Aλεφαντίαση στην Πλατεία

Πείτε για τα πρωταθλήματα, τα κύπελλα, τις "κόντρες" στην Ευρώπη που ζείτε στον κόσμο του FM...Γράψτε ΙΣΤΟΡΙΑ!
Locked
sc0rpi0n
Trialist
Trialist
Posts: 43
Joined: Thu Oct 26, 2006 12:27 pm
Location: ! ! ! Αργος ! ! !
Has thanked: 0
Been thanked: 0

:notworthy: :notworthy: :notworthy:

Χαχαχαχα.. Ειμαι σπιτι και εχω πεθανει στα γελια.. Πολυ καλος συνεχισε ετσι.
Necrophobic...... [b:1p1lg3hj][i:1p1lg3hj]THAT IS DEATH METAL[/b:1p1lg3hj][/i:1p1lg3hj]

[b:1p1lg3hj]ΧΟΥ[/b:1p1lg3hj] ΓΟΥΟΝΤΣ ΜΟΡ? :D :D
MAKOS
Trialist
Trialist
Posts: 62
Joined: Fri Nov 10, 2006 3:06 pm
Has thanked: 0
Been thanked: 0

Η αδυναμία του Μάκου να επικοινωνήσει με το περιβάλλον είναι πλέον εμφανέστατη, αλλά την αποδίδω στην έξαψη της στιγμής και τον αφήνω κάτω από το σπίτι του ελπίζοντας ότι θα βρει το δρόμο για την πόρτα. Μετά από έναν καλό ύπνο φεύγω για την προπόνηση ελπίζοντας ότι θα μπορέσουμε επιτέλους να δουλέψουμε και θέματα τακτικής τα οποία είναι η αλήθεια ότι αποτελούν την ειδοποιό μου διαφορά με ασκούμενους της πλάκας όπως ο Μουρίνιο και ο Μπενίτεθ.
Στην προπόνηση διαπιστώνω ότι υπάρχει έλλειψη διάθεσης από μερικούς και αναθέτω στο Στασινόπουλο να εφαρμόσει το αγαπημένο μου “Pig in the middle” το οποίο θεωρώ το καλύτερο καψώνι σε τέτοιες περιπτώσεις. Το ρόλο του Pig αναλαμβάνει πανηγυρικά ο Μπρέσκα γιατί εκτός του ότι φαίνεται να έχει πάρει κιλά τελευταία μου την έσπασε γιατί πήγε και έκανε ανταύγειες χωρίς να με συμβουλευτεί για το χρώμα.
Αφού όλοι είναι ευτυχισμένοι και έχουν μια ασχολία πάω προς τον πάγκο να κάνω ένα τσιγάρο, φαίνεται όμως πως διευθύνω ένα τσούρμο ηλιθίων γιατί με το που γυρνάω την πλάτη μου το κακό δεν αργεί να γίνει.
Οι παίχτες και κυρίως ο Μπρέσκα ενθουσιάζονται με τα αποτελέσματα της άσκησης και ο Σλοβάκος παίρνει τον ρόλο του Pig στα σοβαρά, πέφτει στα τέσσερα και αρχίζει να κυνηγά με μανία τη μπάλα. Ο Μάκος, ο οποίος ακόμα δεν έχει συνέλθει από το σοκ, έρχεται να γράψει με χρυσά γράμματα το όνομά του στην ιστορία των πιο ηλίθιων τραυματισμών.
Απορροφημένος από μια πεταλούδα που πεταρίζει ανέμελη εκείνη τη στιγμή μπροστά του και την οποία εμφανέστατα θέλει να αιχμαλωτίσει βρίσκει αέρα στην προσπάθειά του να διώξει τη μπάλα και ακολούθως κάνει την οδοντοστοιχία του Σλοβάκου καλοκαιρινή ενώ του αφήνει παράσημο καμιά δεκαριά γδρασίματα στη μούρη. Κάθε φορά όμως που πιστεύω ότι αυτό το παιδί έχει τερματίσει το δείκτη μα…κίας και δεν είναι δυνατόν να τα σκατώσει περισσότερο, αυτός έρχεται πανηγυρικά να με διαψεύσει. Μην έχοντας καταλάβει την καταστροφή που μόλις προκάλεσε συνεχίζει να κυνηγά την πεταλούδα επιδιδόμενος σε απείρου κάλους πιρουέτες κατά μήκος του γηπέδου τις οποίες θα ζήλευε και ο Νουρέγιεφ και ενώ όλοι, ακόμα και ο καντινιέρης, παρακαλουθούν την εξέλιξη με το στόμα ανοιχτό. Για κακή του τύχη δεν βλέπει ότι έχει φτάσει πλέον μια ανάσα από τα γκολπόστ και σε μία απελπισμένη προσπάθεια να κρατήσει την πεταλούδα για πάντα δικιά του κάνει έναν πήδο που θα ζήλευε και ο Καναβάρο και καρφώνει την κεφάλα του στο οριζόντιο δοκάρι.
Ο κακόμοιρος ο Σκορδής δεν ξέρει σε ποιον να πρωτοτρέξει αλλά επιλέγει να δώσει τις πρώτες βοήθειες στο Μπρέσκα σκεπτόμενος, όπως μου εκμυστηρεύτηκε αργότερα, ότι ο Μάκος θα τη σκαπουλάρει ευκολότερα λόγω μα…κίας.
Εν τέλει και αφού έχει φροντίσει και τους δύο έρχεται η διάγνωση η οποία είναι άσχημη, ειδικά για το Σλοβάκο. Ένα μήνα έξω αυτός, ενώ ο Μάκος τη γλιτώνει με δύο εβδομάδες. Δίνω άδεια να φύγει ο Μπρέσκα για νοσοκομείο, το Μάκο όμως για τιμωρία τον βάζω να παρακολουθήσει την υπόλοιπη προπόνηση δεμένος στο κάθετο δοκάρι και τραγουδώντας σε ρυθμούς τζαζ: “Δεν πειράζει που πονάω, το Σλοβάκο αγαπάω”
Οι υπόλοιποι πάντως και ενώ η επεισοδιακή προπόνηση βαδίζει προς το τέλος της φαίνονται ανακουφισμένοι που βλέπουν το Γρηγόρη ακινητοποιημένο, έστω και σ’ αυτό το χάλι και παρά την κούραση φορτσάρουν τρελά. Ευτυχώς μετά από ένα μισάωρο η προπόνηση ολοκληρώνεται χωρίς άλλα παρατράγουδα και εγώ φεύγω για το γραφείο με την απορία αν τα έχω δει όλα σε αυτή τη ζωή ή αν με περιμένουν και χειρότερα.
Panagiotis21
Amateur
Amateur
Posts: 175
Joined: Tue Jul 25, 2006 6:05 pm
Has thanked: 0
Been thanked: 0

ρε συ λες να παω και εγω σε κανα μπαρακι να μου πουν κανα πουλεν.ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΕΤΣΙ.Παρε και Κισλιυ
Aektzis
User avatar
anastasis
Youth Pro
Youth Pro
Posts: 384
Joined: Wed Mar 30, 2005 9:11 am
Football Manager της ομάδας: Δόξα Δράμας
Αγαπημένη Ομάδα: Ολυμπιακός
Location: Πειραιας
Has thanked: 0
Been thanked: 0

Να μας πεις τι θα κανεις με το φιλο της μικρης που ξερει μπαλα!!!!
Sometimes in life, you find a special friend, Someone who changes your life just by being part of it. Someone who makes you laugh until you can\'t stop,Someone who makes you believe that there really is good in the world. Someone who convinces you that there really is an unlocked door just waiting for you to open it.well...you have it or not????
MAKOS
Trialist
Trialist
Posts: 62
Joined: Fri Nov 10, 2006 3:06 pm
Has thanked: 0
Been thanked: 0

Στο γραφείο φυσικά με περιμένει καινούριο πανηγύρι. Βρίσκω το Μανιάτη να με περιμένει αγχωμένος απ’ έξω και υποψιάζομαι ότι ανησυχεί για τη θέση του, την οποία κανονικά προόριζα για το Μάκο, το ρεσιτάλ βλακείας όμως του τελευταίου με κάνει να πιστεύω ότι κάτι τέτοιο θα είναι καταστροφικό για την ομάδα. Μπαίνουμε στο γραφείο χωρίς πολλά πολλά.
«Κύριε Νίκο θέλω να σας μιλήσω»

"Σε καταλαβαίνω αγόρι μου, αλλά μη φοβάσαι τη θέση την έχεις καπαρωμένη, δε σε κουνάει κανένας".
«Όχι, όχι δεν είναι αυτό» απαντά ο Μανιάτης και η συζήτηση αρχίζει να έχει ενδιαφέρον
«Τι, μη μου πεις ότι δε θες να παίζεις βασικός?» και έντρομος θυμάμαι την κεφάλα του Μάκου να σκάει πάνω στο δοκάρι.
«Πως, πως θέλω, αλλά άλλο είναι το πρόβλημά μου αυτή τη στιγμή»
και αφού προσωρινά ανακουφίστηκα, συνεχίζω
«Πες μου αγόρι μου, μη φοβάσαι, σαν να μιλάς στον πατέρα σου, εσύ είσαι καλό παιδί και σε έχω εκτιμήσει. Να ξέρεις ότι αυτό συμβαίνει πολύ σπάνια, ο τελευταίος ποδοσφαιριστής που είχα εκτιμήσει έτσι ήταν ο Καραμιάν, αλλά πού να τον ξέρεις, δε βγαίνουν τέτοιοι παίχτες σήμερα Τέλος πάντων, πές μου.»
«Να κύριε Νίκο, δεν είμαι καλά…»
«Τι έχεις παιδαρά μου, πες μου μη φοβάσαι»
«Ε, δεν καταλαβαίνετε?»
«Τι να καταλάβω ρε Μανιάτη, μήπως αγόρι μου δε σου φτάνουν τα λεφτά να κάνουμε νέο συμβόλαιο?»
«Όχι κύριε Νίκο, να δεν είμαι καλά, αισθάνομαι πολύ πεσμένος και…»
«Μανιάτη δε με βοηθάς καθόλου, το ξέρεις? Είπαμε, δεν είσαι καλά, εγώ τι μπορώ να κάνω δε μου λες»
«Να κύριε Νίκο, ντρέπομαι να σας το πω, και ο Μάκος δεν ήταν καλά και μου είπε ότι εσείς τον πήγατε…»
Ένας πίδακας αίματος είναι έτοιμος να πεταχτεί από το κεφάλι μου καθώς αντιλαμβάνομαι τη συνέχεια, αλλά κρατώ την ψυχραιμία μου καθώς ενθυμούμαι ότι πέραν αυτών των δύο δεν υπάρχει άλλο δεξί μπακ και αν καταλήξουν και οι δύο στα κωλόμπαρα θα μας κάνει ρόμπα μέχρι και το αριστερό χαφ της Ασπροβάλτας. Παίρνω βαθιά ανάσα προσπαθώντας να γλιτώσω τουλάχιστον το Μανιάτη από τον κατήφορο ενώ αισθάνομαι βαριά στις πλάτες μου την ευθύνη για τις μεθόδους διαπαιδαγώγησης που εφαρμόζω και αποδεικνύονται εν τέλει αναποτελεσματικές.
«Κοίτα Μανιάτη αγόρι μου, θα σου δώσω μια συμβουλή σαν πατέρας προς γιο και θέλω να με ακούσεις προσεκτικά»
«Ναι κύριε Νίκο πείτε μου ξέρετε ότι σας εκτιμώ και ότι μου πείτε το βάζω καλά στο μυαλό μου»
«Ε, τότε βάλε καλά αυτό που θα σου πω μέσα στο κεφάλι σου. Κόψε την πολλή παρέα με το Μάκο γιατί είναι σαν τη [System Interruption: Μη βρίζεις!]»
«Δηλαδή?» ρωτάει δήθεν όλο αθωότητα ο Μανιάτης, αλλά στο βλέμμα του είναι έκδηλη η εξοικείωση με τη διαδικασία και το βαθύτερο νόημα της μα…κίας.
«Δηλαδή άμα το παρακάνεις μπορεί να σου κάψει τον εγκέφαλο, που ρωτάς και δηλαδή. Γι’ αυτό σου λέω αγόρι μου, άμα θες να φας ψωμάκι σ’αυτή τη δουλειά κόψε τα πολλά με το Γρηγοράκη γιατί την έκατσες, στα τοπικά θα καταλήξεις, άσε τα κωλόμπαρα εσύ είσαι για μεγάλα πράγματα, του χρόνου θα παίζεις βασικός στην Εθνική»
«Μα είναι φίλος μου κύριε Νίκο, πώς θα γίνει αυτό?»
«Κοίτα Μανιάτη, εγώ μια συμβουλή σου δίνω και άμα θες να παίξεις μπάλα άκου με. Αλλιώς θα καταλήξεις σαν το Μάκο να κυνηγάς πεταλούδες και κωλοφωτιές. Δεν έχω και κανέναν να βάλω να σου κάνει tutoring ρε Μανιάτη, κρίμα γιατί θα σε βοηθούσε»
«Τι είναι το tutoring κύριε Νίκο?»
«Πού να ξέρεις αγόρι μου τι είναι με όλους τους άσχετους που κυκλοφορούν στην πιάτσα, όταν τα έκανα εγώ αυτά πρώτη φορά, ο Βενγκέρ ήταν σκαρφαλωμένος στα δέντρα και έτρωγε βελανίδια στην Αλσατία αλλά τώρα την είδαν όλα τα δευτερότριτα προπονηταράδες. Ε ρε που καταντήσαμε…Τέλος πάντων Μανιάτη πάρε τον πούλο και φύγε γιατί θέλω να κάνω ένα σημαντικό τηλεφώνημα, αλλά μην ξεχνάς. Μακριά από το Γρηγοράκη γιατί τα είδες τα χαίρια του σήμερα. Παραλίγο να ξεκάνει τη μισή ομάδα ο ηλίθιος»
«Καλά κύριε Νίκο για να το λέτε εσείς κάτι ξέρετε»
Ο Μανιάτης αποχώρησε καταστενοχωρημένος κατά γενική ομολογία και εγώ έμεινα να αναρωτιέμαι αν προλαβαίνουμε ακόμα να τσιμπήσουμε κανένα δεξί μπακ γιατί αλλιώς θα γελάσει ο κάθε πικραμένος.

Υ.Γ: Οσονούπω και το θέμα του γκόμενου της Νάντιας.
User avatar
Antonis sketo
Manager
Manager
Posts: 4349
Joined: Tue Oct 10, 2006 10:40 am
Has thanked: 0
Been thanked: 0

Μείνει ανεπηρέαστος από σεναριακές υποδείξεις & άσε τον οίστρο σου να καλπάσει ελεύθερα. :wink:
Έχω ξεκινήσει ήδη τις επαφές με Ρέππα, Καπουτσίδη & κανα δυο ακόμη για την προβολή του σήριαλ από του χρόνου :)
User avatar
anastasis
Youth Pro
Youth Pro
Posts: 384
Joined: Wed Mar 30, 2005 9:11 am
Football Manager της ομάδας: Δόξα Δράμας
Αγαπημένη Ομάδα: Ολυμπιακός
Location: Πειραιας
Has thanked: 0
Been thanked: 0

Παιζω με γιαννενα τωρα και διαβαζω την ιστορια !!!!!!! Δεν κρατιεμε απτο γελιο!!!!
Sometimes in life, you find a special friend, Someone who changes your life just by being part of it. Someone who makes you laugh until you can\'t stop,Someone who makes you believe that there really is good in the world. Someone who convinces you that there really is an unlocked door just waiting for you to open it.well...you have it or not????
efialtis
Trialist
Trialist
Posts: 4
Joined: Mon Oct 30, 2006 11:13 am
Location: Νέα Σμύρνη
Has thanked: 0
Been thanked: 0

Απίστευτα καλή ιστορία και αφού αφορά και την ομάδα της γειτονιάς μου, δικαιολογεί το πρώτο μου post για να σου απονείμω τα εύσημα και ελπίζω να συνεχίσεις στον ιδιο ρυθμό.
MAKOS
Trialist
Trialist
Posts: 62
Joined: Fri Nov 10, 2006 3:06 pm
Has thanked: 0
Been thanked: 0

Φεύγοντας από το γήπεδο, η ιδέα της απόκτησης δεξιού μπακ αρχίζει να γίνεται περισσότερο οικεία και σκέφτομαι μήπως ο δανεισμός του Χατζηφούντα στο Βύζαντα μας κοστίσει ακριβά, καθώς ο μικρός μπορεί να μη σκαμπάζει από μπάλα αλλά είναι δρεπανιφόρο και δε χαρίζεται στις προσωπικές μονομαχίες. Καθώς απομακρύνομαι όμως αντικρίζω ένα θέαμα που μοιάζει βγαλμένο από το ‘Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι’ και με οδηγεί να ψαχουλεύω στην τσέπη μου το κινητό αναζητώντας τον μάνατζερ του Γιούρκα που πάντα με εκτιμούσε και σκιζόταν για την πάρτη μου.
Ξαμολημένος σε ένα παρτέρι πλησίον του γηπέδου, με το κεφάλι μπανταρισμένο από την πρόσφατη πρόσκρουση με το δοκάρι και κρατώντας μια τεράστια απόχη ο Μάκος απειλεί με αφανισμό τη λιγοστή, είναι η αλήθεια, πανίδα που υφίσταται γύρω από την πλατεία. Ήδη έχει καταφέρει να φυλακίσει κάτι δύσμοιρες πεταλούδες που δεν είχαν πληροφορηθεί για τον τυφώνα ‘Μακο’ που πλησίαζε ενώ κυνηγά μανιωδώς μερικές ακόμα οι οποίες αντιλαμβανόμενες το νέο του βίτσιο προσπαθούν να σώσουν τη ζωή τους.
Βλέποντάς με αρχίζει να κουνάει τα χέρια του σαν παρτσακλό και βάζει τις φωνές:
«Κύριε Νίκο, μη στέκεστε, ελάτε να με βοηθήσετε, πρέπει να τις πιάσουμε όλες κύριε Νίκο, με ακούτε, όλες σας λεω…»
Ποδοσφαιρικά είναι βέβαιο ότι ο νεαρός είναι μια χαμένη περίπτωση, πλησιάζω όμως μήπως καταφέρω και σώσω τον άνθρωπο Γρηγόρη Μάκο από το ζουρλομανδύα.
«Δε μου λες ρε Μάκο αγόρι μου, την παλεύεις καθόλου? Πες μου αλήθεια σε παρακαλώ, τι καραγκιοζιλίκια είναι αυτά? Κρίμα στα νιάτα σου ρε Γρηγοράκη. Νέο παιδί θα καταλήξεις να παίζεις μπιρίμπα στο Δαφνί…»
Ο Μάκος το βιολί του:
«Αχ, σας παρακαλώ κύριε Νίκο, βοηθήστε με, πρέπει να τις πιάσω όλες να τις πάω στην αγάπη μου, δεν της αρέσουν τα λουλούδια, μόνο οι πεταλουδίτσες και κατά προτίμηση οι πολύχρωμες. Γι’ αυτό μην ασχολείστε με τις μονόχρωμες, ούτε καν με τις δίχρωμες, τις άλλες να κυνηγάτε, τις παρδαλές…»
«Ποια αγάπη σου ρε Μάκο, ο έρωτας σε κατάντησε έτσι αγόρι μου? Και ποια είναι αυτή που σου πήρε τα μυαλά?»
«Την ξέρετε κύριε Νίκο, είναι η Όλια από το μαγαζί εχθές, αυτή η ξανθιά οπτασία, η προσωποποίηση της ηδονής και του πόθου, ο αντικατοπτρισμός της εσωτερικής παρόρμησης για έρωτα…»
Ο Μάκος εσχάτως εμφανίζει δείγματα ενός εξαιρετικότατου συγγραφέα σοφτ πορνό μυθιστορημάτων τύπου Άρλεκιν και πιθανόν η ικανότητά του αυτή στο μέλλον να αποδειχθεί καθοριστική για την επιβίωσή του, το σοκ της είδησης όμως με επαναφέρει στη λογική αναζήτησης τρόπου σωτηρίας.
«Ποια πήγες και ερωτεύτηκες ρε κουτορνίθι, τη στριπτιτζού? Επικοινωνείς καθόλου αγόρι μου? Ούτε τα μούτρα της δεν είδες καλά καλά, μόνο τον κώλο της έπιασες και αυτό είναι συζητήσιμο.»
«Μα τι μου λέτε κύριε Νίκο τώρα, αφού αυτή μου είπε ότι με αγαπάει και ότι θα παντρευτούμε και θα κάνουμε οικογένεια και παιδάκια και…»
Η συμβολή μου στην διαφθορά μιας αθώας νεανικής ψυχής ήδη βαρύνει τη συνείδησή μου, όμως κάνω μια απέλπιδα προσπάθεια να σώσω ένα παιδί που στην τελική θα μπορούσε να είναι εγγόνι μου.
«Λογικέψου αγόρι μου, ακούς τι λες? Ξέρεις σε πόσους έχει πει αυτή η Όλια τέτοια παπαριλίκια? Σκέψου τους γονείς σου ρε αγόρι μου, έμφραγμα θα πάθουν άμα τους το πεις, τι χρωστάνε μεγάλοι άνθρωποι? Αυτή άμα έπαιρνες άλλους δέκα χορούς θα είχε φέρει και τον παπά να σας στεφανώσει μέσα στα σκοτάδια»
Ο Μάκος, λες και δεν άκουσε τίποτα με γράφει κανονικά, τινάζει το κεφάλι του στον αέρα και ως άλλος Τζιν Κέλλυ στο ‘Τραγουδώντας στη βροχή’ και με την απόχη αντί ομπρέλλας αρχίζει να στροβιλίζεται κραυγάζοντας γύρω από παγκάκια και στύλους της ΔΕΗ:
«Είμαι ερωτευμένος, με ακούτε κύριε Νίκο? ΑΚΟΥΤΕ ΚΟΣΜΕ, ΑΚΟΥΤΕ? ΕΙΜΑΙ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΣ, ΤΗΝ ΑΓΑΠΩ, ΤΗ ΛΑΤΡΕΥΩ, ΑΚΟΥΣΤΕ ΜΕ ΚΑΛΑ, ΘΑ ΒΓΩ ΝΑ ΤΟ ΦΩΝΑΞΩ ΝΑ ΤΟ ΠΩ, ΕΙΜΑΙ ΑΜΑΡΤΩΛΟΣ, ΤΗΝ ΑΓΑΠΩ, ΤΗΝ ΑΓΑΠΩ, ΤΗΝ ΑΓΑΠΩ…»
ΠΠΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦ………………………

Το Μάκο μπορεί να τον ακούσαν μέχρι το Λυκαβητό, αλλά η φάπα που ακολούθησε και τον γκρέμισε ενώ ισοροπούσε με δυσκολία σε ένα παγκάκι, πρέπει να ακούστηκε μέχρι τα ναυπηγεία του Σκαραμαγκά.
«Τι λες βρε παπάρα, ρε ντροπή της Ηλιούπολης και όνειδος της Σμύρνης, είσαι με τα καλά σου? Ποια αγαπάς ρε ζωντόβολο που μέχρι προχθές κλειδωνόσουν με τα περιοδικά στο μπάνιο, τη στριπτιτζού ρε ηλίθιε, τη Ρωσίδα? Αυτές οι αλλοδαπές βρε βλάκα μόνο τα φράγκα σου κοιτάνε και απορώ μάλιστα που σου την έπεσε, τι λεφτά μυρίστηκε σε σένα η ηλίθια, εσύ ρε κακομοίρη με το μισθό που σου δίνουμε ούτε η συνδρομή στο Playboy δε μπορείς να πληρώσεις»
Επιδεικνύοντας ψυχραιμία μεγάλου πολιτικού ανδρός, ο Μάκος όχι μόνο ανταπαντά, αλλά έχει και επιχειρήματα:
«Μα τι είναι που λέτε κύριε Νίκο, δεν το περίμενα από εσάς, ένα ανοιχτό μυαλό αυτό… Τα σύνορα πέσανε, οι περιχαρακώσεις ανήκουν στο παρελθόν, ζούμε όλοι σε μια παγκόσμια κοινωνία αλληλεξάρτησης και αλληλεπιδράσεων όπου το κοινωνικό γίγνεσθαι μεταλάσεται από λεπτό σε λεπτό, δεν υπάρχουν αλλοδαποί και Έλληνες, είμαστε όλοι το ίδιο και μας ενώνει ο έρωτας,…ο απόλυτος έρωτας»
Αν και η κατάληξη του Μάκου με ξενέρωσε γιατί μέχρι την αναφορά του στον έρωτα νόμιζα ότι βρισκόμουν σε πάνελ με τον Μπίστη, αναγνωρίζω την αρετή του στη ρητορία ως παροιμιώδη.
«Δε μου λες ρε Μάκο, πριν σε ρέψω στη φάπα, γιατί θα ακολουθήσουν και άλλες να το ξέρεις, πες μου, πόσο είχες γράψει έκθεση στις πανελλαδικές, έτσι από περιέργεια»
Το βλέμμα του Μάκου ξαφνικά σκοτείνιασε σαν να ανέσυρε από το παρελθόν του μια μαύρη σελίδα της ζωής του και με βαριά φωνή είπε:
«Ε, δεν είχα πάει και πολύ καλά τρία είχα πάρει…»
«Μπα, πώς το έπαθες, εσύ ένας άνθρωπος του πνεύματος και των γραμμάτων πώς και πάτωσες έτσι?»
«Ε να, άργησα να ξυπνήσω και πήγα νυσταγμένος στο σχολείο και είχε πέσει θέμα για το τρίγωνο οικογένεια-χάσμα γενεών-δημιουργικός ιστορισμός αλλά εγώ μέσα στον ύπνο μου είδα μόνο το τρίγωνο και άρχισα να αποδεικνύω το Πυθαγόρειο και το θεώρημα των διαμέσων…»
«Καλά που δεν έγραψες τη συνταγή για τα τρίγωνα Πανοράματος ηλίθιε με τη μα…κία που σε δέρνει…Κοίτα Μάκο τελευταία μου κουβέντα και άμα με γράψεις πήρες πόδι και θα σε στείλω να παίζεις μπάλα στα Μέγαρα παρέα με τον Ταμπάση που ξέρω καλά ότι δεν τον χωνεύεις από τότε που δε σε κάλεσε στο πάρτυ γενεθλίων του στον παιδότοπο. Αφού είσαι τραυματίας και θα λείπεις δυο εβδομάδες πήγαινε και κλειδώσου σπίτι και σκέψου καλά. Αν θες του χρόνου να παίζεις Ευρώπη και να καθιερωθείς στην Εθνική ξέχνα αυτές τις αλλοδαπές και συγκεντρώσου στο ποδόσφαιρο. Είπαμε να ξελαμπικάρεις λιγάκι και να ανοίξει το ματάκι σου αλλά εσύ πας να τα βγάλεις μόνος σου τα ματάκια σου. Έτσι όπως πας σε λίγο θα σε ντριμπλάρει για πλάκα και ο Γουνδουλάκης που το αριστερό το έχει μόνο για να περπατάει και πρώτη και τελευταία φορά που είχε παίξει αριστερά ήταν τότε που έπαιζε τον αριστερό ψάλτη στη μονή στο Κούγκι στη γιορτή του σχολείου του για το 1821»
Σαν να μη μου φτάνανε όλα τα υπόλοιπα για κακή μου τύχη εκείνη την ώρα περνάει από το σημείο ο Γουνδουλάκης ο οποίος ακούγοντας τη στιχομυθία ζητάει το λόγο:
«Μα τι ανακρίβειες είναι αυτές που λέτε κύριε Νίκο, εγώ έπαιζα τον οπλαρχηγό στο σκετς, για ποιον αριστερό ψάλτη μιλάτε?»
«Χέσε μας ρε Γουνδουλάκη τώρα βρήκες και συ να εμφανιστείς? Και από όσα άκουσες αυτό σε πείραξε?»
«Ε…..,ναι…..»
«Καλά, έλα αύριο να λύσουμε το ζήτημα από το γραφείο μου, τώρα δεν έχω χρόνο…»
«Καλά κύριε Νίκο, αλλά θα σας φέρω και την κασέτα να δείτε ότι έχετε άδικο, την έχει κρατήσει η μαμά μου να με καμαρώνει…»
«Ε, βέβαια τέτοιον ομορφάντρα γιο πώς να μην τον καμαρώνει, 1+1 Milko κορμοστασιά…»
Ο Γουνδουλάκης σαν να μην κατάλαβε την ειρωνεία χαμογελά ικανοποιημένος από το σχόλιο για το παράστημά του και χάνεται στα στενά. Εγώ επιστρέφω στο Μάκο.
«Γρηγοράκη πήγαινε σπίτι, κάνε ένα ντουζάκι, κοιμήσου και έλα αύριο στο γραφείο να τα πούμε καλύτερα. Εσύ είσαι για τα μεγάλα, τα σπουδαία, σε λίγο θα σφάζονται Τσέλσυ και Ολυμπιακός ποιος θα σε πρωτοπάρει, μη χύνεις την καρδάρα με το γάλα έτσι για πλάκα…»
Ο Μάκος εμφανώς πεσμένος καθώς θυμήθηκε και το περιστατικό με τον Ταμπάση που κάλεσε όλους εκτός από αυτόν στο πάρτυ του στη ‘Ζωγραφούλα’ επειδή γουστάρανε την ίδια πιτσιρίκα (σημειωτέον ότι στο συγκεκριμένο πάρτυ των οργίων, όπως αποδείχθηκε, ο Ταμπάσης απ’ ότι έμαθα τη στρίμωξε την πιτσιρίκα και ο άλλος δεν του το συγχώρεσε ποτέ) υποσχέθηκε να με επισκεφθεί την επομένη, ενώ εγώ αγόρασα μια Sportday από το περίπτερο και την έκανα για σπίτι.
nikogucci
Coach
Coach
Posts: 2783
Joined: Wed Feb 01, 2006 12:29 am
Football Manager της ομάδας: Newcastle
Αγαπημένη Ομάδα: Ολυμπιακός
Location: Χαϊδάρι
Has thanked: 0
Been thanked: 0

[quote]«Ε, βέβαια τέτοιον ομορφάντρα γιο πώς να μην τον καμαρώνει, 1+1 Milko κορμοστασιά…» [/quote]

[quote]Εσύ είσαι για τα μεγάλα, τα σπουδαία, σε λίγο θα σφάζονται Τσέλσυ και Ολυμπιακός ποιος θα σε πρωτοπάρει, μη χύνεις την καρδάρα με το γάλα έτσι για πλάκα…» [/quote]

xaxaxaxa :) :) :)
zidane72003 wrote: ΓΚΕΡΣΟΝ...ΠΑΡΕ ΤΑ ΜΠΟΥΚΑΛΑΚΙΑ ΣΟΥ...ΠΑΡΕ ΚΑΙ ΤΗ ΧΟΝΤΡΟΚΟΙΛΑ ΣΟΥ...ΠΑΡΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΓΚΟΥΤΣΙ ΠΟΥ ΣΕ ΠΑΕΙ ΜΕ 1000 ΚΑΙ ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ ΡΕ...ΑΣΧΕΤΕ...ΠΑΝΑΧΡΗΣΤΕ...Ερχομαι να σου πεταξω μια λεκανη γεματη σκατα να παρουνε φυσικο χρωμα τα μαλια σου ρε ΠΑΝΑΣΧΕΤΕ
zidane72003 wrote: Πραγματικα σιχαθηκα σημερα...Μου ελειπε ο Γκερσον...
DjBasile
Assistant Manager
Assistant Manager
Posts: 3161
Joined: Tue Jun 03, 2003 11:00 pm
Has thanked: 0
Been thanked: 0

'σωραίος! ;)
"What a magnificent goal by Cherno Samba!!! So late in the game!!! Samba is sending a title message to all Premier League contenders"
User avatar
thibaios
Trialist
Trialist
Posts: 50
Joined: Wed Jun 25, 2003 11:00 pm
Has thanked: 0
Been thanked: 0
Contact:

Χωρίς να θέλω να σας ξενερώσω, ωραία ιστορία, αλλά δε βλέπω πουθενά μπάλλα!
djsnho
Hot Prospect
Hot Prospect
Posts: 524
Joined: Sun Oct 22, 2006 7:30 am
Location: Κορινθος
Has thanked: 0
Been thanked: 0

ωραιος :victory: :victory: :victory: :victory: :victory: :victory: :victory:
Νέο αθλητικό forum!!! http://www.soccer-fans.gr/
Γίνετε μέλος της κοινότητας!


Το νέο Α.Ε.Κ.τζίδικο φόρουμ !!!
Pennywise
Backup
Backup
Posts: 760
Joined: Wed Apr 12, 2006 9:12 am
Football Manager της ομάδας: -
Αγαπημένη Ομάδα: Π.Α.Ο.Κ.
Status: -4-
Location: Thessaloniki
Has thanked: 0
Been thanked: 0

θεος λεμε! δοσε κ αλλο στον λαο!!!! :yea: :yea: :yea: :yea:
NYHC
Sir Pretender
Hot Prospect
Hot Prospect
Posts: 565
Joined: Wed Jan 26, 2005 1:53 pm
Football Manager της ομάδας: Ολυμπιακός
Αγαπημένη Ομάδα: Ολυμπιακός
Location: Κάτω απ' τα δοκάρια
Has thanked: 0
Been thanked: 0

Αρχηγέ, ΚΛΑΙΩ ΑΠ' ΤΑ ΓΕΛΙΑ!!!


Στο γραφείο με έχουν για βλαμμένο!


Συνέχισε έτσι, απλά βάζε παραγράφους αν σου είναι εύκολο :)
Locked

Return to “Ιστορίες FM2007”