την τρύπα όταν όλοι οι άλλοι φαίνονταν να μην μπορούν. Έξοχη κάθετη μπαλιά του Lampard στο 57', ο Michael βγήκε στην πλάτη της άμυνας και πλάσαρε, κάνοντας απλά και όμορφα το 0-3. Ο Smith έκανε και τις υπόλοιπες αλλαγές του και οι παίκτες άρχισαν να σκέφτονται τις επόμενες υποχρεώσεις με τις ομάδες τους. Μέχρι που επέτρεψαν στο Liechtenstein να κάνει το πρώτο και μοναδικό του σουτ στο παιχνίδι.

Η Αγγλία έχασε κάποιες καλούτσικες ευκαιρίες για ένα τέταρτο γκολ, με κορυφαία τη φάση του 73', όταν ο Podszus απέκρουσε κοντινό πλασέ του Owen και η μπάλα κύλησε κατά μήκος της γραμμής του τέρματος πριν τη διώξουν οι αμυντικοί. Τελικά το 0-3 παρέμεινε, και όλοι ήταν χαρούμενοι: οι γηπεδούχοι γιατί απέφυγαν τον διασυρμό, και οι φιλοξενούμενοι επειδή ξεμπέρδεψαν από ένα δύσκολο ταξίδι στη μέση του πουθενά. Το αεροπλάνο της SwissAir έμοιαζε παραδεισένιο εκείνο το βράδυ.

Σύνθεση και ratings:
Green 7 - Hargreaves 8, A.Cole 7, Riggott 8, Woodgate 7 (61' Dawson 7) - Beckham 7 (45' Wright-Phillips 7), Downing 8, Gerrard 9, Lampard 9 - Owen 10, Defoe 7 (61' Smith 7)
MoM: Michael Owen - 10

[justaPornstar..]

Τι καλό κορίτσι που είσαι..

[uptight]

τα πάντα για το κοινό μας! *σλουρπ*

ΜΠΑΝΑΝΟΦΛΟΥΔΑ

Παρά την άνετη επικράτηση, ο Τύπος βρήκε λόγο να γκρινιάξει, λέγοντας ότι τα τρία γκολ απέναντι σε μια ομάδα ανύπαρκτη στο χάρτη όπως το Λίχτενστάιν δεν ήταν αρκετά. Ο κόσμος που τηλεφωνούσε στις αθλητικές εκπομπές συμφωνούσε μαζί τους, αλλά ο Smith τους αγνοούσε όλους. Αυτό έλειπε τώρα, να κάθονται να μετράνε πόσα γκολ θα έριχνε η ομάδα στους αντιπάλους... Έτσι κι αλλοιώς, είχαν βάλει 6 στη Βοσνία. Ο 32χρονος τεχνικός δεν κάθησε ν'ασχοληθεί περαιτέρω με όλα αυτά. Το επόμενο ραντεβού ήταν σε ένα περίπου μήνα, για ένα φιλικό με το Μαρόκο. Ως τότε, η Forest τον είχε ανάγκη.

Επέστρεψε το πρωί της άλλης μέρας κι έπιασε αμέσως δουλειά. Δεν είχε πολύ καιρό για να κάνει προετοιμασία, καθώς μόλις το Σάββατο, 11 του μήνα, η ομάδα είχε παιχνίδι στο Portsmouth με την ομώνυμη ομάδα. Συναντήθηκε με τους συνεργάτες του και με μεγάλη ικανοποίηση άκουσε τον Fleming να του λέει ότι οι Skoubo και Owens είχαν επανέλθει πλήρως και ήταν στη διάθεσή του.

Από την άλλη, τον προβλημάτισαν πολύ τα όσα του μετέφερε ο Ian Bowyer: η μεταγραφικη΄περίοδος του Δεκέμβρη πλησίαζε και στην "πιάτσα" κυκλοφορούσαν έντονες φήμες ότι η Newcastle θα έκανε πρόταση για ν'αποκτήσει τον Juan Arango. Επιπλέον, η Leeds γλυκοκοίταζε τον Masina και η Atletico Madrid είχε στείλει τουλάχιστον μια φορά κατάσκοπο για να δει τον Ferguson. Ο Smith δεν ήταν διατεθειμένος να παραχωρήσει κανέναν απ'αυτούς τους παίκτες, και ήλπιζε στη στήριξη του προέδρου σε αυτό το θέμα - ευτυχώς, τα οικονομικά της ομάδας ήταν σε εξαιρετική κατάσταση και δεν υπήρχε ανάγκη για κανενός είδους ξεπούλημα.

Το άλλο δυσάρεστο νέο των ημερών ήταν ότι ο Tevez και ο Arango βρίσκονταν ακόμα στη Λατινική Αμερική με τις εθνικές τους ομάδες και δεν θα τους είχε απέναντι στην Portsmouth. Με τον Gutierrez απόντα και τις προαναφερθείσες νέες απουσίες, ο Smith επέλεξε την ενδεκάδα του σχεδόν αυτόματα. Το γήπεδο ήταν γεμάτο και οι 22 παίκτες έδειχναν ορεξάτοι για ποδόσφαιρο. Κάτι που επιβεβαιώθηκε πολύ σύντομα, μιας και στο 5' το σκορ ήταν ήδη 1-1.

Στο 2ο λεπτό ο Ricketts ανέκοψε μια επίθεση των γηπεδούχων κι έδωσε στον Skoubo. Ο Δανός έφυγε προς την αριστερή πλάγια γραμμή, παρασέρνοντας έναν αμυντικό μαζί του, και την κατάλληλη στιγμή έβγαλε έξοχη μακρινή συρτή πάσα στον ξεμαρκάριστο Masina. Ο Αφρικανός μπήκε στην περιοχή και από το ύψος του πέναλτι με δυνατό διαγώνιο σουτ δεν άφησε περιθώρια στον Craig Gordon. Ο ίδιος ο Skoubo έχασε σπουδαία ευκαιρία ένα λεπτό αργότερα, αστοχώντας από πολύ πλεονεκτική θέση. Και η ομάδα του το "πλήρωσε" αμέσως.

Στην αντεπίθεση της Portsmouth, ο Knight κέρδισε - πολύ αυστηρό - πέναλτι από τον Cullingworth και το εκτέλεσε ο ίδιος, ισοφαρίζοντας για τους γηπεδούχους, οι οποίοι αναθάρρησαν και στο 8' είχαν καλό σουτ που πέρασε άουτ. Στο 9', η Forest έχασε νέα μεγάλη ευκαιρία, με τον Skoubo σε κοντινό τετ-α-τετ να κάνει λίγο χειρότερο από τέλειο κοντρόλ δίνοντας έτσι την ευκαιρία στον Gordon να σπρώξει τη μπάλα πιο πλάγια και στους αμυντικούς να τον κλείσουν. Και το ξαναπλήρωσε! Στο 16', ο Freier έβγαλε σέντρα από δεξιά και ο Riordan νίκησε τον Dawson στον αέρα και με άπιαστη κεφαλιά έστιλε τη μπάλα στη γωνία του Gerrard. 2-1, και η Forest βρέθηκε από νωρίς με την πλάτη στον τοίχο.

Οι γηπεδουχοι κράτησαν τον έλεγχο για ένα διάστημα, και στο 24', στο 30' και στο 31' έχασαν τρεις αρκετά καλές ευκαιρίες να διευρύνουν το προβάδισμά τους. Στο 32' η Forest απάντησε σ'αυτές, με τον Ricketts να κάνει εκπληκτική ατομική προσπάθεια από αριστερά αλλά τον Gordon να απογειώνεται στο "Γ" και να διώχνει το δυνατό σουτ που εξαπέλυσε. Με την εκτέλεση του κόρνερ, η μπάλα έφτασε στον Wright-Phillips αλλά ο γκολκίπερ της Portsmouth έδιωξε με τα πόδια το κοντινό πλασέ του. Στο 40', όμως, δεν μπόρεσε να κάνει τίποτα όταν ο Skoubo τελείωσε ιδανικά την νέα εξαιρετική προσπάθεια και σέντρα του Ricketts από αριστερά.

Το ημίχρονο βρηκε τις ομάδες ισόπαλες, με το ματς να έχει γίνει πολύ ανοιχτό, και το δεύτερο μέρος αναμενόταν εξίσου συναρπαστικό. Η Forest είχε ανακάμψει και αναλάβει την πρωτοβουλία, με μοναδικό πρόβλημα τον τραυματισμό του Masina και την αντικατάστασή του. Ο Williams που μπήκε στη θέση του έχασε την πρώτη μεγάλη ευκαιρία της επανάληψης, στο 54', με τον Gordon να στερεί εκ νέου το γκολ από τους Κόκκινους και τον Skoubo να αστοχεί για λίγο σε κοντινή κεφαλιά στο κόρνερ που ακολούθησε. Άλλος ένας καλός συνδυασμός στο 57' απέφερε άλλο ένα σουτ του Δανού, και αυτό άστοχο.

Οι γηπεδούχοι είχαν περιοριστεί σε παθητικό ρόλο, και έκαναν αισθητή την παρουσία τους μόλις στο 67', με έναν όμορφο συνδυασμό κι ένα χλιαρό σουτ που εύκολα μπλόκαρε ο Gerrard. Άλλο ένα άστοχο σουτ επιχείρησαν στο 76', με τη Fοrest να μοιάζει κουρασμένη. Ο ρυθμός του αγώνα είχε πέσει, όμως στο 85' η Portsmouth πλησίασε ακόμα περισσότερο στο γκολ, με τον Gerrard να αποκρούει πολύ όμορφα διαγώνιο σουτ του Riordan. Και ο νόμος του ποδοασφαίρου, τόσο εμφανής σ'αυτό το παιχνίδι, ετοιμάστηκε να χτυπήσει και πάλι. Στην αντεπίθεση, ο Ricketts κέρδισε πέναλτι.

Ο σπεσιαλίστας Alex Williams έστησε τη μπάλα στην άσπρη βούλα και πήρε λίγα μέτρα φόρα, με τον Smith να σφίγγει τις γροθιές, καθώς ήδη το ματς είχε φτάσει στο 87' και το γκολ αυτό θα το έκρινε. Όμως ο Craig Gordon είχε διαφορετική άποψη, και με μια πολύ καλή εκτίναξη ολοκλήρωσε την εξαιρετική του εμφάνιση, κάνοντας τον Williams να κρύψει το πρόσωπό του στα χέρια του απαρηγόρητος και σύσσωμο τον Κόκκινο πάγκο να τραβάει τα μαλλιά του. Το 2-2 παρέμεινε, και όλη η ομάδα προσπαθούσε να παρηγορήσει τον Σκωτσέζο επιθετικό που έδειχνε στα πρόθυρα νευρικής κρίσης. Δυο ακόμα υπερχρήσιμοι βαθμοί είχαν χαθεί.

Σύνθεση και ratings:
Gerrard 8 - Cullingworth 7, Rogers 7, Dawson 7, Davenport 8 - Wright-Phillips 7 (73' Beaumont 7), Ricketts 7, Andrews 8, Ferguson 7 (65' Commons 7) - Masina 7 (inj 35', Williams 7), Skoubo 8
MoM: Craig Gordon - 9

BELLYDANCING

Το κλάμα όμως πάνω από την καρδάρα με το χυμένο γάλα δεν ωφέλησε ποτέ κανέναν, και στην Fοrest το ήξεραν καλά. Στις 15 του μήνα, δηλαδή σε τέσσερεις μέρες, είχαν ένα πέρα για πέρα must-win παιχνίδι στο City Grοund με αντίπαλο την Fenerbahce. Ένα ματς που θα έκρινε εν πολλοίς το αν θα συνέχιζαν στο Champions League. Και θα είχαν και σε αυτό πολλές απουσίες. Ο Masina δεν είχε κάτι πολύ σοβαρό, αλλά οι 5 μέρες που χρειαζόταν να μείνει έξω τον έθεταν αυτομάτως νοκ-άουτ από τη σπουδαία αναμέτρηση. Tevez και Arango ήταν ακόμη στις πατρίδες τους. Ο Smith ήδη πονοκεφάλιαζε, αλλά αυτά ήταν μόνο η αρχή.

Στην προπόνηση της Δευτέρας τραυματίστηκαν ο Noble και ο Davenport, για 2 και μια εβδομάδα αντίστοιχα. Βέβαια ο αμυντικός δεν είχε δηλωθεί στην UEFA για αυτή τη φάση της διοργάνωσης, όμως ο Σκωτσέζος μέσος ήταν μια εναλλακτική για τον εξαντλημένο Ferguson. Το ίδιο και ο Marc Beaumont, ο οποίος τέθηκε επίσης εκτός παιχνιδιού την επόμενη μέρα. Ο Gary Fleming είπε στον Smith ότι ούτε ο Ferguson θα άντεχε να παίξει από την αρχή. Έτσι, ο 32χρονος τεχνικός δεν είχε άλλη επιλογή από το να τεστάρει σε αυτό το τόσο σημαντικό ματς το βάθος του πάγκου του.

Οι Τούρκοι, από την πλευρά τους, ήρθαν πλήρεις και αισιόδοξοι για το "διπλό", κάτι που σίγουρα έπαιξε το ρόλο του για να προκύψει το φανατισμένο πλήθος που κατέκλυσε το City Ground. Αντιπαρέταξαν ένα 3-5-2 στο σύστημα του Smith και μπήκαν αρκετά αποφασισμένοι στο ματς, όμως ο Morten Skoubo πολύ σύντομα τους έκανε να το ξανασκεφτούν. Η πρώτη εξαιρετική εναλλαγή της μπάλας και το σουτ του Commons στο 7' που πέρασε λίγο άουτ ήταν η προειδοποίηση, αλλά ο Δανός ένα λεπτό αργότερα δεν συγχώρησε. Μετά από έξυπνη πάσα του Williams και από πολύ πλάγια θέση, με δυνατό σουτ έστειλε τη μπάλα στη γωνία του Recep βάζοντας τη Forest μπροστά στο σκορ και τους αυθάδεις φιλοξενούμενους στη θέση τους.

Εκείνοι βγήκαν μπροστά, αλλά μάλλον δεν είχαν δει αρκετά καλά στο βίντεο τα ματς της Forest, καθώς αυτό έδωσε στους Κόκκινους την ευκαιρία να βγάλουν τις ταχύτατες αντεπιθέσεις για τις οποίες τόσο φημίζονταν. Στο 17' ο Williams έκανε κούρσα από δεξιά σαν εξτρέμ και την κατάλληλη στιγμή έβγαλε στον επερχόμενο Ricketts, όμως το πλασέ του έγχρωμου μέσου αποκρούστηκε από τον Recep. Οι Τούρκοι έχασαν με τη σειρά τους κάποιες ευκαιρίες, με κυριότερη το δοκάρι σε φάουλ του Diallo στο 20' και ένα καλό μακρινό σουτ του Kemal στο 24' που έβγαλε όμορφα ο Gerrard.

Στο 28' ο Recep μπλόκαρε καλοτραβηγμένο φάουλ του Commons, ενώ οι φιλοξενούμενοι είχαν καλό σουτ άουτ στο 32'. Το παιχνίδι είχε "ανοίξει" πολύ, με τη Forest να υπερέχει αλλά να μην μπορεί να μετουσιώσει σε ένα δεύτερο γκολ τις ευκαιρίες της και να κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή να ισοφαριστεί. Στις καθυστερήσεις του ημιχρόνου η άμυνα των Τούρκων κατόρθωσε να απομακρύνει τη μπάλα σε μια πολύ καλή προσπάθεια του Wright-Phillips και το δεύτερο μέρος ξεκίνησε με τους Κόκκινους και πάλι στην επίθεση. Στο 54', ο Wright-Phillips σέντραρε έξοχα και ο Skoubo έπιασε δυνατή κεφαλιά, όμως ο Recep απέκρουσε και πάλι.

Οι Τούρκοι άργησαν να ξεμυτίσουν κι έκαναν την πρώτη τους φάση του δεύτερου μέρους στο 66', αφού πια ο Smith είχε κάνει δυο αλλαγές βλέποντας τους βασικούς του να κουράζονται. Έγιναν ακόμα πιο επικίνδυνοι στο 70', όταν μια εξαιρετική κόντρα τους κατεληξε σε άστοχο σουτ. Ο Smith βημάτιζε περα-δώθε ανήσυχος μπροστά στον πάγκο, και αποφάσισε να αντικαταστήσει και τον εξαντλημένο Gutierrez. Το ρίσκο τελικά του βγήκε, καθώς η Forest σταμάτησε να δέχεται αντεπιθέσεις από τους φιλοξενούμενους και άρχισε ξανά να κάνει η ίδια ευκαιρίες.

Βλέποντας όμως τον Recep να αρνείται και πάλι το γκολ στον Westcarr στο 85' και στον καταπληκτικό Wright-Phillips στο 87', ο Smith δεν μπορούσε να ηρεμήσει. Το ίδιο συνέβη στο 89' και στο 92', και όταν ο Kemal βρέθηκε στο σημείο του πέναλτι στο τέταρτο λεπτό των καθυστερήσεων, μόνος απέναντι στον Gerrard, ο Smith γούρλωσε τα μάτια και προετοιμάστηκε για το μοιραίο, όπως και όλο το υπόλοιπο γήπεδο. Αλλά το αστεράκι του διάλεξε τη στιγμή για να κάνει μια σύντομη guest-star εμφάνιση στο City Ground: ο Τούρκος παίκτης έπιασε ένα πονηρό αλλά όχι δυνατό πλασέ και ο 35χρονος τερματοφύλακας κατάφερε να μπλοκάρει τη μπαλα. Ο διαιτητής σφύριξε τη λήξη, και το τελικό 1-0 έφερε τη Forest πολύ πιο κοντά στην πρόκριση.

Σύνθεση και ratings:
Gerrard 8 - Thompson 7, Pinto 7, Dawson 7, Morgan 8 - Wright-Phillips 9, Commons 7, Gutierrez 7 (78' Andrews 7), Ricketts 6 (63' Bopp 7) - Williams 7 (63' Westcarr 7), Skoubo 7
MoM: Biler Recep - 9

[uptight]

by the way, να πω ένα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σε όποιον έβαλε τήν ιστορία στη μπροστινή σελίδα...

δε θα'βλαπτε λίγο editing, μόλις βρω καιρό θα το κάνω.

επιπλέον... πόσο δύσκολο είναι να σβηστούν κάποια διπλά ποστς όπως το παραπάνω;;;

[peritri]

Done.

[Γιώργος Κλάδης]

Συγχαρητήρια για τον τρόπο που γράφεις και για την ικανότητά σου να κρατάς αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού σου στο οποίο προστέθηκα και εγώ από εχθές διαβάζοντας όλα τα posts. Μπράβο σου για την επιλογή της Forest είναι από τις ομάδες που έχουν ένα καθαρά αγγλικό στυλ και εγώ που την πέτυχα στα ντουζένια της στα early 80's και την είδα live στη Ν. Φιλαδέλφεια απ' όπου πέρασε τρένο συγκινήθηκα πολύ. Χαιρετίσματα και στο φιλαράκι από το Luton μου θύμισε τα δικά μου mid 90's στο Silsoe όταν σχεδόν κάθε ΣΚ έβλεπα παιχνίδια της Luton ή των τοπικών ομάδων.

Keep up the good work[/img]

[uptight]

Peri: ευχαριστώ. είναι άλλο 1-2, θα τα εντοπίσω να σου πω αν μπορείς να τα σβήσεις... ένα ε'ίναι στην πρώτη σελίδα.

κ. Κλάδη: ευχαριστώ αν κι εγώ δεν είμαι τόσο μεγάλη ώστε να θυμάμαι τα ντουζένια της Forest... ακόμα κι όταν ήμουν στο Nottingham υποστήριζα την County, αλλά τελικά οι Κόκκινοι επικράτησαν στις προτιμήσεις μου λόγω ιστορίας και ονόματος.κρίμα που έχουν πέσει τόσο χαμηλά στην πραγματικότητα, το Nottingham σίγουρα αξίζει να βλέπει την ομάδα του πολύ πιο ψηλά.

[gkakarnias]

Γεια σου συνονόματε. Χάρηκα πολύ που βρέθηκε και κάποιος άλλος που έχει μπει στο ξύλινο Kenilworth.

[uptight]

Ο ΔΙΚΑΙΟΣ κος SMITH

Μέχρι την επόμενη υποχρέωση, απέναντι στην Preston North End για τον τρίτο γύρο του League Cup, υπήρχε μια εβδομάδα. Αυτό έδινε στον Smith την σπάνια δυνατότητα να σκεφτεί λίγο το μέλλον της ομάδας. Η φετινή σεζόν τον έβρισκε συνεχώς να τρέχει, κάπου μεταξύ Nottingham, Λονδίνου και των ταξιδιών των δυο ομάδων που κουμάνταρε. Όμως ο χρόνος περνούσε. Γύρω στους 15 παίκτες είχαν συμβόλαια που έληγαν το επόμενο καλοκαίρι, και οι περισσοτεροι απ'αυτούς δεν ανήκαν στους πρωτοκλασάτους. Έπρεπε να τα βάλει κάτω και να δει ποιυς θα κράταγε και ποιους όχι.

Ο σκοπός του ήταν να δημιουργήσει μια ομάδα που θα αποτελούνταν από κάποιους έμπειρους παίκτες και αρκετούς νέους. Προτεραιότητα θα είχαν οι παίκτες που ήταν πολλά χρόνια στην ομάδα και το εγχώριο ταλέντο έναντι των ξένων. Αποφάσισε να ξεκινήσει τη μελέτη από την επίθεση. Εκεί τα πράγματα ήταν πιο ξεκάθαρα. Υπήρχε ο Tevez, ο οποίος βέβαια δεν θα έμενε για πάντα στο Nottingham από τη στιγμή που ήταν μόλις 24 ετών, αλλά είχε τουλάχιστον άλλον ένα χρόνο συμβολαίου. Υπήρχε ο αναντικατάστατος Morten Skoubo, αποδοτικός όσο ποτέ στα 28 του, και ο Masina που επίσης θα έμενε οπωσδήποτε.

Από εκεί και πέρα, οι αναπληρωματικοί ήταν ένα θέμα. Ο Hubail είχε παροπλιστεί οριστικά, κι ο ίδιος ο παίκτης δεν έβλεπε την ώρα να φύγει. Ο Williams, αντίθετα, είχε πάρει πολλές ευκαιρίες και ο Smith θα ήθελε να τον κρατήσει, όμως ο 25χρονος Σκωτσέζος δεν είχε αποσύρει το αίτημά του για αποχώρηση, οπότε έπρεπε αναγκαστικά να λογίζεται σ'εκείους που θα έφευγαν το καλοκαίρι. Ο Savage είχε φτάσει τα 27 και δεν είχε προοδεύσει στο διάστημα που βρισκόταν στην ομάδα, ενώ ο Westcarr ήταν ακόμα 23 και πάντα έδειχνε έτοιμος να ανταποκριθεί όταν ο Smith τον χρειαζόταν, έστω και ως 6η ή 7η επιλογή. Ο 23χρονος παίκτης ήταν ο επικρατέστερος από τους τέσσερεις για να μείνει.

Όμως αυτό σήμαινε ότι στον Smith θα έμεναν 4 επιθετικοί, και με τους τραυματισμούς, την κούραση και τις μυστήριες ημερομηνίες που έφευγαν οι Masina, Tevez στις εθνικές τους ομάδες, απλά δεν ήταν αρκετοί. Χρειαζόταν έναν ακόμα επιθετικό, και μάλιστα κατά προτίμηση νεαρό, Βρετανό και με προσόντα. Ο Smith είχε ήδη εντοπίσει δυο-τρεις απο προηγούμενες έρευνές του και ο εκλεκτός λεγόταν Marc Walton. Ήταν 21 ετών, μέλος της Εθνικής Ελπίδων της Αγγλίας - όχι βασικός πάντως - κι έπαιζε στην Hull. Η Forest κατέθεσε πρόταση £2M συν τον Hubail στην ομάδα της League One και περίμενε την απάντηση.

Οι μέρες πέρασαν, κι ο 32χρονος τεχνικός ήταν χαρούμενος που επιτέλους οι παικτες του μπόρεσαν να ξεκουραστούν εν όψει της δύσκολης συνέχειας. Παραμονές του παιχνιδιού του Κυπέλλου, ο τεχνικός της Preston, κος Hart, εξαπέλυσε επίθεση προς τον Smith και την ομάδα του, λέγοντας ότι θα ήθελε πολύ να κερδίσει τη Forest μέσα στο City Ground και πίστευε ακράδαντα ότι θα το κατάφερνε. Ο Smith επέλεξε ν'απαντήσει ειρωνικά μέσω της Evening Post, δηλώνοντας ότι η Preston έπρεπε να είναι περήφανη για τον προπονητή της, αλλά με χαρά είδε τους παίκτες του να παίρνουν το θέμα πολύ περισσότερο στα σοβαρά και να δηλώνουν με τη σειρά τους ότι ο Ηart ήταν αυθάδης κι έπρεπε να πάρει ένα μάθημα!

Δεν ήταν όμως διατεθειμένος να αφήσει μια τόσο καλή ευκαιρία για δοκιμές να πάει χαμένη. Έτσι, απέκλεισε πολλούς "βασικούς" από την αποστολή, και συμπεριέλαβε όχι μόνο σε αυτήν αλλά και στην ενδεκάδα για πρώτη φορά δυο παίκτες της δεύτερης ομάδας: τον 23χρονο D R James Biggins και τον 20χρονο επιθετικό Matt Glass. Οι μόνοι πρωτοκλασάτοι στην ενδεκάδα ήταν ο Morgan, ο Μasina και ο Skoubo που έπρεπε να πάρει παιχνίδια για να ξαναβρεί ρυθμό μετά τον τραυματισμό του. Το City Ground έδειχνε άδειο με τους 15.700 οπαδούς που προσήλθαν για να παρακολουθήσουν το ματς κάτω από την ανελέητη βροχή, και ο Smith ήλπιζε οι αναπληρωματικοί του να τον βγάλουν ασπροπρόσωπο και να μην δώσουν χαρά στον Hart.

Η Preston όμως έδειξε ότι ο τεχνικός της εννοούσε αυτά που έλεγε, παρουσιάζοντας ένα καλοδουλεμένο σύνολο και απειλώντας πρώτη σοβαρά την εστία του John Ruddy. Κάτι που συνεχίστηκε σε όλο το πρώτο μέρος, με τους γηπεδούχους να παρουσιάζονται αναιμικοί και τους φιλοξενούμενους να έχουν σαφώς καλύτερη κυκλοφορία της μπάλας κα να χάνουν περισσότερες και καλύτερες ευκαιρίες.

Ο Smith προσπάθησε με φωνές να αφυπνίσει τους παίκτες του στην ανάπαυλα, θυμίζοντάς τους τις δηλώσεις του Hart. Φάνηκε να το πετυχαίνει καθώς στο 55' και στο 63' η Forest έκανε δυο εξαιρετικές επιθέσεις, με άσχημα όμως τελειώματα. Η είσοδος του Ricketts βοήθησε τους γηπεδούχους να πάρουν επιτέλους τον έλεγχο του κέντρου, όμως οι τελικές προσπάθειες ήταν και πάλι κακές και η Preston εξακολουθούσε να απειλεί ανά τακτά διαστήματα. Και το παιχνίδι κύλησε έτσι, χωρίς σκορ, μέχρι το 90'. Η παράταση ξεκίνησε, με τη Forest να πιέζει και να δείχνει ότι κάποια στιγμή θα καθάριζε το ματς.

Όμως, στο 95' ήρθε η ψυχρολουσία. Διαδοχικά λάθη των Robertson και Biggins και μια ασυνεννοησία ανάμεσα στον Ruddy και τον Andrews έδωσαν στον McKenna την ευκαιρία να σκοράρει με έξυπνο πλασέ από το ύψος της περιοχής, καθώς ο Ruddy βρέθηκε εκτός θέσης. Το γκολ ξύπνησε τη Forest, η οποία έκλεισε την Preston στα καρέ της κι έχασε πολλές καλές ευκαιρίες πριν ο συνήθης ύποπτος Morten Skoubo τη λυτρώσει στο 109' με άπιαστη κεφαλιά μετά από έξοχη σέντρα του Ricketts, ισοφαρίζοντας (1-1). Όχι βέβαια πως αυτό αρκούσε, αλλά τουλάχιστον είχαν αποφύγει έναν εξευτελιστικό αποκλεισμό. Προς το παρόν.

Τα τελευταία 10 λεπτά της παράτασης ξοδεύτηκαν στο μισό του γηπέδου στο οποίο αμυνόταν η Preston, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Η διαδικασία των πέναλτι θα έκρινε την πρόκριση, και αυτή φάνηκε να ξεγλιστράει για μια ακόμα φορά από τα χέρια των Κόκκινων όταν ο Iain Turner απέκρουσε το πέναλτι του Ricketts. Εκεί ήταν που μίλησε ο John Ruddy: ο 22χρονος τερματοφύλακας απέκρουσε εντυπωσιακά το πέναλτι του Fortune και το αντίστοιχο εύστοχο του Masina έστειλε τη Forest στον επόμενο γύρο. Ο Smith, πάντως, σαν δίκαιος άνθρωπος που ήταν, άφησε τον Ηart με το στόμα ανοιχτό στη συνέντευξη Τύπου όταν δε δίστασε να του δώσει συγχαρητήρια για την εξαιρετική δουλειά που είχε κάνει...

Σύνθεση και ratings:
Ruddy 8 - Biggins 8, Robertson 7, Hurren 6 (45' Owens 7), Morgan 7 - Bopp 6 (81' Edwards 7), Commons 7 (63' Ricketts 10), Andrews 7, Masina 7 - Glass 6, Skoubo 9
MoM: Rohan Ricketts - 10

[Akyla]

Uptight ενημέρωσέ μας.....τέλος ο Mr Smith?
Προσπάθησε να βρεις ένα καλό τέλος τουλάχιστον,δεν μπορεί να μείνει έτσι τέτοια ιστορία

(Είδες τι κάνει το team-talk του FM2006? )

[Sponis]

Που είναι ο Mr.Smith? ΟΕΟ?

[uptight]

[quote="Akyla"]
(Είδες τι κάνει το team-talk του FM2006? )[/quote]

ναι, η αλήθεια είναι ότι είναι εθιστικό, αλλά μη φοβάστε... ο Smith ΖΕΙ!

απλά από το σημείο που σταμάτησα προχωρούσα το παιχνίδι και δεν έγραφα, οπότε τώρα έχω να καλύψω "υλικό" δυο μηνών παιχνιδιού. θα το κάνω και θα ενημερωθείτε πάραυτα.

[syd barret]

Απλά.... ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ

[uptight]

ευχαριστώ... όμως ήρθε η ώρα για την επιστροφή στη δράση!

BURNING BLACK

Ο Smith επέστησε στους παίκτες του την προσοχή για τη συνέχεια, καθώς η πρόκριση στον επόμενο γύρο του Κυπέλλου δεν ήταν αρκετή για να κρύψει τη μέτρια εμφάνιση της ομάδας απέναντι σε μια υποδεέστερη αλλά πεισματάρα αντίπαλο. Το πρωτάθλημα ξεκινούσε, και η Blackburn τους περίμενε στο Ewood Park στις 25 του Οκτώβρη. Η χαλαρότητα δεν είχε θέση στη Forest και ο 32χρονος προπονητής ήθελε να το καταστήσει αυτό απόλυτα σαφές...

Το Σάββατο ήρθε βροχερό, μουντό και κρύο, αλλά το ενθουσιώδες κοινό της Blackburn περίμενε ανυπόμονα την έναρξη του αγώνα της ομάδας τους απέναντι σε μια πλήρη Forest. Μάλιστα, είχε την ευκαιρία να πανηγυρίσει ελάχιστα λεπτά μετά. Συγκεκριμένα, στο 3ο λεπτό ο Danns με έξοχη προσπάθεια από δεξιά έβγαλε στον Liam Miller στο σημείο του πέναλτι, κι εκείνος με μονοκόμματο πλασέ νίκησε τον Gerrard κι έβαλε τη Blackburn μπροστά στο σκορ.

Όμως οι παίκτες του Smith είχαν δει τον τεχνικό τους ελαφρώς τσαντισμένο την προηγούμενη εβδομάδα, και ήξεραν ότι η συνήθης ηρεμία του δεν θα κρατούσε για πολύ αν δεν τον έκαναν αυτό που τους έλεγε. Έτσι, εξαπέλυσαν αμέσως επίθεση και στο 5’ κατάφεραν να ισοφαρίσουν. Η εξαιρετική πάσα του Thompson βρήκε τον Wright-Phillips με άφθονο χώρο στα δεξιά και ο έγχρωμος winger είχε όλη την άνεση να σημαδέψει και να βρει με έξυπνη μεταβίβαση τον Skoubo μέσα στην περιοχή. Ο Δανός χωρίς χρονοτριβή σούταρε δυνατά και ο Espen Johnsen μάζεψε για πρώτη φορά τη μπάλα από τα δίχτυα του.

Οι γηπεδούχοι δεν το έβαλαν κάτω αμέσως, κι έχασαν δυο καλές ευκαιρίες στο 9’ (σουτ άουτ) και στο 14’ (σουτ, απέκρουσε ο Gerrard). Όμως η Forest μετά το 15’ πήρε τον έλεγχο και μετέφερε το παιχνίδι προς την περιοχή του Johnsen. Στο 20’ ο Masina σούταρε ελάχιστα αουτ, ενώ στο 23’ σε φάση διαρκείας 3 διαδοχικά σουτ προς την εστία διώχτηκαν από τον Johnsen και τους αμυντικούς του. Οι φάσεις αυτές επαναλήφθηκαν στο 29’ και στο 35’ αντίστοιχα, και το γκολ που φαινόταν να έρχεται κατέφτασε τελικά στο 38’. Εναλλαγή της μπάλας μεταξύ Arango και Skoubo, και άψογη τελική προσπάθεια του Tevez. Το ημίχρονο βρήκε τη Forest μπροστά, απόλυτα δίκαια.

Η Blackburn δεν έδειχνε ικανή να προβάλει αντίσταση. Η πρώτη της ευκαιρία μετά το 2ο γκολ της Forest ήταν μόλις στο 65’, και οι Κόκκινοι δεν άργησαν να ξαναβρούν το ρυθμό τους μετά τις αλλαγές του Smith. Επιτέθηκαν με ανανεωμένη διάθεση, ζητώντας το γκολ που θα καθάριζε το παιχνίδι, και το πλησίασαν με όμορφα σουτ στο 66’ και το 68’. Το άγγιξαν στο 87’, σε πανέμορφη προσπάθεια του Tevez που πέρασε μόλις άουτ, και το πέτυχαν στο 90’. Ο Skoubo με εκπληκτική διαγώνια μπαλιά 40 μέτρων έβγαλε τον Tevez μόνο με τον Johnsen και ο Νορβηγός γκολκίπερ νικήθηκε για 3η φορά. Κάπου εκεί, το 1-3 σήμανε το τέλος του ματς. Στα αποδυτήρια, ο Smith χαμογελούσε πλατιά, την ώρα που έδινε συγχαρητήρια σε έναν-έναν παίκτη για την επιβλητική εμφάνιση και νίκη.

Σύνθεση και ratings:
Gerrard 7 - Thompson 8, Pinto 8, Dawson 8, Davenport 8 –Wright-Phillips 10, Arango 7 (55' Ricketts 7), Ferguson 7 (77’ Owens 7), Masina 6 (55’ Beaumont 7) - Tevez 9, Skoubo 10
MoM: Morten Skoubo – 10