"Το ποδόσφαιρο ήταν πάντα για μένα τρόπος ζωής. Δεν είχε σημασία σε ποιο στάδιο βρισκόμουν, ποιος ήταν ο αντίπαλος, ποιος ήταν ο συμπαίκτης. Το ποδόσφαιρο ήταν η αναπνοή μου. Και μπορώ να αποκαλώ τον εαυτό μου, τον καλύτερο που υπήρξε. Οδήγησα αυτό το άθλημα σε άλλο επίπεδο. Έδωσα χαρά σε εκατομμύρια ανθρώπους.
Ο δρόμος όμως δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα. Ξεκίνησα ήσυχα, από τις ακαδημίες του μεγάλου Όφη. Τιπότα δε μπορούσε τότε να με κάνει να πιστέψω πως σε είκοσι χρόνια θα ήμουν παγκοσμίως γνωστός. Και φυσικά δε μπορούσα να προβλέψω πως μετά από τριάντα χρόνια θα βρισκόμουν εδώ να σας περιγράφω το τέλος ενός θρύλου. Το δικό μου τέλος.
Δείτε το κείμενο που έχετε αυτή τη στιγμή στα χέρια σας σαν μία αυτοβιογραφία. Και είμαι σίγουρος πως δε θα υπάρξει άλλος καλύτερος και πιο άξιος από εμένα για να γράψει κάτι τέτοιο. Το ταξίδι αρχίζει. Σεπτέμβριος 2003, Ηράκλειο Κρήτης."
Αγωνιστική Περίοδος 2003-2004
"Ήταν η πρώτη φορά που συμμετείχα στην προετοιμασία του Όφη, με την ομάδα των αντρών. 20 χρονών παιδί. Ήξερα πως ο δρόμος προς τη δόξα ήταν μακρύς, αλλά είχα πίστη στον εαυτό μου και στις δυνατοτητες μου.
Οι ευκαιρίες στην βασική ομάδα δεν ήταν πολλές. Κάποιες φορές δεν βρισκόμουν κάν στον πάγκο της ομάδας. Ο προπονητής έλεγε πως με προστατεύει. Δε μπορούσα να καταλάβω όμως. Ήμουν 20 ετών, πότε θα παίξω μπάλα; Στα 30;
Ευτυχώς στις 14 Δεκεμβρίου ήρθε η πρώτη μου συμμετοχή στην Α' Εθνική. Έστω και ως αλλαγή. Αντιπαλός μας η ΑΕΚ. Σε αυτό το παιχνίδι γνωρίσαμε την ήττα με 0-2. Ήταν μία εμπειρία όμως που μου έμεινε αξέχαστη, και την κουβαλούσα σε όλη μου τη ζωή. Στη συνέχεια του πρωταθλήματος ήρθαν άλλες 5 συμμετοχές στις οποίες όμως δεν έδειξα κάτι ιδιαίτερο.
Η σεζόν τελείωσε και ο Όφη τερμάτισε στην 11η θέση της Α' Εθνικής. Μέτρια χρονιά θα τη χαρακτήριζα. Πιστεύω πως έγιναν αρκετά λάθη, κυρίως από τον προπονητή.
Το ευχάριστο γεγονός της χρονιάς ήταν ότι ο Παναθηναϊκός στέφθηκε πρωταθλητής. Και στη συνέχεια νίκησε τον Ολυμπιακό με 3-1 στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος, στο γήπεδο της Νέας Σμύρνης. Από μικρός, εκτός από Όφη, υποστήριζα τον Παναθηναϊκό. Το μεγάλο μου όνερο ήταν αγωνιστω με τη φανέλα του Παναθηναϊκού.
Η ζωή στο Ηράκλειο ήταν πολύ καλή. Είχα κάνει πολλές φιλίες γύρω από το χώρο του αθλητισμού που στο μελλόν θα μου ήταν πολύ χρήσιμες. Αυτά για φέτος, το καλοκαίρι προβλεπόταν εντυπωσιακό. Euro και Ολυμπιακοί Αγώνες."
Πιστεύω στο Θεό, μόνο που τον λέω Φύση! Frank Lloyd Wright
"Η σεζόν αυτή άρχισε με τους καλύτερους οιωνούς. Η Ελλάδα έφτασε στην κορυφή της Ευρώπης για πρώτη φορά στην ιστορία της, και όλοι οι Έλληνες θα θυμούνται αυτό το καλοκαίρι. Θα έκανα τα πάντα για να βρισκόμουν στην αποστολή αυτής της Εθνικής, ήξερα όμως πως κάτι τέτοιο ήταν ακατόρθωτο. Οι μέρες περνούσαν και τελείωσε η προετοιμασία, τελείωσαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, τελείωσε και αυτό το υπέροχο καλοκαίρι. Ώρα να αποδείξουμε τι αξίζουμε μέσα στο γήπεδο.
Πρεμιέρα στο φετινό πρωτάθλημα απέναντι στην Καλαμαριά. Εκτός έδρας. Ο προπονητής αποφάσισε να με ξεκινήσει βασικό σε αυτό το παιχνίδι, στο δεξί άκρο της επίθεσης. Στο τέλος του αγώνα το σκορ ήταν 1-0 υπερ της γηπεδούχου ομάδας. Πρώτη ήττα για φέτος και οι σκέψεις όλων επαληθεύτηκαν. Η ομάδα δεν είναι για μεγάλα πράγματα φέτος.
Το τέλος βρήκε τον Όφη στην 13η θέση, 3 μόλις βαθμούς πάνω από τον Άρη που υποβιβάστικε στην Β' Εθνική. Στο κύππελο δεν καταφέραμε κάτι αξιόλογο. Αποκλειστήκαμε στον Γ' γύρο από τον Αππόλωνα Καλαμαριάς. Μία πολύ άσχημη χρονιά θα τη χαρακτήριζα.
Σε προσωπικό επίπεδο πάντως ανεβαίνω. 19 συμμετοχές και 3 γκολ ήταν ο απολογισμός. Ήμουν πολύ ευχαριστημένος με τον εαυτό μου. Πέρασαν χρόνια για να συνηδειτοποίησω ότι τέτοιες εμφανίσεις δεν είναι τίποτα για έναν παίκτη της κλάσης μου.
Τέλος πάντων, τελείωσε ο Μάης και με τις ευχές όλων για ένα καλύτερο επόμενο χρόνο, έφυγα τότε για τις διακοπές μου."
Πιστεύω στο Θεό, μόνο που τον λέω Φύση! Frank Lloyd Wright
