Chasing The Paranormal

[fmaras]

18 - Η Μεγάλη Παραίτηση

Μετά το τέλος του αγώνα με την Πόρτο όπως έγραψα στην προηγούμενη σελίδα είχαμε μπει - σχεδόν - επίσημα στην πρώτη τετράδα. Μετά από πολλά χρόνια - σχεδόν - σπάσαμε το κατεστημένο των 4 μεγάλων ομάδων. Πλέον δεν ήξερα τι να ζητούσα από την ομάδα. Το να μείνουμε απλά στάσιμοι δεν μου ακουγόταν καλό, το να πέσουμε δεν ήταν καν επιλογή, οπότε αποφάσισα πως το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ανεβούμε. Και επειδή δεν υπάρχουν και πολλές θέσεις πιο πάνω με το να ανεβούμε εννοώ να διεκδικήσουμε πρωτάθλημα. Ο Φεβρουάριος θα ήταν καθοριστικός για την επίτευξη του σκοπού μας, αφού είχαμε αγώνες εναντίον της Braga και της Sporting, δηλαδή 2 από των 3 κύριων μας αντιπάλων.

Έπρεπε να προετοιμαστούμε και να εμφανιστούμε κατάλληλα. Δεν χωρούσαν ούτε λάθη ούτε στραβοπατήματα. Τώρα έπρεπε να δείξουμε το καλό μας πρόσωπο. Το πολύ καλό μας πρόσωπο. Πρώτα όμως έπρεπε να βγάλουμε από την μέση τα γυναικόπαιδα. Ο πρώτος αγώνας του μήνα ήταν εναντίον της Estoril.

Portuguese Premier League 19th Fixture
4/2/2018

Η ενδεκάδα:

Spoiler: show

Estoril 0 - Vit. Guimaraes 1 (Knezevic 36')

Ωραία εμφάνιση από την ομάδα τόσο επιθετικά όσο και αμυντικά. Το σκορ θα μπορούσε να ήταν μεγαλύτερο αλλά βλέποντας ότι οι αντίπαλοι δεν μπορούν να κάνουν και πολλά έδωσα οδηγία οι παίκτες να χαλαρώσουν και να παίξουν χωρίς πίεση. Παίρνουμε το τρίποντο και συνεχίζουμε.

Ο Adama Traore επιστρέφει από τον τραυματισμό του και η ομάδα της Braga καταφτάνει στην πόλη μας για ένα πολύ σημαντικό ντέρμπι. Να σημειώσω ότι η Braga είναι η μεγαλύτερη αντίπαλος της ομάδας μας και για αυτό οι οπαδοί μας τίμησαν αγγίζοντας το sold out.

Portuguese Premier League 20th Fixture
11/2/2018

Η ενδεκάδα:

Spoiler: show

Vit. Guimaraes 1 (Pedersen 79') - Braga 1 (Juan Carlos missed pen. 35', Juan Carlos 35')

Αυτός ο αγώνας με ξενέρωσε πολύ. Όχι τόσο για το αποτέλεσμα, το οποίο στην ουσία μας βόλευε και τους δύο, αλλά για τον τρόπο με τον οποίον ήρθε. Ήταν γνωστό πριν τον αγώνα ότι ήμασταν το αουτσάιντερ, όμως όπως σε κάθε αγώνα η τακτική μας δεν αλλάζει λόγω του αντιπάλου. Αντίθετα, προσπαθούμε για τη νίκη. Στον συγκεκριμένο αγώνα μπήκαμε πολύ δυνατά μέχρι που ο γελοίος Sare αποφάσισε να δώσει ένα γελοίο πέναλτι. Έλα όμως που ο Alexandre το απέκρουσε. Και εκεί έρχεται η απόλυτη ξενέρα. Ο Ramos πάει να διώξει μετά από την απόκρουση, η μπάλα χτυπάει πάνω στον Juan Carlos και μπαίνει γκολ. Έτσι από το πουθενά, η Braga άνοιξε το σκορ και μετά έστησε το πούλμαν μπροστά από το τέρμα. Η κεφαλιά του Pedersen δεν άλλαξε τίποτα. Βασικά, άλλαξε κάτι αλλά δεν με ένοιαζε πλέον. Η Braga είχε πάρει τον βαθμό και μας είχε στερήσει δύο με μια πολύ "ψεύτικη" εμφάνιση, που έμοιαζε σε πολλές δικές μας βέβαια αλλά δεν είχε σημασία...

Επόμενο εμπόδιο η Olhanense, ενώ τα νεύρα και η αμηχανία από τον προηγούμενο αγώνα κυριαρχούσαν όχι μόνο στην ομάδα μας αλλά και σε όλη την πόλη.

Portuguese Premier League 21st Fixture
18/2/2018

Η ενδεκάδα:

Spoiler: show

Vit. Guimaraes 1 (Knezevic 50') - Olhanense 0

1 πράγμα συγκρατώ από αυτόν τον αγώνα: Ευτυχώς που τραυματίστηκε ο Douglas και έμαθα την πραγματική αξία του Alexandre. Αυτό!

Την εβδομάδα που ακολούθησε με το ζόρι κοιμόμουν. Κάθε βράδυ έκανα κύκλους στο σπίτι μου και προσπαθούσα να βρω έναν τρόπο για να καταφέρω να πάρω κάτι καλό από τον αγώνα με την Sporting Lisbon.



Για 2η συνεχόμενη φορά ο τελευταίος αγώνας του μήνα θα καθόριζε αν οι κόποι των παικτών μου θα είχαν αποτέλεσμα. Την πρώτη φορά κερδίσαμε, τώρα όμως τα πράγματα ήταν πολύ πιο δύσκολα. Η Σπορτινγκ Λισαβόνας είναι αήττητη στο πρωτάθλημα και η μοναδική της ήττα στην φετινή σεζόν προήλθε από την Ρεάλ Μαδρίτης εκτός έδρας.



Με λίγα λόγια, τα πράγματα ήταν δύσκολα. Και θα γινόταν ακόμα πιο δύσκολα, επειδή ο Alexandre αρρώστησε 1 μέρα πριν τον αγώνα..

Portuguese Premier League 22nd Fixture
24/2/2018

Οι ενδεκάδες:

Spoiler: show

Για κάποιον λόγο είχα έμπνευση να βάλω βασικό τον Καραμάνο, μετά τις κακές εμφανίσεις των υπόλοιπων 2... Άμα ο Έλληνας επιθετικός κατάφερνε να σκοράρει θα μιλούσαμε για την ιδέα της χρονιάς...

Portuguese Premier League 22nd Fixture

4'

Spoiler: show

Πολύ δυνατά μπήκε η ομάδα της Vitoria Guimaraes στον αγωνιστικό χώρο.΄
Θα κερδίσουν το κόρνερ μόλις από το 4ο λεπτό.
Ο Knezevic εκτελεί.

Spoiler: show

Η μπάλα περνάει από τους αμυντικούς της Σπορτινγκ.
Ο Rodrigo Defendi θα βρεθεί στο σωστό μέρος και με ένα απαλό πλασέ...
σκοράρει!!!

Spoiler: show

Sporting 0 - Vit. Guimaraes 1

40'

Spoiler: show

Μόνο η Sporting φαίνεται στο γήπεδο.
Ευτυχώς η άμυνα της Vit. Guimaraes κρατάει ακόμα..

45 + 1'

Spoiler: show

Κοιμήθηκε η άμυνα της Vit. Guimaraes για πρώτη φορά σήμερα
Οι παίκτες της Sporting θα εκμεταλλευτούν την ευκαιρία.
Τρομερό το ομαδικό τους παιχνίδι και...
εύκολο γκολ από τον Leonardo Augusto.

Spoiler: show

Sporting 1 - Vit. Guimaraes 1

46'

Spoiler: show

Στη σέντρα η Vit. Guimaraes.
Την μπάλα παίρνει η αλλαγή του Καραμάνου, Jelic.
Ο Κροάτης έχει τρομερή φόρα.
Ντριμπλάρει πολλούς παίκτες.
Φτάνει στην αντίπαλη περιοχή.

Spoiler: show

Θα κάνει το ένα-δύο με τον Knezevic.
Θα σουτάρει.
Δοκάρι και....
ΜΕΣΑ.
Πολύ ωραίο γκολ από τον Jelic

Spoiler: show

Sporting 1 - Vit. Guimaraes 2

52'

Spoiler: show

Απευθείας φάουλ για την Sporting.
Leonardo Augusto στην εκτέλεση.
Πολύ καλό το φάουλ του.
Θα αποκρούσει όμως ο Douglas.
Για άλλη μια φορά αδράνεια της Guimaraes.
Θα πεταχτεί ο Diego Capel και θα...
ισοφαρίσει!!

Spoiler: show

Sporting 2 - Vit. Guimaraes 2

61'΄

Spoiler: show

Ο Jelic προσπαθεί να κάνει ντρίπλα στην μεγάλη περιοχή.
Δεν θα τα καταφέρει, αλλά θα κερδίσει πέναλτι.
Ο Alex στην άσπρη βούλα.

Spoiler: show

Θα στείλει τον τερματοφύλακα στην αντίθετη γωνία και θα σκοράρει!!!
Τρομερό παιχνίδι μέχρι τώρα.

Spoiler: show

Sporting 2 - Vit. Guimaraes 3

62'

Spoiler: show

Oι παίκτες της Sporting κάνουν βιαστική σέντρα.
Ο Diego Capel γεμίζει κατευθείαν για τον Andre Carillo που έχει ανοιχτεί στα δεξιά.
Αυτός συγκλίνει προς το κέντρο.

Spoiler: show

Θα δει την κίνηση του Joao Mario
και επιχειρεί τρομερή πάσα.
Πετυχαίνει.
Ο Joao Mario είναι τετ-α-τετ με τον Douglas.
Δεν έχει και πολλές επιλογές...
Βάζει το τρίτο γκολ της ομάδας του!!!

Spoiler: show

Sporting 3 - Vit. Guimaraes 3

63'

Spoiler: show

Όμως οι αντίπαλοι δεν είπαν την τελευταία τους λέξη, ακόμα.
Ο Jelic για 2η φορά αρχίζει ένα σόλο.
Αυτή τη φορά θα δει μόνο του τον Toni Silva.

Spoiler: show

O Bούλγαρος θα κάνει την απευθείας σέντρα.
Βρίσκει κατευθείαν τον Alex.
Καρφώνει την μπάλα στα δίχτυα με μια καταπληκτική κεφαλιά.
Δίνει για 4η φορά το προβάδισμα στην ομάδα του.

Spoiler: show

Sporting 3 - Vit. Guimaraes 4

82'΄

Spoiler: show

Η Sporting συνεχίζει να πιέζει.
Κερδίζει κόρνερ.
Το εκτελεί ο φανταστικός σήμερα Andre Carrilo.
Ωραία η σέντρα του.
Θα βρει την μπάλα με το κεφάλι ο Diego Capel.

Spoiler: show

ΔΟΚΑΡΙ!!!!
Αμέσως διώχνει σε πλάγιο ο Rodrigo Dedendi.

90 + 5'

Spoiler: show

O διαιτητής σφυρίζει την λήξη ενός φανταστικού αγώνα.
Και οι δύο ομάδες ήταν χάρμα ίδεσθαι σήμερα!!

Sporting 3 - Vit. Guimaraes 4

WE DID IT AGAIN!!!
Μπορεί η έμπνευση μου με τον Καραμάνο να μην πέτυχε, αλλά όλοι οι υπόλοιποι πέτυχαν και μας χάρισαν την πιο σημαντική μας νίκη που διαμορφώνει έτσι την βαθμολογία!!



Επόμενος μας στόχος να κερδίσουμε την SLB (Το ματς μεταξύ μας αργεί βέβαια. Παίζουμε τον Μάιο.) και έχουμε ήδη αρχίσει τις προσευχές για στραβοπάτημα τους.

Εν τω μεταξύ, λαμβάνω ένα τηλεφώνημα από τον Will Davidson. Περίμενα να ήταν για την υπόθεση, με την οποία δεν κάναμε καμία πρόοδο, αλλά ήταν κάτι τελείως διαφορετικό. Ο διευθυντής μου ανακάλυψε για την δουλεία μου ως ομοσπονδιακός τεχνικός της Αλγερίας και με ανάγκασε να διαλέξω μεταξύ εκείνης της δουλείας ή αυτής του μυστικού πράκτορα. Διάλεξα τη δεύτερη, αλλά στο μυαλό μου είχα ήδη αποφασίσει ότι θα παραιτηθώ και από αυτήν μετά το τέλος της υπόθεσης που ερευνώ.



Coming Soon:
Επιτέλους σκοράρει ο Kjartansson

ΥΓ. Νομίζω ότι το έκανα λίγο μεγάλο... Sorry αν κούρασα.

[Alefantos.79]

Καταπληκτική ιστορία φίλε μου! Την διάβασα όλη μονορούφι παρέα με τον πρωινό μου καφέ. Περιμένουμε με αγωνία τη συνέχεια!!

[fmaras]

Spoiler: show

@Alefantos.79 Ευχαριστώ πολύ!

Spoiler: show

Στα προηγούμενα επεισόδια:

Αlfonso Modeiro

Άλλος ένας για τον οποίον δεν σου έχω γράψει ημερολόγιο. Ο Alfonso Modeiro είναι σεφ και έχει το δικό του μαγαζί, το Ο Lugar De Alfonso. Τις πρώτες μέρες, σύμφωνα πάντα με τις τοπικές ιστορίες, δεν μπορούσες να κάνεις κράτηση με τίποτα. Αλλά, τώρα δεν πατάει κανείς. Ο λόγος; Ένα από τα δημοφιλέστερα πορτογαλικά πιάτα είναι το Frango Piri Piri το οποίο φτιάχνεται με μπόλικο σκόρδο, αλλά ο σεφ δεν χρησιμοποιεί καθόλου, ακόμα και τώρα που δεν περνάει κανείς από το εστιατόριο του. Φαίνεται τις πρώτες μέρες δεν πείραζε στους πελάτες αλλά μετά υπήρξε πρόβλημα. Ο Alfonso ακόμα και αν απεχθανόταν τόσο πολύ το σκόρδο μετά από τόσα προβλήματα θα το είχε χρησιμοποιήσει, οπότε κάτι άλλο συμβαίνει με αυτόν. Κάτι μου λέει ότι είναι ύποπτος.

...εντελώς ξαφνικά ακούω ένα δυνατό «ΜΠΑΜ». Το βαμπίρ που βρισκόταν μπροστά μου είχε πέσει νεκρό από μια σφαίρα στο κεφάλι. Γύρισα το κεφάλι μου και είδα ένα πιστόλι να προεξέχει από ένα τζιπάκι με φιμέ τζάμια σαν αυτά που έχουν τα υψηλόβαθμα στελέχη της οργάνωσης μας...

19 - Φωτιές

Μετά από την μεγάλη νίκη μας εναντίον της Sporting Lisbon βρισκόμασταν στην 2η θέση της βαθμολογίας. Η Benfica ήταν 4 πόντους μακριά μας ενώ η ομάδα της Λισαβόνας μπορούσε εύκολα να μας προσπεράσει αφού μας χώριζε ένας πόντος, όμως το έργο της δεν θα ήταν εύκολο. Όχι επειδή ήμασταν ομαδάρα και θα κερδίζαμε όλους τους αγώνες, αλλά επειδή οι αντίπαλοι μας έπρεπε να ξεπεράσουν την FCP και την Braga μέσα στον μήνα.

Πριν αρχίζαμε όμως με τις αγωνιστικές μας υποχρεώσεις, οφείλαμε να τιμήσουμε τις παραδόσεις με έναν πατροπαράδοτο τραυματισμό σημαντικού παίκτη.



Αμέσως μετά, καλούμασταν να ξεπεράσουμε το εμπόδιο μιας ομάδας, η οποία κάποτε ήταν καλύτερη μας. Της Rio Ave.

Portuguese Premier League 23rd Fixture
4/3/2018

Η ενδεκάδα:

Spoiler: show

Rio Ave 0 - Vit. Guimaraes 0

Μάλλον πρέπει να αναθεωρήσω. Πολύ καλύτεροι οι αντίπαλοι μας. Θα μπορούσαν να ανοίξουν το σκορ πολλές φορές, αν δεν έδειχνε την κλάση της η άμυνα. Μπακάκης, Tiago, Defendi και Alexandre στα καλύτερα τους. Silva και Knezevic στα χειρότερα τους. Kjartansson, Alex, Jelic στα πολύ χειρότερα συνηθισμένα τους.

Ενώ, ο Hernani μπήκε να παίξει αλλαγή για πέντε λεπτά και τραυματίστηκε σοβαρά.



Στη μέση της εβδομάδας καθώς προσπαθούσαμε στην οργάνωση να αποφασίσουμε πως θα συνεχίσουμε την υπόθεση, που δεν έβγαζε πουθενά, θυμήθηκα καλύτερα τη σκηνή της δολοφονίας. Σκέφτηκα πως δεν θα υπάρχουν πολλοί στην πόλη που να έχουν μαύρα τζιπάκια με φιμέ τζάμια, οπότε είχαμε βρει το πρώτο μας πραγματικό στοιχείο. Το αν θα μας οδηγούσε κάπου βέβαια θα το έδειχνε ο καιρός..

Η Sporting κερδίζει και επισήμως το βραβείο της πιο αντιπαθέστατης ομάδας μετά τη νίκη της εναντίον της FCP στο τελευταίο λεπτό του αγώνα!!



Μετά από αυτό δεν είχαμε περιθώριο λάθους κόντρα στην εντυπωσιακή φέτος Maritimo.

Portuguese Premier League 24th Fixture
11/3/2018

Η ενδεκάδα:

Spoiler: show

Vit. Guimaraes 3 (Rodrigo Defendi 2', 87', Jelic 31', Jelic injured 15') - Maritimo 1 (Uchebo 88')

Πραγματικά ο Jelic είναι ο πιο άτυχος παίκτης της χώρας. Κάθε φορά που κάνει καλή εμφάνιση, τραυματίζεται. Μετά περιμένω να αναρρώσει πλήρως, τον ξαναβάζω, του παίρνει λίγο χρόνο να βρει τα πατήματα του, ξανακάνει καλή εμφάνιση, ξανατραυματίζεται και πάει λέγοντας... Καλή σε όλους τους τομείς της η ομάδα, παραδόξως. Ειδικά ο Rodrigo Defendi που έκανε μια σπουδαία εμφάνιση. Έκοβε, σκόραρε, έκανε σημαντικές μεταβιβάσεις. Τα πάντα όλα!



bonus άλλος ένας τραυματισμός...



Εν τω μεταξύ, έφτασε η μέρα να βγουν καινούργιοι παίκτες από τις ακαδημίες. Αφού είδα και τον αγώνα των νεαρών και τους ερεύνησα μπορούσα να πω ότι ήταν μια φτωχή χρονιά. Δεν βγήκαν και πολλά ταλέντα, αλλά αν οι δύο 15χρονοι δικαιώσουν τις προσδοκίες του κόσμου φτάνουν.

Spoiler: show

Spoiler: show

Και εκεί που ηρεμούσα μαθαίνω ότι η Sporting έκανε ανατροπή και πήρε το τρίποντο από την Braga.



Πάμε πάλι από την αρχή: Μετά από αυτό δεν έχουμε περιθώριο λάθους κτλ. Αντίπαλος μας η Beira - Mar.

Portuguese Premier League 25th Fixture
18/3/2018

Η ενδεκάδα:

Spoiler: show

Vit. Guimaraes 2 (Bernard 37', Toni Silva 83') - Beira - Mar 0

Ήρεμη νίκη, ευτυχώς. Οι αντίπαλοι μας δεν μας απείλησαν σχεδόν καθόλου, αλλά ακόμα και όταν το έκαναν οι τρομερά φορμαρισμένοι Μπακάκης - που βοηθάει και επιθετικά - και Alexandre τους έκοβαν. Φοβερός ο Bernard, ο οποίος έδωσε πολλές μπαλιές στον επιθετικό μας που αμφιβάλλω αν θα σκοράρει ξανά στη ζωή του. Από τον αγώνα κρατάω, επίσης, το πολύ βελτιωμένο passing game της ομάδας μας που βοηθάει πολύ.

Η καλή δουλεία φαίνεται.



1 εβδομάδα μετά η Beira - Mar ξεσπάει και κερδίζει την SLB ανάβοντας φωτιές στον βαθμολογικό πίνακα.



Έτσι όπως γίνανε τα πράγματα κάθε παιχνίδι είναι τελικός, αφού με ένα στραβοπάτημα τελειώνουν τα όνειρα μας για τίτλο. Ο τελευταίος αγώνας του μήνα μας έφερνε στην έδρα της Vit. Setubal.

Portuguese Premier League 26th Fixture
31/3/2018

Η ενδεκάδα:

Spoiler: show

Vit. Setubal 0 - Vit. Guimaraes 2 (Kjartansson 46', Toni Silva 48')

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΒΑΛΕ ΓΚΟΛ Ο KJARTANSSON!!!! ANTE ΓΕΙΑ!!

Όλος ο κόσμος μιλούσε την επόμενη μέρα για το τρομερό κατόρθωμα του Σκανδιναβού επιθετικού.



Τα παιδιά όλου του κόσμου έβαλαν αφίσες του Kjartansson στο δωμάτιο τους.
Ο δήμαρχος έκανε πρόταση η 31/3 να καθοριστεί ως αργία.
Ο Steven Spielberg δήλωσε πως θέλει να κάνει τη ζωή του ποδοσφαιριστή ταινία.
Η Vit. Guimaraes προτείνει ο αριθμός φανέλας του να αποσυρθεί. Από όλες τις ομάδες.
Αυτομάτως η FIFA τον κάνει διεκδικητή της επόμενης Χρυσής Μπάλας, Χρυσού Παπουτσιού και Χρυσού Γαντιού.
Η μπάλα με την οποία σκόραρε αυτή τη στιγμή μεταφέρεται στο Λούβρο για να φυλαχτεί και να μπορεί να την βλέπει όλος ο κόσμος.

Και τα κλασσικά: Χάνω το βραβείο προπονητή του μήνα. Για 1 ισοπαλία...



Αλλά, ο τρομερός αυτόν τον μήνα, Rodrigo Defendi κερδίζει το βραβείο του παίκτη του μήνα, ξεσηκώνοντας αντιδράσεις ανά τον κόσμο που δεν το κέρδισε ο Kjartansson!



Και όπως είπαμε η βαθμολογία πλέον έχει πιάσει φωτιά.



Κλείνοντας, οι πράκτορες μετά από μέρες ερευνών κατάφεραν να βρουν ένα μαύρο τζιπάκι με φιμέ τζάμια το οποίο αναγνώρισα ως το όχημα που ψάχναμε. Ιδιοκτήτης του αυτοκινήτου είναι ένας από τους υπόπτους μου, για τον οποίον έχω γράψει πριν πολύ καιρό. Ο σεφ Alfonso Modeiro.

Coming Soon:
CSI Guimaraes

[vorxis]

Οι τέσσερις τελευταιοι αγωνες ειναι φωτια μακαρι να εχουμε ευχαριστα!

Επισης με 2 παικτες με 4 αστερια ποτενσιαλ δεν τη λες και κακη χρονια.

[fmaras]

Spoiler: show

@vorxis 8 είναι οι εναπομείναντες αγώνες.

Όσο για τους παίκτες από τις ακαδημίες θέλαμε περισσότερα δεν μας φτάνουν οι δύο..

Spoiler: show

Στα προηγούμενα επεισόδια:

...οι πράκτορες μετά από μέρες ερευνών κατάφεραν να βρουν ένα μαύρο τζιπάκι με φιμέ τζάμια το οποίο αναγνώρισα ως το όχημα που ψάχναμε. Ιδιοκτήτης του αυτοκινήτου είναι ένας από τους υπόπτους μου ... . Ο σεφ Alfonso Modeiro.

20 - CSI Guimaraes

Πλέον ήταν (σχεδόν) σίγουρο. Το τζιπάκι από το οποίο πυροβόλησε ο δολοφόνος του "τουρίστα" ήταν του σεφ Alfonso Modeiro. Όπως έχω γράψει παλαιότερα ο Alfonso παρότι έχει Πορτογαλικό εστιατόριο δεν χρησιμοποιεί καθόλου σκόρδο, αγνοώντας το γεγονός ότι δεν πατάει άνθρωπος στο μαγαζί του. Βασικά, δεν πατούσε. Ο Alfonso λίγες μέρες μετά την φυλάκιση του serial killer άρχισε να χρησιμοποιεί σκόρδο και το εστιατόριο του έγινε ένα από τα πιο πολυσύχναστα της πόλης, δημιουργώντας υποψίες στην οργάνωση μου. Για εμένα ήταν σχεδόν σίγουρο ότι γνώριζε τον serial killer ενώ πριν λίγο καιρό πίστευα ότι ήταν και ο ίδιος βαμπίρ. Έπρεπε όμως να το εξακριβώσω.

Αφού έκανα γνωστές τις ανησυχίες μου στους συνεργάτες μου αρχίσαμε να καταστρώνουμε το πλάνο μας. Μετά από πολλή ώρα σκέψης καταλήξαμε να πάω στο εστιατόριο του, δήθεν για να φάω, και να ερευνήσω, αλλά αυτό ίσως να ήταν επικίνδυνο. Για αυτό και εξοπλίστηκα με κοριούς και κρυφές κάμερες. Οι πράκτορες βρισκόταν σε ένα βανάκι έξω από το εστιατόριο και ήταν έτοιμοι να πεταχτούν όποτε χρειαζόταν.

Μπήκα λοιπόν μέσα. Το κλίμα ήταν πολύ ευχάριστο. Ο σεφ βρισκόταν προφανώς στην κουζίνα, ενώ εγώ κάθισα μόνος μου σε ένα τραπέζι δίπλα στην πόρτα της κουζίνας. Παρήγγειλα κανονικά το φαγητό μου ενώ προσπαθούσα να πετύχω κάποια περίεργη κίνηση. Όλα κυλούσαν ήρεμα και ωραία μέχρι που πετάχτηκαν από το πουθενά δύο σερβιτόροι που δεν βρισκόταν στο μαγαζί όλη αυτήν την ώρα. Περπατούσαν κάπως περίεργα. Σαν να έκρυβαν το πρόσωπο τους. Προχωρούσαν προς την κουζίνα και καθώς έμπαιναν κατάλαβα ότι αυτοί οι δύο δεν ήταν σερβιτόροι. Ήταν ο Καραμάνος και ο Bernard!!

Ο Bernard η αλήθεια είναι πως στο παρελθόν έχει κινήσει υποψίες. Για κάποιον λόγο ήταν προστατευόμενος του πρώην διευθυντή κτλ. Αλλά ο Καραμάνος εκτός της ανικανότητας του στην επίθεση δεν έχει κάτι περίεργο πάνω του. Έπρεπε όμως να το ερευνήσω. Έπρεπε να μπω μέσα στην κουζίνα. Προσποιούμενος ότι χτυπάει το κινητό μου και δεν μπορώ να ακούσω βγήκα έξω και έψαξα κάποιο παράθυρο ή κάποια πόρτα που να οδηγεί στην κουζίνα για να κρυφακούσω.

Τελικά κατάφερα να βρω ένα παράθυρο. Μπορούσα να δω αλλά όχι και να ακούσω. Οι δύο παίκτες μου συζητούσαν με τον σεφ. Δεν είχα ιδέα τι μπορεί να έλεγαν, αλλά έπρεπε να μάθω. Μπήκα πάλι μέσα. Ζήτησα τον λογαριασμό και καθώς ένας σερβιτόρος μου τον έδινε του πρόσφερα 500 ευρώ για να αλλάξουμε ρούχα και να φύγει από το εστιατόριο. Στην αρχή αρνήθηκε αλλά αφού αύξησα λίγο τη τιμή άλλαξε γνώμη.

Με ρούχα σερβιτόρου, γυαλιά μυωπίας, καπέλο και λίγο make-up ήλπιζα να μην κινήσω υποψίες. Μπήκα στην κουζίνα, άφησα έναν κοριό που μου είχαν δώσει από την οργάνωση, ενώ υποτίθεται άφηνα κάποια άδεια πιάτα, δίπλα στους 3 υπόπτους και πήγα γρήγορα στο βανάκι για να ακούσω τι λένε.

Στην αρχή, μιλούσε ο Καραμάνος. Έλεγε ότι το εστιατόριο πρέπει να κλείσει, αφού δεν υπάρχει λόγος να λειτουργεί. Έλεγε ότι ο σεφ είχε έναν στόχο και απέτυχε. Μετά ο σεφ κάπως θυμωμένος είπε πως δεν φταίει αυτός που ο Martim (ο δολοφόνος) έκανε απερίσκεπτα βήματα και φυλακίστηκε. Ρώτησε αν υπάρχει περίπτωση να τον ελευθερώσουν. Ο "επιθετικός" είπε πως αυτό θα κινούσε πολλές υποψίες και δεν γίνεται. Είπε πως ο ρόλος του σεφ ήταν να προσέχει τον Martim και να τον βοηθήσει να ολοκληρώσει τον σκοπό του όταν έπρεπε. Ο σεφ πήρε πάλι τον λόγο και είπε πως εγώ ήμουν καλός πράκτορας και δεν ήταν τόσο εύκολο να με βγάλουν από την μέση. ΟΚ. Εκεί τα έχασα.

Αλλά όχι τελείως ακόμα. Σε λίγο ακούστηκε άλλη μια φωνή, η οποία μου φάνηκε γνώριμη. Χάρη στη βοήθεια ενός συναδέρφου μου μπόρεσα να καταλάβω ποιος ήταν. Ο Will. 2ος διεφθαρμένος διευθυντής λοιπόν. Έχω τρομερή ρέντα. Ο Will λοιπόν είπε πως όντως το εστιατόριο πρέπει να κλείσει αφού ο Martim δεν υπάρχει περίπτωση να ξανά κυκλοφορήσει ελεύθερος. Αμέσως μετά ο Καραμάνος ομολόγησε ότι αυτός ήταν ο δολοφόνος, λέγοντας ότι δεν σκότωσε τζάμπα τον Joao (μάλλον ο "τουρίστας"). Ενώ, ο Bernard με φανερή λύπη είπε ότι είναι άδικο ο δολοφόνος του πατέρα μου να μείνει ζωντανός με τον Will να λέει στον μέσο να μην ανησυχεί γιατί θα πάρει εκδίκηση ο ίδιος για τον αδερφό του. ΟΚ. Εκεί τα έχασα τελείως.

Με λίγα λόγια, ο Bernard ήταν γιος του πρώην διευθυντή. Ο Will αδερφός του, ο Alfonso πήρε το εστιατόριο για να είναι το λημέρι του μαζί με τον serial killer και μαζί με τον πράκτορα Καραμάνο είχαν στόχο να σκοτώσουν εμένα για να πάρουν εκδίκηση που σκότωσα τον πρώην διευθυντή.

Ωραία. Καθώς συνέχισαν να συζητάνε, εγώ μαζί με τους συνεργάτες μου πιάσαμε τα όπλα μας και ετοιμαστήκαμε να μπουκάρουμε. Ένας από εμάς κάθισε στο βανάκι για να μας συντονίζει και οι υπόλοιποι ορμήξαμε στο μαγαζί δημιουργώντας το χάος. Ξαφνιάσαμε την διεφθαρμένη τετράδα. Καταφέραμε να πιάσουμε τους δύο παίκτες και τον Alfonso, αλλά ο Will κατάφερε να ξεφύγει, ενώ εγώ άρχισα να τον κυνηγάω.

Το κυνηγητό είχε μεγάλη διάρκεια, αλλά προφανώς είχα μεγαλύτερη αντοχή από έναν 50-60αρη και κατάφερα να τον πιάσω, παρά την προσπάθεια να με πυροβολήσει.

Στη συνέχεια, ο Πορτογάλος υπεύθυνος πήρε τις αποφάσεις του. Ο Καραμάνος θα βρίσκεται υπό παρατήρηση και στο τέλος της σεζόν θα μετακινηθεί σε μια Ελληνική ομάδα για να μην κινήσει υποψίες, ενώ στην πραγματικότητα θα είναι φυλακισμένος στο ίδιο του το σπίτι. Ο Will Davidson δεν κατάφερε να πάρει εκδίκηση για τον αδερφό του και θα μπει φυλακή, όπως και ο Alfonso Modeiro. Τέλος, ο Bernard θα βρίσκεται και αυτός υπό παρατήρηση για να μην κινήσει υποψίες με την αρχική πρόθεση να ήταν να μετακινηθεί στην Γκάνα, αλλά εγώ προτίμησα να μείνει εδώ για να βοηθάει και στην ομάδα.

Όσο για την θέση του διευθυντή οι πράκτορες προτίμησαν εμένα παρά τα λίγα χρόνια εμπειρίας μου. Εγώ όμως δεν μπορούσα να δεχτώ. Όχι γιατί δεν πίστευα ότι το άξιζα (σίγουρα το άξιζα), αλλά επειδή ήθελα να παραιτηθώ. Δεν άντεχα όλο το κόνσεπτ του πράκτορα. Το δέλεαρ της θέσης του διευθυντή δεν άλλαζε και πολλά για εμένα. Αγάπησα όσο τίποτα άλλο την δουλεία του προπονητή, οπότε ελεύθερος πλέον παραιτήθηκα από την οργάνωση μου, ανανέωσα το συμβόλαιο μου με την Guimaraes για άλλον έναν χρόνο και ζήτησα στην Μαρία να έρθει να μείνει μαζί μου. Είπε ότι θα το σκεφτεί στην αρχή, αλλά λίγο μετά άλλαξε γνώμη και δέχτηκε να μετακομίσει στην Πορτογαλία.

Άφησα λοιπόν πίσω μου τους λυκανθρώπους και τους βρικόλακες και ατένιζα την καταξίωση ως προπονητής και οικογενειάρχης.

Coming Soon:
The Final 8 [Part 1 of 2]

[fmaras]

21 - Φωτιές vol.II

Για πρώτη φορά χωρίς τα άγχη των ερευνών και τον βρικολάκων μπορούσα να επικεντρωθώ στους 8 τελευταίους αγώνες του πρωταθλήματος.

Οι πρώτοι τέσσερις για τους οποίους θα γράψω σήμερα φαινομενικά ήταν εύκολοι, αλλά ήξερα ότι από την ομάδα μου μπορούσα να περιμένω τα πάντα.

Πριν παίξουμε τον πρώτο αγώνα του μήνα με αντίπαλο την Leixoes μαθαίνουμε ότι η Sporting και η SLB έχασαν από την Academica και την Gil Vicente αντίστοιχα και θέλουμε οπωσδήποτε τη νίκη για να ανεβούμε και άλλο.

Portuguese Premier League 27th Fixture
8/4/2018

Η ενδεκάδα:

Spoiler: show

Leixoes 0 - Vit. Guimaraes 1 (Sare 46')

Κλασική εμφάνιση από εμάς. Είμαστε ανώτεροι σε όλη τη διάρκεια του ματς αλλά βάζουμε γκολ με το ζόρι. Ευτυχώς ο λόγος μου στο ημίχρονο ήταν πολύ εμψυχωτικός και πήραμε κατευθείαν το προβάδισμα. Πολύ καλός για άλλη μια φορά, η φετινή έκπληξη, Alexandre.

Άρχισε και η περίοδος των βραβείων:

Spoiler: show

1 εβδομάδα αργότερα υποδεχόμασταν την ομάδα που κέρδισε με 3-1 την SLB. Την Gil Vicente.

Portuguese Premier League 28th Fixture
15/4/2018

Η ενδεκάδα:

Spoiler: show

Vit. Guimaraes 2 (Knezevic 47', Bernard 54') - Gil Vicente 2 (Caetano 42', Vilela 69')

Ωραία. Στο πιο σημαντικό σημείο της σεζόν κάνουμε εμφανίσεις σαν και αυτήν... Κατοχή δικιά μας. Φάσεις σχεδόν διπλάσιες από αυτούς. 2 δοκάρια. Και χάσαμε δύο πολύτιμους βαθμούς. Τι και αν ο Knezevic έτρεχε όλο το ενενηντάλεπτο και προσπαθούσε να δώσει στον Jelic έτοιμο γκολ, αυτός δεν σκόραρε με τίποτα. Στη συνέχεια τον αντικατέστησε ο Καραμάνος που ήταν ακόμα χειρότερος. Το μόνο σίγουρο για την φετινή σεζόν είναι πως αν είχαμε 1 σοβαρό επιθετικό θα χτυπούσαμε πρωτάθλημα. ΑΝΕΤΑ!

Στην επόμενη μεσοβδόμαδη αγωνιστική αναζητούσαμε το εύκολο τρίποντο εις βάρος της Arouca.

Portuguese Premier League 29th Fixture
18/4/2018

Η ενδεκάδα:

Spoiler: show

Arouca 1 (George Lucas 19') - Vit. Guimaraes 1 (Raphael Augusto 87')

Yes. Ο George Lucas βάζει το 1ο γκολ στη σεζόν και οι δικοί μας επιθετικοί δεν βάζουν γκολ ούτε σε ταινία επιστημονικής φαντασίας. Ευτυχώς μέσα σε όλα είχαμε και λίγη τύχη και χάρη στις κόντρες βάλαμε και ένα γκολ από κόρνερ. Τα υπόλοιπα βαριέμαι να τα γράφω, ημερολόγιο. Έχει πιαστεί το χέρι μου όλη τη χρονιά τα ίδια και τα ίδια..

Μια συνάντηση ομάδας στην μέση της εβδομάδας ήλπιζα να τονώσει την αυτοπεποίθηση των παικτών και ευτυχώς έπεσα μέσα. Μετά από αυτό περίμενα ένα θετικό αποτέλεσμα στον τελευταίο αγώνα του μήνα, στον οποίον υποδεχόμασταν την Nacional da Madeira.

Portuguese Premier League 30th Fixture
22/4/2018

Η ενδεκάδα:

Spoiler: show

Vit. Guimaraes 1 (Kjartansson 28') - Nacional da Madeira 0

Το θετικό αποτέλεσμα ήρθε, όμως όχι με τον τρόπο που θέλαμε. Τέλος πάντων, αφού έβαλε γκολ ο Kjartansson όλα εντάξει. Πολύ καλή εμφάνιση από το κέντρο μας που όχι μόνο δεν άφησε τους αντιπάλους να κάνουν κάποιο επικίνδυνο σουτ, αλλά έκανε και μερικές πολύ σημαντικές μεταβιβάσεις. Εξαιρετικός και ο Μπακάκης, που με δικαιώνει συνεχώς. Τώρα περιμένω μια αθλητική ιστοσελίδα να γράψει ένα άρθρο για το "τρομερό ρεκόρ" του Kjartansson, που όποτε σκοράρει δεν χάνουμε.

Μετά τον αγώνα κλήθηκα να ψηφίσω για άλλα 3 βραβεία. Στο τρίτο μάλιστα είναι υποψήφιος και ο Μπακάκης.

Spoiler: show

Spoiler: show

Spoiler: show

Σε αυτό δεν ψήφισα για να μην πάρει πλεονέκτημα κάποιος έναντι του Μπακάκη..

Και.. η βαθμολογία:



Η βαθμολογία έχει πάρει φωτιά για τα καλά αυτή τη φορά!!! 4 ομάδες στην διεκδίκηση του πρωταθλήματος. Κάθε αγώνας τελικός. Ενώ, όσο σκέφτομαι ότι αν είχαμε κερδίσει έναν από τους 2 αγώνες που βγήκαμε ισοπαλία θα είμασταν πρώτοι μου έρχεται να αποσυρθώ από την προπονητική!!!

Η ερώτηση εδώ που έχουμε φτάσει όμως είναι αν πιστεύω ότι όντως αξίζουμε το πρωτάθλημα. Η αλήθεια είναι πως αν συγκρίνουμε τις γενικές μας εμφανίσεις είμαστε πολύ χειρότεροι από τους άλλους 3 διεκδικητές, αλλά από την άλλη τους έχουμε κερδίσει όλους (εκτός της SLB) στους μεταξύ μας αγώνες. Και αν βάλουμε στη ζυγαριά και τη διαφορά δυναμικού είναι φανερό ότι εμείς προσπαθούμε περισσότερο και αυτό φαίνεται. Από το πουθενά με κακό ρόστερ βρισκόμαστε στη 3η θέση. Είναι δύσκολο να πω αν το αξίζουμε περισσότερο από τους άλλους 3. Στα χαρτιά ακόμα και η FCP μπορεί να είναι καλύτερη από εμάς. Όμως, αν το πάρουμε εμείς κανείς δεν μπορεί να πει ότι είναι λάθος. Μπορεί να βάζουμε γκολ με το ζόρι, αλλά η ομάδα μας είναι ατσάλινη και χάρη στο πάθος των παικτών μας έχουμε φτάσει να ελπίζουμε στο πρωτάθλημα.

Αυτά για σήμερα ημερολόγιο. Πάω να μελετήσω την SLB.

Coming Soon:
VIT. GUIMARAES VS. SLB
The Final 8 [Part 2 of 2]

[fmaras]

22 - Final 4

2 βαθμοί χώριζαν 4 ομάδες με 4 αγωνιστικές να απομένουν. Και ενώ όλα τα μεγάλα πρωταθλήματα είχαν ήδη βρει τον νικητή τους στην Πορτογαλία γινόταν χαμός με αποτέλεσμα όλος ο κόσμος να παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα.

Ποιος θα κέρδιζε αυτό το πρωτάθλημα;
Η - σχεδόν - ασταμάτητη Sporting;
Η φοβερή τακτικά SLB;
Η Braga που έκανε ένα τρομερό comeback;
ή το μεγάλο αουτσάιντερ Vitoria Guimaraes;

Αυτή ήταν η διαφήμιση του Πορτογαλικού αθλητικού καναλιού. Ήταν φανερό ότι ήμασταν το αουτσάιντερ, αλλά θα κάναμε στους 4 τελευταίους αγώνες ότι κάναμε στους προηγούμενους 30. Θα παλεύαμε μέχρι το τέλος για τη νίκη. Η τακτική μας μπορεί να εκνευρίζει πολλούς ποδοσφαιρόφιλους αλλά είναι ο μοναδικός τρόπος να κερδίσουμε και δεν θα σταματήσουμε τώρα. Παρά το γεγονός αυτό, αυτό που κατάλαβα τις τελευταίες μέρες παρακολουθώντας διάφορες συζητήσεις στο internet ήταν ότι ο κόσμος ήταν με το μέρος μας. Οπότε δεν έπρεπε να τους απογοητεύαμε!

Η πρώτη από τις 4 τελευταίες αγωνιστικές ήταν και η πιο σημαντική. Η πιο σημαντική όλου του χρόνου. Αντίπαλος μας η SLB σε ένα ματς που είτε θα μας έβγαζε από το κόλπο της διεκδίκησης είτε θα μας έβαζε για τα καλά.

Portuguese Premier League 31st Fixture
6/5/2018

Οι ενδεκάδες:

Spoiler: show

Beira-Mar 2 (Leto 38', 43') - Braga 2 (Moreno 22', Ulmer 36)
Vit. Setubal 1 (Giovani de Rosa 17') - Sporting 3 (Joao Mario 36',81', Benassi 84')

SLB 0 - Vit. Guimaraes 1 (Knezevic 26')

Τρομερή νίκη. Μπορεί να κάναμε μόνο 2 σουτ εντός εστίας και οι αντίπαλοι μας γύρω στα 10 αλλά χάρη στον φανταστικό Alexandre και στους δύο μας πλάγιους μπακ μπορούμε να ονειρευομάστε πρωτάθλημα.

Σε συνδυασμό με το στραβοπάτημα της Braga η βαθμολογία ήταν έτσι:

1. Sporting 71 pts
2. Vit. Guimaraes 69 pts
3. SLB 68 pts
4. Braga 67 pts

Μπορεί να ανεβήκαμε στη 2η θέση, αλλά τα πράγματα δεν ήταν καθόλου εύκολα. Χάνουμε σε όλες τις ισοβαθμίες, οπότε για τη κατάκτηση του πρωταθλήματος πρέπει εμείς να κερδίσουμε και τους 3 αγώνες και η Sporting να χάσει τουλάχιστον έναν.

Την ίδια στιγμή η ομάδα U19 μας κέρδιζε για 2η συνεχόμενη φορά το πρωτάθλημα δείχνοντας πως έρχονται λαμπρές μέρες για τον σύλλογο..

Wut?

Spoiler: show

Η επόμενη μας αντίπαλος, Boavista είναι η μοναδική (ή μια από τις πολύ λίγες) ομάδα που δεν έχουμε καταφέρει να κερδίσουμε τη φετινή σεζόν, οπότε παρά το ότι ήμασταν το μεγάλο φαβορί ήξερα ότι μπορεί να μας επιφύλασσαν κάποιες εκπλήξεις.

Portuguese Premier League 32nd Fixture
13/5/2018

Η ενδεκάδα:

Spoiler: show

Gil Vicente 4 (Gabriel 20', Nogueira 34', Pearson 66', Arroe 77') - Braga 3 (Rafa 37' Moreno 54', Carlos 72')
Leixoes 1 (Iseka 22') - Sporting 2 (Campbell 66', Silva 71')
SLB 2 (Salvio 26', El Arabi 54') - Nacional da Madeira 0

Vit. Guimaraes 2 (Jelic 47', 77') - Boavista 0

Jelic is back!!! Ο Κροάτης επιστρέφει για να μας λυτρώσει άλλη μια φορά ερχόμενος από τον πάγκο. Η ομάδα έπαιξε total football. Για 90 λεπτά δεν δώσαμε στον αντίπαλο την ευκαιρία να απειλήσει, αλλά και εμείς μπορεί να μην παίρναμε το τρίποντο αν δεν ερχόταν ο Jelic. Για άλλη μια φορά η άμυνα μας ήταν extraordinary.

Εν τω μεταξύ η Braga μένει ουσιαστικά εκτός τριάδας:

1. Sporting 74 pts.
2. Vit Guimaraes 72 pts.
3. SLB 71 pts.
4. Braga 67 pts.

Αυτό σήμαινε ένα πράγμα..



Και αφού χαρήκαμε μετά τη πρόκριση της ομάδας στο CL για πρώτη φορά στην ιστορία της, μας έρχεται το μεγάλο χτύπημα από τη διοίκηση.



Ήλπιζα να βελτιωθούν τα πράγματα γιατί η ομάδα ήθελε ενίσχυση σε πολλά σημεία για να μπορέσει να βρεθεί στο ίδιο επίπεδο του χρόνου..

Την προτελευταία αγωνιστική θα την περνούσαμε στο γήπεδο της Academica χωρίς τον Alexandre που είχε έναν μικροτραυματισμό.

Portuguese Premier League 33rd Fixture
20/5/2018

Η ενδεκάδα:

Spoiler: show

Boavista 0 - SLB 2 (Ola John 62', 90+2')
Sporting 3 (Cedric 44', Marlone 81', 83') - Beira-Mar 0

Academica 1 (Rafael Lopes 15') - Vit. Guimaraes 2 (Kjartansson 14', Tiago 38')

Πάνω κάτω ισορροπημένο παιχνίδι, απλά ήμασταν πιο αποτελεσματικοί (!!!!!!!!!!) από την αντίπαλη ομάδα. Μετά από αυτόν τον αγώνα ήταν πλέον φανερό ότι η απόδοση του Douglas έχει πάρει τη κάτω βόλτα μετά από τόσο πάγκο και η αποδέσμευση του το καλοκαίρι ήταν σχεδόν σίγουρη. Το άλλο μεγάλο νέο της ημέρας ήταν ότι ο Kjartansson ήταν αρκετά καλός ώστε να μην βγει αλλαγή.

Μπορεί ο αγώνας να πήγε κατ'ευχήν, αλλά οι άλλοι δύο όχι και τόσο:

1. Sporting 77 pts.
2. Vit. Guimaraes 75 pts.
3. SLB 74 pts.

Η επόμενη εβδομάδα πέρασε βασανιστικά μέχρι που ήρθε η τελευταία αγωνιστική που θα έκρινε τα πάντα. Το εμπόδιο μας η Pacos Ferreira, το εμπόδιο της Sporting η Gil Vicente και της SLB η FCP.

Τα σενάρια:

-Η Sporting κερδίζει πανεύκολα πρωτάθλημα. Θεωρητικά είναι το φαβορί στην αναμέτρηση και το μόνο που έχει να κάνει είναι να πάρει έναν τουλάχιστον βαθμό. Όμως ακόμα και αν χάσει μπορεί να κερδίσει το πρωτάθλημα αν εμείς και η SLB δεν καταφέρουμε να κερδίσουμε.
-Τα πράγματα για εμάς ήταν δύσκολα. Έπρεπε φυσικά να κερδίσουμε τον αγώνα μας και στη συνέχεια να περιμένουμε ήττα της πρωτοπόρου. Στην ουσία το μόνο που θέλαμε είναι να διατηρήσουμε τη 2η θέση για να προκριθούμε απευθείας στους ομίλους του CL.
-H SLB έχει μηδαμινές πιθανότητες κατάκτησης του πρωταθλήματος. Θα το κερδίσει μόνο αν χάσουμε και εμείς και η Sporting και φυσικά να κερδίσει η ίδια την FCP που έχει πάρει τα πάνω της. Φυσικά, ο στόχος της ομάδας δεν είναι το πρωτάθλημα άλλα η προνομιούχα 2η θέση έτσι ώστε να μην αναγκαστεί να περάσει 2 προκριματικούς γύρους.

Portuguese Premier League THE GRAND FINALE
23/5/2018

Η ενδεκάδα:

Spoiler: show

Spoiler: show

FCP 0 - SLB 1 (Bebe 19')
Sporting 1 (Diego Capel 1') - Gil Vicente 0

Pacos Ferreira 0 - Vit. Guimaraes 0

Ναι... Χάσαμε με αυτόν τον τρόπο. Το σύμπαν φανερά μας εκδικείται. Από ότι φαίνεται φτάσαμε εδώ από τύχη. Κάναμε 30 φάσεις και βάζαμε με το ζόρι 1 γκολ. Έτσι λοιπόν σε αυτόν τον αγώνα δεν μπήκε αυτό το γκολ. Απλά έγιναν οι φάσεις. Η άμυνα έπαιζε καλά η επίθεση όχι και εμείς τελειώνουμε έτσι το πρωτάθλημα. Εν τω μεταξύ, η SLB μας παίρνει την 2η θέση και η Sporting παρότι είχε μόνο 2 σουτ εντός εστίας έναντι 15 της Gil Vicente παίρνει το πρωτάθλημα. Δεν ξέρω πόσο θα μου πάρει να ξεπεράσω αυτή την απογοήτευση του φινάλε..

Η τελική βαθμολογία:

Spoiler: show

Ακολουθούν οι νικητές των βραβείων:

Spoiler: show

Spoiler: show

Spoiler: show

Spoiler: show

Spoiler: show

Spoiler: show

Φοβερός!!!

Spoiler: show

Spoiler: show

Spoiler: show

Spoiler: show

Spoiler: show

3 διακρίσεις λοιπόν: 1 ομαδική, 2 ατομικές και άλλο ένα χαμένο προπονητικό βραβείο για εμένα.

Η σεζόν λοιπόν τελείωσε. Σίγουρα είμαι τρομερά ευχαριστημένος, αν και θα μπορούσαμε και τη 2η θέση αλλά τέλος πάντων. Το πρωτάθλημα το πήρε η ομάδα που το άξιζε πραγματικά. Οι εμφανίσεις της ήταν φοβερές σε όλους τους τομείς σε αντίθεση με εμάς που με το ζόρι σκοράραμε. Ο μύθος πάντως ότι οι άμυνες φέρνουν πρωταθλήματα καταρρίπτεται εντελώς! Θέλω να δω αυτός που το είπε αν μπορεί να πάρει πρωτάθλημα με τους καλύτερους αμυντικούς του κόσμου και με Kjartansson και Καραμάνο επίθεση!

Τώρα ανασυντάσσομαι για την επόμενη σεζόν. Ο Καραμάνος πηγαίνει προς Αθήνα για να φυλακιστεί, η Μαρία έρχεται να μετακομίσει και εγώ στοχεύω σε πρωτάθλημα και περιμένω τον πρόεδρο να τα στάξει!!

Καλό καλοκαίρι ημερολόγιο!!!

Coming Soon:
Happy Hour: Ομάδες-εκπλήξεις, ομάδες-αποτυχίες, περίεργες μεταγραφές και ότι άλλο συνέβη τα τελευταία χρόνια

Υ.Γ.

Spoiler: show

Alternate ending:

Στην πραγματικότητα η ιστορία ήταν γραμμένη κάπως διαφορετικά..

Ενώ έπαιξα καμία εφταρία αγώνες συνεχόμενα αποφάσισα να αφήσω τον τελευταίο αγώνα για μια άλλη μέρα κάνοντας save ακριβώς την μέρα της τελευταίας αγωνιστικής.

Την επόμενη φορά που έπαιξα βγήκα 1-1 με την Pacos Ferreia, η Sporting κέρδισε 7-1 και η SLB βγήκε 0-0. Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν να βγούμε 2οι, ο Alexandre να μην πάρει το βραβείο λόγω μιας ανέπαφης εστίας λιγότερο και εγώ να κερδίσω το βραβείο προπονητής της χρονιάς. Όμως λίγη ώρα αργότερα και ενώ έκλεινα ήδη παίκτες για το καλοκαίρι παθαίνω runtime error μετά από πολύ καιρό. Παρότι ξενέρωσα αρχικά είπα πόσο χειρότερα μπορεί να πάει οπότε έπαιξα ξανά την τελευταία αγωνιστική.

Το αποτέλεσμα ήταν όσα είδατε και από ότι βλέπετε τελικά πήγε - λίγο - χειρότερα.

[vorxis]

Κριμα να επισκιαστει αυτη η φανταστικη πορεία απ την τριτη θέση.
Αν σου λεγανε στην αρχη της σεζον οτι η ομαδα θα βγει τριτη πιστευω θα γελαγες με την αισιοδοξία του.
Πρεπει να ανεβει επιπεδο η επιθεση για να εισαι πιο δυνατος του χρονου!
Αν φυσικα μεινεις στην ομαδα και του χρονου!

[fmaras]

Spoiler: show

@vorxis Έχεις δίκαιο σε αυτά που λες, η επίθεση μας πρέπει να βελτιωθεί απαραιτήτως!
Όσο για το θέμα της παραμονής μου στην ομάδα έχω αποφασίσει να μείνω για άλλη μια σεζόν έτσι ώστε να δοκιμαστώ και στην Ευρώπη..

23 - Happy Hour

Τις τελευταίες μέρες βαριέμαι πολύ ημερολόγιο, οπότε αποφάσισα να περάσω δημιουργικά τον χρόνο μου. Σκέφτηκα πως από τότε που άρχισα να γράφω, πριν περίπου 4 χρόνια, δεν έχω πει τίποτα για το τι συμβαίνει στον υπόλοιπο ποδοσφαιρικό κόσμο και νομίζω ότι ήρθε η στιγμή. Επιπλέον, θέλω να γράψω και λίγα λόγια για τις εμφανίσεις των παικτών μου στη σεζόν που πέρασε. Οπότε ας αρχίσουμε:

Ελλάδα

Το πρωτάθλημα της Ελλάδας δεν άλλαξε σχεδόν καθόλου στις 4 τελευταίες χρονιές. Ειδικά στις 3 πρώτες παρά τις φιλόδοξες προσπάθειες της ΑΕΚ η πρώτη τριάδα παρέμενε ίδια. Όμως στη φετινή χρονία ο Παναθηναϊκός κατάφερε να κάνει την υπέρβαση και η ΑΕΚ να προκριθεί στην Ευρώπη για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια. Και μιας που ανέφερα την Ευρώπη η μοναδική αξιόλογη πορεία Ελληνικής ομάδας ήταν η 3η θέση του Ολυμπιακού στο CL 14/15 που οδήγησε σε ήττα στο 1ο γύρο των νοκ αούτ του EL.



Γερμανία

Εκτός από τη τρίτη θέση της τρομερής RBL φέτος και την κατάκτηση του πρωταθλήματος από τη Dortmund πέρσι, το Γερμανικό πρωτάθλημα δεν ήταν και πολύ αμφίρροπο.




Η τρομερή άνοδος της RBL

Αγγλία

Φυσικά και η Premier League ήταν το πρωτάθλημα των εκπλήξεων τα τελευταία 3 χρόνια. Η Man Utd όχι μόνο κατάφερε να επιστρέψει στην κορυφή της Αγγλίας αλλά και στην κορυφή της Ευρώπης κατακτώντας το CL. Επιπλέον, η Liverpool παρά τις άσχημες πορείες της στις σεζόν 14/15 & 15/16 κατάφερε να κατακτήσει το πρωτάθλημα μετά από πολλά χρόνια με τη Tottenham που είχε κατακτήσει το EL να ακολουθεί πολύ κοντά. Η άλλη μεγάλη ομάδα Arsenal δεν άντεξε πολύ μετά τη παραίτηση του Wenger και έχει να βγει Ευρώπη 3 χρόνια. Τέλος, ο Mourinho δεν τα κατάφερε καλά με τη Chelsea και αυτό οδήγησε στην απόλυση μετά τη 2η συνεχόμενη δεύτερη θέση.



Ισπανία

Οι μοναδικές εκπλήξεις στη Liga BBVA ήταν οι συνεχόμενες αλλαγές της τρίτης θέσης κατά τα άλλα οι δύο μεγάλες ομάδες εδώ και 3 χρόνια μάχονται για το πρωτάθλημα μέχρι και τη τελευταία αγωνιστική.



Ιταλία

Κανένας δεν κατάφερε να εκθρονίσει τη Juventus εδώ και 4 χρόνια. Η Milan επέστρεψε στο CL αλλά αυτό δεν είχε καμία σημασία αφού όχι μόνο αποκλείστηκε ως τελευταία από τον όμιλο της αλλά και τις δύο επόμενες χρονιές τερμάτισε μόλις μια θέση και γύρω στους 5 βαθμούς πάνω από τη ζώνη του υποβιβασμού!!



3 παίκτες που έκαναν εντύπωση με τις μεταγραφές τους:

Zlatan Ibrahimovic

Ο Zlatan μετά τη κατάκτηση του CL με τη PSG δεν ανανέωσε το συμβόλαιο του, έκανε μια τρομερή χρονιά στη Real βγαίνοντας δεύτερος σκόρερ στο πρωτάθλημα και κατακτώντας δεύτερο συνεχόμενο CL ενώ φέτος βρισκόταν στη Juventus στην οποία διατήρησε την φοβερή φόρμα του παρά την ηλικία του.



Yevhen Konoplyanka

Ο Konoplyanka μετά τη πλούσια προσφορά της Arsenal αποφάσισε να κάνει το μεγάλο βήμα στην Ευρώπη, αλλά έπεσε στην κακή περίοδο της ομάδας και δεν μπόρεσε να τη βοηθήσει να ανέβει πιο πάνω από τη 8η-9η θέση. Πέρσι το καλοκαίρι η Shaktar τα' σκασε για να τον επαναφέρει στην Ουκρανία αλλά ούτε αυτό τον βοήθησε να κάνει καλή χρονιά μένοντας απλά ένα μεγάλο ταλέντο..



Carlos Fierro

O Μεξικάνος ήταν άλλος ένας παίκτης που έκανε το μεγάλο βήμα στην Ευρώπη, αλλά σε αντίθεση με τον Konoplyanka πέτυχε. Ο Fierro ήταν ο μαέστρος στην επέλαση της Sampdoria τη σεζόν 16/17 και κέρδισε το βραβείο του 1ου σκόρερ με διαφορά. Το περσινό καλοκαίρι η PSG τον απέκτησε αλλά δεν του έδωσε αρκετές ευκαιρίες, με αποτέλεσμα να κάνει μια μέτρια χρονιά.



Και τώρα ας πω και λίγα λόγια για τους παίκτες μου:

Τερματοφύλακες
Douglas: Όταν άρχισε τη χρονία ήταν ο βασικός τερματοφύλακας μας, αλλά ένας μεγάλος τραυματισμός τον έβγαλε από το προσκήνιο και έπεσε πολύ στην απόδοση του.
Alexandre: Ήταν πολύ τυχερός καθώς επωφελήθηκε από τον τραυματισμό του συμπαίκτη του και έδειξε τι πραγματικά αξίζει οδηγώντας την άμυνα σε κάθε αγώνα και κατακτώντας το βραβείο του Τερματοφύλακα της Χρονιάς.

Αμυντικοί
Μπακάκης: Η καλύτερη μεταγραφή με διαφορά. Βοηθούσε την ομάδα σε όλους τους τομείς και κάθε φορά που τραυματιζόταν η απόδοση της άμυνας έπεφτε
Tiago & Rodrigo Defendi: Το κεντρικό μας δίδυμο στην άμυνα ήταν επίσης πολύ καλό. Φυσικά έκαναν κακές εμφανίσεις αλλά η συνολική τους βοήθεια τα επισκιάζει αυτά.
Ramos & Ighort: Οι αναπληρωματικοί κεντρικοί. Ο πρώτος χρησιμοποιήθηκε αρκετά ως αλλαγή και δεδομένου της ηλικίας του βοήθησε πολύ, ο δεύτερος δεν κάνει για την ομάδα και θα αποχωρήσει το καλοκαίρι.
Luis Rocha & Traore: Δύο φοβεροί αριστεροί αμυντικοί. Σε κάθε αγώνα βρισκόμουν σε δίλημμα για το ποιον να χρησιμοποιήσω.

Όπως φαίνεται η κριτική των αμυντικών μου είναι σχεδόν άριστη. Πράγμα λογικό αν σκεφτεί κανείς ότι δεν θα βρισκόμασταν ως εδώ χωρίς την άμυνα μας.

Μέσοι
Sare: Δεν εντυπωσίασε και εκτός κάποιων γελοίων φάουλ που έκανε δεν προβλημάτισε.
Pedersen: Χρήσιμος παίκτης, αλλά ούτε και αυτός ήταν κάτι ξεχωριστό.
Bernard & Andre Andre: Τρομεροί παίκτες. Βέβαια κάποιες φορές με απογοήτευαν αλλά όποτε είχαν όρεξη βοηθούσαν και την επίθεση αλλά και την άμυνα μας με σημαντικά τρεξίματα.
Αlex: Και αυτός όπως ο Douglas. Άρχισε βασικός, τραυματίστηκε, αντικαταστάθηκε και δεν επέστρεψε ποτέ στον καλό του εαυτό.
Toni Silva: ΤΡΕΛΟΣ. Ο εγωιστής παίκτης που όλες οι ομάδες χρειάζονται κάποιες φορές. Πολλές φορές έπαιρνε μόνος του τη μπάλα και έδινε έτοιμο γκολ σε κάποιον επιθετικό. Γενικά βοήθησε πάρα πολυ. Φανταστικός παίκτης. Θα προσπαθήσω να τον αποκτήσω με κανονική μεταγραφή το καλοκαίρι.
Knezevic: Τα ίδια με τον από πάνω αλλά για τη δεξιά πλευρά.
Hernani: Η απόλυτη απογοήτευση. Πραγματικά ευχόμουν να μην τραυματιστεί/κουραστεί ο Knezevic.

Επιθετικοί
Kjartansson & Καραμάνος: Ότι και να πω είναι λίγο για αυτούς. Το 'χασογκόληδες' είναι ΠΟΛΥ λίγο. Τον πρώτο αναγκαζόμουν να τον βάλω και βασικό...
Jelic: Αν δεν υπήρχαν οι τραυματισμοί πιστεύω θα βοηθούσε πολύ στην ομάδα. Πολλές φορές έγινε χρυσή αλλαγή κάνοντας την ανατροπή, με highlight τα 2 γκολ ενάντια της FCP.

Αυτά ημερολόγιο. Πάω να κάνω κανά μπανάκι..

Τα λέμε!!!

Coming Soon:
18/19

[fmaras]

24 - 18/19

Χελόου ημερολόγιο. Έχει περάσει περίπου ένας χρόνος από την τελευταία φορά που σου έγραψα. Η αλήθεια είναι πως από τότε που παραιτήθηκα από τη δουλεία μου ως μυστικός πράκτορας νιώθω πως δεν έχω για ποιο πράγμα να γράψω, αλλά μιας που δεν είχα τι να κάνω σήμερα είπα να σε ξεθάψω και να γράψω για την σεζόν που μας πέρασε. Όπως έχω πει και στις προηγούμενες σελίδες είχα αποφασίσει να μείνω άλλη μια χρονιά τουλάχιστον στην ομάδα και όντως αυτό έγινε. Η σεζόν αυτή είχε λίγο από όλα. Προβλήματα, λύπες, χαρές, πανηγύρια, νεύρα κτλ. Αλλά καλύτερα να μπω στο ψητό...

Μέρος 1ο: No Money, No Honey

Spoiler: show

Στην αρχή της χρονιάς είδαμε την επιβράβευση των κόπων μας αφού ανεβήκαμε 77 θέσεις στον πίνακα κατάταξης συλλόγων. Δυστυχώς, όμως, η πιο βελτιωμένη ομάδα ήταν η Cork city που ανέβηκε καμία 300αριά. Επίσης, γίναμε η 5η πιο δημοφιλής ομάδα της χώρας, ήμασταν η ευχάριστη έκπληξη της χρονιάς και ο Knezevic ο καλύτερος μας παίκτης.

Εκεί λοιπόν που πλέαμε σε πελάγη ευτυχίας και αρχίζω να ετοιμάζω τον μεταγραφικό μας σχεδιασμό σκάει η μεγάλη βόμβα από την διοίκηση. Μπάτζετ μεταγραφών: 0!!! ΜΗΔΕΝ. Τίποτα. Έδιωξα κάποιους παίκτες για να ανεβούμε λίγο, προσπάθησα να πάρω δανεικούς και το αποτέλεσμα ήταν να αποκτήσουμε 4 παίκτες, από τους οποίους κανένας δεν ήταν επιθετικός (αν και ο Tielemans μπορεί να παίξει..)!

Οι μεταγραφές μας ήταν: Ο περσινός δανεικός Ramos ο οποίος προοριζόταν φέτος για βασικός, ο ελπιδοφόρος Tielemans που φυσικά μπορεί να παίξει βασικός, ο επίσης προορισμένος για βασικός Διούδης και ο Escassi, τον οποίον πήρα επειδή ήταν ο μόνος που μπορούσα να πάρω με τα λεφτά που είχαμε.

Με αυτές τις προσθήκες λοιπόν πηγαίναμε να παίξουμε Champions League... Στην επίθεση δεν βελτιωθήκαμε, στην άμυνα πέσαμε και απλά κάναμε τον σταυρό μας πλέον. Ανέβασα έναν επιθετικό από τους μικρούς μας για να έχουμε και καμία αλλαγή και άρχισα τις προσευχές. Όμως, δεν έπιασαν αφού τύχαμε τον δυσκολότερο αντίπαλο του 3ου προκριματικού, Shakhtar.

Η "ομάδα" μας.

Με την ομάδα σε άθλια κατάσταση ταξιδεύαμε Ουκρανία. Βασικός ο 19χρονος Madeira και για άλλη μια φορά άρχισα τις προσευχές στον πάγκο...

...που για κάποιο λόγο έπιασαν!!! Τα συμπεράσματα που έβγαλα από τον πρώτο αγώνα ήταν τα εξής: Η επίθεση μας παραδόξως είναι καλή! Ο Madeira έχει προοπτικές. Η άμυνα μας φέτος είναι για τα μπάζα. Όλες οι φάσεις των αντιπάλων μετρούσαν. Όπως και να έχει μετά από αυτόν τον αγώνα ξέραμε ότι η πρόκριση ήταν στα χέρια μας και το μόνο που θέλαμε ήταν σοβαρότητα στον 2ο αγώνα.

Εν τω μεταξύ, ο Alexandre για άλλη μια φορά ρίχνει τις κατάρες του και καταφέρνει να τραυματίσει για 2 μήνες τον Διούδη.

Παρ'όλα αυτά, η ομάδα μας θυμάται τον περσινό καλό της εαυτό και με μια επαγγελματική εμφάνιση καταφέρνει να πάρει τη νίκη. Εκμεταλλευόμενοι την κούραση τους λόγω πρωταθλήματος χτυπήσαμε στην αντεπίθεση και μεγαλώσαμε το αήττητο σερί μας σε 19 αγώνες. Λίγο αργότερα η ατυχία μας θα συνεχιστεί και θα μας φέρει ενάντια της Dortmund στα play-off.

Οι επόμενες 14 μέρες για εμάς περιελάμβαναν 5 αγώνες: Olhanense, Dortmund, Sporting, Dortmund & Beira-Mar.

O, πρώτος από τους πολλούς, μαραθώνιος αγώνων άρχισε με μια επιβλητική νίκη στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος με 4-1, δείχνοντας σε όλους ότι φέτος δεν θα ήμασταν η ομάδα που θα φοβόταν μέχρι και την ουραγό. Με επιβλητική διάθεση ταξιδεύαμε Γερμανία, αλλά τα όνειρα μας κόπηκαν απότομα με την εξευτελιστική ήττα 3-0. Με τον ίδιο τρόπο χάσαμε και από τη Sporting και πλέον τα πάντα φώναζαν ότι θέλαμε μεταγραφές. Αυτή ήταν η αφορμή η οποία με οδήγησε να απειλήσω να παραιτηθώ, αλλά ο πρόεδρος δεν μάσαγε από τέτοια και καμία ομάδα δεν με ήθελε. Αποφασίζω, λοιπόν, να τα δώσω όλα για όλα μπας και βγούμε CL και πάρουμε λεφτά, οπότε αλλάζω μετά από δυόμιση χρόνια τη τακτική. Το αποτέλεσμα; Καθαρή νίκη 2-0. Η ομάδα μου πίεζε μέχρι το τελευταίο λεπτό μια από τις καλύτερες ομάδες του κόσμου και παραλίγο να στέλναμε το παιχνίδι παράταση. Λίγο στεναχωρημένοι αλλά πολύ περισσότερο ικανοποιημένοι μάθαμε ποιους θα αντιμετωπίσουμε στο EL, κερδίσαμε με την ίδια τακτική τη Beira-Mar και απλά περιμέναμε μια κακή εμφάνιση για να κατηγορήσουμε τα κακά μας οικονομικά.

Αυτήες δεν άργησαν να έρθουν. Με Alexandre, Tielemans και Madeira τραυματίες για τουλάχιστον 1 μήνα για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό κάναμε 4 ματς χωρίς νίκη. Και χωρίς γκολ!!

Τα πράγματα ήταν πολύ άσχημα. Η ομάδα μέχρι στιγμής είχε δείξει ότι είχε ωριμάσει και είχε βελτιωθεί πολύ σε σχέση με τη προηγούμενη χρονιά, αλλά μία η έλλειψη πάγκου και μια οι τραυματισμοί των πιο σημαντικών μας παικτών οδηγούν σε κακές εμφανίσεις. Τα πράγματα μπορούσαν να βελτιωθούν, αλλά θέλαμε τύχη, κανέναν παραπάνω τραυματισμό και έναν πλούσιο Άραβα να αγοράσει την ομάδα.

Μέρος 2ο: Μεγάλη Χαρά

Spoiler: show

Στον επόμενο αγώνα καταφέραμε να σπάσουμε το ένα αρνητικό σερί και σκοράραμε (δις), παραλίγο να παίρναμε και τη νίκη αλλά στο 88' η Villarreal μας ισοφάρισε κάνοντας τις ελπίδες μας για πρόκριση να φαίνονται σχεδόν αδύνατες αν συνεχίζαμε έτσι.

Με πολλή κούραση κυνηγούσαμε τη νίκη ενάντια της Rio Ave και ευτυχώς τα καταφέραμε με ένα πολύ ικανοποιητικό 3-1. Μπορεί να κάνουμε κάποιες καλές εμφανίσεις αλλά η FCP έχει ξεφύγει πολύ στη βαθμολογία έχοντας τρομερή φόρμα.

Στον επόμενο αγώνα για το κύπελλο με τη Maritimo επιβεβαιώθηκε για πολλοστή φορά η σκέψη μου ότι είναι σχεδόν αδύνατο να βγάλουμε έτσι τη χρονιά. Παρά τη δύσκολη νίκη φαίνεται ότι πολλοί παίκτες δεν αποδίδουν όπως έπρεπε π.χ. οι κεντρικοί μας αμυντικοί, ο Alex, o Knezevic κτλ. Επόμενος μας αντίπαλος στο κύπελλο η Oriental αλλά στο μεταξύ παίζαμε το ματς που θα καθόριζε την πορεία μας στην Ευρώπη με αντίπαλο τη Tel-Aviv.

Χωρίς καν 18αδα πηγαίνουμε στο Ισραήλ και κάνουμε μια από τις σπουδαιότερες μας εμφανίσεις. Πραγματικά δεν ήξερα τι να σκεφτώ για την ομάδα. Το σίγουρο ήταν ότι αν συνεχίζαμε έτσι θα φτάναμε ψηλά, αλλά αυτό ήταν σχεδόν αδύνατο. Μοναδική παραφωνία ο αρχηγός μας Tiago που ήταν άθλιος σε πολλούς αγώνες φέτος. Μετά από τη νίκη μας το σκηνικό ανατρέπεται και με ένα ακόμα τρίποντο κλειδώνουμε (σχεδόν) τη πρόκριση.

Μετά από λίγες μέρες κάναμε μια συνηθισμένη νίκη ενάντια ενός μέτριου αντιπάλου. Ναι καλά κατάλαβες ημερολόγιο. 1-0.. Λίγες μέρες αργότερα, ο Jelic βγαίνει 3ος καλύτερος παίκτης του Οκτωβρίου. και η διοίκηση αποφασίζει να δώσει λίγο χρήμα. Αποφασίζω να το ξοδέψω για 2 ελεύθερους παίκτες: 1 αμυντικό και φυσικά 1 επιθετικό αλλά και για μαθήματα προπονητικής. Στόχος μου το πτυχίο National B.

Με τα πράγματα να πηγαίνουν, μετά από καιρό, καλά υποδεχόμαστε τους Ισραηλινούς με στόχο τη νίκη που θα μας έδινε σημαντικό προβάδισμα για τη 2η θέση. Μπορεί μέχρι και ο τερματοφύλακας να ήταν κουρασμένος αλλά κάνουμε άλλη μια ΤΡΟΜΕΡΗ εμφάνιση με τον Jelic να κάνει χατ-τρικ σε 16 λεπτά, να κερδίζει πέναλτι και να μοιράζει 1 ασιστ. Δυστυχώς, όμως, η κακή εμφάνιση των κεντρικών μας αμυντικών ξεχώρισε για άλλη μια φορά.

Με μόλις 2 μέρες κενό υποδεχόμαστε την πρωτοπόρο FCP και τα δύο μας αποκτήματα θα έκαναν το ντεμπούτο τους.

Η FCP μπαίνει δυνατά στο ματς, αλλά δεν καταφέρνει να σκοράρει. Τότε είναι που θα πάρει φόρα ο Jara και στο τελευταίο μισάωρο θα κερδίσει πέναλτι, θα το εκτελέσει, θα σκοράρει, θα τραυματιστεί ελαφρώς, θα δει την ομάδα να ισοφαρίζεται, θα πάρει τη μπάλα από τη σέντρα, θα αδειάσει τους αμυντικούς και θα σκοράρει ξανά με ένα τρομερό σουτ στο γάμα εκτός περιοχής. Ο Jara ήταν ο επιθετικός που χρειαζόμασταν εδώ και 2 χρόνια .&-

Με το ηθικό μας στα ύψη πλέον και αναζητώντας μόλις 1 βαθμό για να περάσουμε στα νοκ άουτ του EL κάναμε ένα πολύ καλό σερι 6 αγώνων, άσχετα που γκελάραμε στους μισούς. Η τρομερή φόρμα του Jara γίνεται το πρώτο θέμα σε όλη τη Πορτογαλία, ενώ η ομάδα μας μένει ακόμα μακριά από τη κορυφή.

Με τη κούραση ξανά κυρίαρχο, την επιθετικάρα μας να κάνει την πρώτη κακή του εμφάνιση και τους αμυντικούς μας να απογοητεύουν ξανά μένουμε εκτός από το κύπελλο, ενώ παίρνοντας το πλεονέκτημα της περσινής 3ης θέση καταφέρνουμε να πλασαριστούμε σε έναν εύκολο όμιλο στο League Cup. Δεν θα μπορούσα να χαρακτηρίσω με τον ίδιο τρόπο την κλήρωση μας για το Europa League, αφού αντίπαλος μας στους 32 είναι η Σεβίλλη και στους 16 η Macambi Tel-Aviv ή η Hull.

Στους τελευταίους 2 αγώνες του 2018 δείχνουμε ποιος είναι το αφεντικό με αντίπαλο τη μισητή Braga και παίρνουμε εύκολα τη πρώτη νίκη στο League Cup.

Το συμπέρασμα μετά από όλους αυτούς τους αγώνες ήταν πως η ομάδα μπορεί να είχε πυγμή, να είχε ωριμάσει κτλ. επίσης μπορεί οι δύο προσθήκες να βοηθούσαν πολύ αλλά το ότι παίζαμε ταυτόχρονα σε τόσες διοργανώσεις ήταν φανερά αρνητικό. Η κούραση μας επηρέαζε και οι τραυματισμοί ερχόταν αρκετά εύκολα. Δεν ήταν τυχαίο πως στους νοκ άουτ αγώνες του κυπέλλου ή στις αγωνιστικές των ομίλων τα πηγαίναμε καλύτερα. Η φετινή ομάδα δεν ήταν ομάδα διάρκειας, ήταν ομάδα του ενός αγώνα. Μπορούσε να κερδίσει σε έναν αγώνα τη Dortmund αλλά σε 3 σερί αγώνες ενάντια μέτριων Πορτογαλικών ομάδων θα έχανε σίγουρα τον έναν και θα έβγαινε ισοπαλία στον άλλον. Αυτό το σκηνικό θα προσπαθούσα να το αλλάξω, αλλά ήταν δύσκολο. Μάλλον έπρεπε να παραδεχτώ πως το πρωτάθλημα ήταν ένα πολύ μακρινό όνειρο. Ίσως η κατάκτηση του Europa League να ήταν πιο εύκολη αν ήμασταν και λίγο τυχεροί.

Μέρος 3ο: Κατάρρευση

Spoiler: show

Η χρονιά μπορεί να άρχισε με ένα πολύ σημαντικό βραβείο για τον Jara, αλλά λίγο αργότερα τραυματίζονται οι 2 μας τερματοφύλακες, ο Jara και ο Jelic. Και ενώ στην θέση του επιθετικού μπορούσα να χρησιμοποιήσω τον Madeira & τον Tielemans, στην θέση του τερματοφύλακα η εναλλακτική μας ήταν ένας 17χρονος από τις ακαδημίες. Αμέσως βγήκα στην αγορά και βρήκα τον μοναδικό τερματοφύλακα που ταίριαζε στα λεφτά μας. Είχα καταλάβει ότι η συνέχεια θα ήταν άσχημη.

Ευτυχώς όμως διαψεύστηκα..

Μετά από αυτή τη τετράδα αγώνων παίζαμε εναντίον της Maritimo για το league cup. Εμείς και η Maritimo είχαμε 2/2 αλλά λόγω περισσότερων γκολ υπέρ μας περνούσαν στην ισοβαθμία. Οπότε η νίκη ήταν μονόδρομος γιατί δεν θέλαμε να αποκλειστούμε από έναν τέτοιον όμιλο. Όμως, η ομάδα εμφανίστηκε σοβαρή και πήραμε τη νίκη με 3-1. Αντίπαλος μας στους 4 η Sporting..

Πριν όμως από τον ημιτελικό, τους υποδεχόμασταν για το πρωτάθλημα. Με αποδυναμωμένη ενδεκάδα κάναμε ότι μπορούσαμε αλλά δεν αποφύγαμε την ήττα με 1-0. Αποτέλεσμα να μην καταφέρουμε να μειώσουμε την διαφορά και να χάνουμε τις ευκαιρίες μας για τριάδα. Αυτό επιβεβαίωσε και η επόμενη μας γκέλα με αντίπαλο την ομάδα με την οποία διεκδικούσαμε τη 4η θέση.

Και συνεχίζουμε με μια εξευτελιστική ήττα από τη Beira-Mar. Μετά από αυτό το κακό σερί μπορούσα να πω ότι ο Jara ήταν σαν να μην επέστρεψε από τον τραυματισμό του ποτέ. Πραγματικά αν δεν υπήρχαν οι τραυματισμοί και είχαμε και λίγο περισσότερα λεφτά για μεταγραφές θα μπορούσαμε να τα πάμε καλύτερα από πέρσι. Κρίμα..

Εκφράζω στην ομάδα τα συναισθήματα μου πριν τον ημιτελικό του league cup και... ΚΑΛΩΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ (+2). Μετά από αυτόν τον αγώνα πραγματικά δεν ήξερα τι να πιστέψω!

Σε αυτό το σημείο να πω για τις πολύ καλές εμφανίσεις των δύο νεαρών που φέτος λόγω έλλειψης παικτών ανέβηκαν στην πρώτη ομάδα. Έχουν βοηθήσει πάρα πολύ μέχρι τώρα.

Πριν την αρχή των Ευρωπαϊκών νοκ άουτ αποφασίζω να θυσιάσω το πρωτάθλημα για το όνειρο του Europa. Οπότε με αρκετούς αναπληρωματικούς θυσιάζουμε 2 βαθμούς. Φοβερός ο 16χρονος τερματοφύλακας που έπιασε πέναλτι!!

Και η φάση των 32 αρχίζει. Το ποια ομάδα είχε καλύτερους παίκτες φαινόταν από τις αρχικές ενδεκάδες, αλλά το ποια ομάδα ήταν καλύτερη φάνηκε στο τελικό αποτέλεσμα. Ευτυχώς η άμυνα μας εκεί που την χρειάστηκα βοήθησε! Δυστυχώς έγινε φανερό ότι η Σεβίλλη μπορεί να το γυρίσει στην έδρα της. Οπότε, θυσιάζουμε άλλους 3 βαθμούς και πηγαίνουμε Σεβίλλη. Μπαίνουμε δυνατά στο ματς σκόραρει ο Jara όμως μας ισοφαρίζουν και μας πιέζουν πολύ, χρειαζόταν νίκη με δύο γκολ διαφορά για πρόκριση και έδειχναν ότι μπορούσαν να το καταφέρουν. Όμως στο 40' ο Jara σκοράρει ΞΑΝΑ!!! Μας στέλνει στον 7ο ουρανό, μας ξαναισοφαρίζουν αλλά δεν είχε σημασία πλέον ήμασταν η μοναδική ομάδα στο γήπεδο και είχαμε πάρει την πρόκριση στους 16 με 3-2 τελικό σκορ. Επόμενο εμπόδιο μας η Hull, αν και θα προτιμούσα τους ήδη γνωστούς Ισραηλινούς.

Εν τω μεταξύ ο Jara έφτασε τα 14 γκολ στη σεζόν και έγινε ο πρώτος σκόρερ της ομάδας σε μια χρονιά... lol

To κακό μας σερί στο πρωτάθλημα συνεχίστηκε χωρίς τη θέληση μας αυτή τη φορά με ήττα από την Belenenses. Ευτυχώς όμως καταφέραμε και κερδίσαμε με 2-0 την Arouca και κλείσαμε κάποια στόματα.

Η φάση των 16 είχε φτάσει. Πολύ καλή η ενδεκάδα της Χαλ και πολύ καλή η εμφάνιση της. Ευτυχώς όμως είχαμε και λίγο τύχη και πήραμε την ισοπαλία με 1-1. Χρόνος για ντέρμπι δεν υπήρχε οπότε καθόμαστε να τα φάμε από την Πόρτο και λίγο αργότερα καθαρίζουμε με συνοπτικές διαδικασίες τους Άγγλους. Ωραία και τα υπόλοιπα ματς με τον Παναθηναϊκο να χάνει στο τσακ την πρόκριση από τους αντιπάλους μας και φυσικά για τον επόμενο γύρο τυχαίνουμε τον δυσκολότερο αντίπαλο.. Τη United! Όσο για τον ημιτελικό: Αν περνούσαμε ήταν πολύ πιθανός ο εμφύλιος.

Επιστρέφουμε στις νίκες στο πρωτάθλημα και ακόμα κρατάμε τη τύχη στα χέρια μας για τη 4η θέση. Εν τω μεταξύ, ο αγώνας μας με την Μπενφίκα αναβαλλόταν για τουλάχιστον ένα τρίμηνο..

Από το πρωτάθλημα στην ουσία είχαμε παραιτηθεί, έτσι και αλλιώς φέτος η FCP & η SLB δεν πιανόταν, και ο στόχος μας πλέον ήταν το σχεδόν αδύνατο. Η κατάκτηση του Europa League και του League Cup!!

Μέρος 4ο: O Σκοπός Αγιάζει Τα Μέσα

Spoiler: show

Ο 100ος μου αγώνας ως προπονητής της ομάδας μας έβρισκε αντίπαλους της Academica. Αποφασίζω να επαναφέρω το 4-1-4-1 και παίρνουμε μια επιβλητική νίκη. Στη συνέχεια της εβδομάδας μαθαίνουμε ότι ο Andre Andre είναι υποψήφιος για Πορτογάλος παίκτης της χρονιάς στο εσωτερικό και λίγες μέρες πιο μετά χάνουμε με μεγαλειώδη ανατροπή από τη Gil Vicente.

Όμως τα δυσκολότερα ερχόταν. Ταξιδεύαμε για άλλη μια φορά στην αγαπημένη μας Αγγλία. Αυτή τη φορά για να αντιμετωπίσουμε τη Man Utd. Ήμασταν το ξεκάθαρο αουτσαϊντερ και αυτός ο δυσκολότερος μας αγώνας. Παρ 'ολα αυτά, μπήκαμε με πάθος στο γήπεδο, το παλέψαμε και καταφέραμε να κρατήσουμε το σκορ σε χαμηλά επίπεδα. Δυστυχώς δεν αποφύγαμε την ήττα με 1-0 αλλά στείλαμε χιλιάδες κουβά..

Στη συνέχεια χρησιμοποιούμε αναπληρωματικούς εναντίον της Boavista, αλλά ευτυχώς ήμασταν τυχεροί και πήραμε το τρίποντο. Σε εκείνον τον αγώνα ο Jara έσπασε το ρεκόρ των περισσότερων βραβείων mvp και το ρεκόρ των περισσότερων γκολ πρωταθλήματος σε μία χρονιά. Ρεκόρ έσπασε και ο Knezevic που έγινε ο παίκτης με τις περισσότερες ασιστ σε μία χρονιά.

Οι επόμενοι 4 αγώνες ήταν τέρμα δύσκολοι για την ομάδα. Είχαμε να αντιμετωπίσουμε κατά σειρά: Man Utd, SLB για το league cup και άλλες δύο φορές την Μπενφίκα για το πρωτάθλημα (εξ αναβολής αγώνες).

Για αρχή, με την ίδια ακριβώς εντεκάδα όπως και στον πρώτο αγώνα υποδεχόμασταν την Man Utd. Ξέραμε πως τα πράγματα ήταν παν δύσκολα, αφού αν δεχόμασταν γκολ έπρεπε να κερδίσουμε με διαφορά τουλάχιστον δύο γκολ κάτι που ήταν σχεδόν αδύνατο οπότε πηγαίναμε για το 1-0. Οι αντίπαλοι μπήκαν πολύ δυνατά και κέρδισαν πέναλτι μόλις στο 15'. Ο Januzaj πήγε να το εκτελέσει, αλλά ο Διούδης το έπιασε!!! Με την αυτοπεποίθηση μας στα ύψη κάναμε κάποιες καλές φάσεις μέχρι που ο Bernard άνοιξε το σκορ με ένα τρομερό σουτ!!! Στη συνέχεια το παιχνίδι ήταν βαρετό. Έδωσα οδηγία να παίξουμε άκρως αμυντικά και σκληρά. Αποτέλεσμα να τραυματίσουμε 3 και να στείλουμε το παιχνίδι στην παράταση, όπου ο μικρός Madeira ολοκλήρωσε τον θρίαμβο!! Φανερά πληγωμένοι οι αντίπαλοι δεν έκαναν τίποτα σοβαρό και το παιχνίδι έληξε 2-0. Μια νίκη έπος από την ομάδα μας!!! Επόμενος αντίπαλος: Frankfurt.

Όμως υπήρχε και ένας τελικός στην μέση. Η ομάδα ήταν φανερά εξουθενωμένη αλλά μπήκαμε στο γήπεδο με στόχο τη νίκη. Από την αρχή μόνο οι αντίπαλοι υπήρχαν. Εμείς δείχναμε κάποια καλά σημάδια με ωραίες πάσες και μεταβιβάσεις αλλά δεν κάναμε τίποτα σοβαρό. Η Μπενφίκα, παρότι άργησε, άνοιξε το σκορ στο 51'. Ούτε τότε ξυπνήσαμε. Οι αντίπαλοι μπορούσαν να ανεβάσουν κατά πολύ τη διαφορά, αλλά ήταν άτυχοι και συνέχισαν να είναι. Στο 73 τελειώνουν τις αλλαγές τους. Στο 83 τραυματίζεται ο Talisca. Στο 85 τραυματίζεται ο Crisante. Εμείς βγαίνουμε φουλ επίθεση και στο 87 ο Andre Andre σκοράρει. Λίγα λεπτά πιο μετά μπορούσαμε να ολοκληρώσουμε μια επική ανατροπή αλλά ο Pedersen δεν τελείωσε καλά τη φάση. Πέναλτι λοιπόν. Η ομάδα μας αρχίζει, και αρχίζει με τον πιο άσχημο τρόπο. Ο Jara στέλνει έξω το πέναλτι του. Στη συνέχεια η Benfica δεν χάνει ούτε ένα. Στο 5ο πέναλτι το σκορ ήταν 4-3, εμείς καταφέρνουμε να κάνουμε το καθήκον μας και ισοφαρίζουμε. Ο Bakker εκτελεί το πέναλτι των αντιπάλων. Η εκτέλεση ήταν καλή, αλλά ο Διούδης αποκρούει! Στη συνέχεια ο Pedersen μας βάζει μπροστά και όλα κρινόταν στον Mattei. Είχε ήδη βάλει ένα γκολ σήμερα και άμα έβαζε και ένα πέναλτι θα έδινε ελπίδες στην ομάδα του. Στοχεύει αριστερά. Ο Διούδης πέφτει στην σωστή πλευρά, αλλά δεν φτάνει την μπάλα.. γιατί είχε ήδη βγει έξω!

Η Vitoria Guimaraes κατακτάει το League Cup! Το πρώτο μου τρόπαιο στην ομάδα ήταν γεγονός. Η χαρά μου δεν περιγραφόταν, αλλά λίγες ώρες μετά αποφάσισα να το αφίσω πίσω μου και να επικεντρωθώ στο μεγαλύτερο τρόπαιο. To Europa League!

Μέχρι την έναρξη των ημιτελικών αποκτώ το δίπλωμα προπονητικής μου, ο Knezevic παίρνει το βραβείο Παίκτης του Μήνα και κάνουμε δύο κάκιστες εμφανίσεις εναντίον της SLB που παίρνει την εκδίκηση της. Λόγω της πτώσης του πρωταθλήματος στην κατάταξη μόνο οι 4 πρώτες θέσεις έβγαζαν Ευρώπη πλέον. Οι δύο πρώτες CL και οι δύο επόμενες EL. Ενώ η πρώτη τριάδα είχε ξεκαθαρίσει, η μάχη για την τέταρτη θέση με 3 αγώνες να απομένουν μετά τις 2 ήττες μας είχε πάρει φωτιά.

Πολύ πιο εύκολη στη θεωρία από τη United φαινόταν η Frankfurt και ευτυχώς ήταν και στην πράξη. Το παιχνίδι ήταν αρκετά ήρεμο, χωρίς πολλές φάσεις αλλά ήμασταν τυχεροί και πήραμε τη νίκη.

Μεσοβδόμαδα χάσαμε στο τελευταίο λεπτό το τρίποντο και τη τέταρτη θέση, αλλά ευτυχώς πήραμε άλλη μια εύκολη νίκη από τη Frankfurt και περάσαμε τελικό!!! Τελευταίο μας εμπόδιο για το τρόπαιο η Νάπολι.

Στη συνέχεια κερδίσαμε τη Penafel με 1-0 και ανεβήκαμε πάλι στην τετράδα αλλά μικρό το τίμημα αφού χάνουν τον τελικό 2 από τους πιο σημαντικούς μας παίκτες.

Ο τελευταίος αγώνας του πρωταθλήματος μας έβρισκε αντιπάλους της Pacos Ferreira και στην ουσία δεν με ενδιέφερε καθόλου. Με rotation λοιπόν το παλέψαμε αλλά δεν πήραμε τη νίκη τερματίζοντας πέμπτοι. Φυσικά αν κερδίζαμε τη Νάπολι στον τελικό θα προκρινόμασταν απευθείας στους ομίλους του CL.

H μέρα του τελικού είχε φτάσει. Οι δημοσιογράφοι για άλλη μια φορά μας θεωρούσαν φανερό αουτσαϊντερ και η διαφορά της (θεωρητικής) ποιότητας των ενδεκάδων ήταν ξεκάθαρη. Όμως όπως πάντα παίζαμε για τη νίκη. Οι ομάδες στην αρχή είναι πάνω κάτω ισάξιες. Κάναμε και εμείς φάσεις, κάνανε και αυτοί. 0-0 το ημίχρονο. Στο διάλειμμα αποφασίζω να κάνω τις 2 πρώτες αλλαγές. Miguel Machado αντί για Pedersen και Jelic αντί για Tielemans. Αρχίζει το δεύτερο ημίχρονο, βρισκόμαστε στην περιοχή της Νάπολι ο Machado & o Knezevic ανταλλάζουν πάσες και ξαφνικά ο Machado βρίσκεται τετ α τετ. Χωρίς κανείς να το καταλάβει ο μικρός ανοίγει το σκορ!! Το ηθικό μας ανεβαίνει κατά πολύ λίγα λεπτά αργότερα ο Pedersen κερδίζει και εκτελεί πέναλτι για να διπλασιάσει το σκορ. Η ομάδα παίζει μόνη της, λίγο αργότερα ο Machado θα βάλει και 2ο γκολ, ο Keita θα μειώσει αλλά ο Escassi με τρομερό γκολ θα ολοκληρώσει την σπουδαιότερη νίκη στην ιστορία της ομάδας αλλά και της καριέρας μου!!

Vit. Guimaraes 4 - Napoli 1

Η ομάδα σηκώνει το βαρύτιμο τρόπαιο στον αέρα!!!

Εγώ ανακηρύσσομαι ως ένας από τους κορυφαίους Έλληνες προπονητές και λίγες μέρες αργότερα παραιτούμαι για να αναζητήσω το επόμενο challenge.

Αχ ημερολόγιο. Αυτή η σεζόν ήταν τρομερή. Μπορεί να μην υπήρχαν λεφτά, να μην βγάζαμε 18αδα στους μισούς αγώνες και οι μισοί μας παίκτες να ήταν παλτά αλλά αγάπησα αυτή την ομάδα όσο τίποτα άλλο στον χώρο της προπονητικής. Ειδικά την χρονιά που μας πέρασε κάναμε εμφανίσεις που δεν θα μπορούσα ούτε να ονειρευτώ, όπως η νίκη μας στον τελικό. Δυστυχώς όμως η ομάδα έφτασε το ταβάνι της πιστεύω. Διάκριση στο πρωτάθλημα είναι αδύνατη στο κοντινό μέλλον. Κατάφερα να φτάσω την ομάδα στο υψηλότερο σημείο της και αποφάσισα να παραιτηθώ γιατί οι επόμενες σεζόν δεν θα είναι σαν αυτή και δεν ήθελα να απογοητευτώ ο ίδιος αλλά και οι οπαδοί που θα είχαν υψηλές απαιτήσεις πλέον. Όλα ήταν φανταστικά στην Πορτογαλία, αλλά πάμε για άλλα..

Τα λέμε ημερολόγιο.

----------------------------

Το 2ο μέρος της ιστορίας τελείωσε.

Το τρίτο και τελευταίο μέρος με 10-12 κεφάλαια αρχίζει μετά τις διακοπές του Πάσχα!!

Ευχαριστώ όσους με παρακολουθείτε!!

----------------------------


ΥΓ. Ελπίζω να σας άρεσε αυτός ο εναλλακτικός τρόπος παρουσίασης. Αν θέλετε μπορείτε να μου πείτε τις απόψεις σας..

[georgekolokotronis]

Ωραιος !!! Μεγαλη καψα το ολο σειβ οπως εξελίχτηκε !! Σε ζηλευω. Παμε για αλλες πολιτείες τωρα !!!


Sent from Anfield

[fmaras]

1 μήνας μετά...



Λοιπόν, ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο χρόνος μου είναι περιορισμένος. Και θα συνεχίσει να είναι για αρκετό καιρό. Όμως, δεν θα μπορούσα να αφήσω την ιστορία με ένα τέτοιο απότομο τέλος. Από τη στιγμή που άρχισα έβαλα ως στόχο ένα κανονικό και αξιοπρεπές φινάλε και αυτό θα σας παραδώσω. Είχα σκοπό, βέβαια, στο τρίτο μέρος της ιστορίας να βάλω κάποια στοιχεία μεταφυσικού αλλά αυτό πλέον δεν μπορώ να το κάνω. Στο τρίτο μέρος της ιστορίας ο μεγάλος προπονητής/κυνηγός μεταφυσικών πλασμάτων Αλέξανδρος Ζαμπολίδης θα σας εξιστορήσει τις 2 επόμενες του σεζόν ως προπονητής. Η αφήγηση θα είναι σε στυλ του φινάλε του δεύτερου μέρους και δεν ξέρω σε πόσα posts/κεφάλαια θα την χωρίσω. Το σίγουρο είναι ότι θα τη κάνω.

Σας ευχαριστώ πολύ για την αναμονή.

Episodes:

Spoiler: show

Εισαγωγή
Season 1
1 - Τριγυρνόντας Στα Σοκάκια
2 - Τα Παλικάρια της Liptovsky Mikulas
3 - O Προημιτελικός Και Ο Τελικός
4 - Αναζητώντας Το Θαύμα
5 - Τέλος(;)
6 - Ώρα Για Νέες Περιπέτειες
7 - The Start Of A New Era
8 - Και Ο Κολιός Τον Αύγουστο
9 - Θλάσεις, Κακώσεις Και Άλλα Πολλά
10 - Inside The Paranormal
11 - Νon-Stop Επιτυχίες
12 - Holidays Are Coming
13 - Winder Holidays
14 - Πώς Πέρασα Τις Διακοπές Του Χειμώνα;
15 - Πίσω Στη Ρουτίνα
16 - Last Days In Slovakia pt.1
17 - Last Days In Slovakia pt.2
18 - Last Days In Slovakia pt.3
19 - Last Days In Slovakia pt.4
20 - Στη Χώρα του Άι-Βασίλη
21 - Φινλανδοί Super Stars
22 - Πιο Πάτος Πεθαίνεις
23 - Let The Games Begin
24 - Λίγα Τα Ψωμιά Μου
Season 2
1 - Κάνω Comeback
2 - Back In Action
3 - Εντατικά Μαθήματα Πορτογαλικών
4 - Μη Σταματάς ή Inspector Gadget
5 - Inside The Paranormal vol. II
6 - The Pursuit Of Happiness
7 - Το Παιχνίδι Των Κατασκόπων
8 - Ποιός Είναι Ο Μυστήριος Αλέξανδρος Ζαμπολίδης;
9 - Που Είναι Οι Παίκτες οέο; ή Το Παιχνίδι της Δημοσιογραφίας
10 - Vitoria Guimaraes (and Fernardo Torres) Reborn
11 - Τα Τελειώματα Του Τον Προδίδουν
12 - Υποψίες
13 - Δε Θέλω Τρίτος Πια Να'μαι...
14 - Πρωταθλητισμός!
15 - I'll Find You...
16 - ...And I'll Kill You
17 - Σφήνα
18 - Η Μεγάλη Παραίτηση
19 - Φωτιές
20 - CSI Guimaraes
21 - Φωτιές vol. II
22 - Final 4
23 - Happy Hour
24 -18/19

[vorxis]

Αντε και περιμεναμε οι φανατικοι υποστηρικτες σου!
Δωσε ενα τελος να αρμοζει, κανε μια εξοδο μεγαλη!

[migeo]

Άντε μπράβο, αμαρτία να τελείωνε έτσι τόσο ωραία ιστορία.

[fmaras]

Spoiler: show

Σας ευχαριστώ για την υποστήριξη!!

1 - 19/20

Ημερολόγιο, γεια σου. Ξανά. Η ημερομηνία σήμερα είναι 23 Ιουνίου 2021. Δηλαδή, πέρασαν περίπου 2 χρόνια από την τελευταία φορά που έγραψα. Από τότε άλλαξαν πολλά. Με τη δουλειά μου ως μυστικός πράκτορας δεν ασχολήθηκα ξανά, αλλά δεν θα μπορούσα να αφήσω τον χώρο της προπονητικής. Τι κάνω τώρα; Ή μάλλον τι έκανα πριν σε ανακαλύψω σε μια γωνιά στην αποθήκη; Ετοιμαζόμουν για τον γάμο μου. Ναι ημερολόγιο. Παντρεύομαι. Ήρθε η ώρα να σοβαρευτώ μάλλον. Τέλος πάντων από την αρχή εδώ έγραφα μόνο για τις εμπειρίες μου στη δουλειά μου οπότε δεν θα αναλύσω τη σχέση μου. Απλά τα λεπτά δεν περνάνε οπότε σκέφτηκα γιατί να μην αναλύσω τα τελευταία δύο χρόνια μου for old times sake. Δεν βρήκα λοιπόν κάποιον λόγο οπότε να πως πέρασα τους τελευταίους 24-25 μήνες.


Μέρος 1ο: Don't Worry, Be Happy!

Spoiler: show

Ήμουν για αρκετό καιρό χωρίς δουλειά. Έκανα κάποιες αιτήσεις, μου έκαναν σύλλογοι προτάσεις από μόνοι τους και πάει λέγοντας. Οι πιο ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις που έδωσα ήταν για τη Milan, τη Zenit και την Arsenal. Οι δύο πρώτες μου προσέφεραν συμβόλαιο αλλά το αρνήθηκα λόγω τής κακής οικονομικής κατάστασης της πρώτης και του κακού πρωταθλήματος στο οποίο βρίσκεται η δεύτερη. Η Arsenal δυστυχώς δεν μου προσέφερε συμβόλαιο, αλλιώς θα δεχόμουν χωρίς σκέψη. Η άλλη ομάδα που μου έκανε κλικ ήταν η Gladbach. Βγήκε Europa, είχε καλά οικονομικά, ποιοτικό ροστερ και αν συνέχιζα τις υπερβάσεις μπορούσα να την βγάλω στην πρώτη τριάδα. Η διοίκηση με ήθελε, εγώ τους ήθελα, οπότε έγινε επίσημο.

Η ομάδα δεν στόχευε ψηλά. Και αυτό με βοηθούσε αρκετά.. Επιπλέον, το ροστερ ήταν αρκετά καλό. Η επιθετική δυάδα με Borini και Jovic αναμενόταν να πετάει φωτιές, το τέρμα μας ενέπνεε εμπιστοσύνη, ο Korb θα βοηθούσε την άμυνα και ο Prib ήλπιζα να φανεί χρήσιμος.

Αποφάσισα στη νέα μου ομάδα να αλλάξω τις τακτικές μου. Αποφάσισα να παίζω με γρήγορο ρυθμό και απώτερο σκοπό να ελέγχω το παιχνίδι. Για αυτό δημιούργησα δύο τακτικές. Η πρώτη είναι καθαρά επιθετική, ενώ η δεύτερη μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και για άμυνα σε δύσκολα παιχνίδια.

Η ομάδα είχε ποιότητα, όπως έγραψα και πιο πάνω. Όμως αυτό δεν σημαίνει πως δεν χρειαζόταν προσθήκες. Λεφτά, για πρώτη φορά, υπήρχαν (γύρω στα 20Μ) και χρησιμοποιήθηκαν καταλλήλως. Ως δανεικός ήρθε ο ελπιδοφόρος Bakkali για αλλαγή κυρίως. Ο Αcquah ήταν η δεύτερη μας μεταγραφή και περίμενα πολλά από αυτόν. Τέλος, για την άμυνα αποκτήθηκε ο πολύ καλός Ogbonna, o οποίος τραυματίστηκε στη πρώτη του προπόνηση.

Στους πρώτους δύο αγώνες του πρωταθλήματος δείξαμε πολύ καλά σημάδια. Κερδίσαμε με 2-0 τη Mainz και τη Hertha. Από τις δύο αυτές νίκες κράτησα το μεγάλο ταλέντο του Borini που μετέτρεψε τον αγώνα με την Hertha σε one-man show.

[Δεν έβγαλα screenshots για τα δύο πρώτα παιχνίδια.. ]

Στη συνέχεια μαθαίνουμε τον όμιλο μας για το EL και παίζουμε εναντίον της Karlsruhe. Ο Borini ήταν ορεξάτος και χάρη στο χατ-τρικ του παίρνουμε τη νίκη με 3-1. Πολύ καλή μέχρι τώρα η ομάδα, αλλά απογοητευτικό το κεντρικό αμυντικό δίδυμο.

Στον επόμενο αγώνα βρίσκαμε απέναντι μας την Bayern. Με νίκη θα φεύγαμε με σημαντικό προβάδισμα στην κορυφή. Πατάμε πολύ καλά στο γήπεδο. Πιέζουμε αρκετά τους Βαυαρούς και ο Borini θα καταφέρει να το παστελώσει. Όμως, κάποιες φορές θέλεις και τύχη. Παρ'ότι τους παίζαμε μονότερμα ένα ηλίθιο πέναλτι θα τους δώσει την ευκαιρία να ισοφαρίσουν και αργότερα να βάλουν άλλα 3 γκολ τουλάχιστον, αλλά ευτυχώς ο Sommer ήταν τρομερός. Τελικό αποτέλεσμα: 1-1.

Μεσοβδόμαδα θα περάσουμε αέρας από τη Ρωσία με τον Borini και τον Jovic να με κάνουν να τους αγαπάω ακόμα πιο πολύ. Στο πρωτάθλημα αντίπαλος μας ήταν η Dortmund. Θέλαμε να κερδίσουμε τη 1 από τις 2 κυρίαρχες ομάδες τουλάχιστον και μπήκαμε από την αρχή επιθετικά. Καταφέραμε να τους πιέσουμε και αυτούς, ελέγχαμε το παιχνίδι, αλλά όπως έγραψα και πιο πάνω κάποιες φορές θέλεις και τύχη. Μια λάθος πάσα του Dominguez θα βγάλει τον Werner μόνο του με το τέρμα στο 91' (!!!!) και με το μόλις 3ο σουτ της ομάδας θα πάρουν τη νίκη. Μετά το τέλος του αγώνα όλοι οι παίκτες ήταν ράκος ψυχολογικά. Μοναδικό αντίδοτο μια μεγάλη νίκη ενάντια της overachiving Koln. Αλλά τζίφος. Με τον Borini να βαριέται να περπατήσει, ο Jovic πήγε να πάρει το παιχνίδι στα χέρια του αλλά δεν τα κατάφερε. Ήττα με 3-2. Περισσότερο ράκος η ομάδα. Ψάχναμε αντίδοτο στην επόμενη αγωνιστική με αντίπαλο τη St. Pauli. Και.... ΚΛΑΡΙΝΟ! Η ομάδα χαμογελάει και πάλι και ετοιμάζεται να χτυπήσει τα πάντα.

Μέρος 2ο: Ηθικόν Ακμαιότατον. Not.

Spoiler: show

Μετά την ανύψωση του ηθικού των παικτών είχα υψηλές ελπίδες για την συνέχεια. Ήξερα ότι η ομάδα μπορούσε να χτυπήσει το πρωτάθλημα και το κύπελλο αν παίζαμε όπως μπορούμε. Αποφάσισα να αφήσω το EL στη τύχη του, αφού όχι μόνο δεν ενδιαφέρει τη διοίκηση αλλά ούτε εμένα. Προτιμούσα να έχω φρέσκους τους παίκτες μου στις τελευταίες αγωνιστικές παρά κουρασμένους όπως τη προηγούμενη σεζόν.

Το Europa League μπορεί να μην μας ενδιαφέρει, αλλά χωρίς να θέλω να ρεζιλευτούμε χρησιμοποιώ τους βασικούς και παίρνουμε τη δεύτερη μας νίκη, χάρη στη φανταστική εμφάνιση του κέντρου μας. Όμως τραυματίστηκε ο Jovic... Σε αυτό το σημείο σκέφτηκα ότι θα προτιμούσα να ρεζιλευτούμε από το να παίζουμε έτσι. Αλλαγή συστήματος, λοιπόν, κόντρα στο Αννόβερο. Ευτυχώς δεν επηρεαστήκαμε καθόλου και χάρη στον Marinez πήραμε μια άνετη νίκη 1-3. Αλλά, always look on the dark side of life....

No Borini, no Jovic, no party. O Μartinez έκανε φιλότιμες προσπάθειες, αλλά για βασικός δεν κάνει. Έχει βοηθήσει πολλές φορές ως αλλαγή αλλά αυτό ήταν too much. Εν τω μεταξύ, ο Ogbonna αποδεικνύεται κάκιστος. Μεσοβδόμαδα παίζαμε με τη Sociedad, αλλά who gives a shit?

Ευτυχώς μετά ακολουθούσε διάλειμμα λόγω εθνικών, οπότε στον αγώνα με τη Frankfurt ήμασταν 100% ετοιμοπόλεμοι. Αρχίζουμε πολύ δυνατά. Γκολ ο Dominguez, γκολ και ο Jovic, γκολ και ο Borini λίγο πριν τελειώσει το πρώτο ημίχρονο. Αρχίζει το δεύτερο, μου λέει ο βοηθός άλλαξε τον Borini είναι κουρασμένος, λέω κάτσε να βάλει άλλο ένα γκολ να πιάσει τον πρώτο σκόρερ. Βάζει και άλλο. Λέει ο βοηθός άλλαξε τον τώρα θα τον χρειαστούμε και σε άλλα ματς, λέω κάτσε να βάλει άλλο ένα να είναι μόνος στη κορυφή. Βάζει και άλλο ένα. Λέει ξανά ο βοηθός άλλαξε τον τώρα, λέω κάτσε να βάλει και ένα τέταρτο. Ε μπράβο μαλ_κα. 5-0 το αποτέλεσμα, η μισή μας ομάδα στην ενδεκάδα της εβδομάδας, άλλα εγώ έκλαιγα μόνος μου στο κέντρο του γηπέδου.

Στη συνέχεια παίζαμε με τη Koln για το κύπελλο και θέλαμε να κερδίσουμε για να δείξουμε ότι δεν είμαστε ομάδα του ενός παίκτη. Κυριαρχούμε στο γήπεδο, σκοράρουμε, ισοφαρίζουν, σκοράρουμε ξανά, ισοφαρίζουν ξανά, πάμε παράταση, κερδίσουμε μούφα πέναλτι και 3-2. Κερδίζουμε τη πρόκριση. Λένε ότι οι μεγάλοι παίκτες αφήνουν μεγάλα κενά. Αυτό το διαπιστώσαμε και μόνοι μας στον επόμενο αγώνα που δεν μπορούσαμε με τίποτα να σπρώξουμε την μπάλα στα δίκτυα. Καλά... Σχεδόν με τίποτα. Δύσκολη νίκη με 0-1 ενώ οι αντίπαλοι παίζανε με 10. Εν τω μεταξύ, στον αγώνα της Πέμπτης η Sociedad είχε όρεξη για μπάλα, αλλά εμείς δεν είχαμε.

Ο επόμενος μας αγώνας για το πρωτάθλημα ήταν εναντίον της Wolfsburg. Στην κατάσταση που βρισκόταν η ομάδα δεν μας έδινα ελπίδες και εκείνος ο αγώνας είχε πολλές πιθανότητες να γίνει η ταφόπλακα μας. Αλλά όχι. Αρνηθήκαμε να χάσουμε. Τους κοιτάμε στα μάτια και τους ρίχνουμε 3. We are back baby, but not for long... Σε περίπτωση που αναρωτιέσαι ημερολόγιο, οι αντίπαλοι μας μόλις βγήκαν από τη ζώνη του υποβιβασμού. Για τέτοια ομαδάρα μιλάμε. Συνεχίζουμε να μην νοιαζόμαστε για το Europa, αλλά εναντίον της Rubin θέλαμε μια νίκη για να κερδίσουμε αυτοπεποίθηση. Δυστυχώς η αστοχία μας δεν το επέτρεψε αυτό.

Σε εκείνο το σημείο είπα τέρμα τα ψέματα. Ο 200στος μου αγώνας ως προπονητής ήταν και ο πιο σημαντικός μου με τη Gladbach. Αντίπαλος μας η Schalke. Αλλάζουμε το σύστημα μας και βασιζόμαστε στις αντεπιθέσεις μας. Μπαίνουμε στο γήπεδο πετώντας. Κερδίζουμε 2-0 από το 20' και η άμυνα μας κάνει μια, παραδόξως, σχεδόν άριστη εμφάνιση. Μέχρι που περνάει η μια ώρα παιχνιδιού. Λάθος πάσα του Sommer, κλέβει ο Draxler. 2-1. Εντάξει το έχουμε, δεν γίνεται με μια φάση να γυρίσουν το ματς. Όμως γινόταν. Λάθος πάσα του Α-Θ-Λ-Ι-Ο-Υ Ogbonna στον Sommer, κλέβει ο Sanchez. 2-2. Οι αντίπαλοι δεν ξαναφάνηκαν σε όλο το ματς. Ούτε εμείς. Οι παίκτες χωρίς κουράγιο, φεύγουν από τον αγωνιστικό χώρο και την επόμενη μέρα αποφασίζω να προσπαθήσω να κάνω τα πράγματα καλύτερα, αλλά μάταια.

Η έλλειψη φιλοδοξιών που έδειξαν οι παίκτες με απογοήτευσε πολύ, συγκριτικά με τους παίκτες μου στη Guimaraes. Πλέον είχα φτάσει σε σημείο να αμφιβάλλω για το αν θα πετύχουμε θετικό αποτέλεσμα σε όλον τον Δεκέμβριο.

Winter was coming και αυτό μόνο ανησυχία μας προκαλούσε..

Μέρος 3ο: Σκιές

Spoiler: show

Σε αυτό το σημείο ημερολόγιο θέλω να κάνω μια μικρή ανακεφαλαίωση πριν συνεχίσω. Θέλω να γράψω τι έχω δει μέχρι τώρα από την ομάδα: Στην αρχή της χρονιάς που δεν υπήρχαν προβλήματα παίζαμε φοβερά. Επιθετική "αναρχική" τακτική, οι παίκτες άλλαζαν συνεχώς ρόλους, προωθημένες μπαλιές, φοβεροί αυτοματισμοί. Γενικά ομάδα για πρωταθλητισμό. Στη συνέχεια σταθήκαμε άτυχοι λόγω των πολλών τραυματισμών σημαντικών παικτών. Είχε έρθει μια δύσκολη περίοδος την οποία έπρεπε να περάσουμε για να δείξουμε ότι έχουμε μέταλλο και ότι μπορούμε να καταφέρουμε πολλά. Αλλά δεν το κάναμε. Κατά τη διάρκεια των δύσκολων περιόδων οι παίκτες έδειξαν τις αδυναμίες τους. Μου έδειξαν ότι πρέπει πάντα να εξαρτιούνται από την επίθεση, ότι μπορούμε να κερδίσουμε μόνο μικρότερους αντιπάλους και το πιο σημαντικό από όλα ότι δεν έχουν φιλοδοξίες. Ο στόχος είναι και θα είναι να βγαίνουν Europa League. Άσχετα που πριν τους τραυματισμούς βρισκόμασταν στην πρώτη τριάδα άνετα, άσχετα που θα μπορούσαμε να κερδίσουμε τη Bayern. Ίσως να έκανα και εγώ κάποια λάθη στους τελευταίους 1-2 μήνες. Ίσως το εναλλακτικό σύστημα να έφταιγε. Δεν μπορούσα να ήμουν σίγουρος. Μπορούσα να δοκιμάσω βέβαια αλλά δεν το έκανα για τους χ, ψ λόγους. Αυτό για το οποίο ήμουν σίγουρος ήταν ότι ήμουν απογοητευμένος από την ομάδα σε μεγάλο βαθμό και ήθελα να βελτιωθούμε πριν τις διακοπές.

Με αυτά τα ολίγα αρχίζει η αγωνιστική δράση: Πρώτη καλή εμφάνιση του Ogbonna και πρόκριση στους 8 του κυπέλλου. Στον επόμενο αγώνα ήμασταν φιλοξενούμενοι της Leverkusen. Πολύ καλή η άμυνα μας στον αγώνα, αλλά κακή η επίθεση. Ο Jovic δεν μπόρεσε να παίξει λόγω κόπωσης και ο Martinez έδειξε για άλλη μια φορά ότι δεν είναι για πολλά. Προβληματική η εικόνα του τελευταίου 10λέπτου που παρ'ότι κυνηγούσαμε γκολ καθόμασταν και τους περιμέναμε στην περιοχή. Ίσως το τελικό 1-1 να ήταν δίκαιο.

Η επόμενη μας μάχη θα καθόριζε το μέλλον μας στην Ευρώπη. Νίκη εναντίον της Anderlecht και πρόκριση, Χ2 και αποκλεισμός. Χωρίς να είναι πολύ σημαντικός αγώνας για εμάς, αλλά με τη βασική μας ενδεκάδα παλέψαμε για τη νίκη και ίσως να μπορούσαμε να την πάρουμε αν παίζαμε κάπως καλύτερα. Χάσαμε 2-1 με ανατροπή και, κακά τα ψέματα, το αξίζαμε και με το παραπάνω. Εν τω μεταξύ, ο Borini είναι φουλ έτοιμος να επιστρέψει στα γήπεδα εναντίον του Αμβούργου. Όσο ενθουσιασμένος ήμουν πριν την έναρξη του αγώνα, άλλο τόσο απογοητευμένος/νευριασμένος ήμουν κατά τη διάρκεια του σε σημείο που σκέφτηκα μέχρι και να παραιτηθώ. Όμως ο Blaczcykowski δείχνει το ταλέντο του και με μια φανταστική ενέργεια θα δώσει ένα έτοιμο γκολ στο Borini στο 88'. Αυτό το γκολ άλλαξε εντελώς την άποψη μου για την ομάδα. "Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε!!!" Ο τελευταίος αγώνας του πρώτου μισού ήταν πολύ κρίσιμος. Αντίπαλος μας η ουραγός Stuttgart. Χρειαζόμασταν άνετη νίκη με πολλά γκολ για να ανέβει το ηθικό μας και με μια σωστή προετοιμασία και 1-2 προσθήκες τον Ιανουάριο να ανεβούμε πολύ. Δυστυχώς όμως η ομάδα απογοητεύει ξανά. Η νίκη ήρθε, άλλα όχι όπως το θέλαμε. Ο Borini δεν θυμίζει σε τίποτα τον παλιό καλό εαυτό του και πρέπει οπωσδήποτε να προετοιμαστεί σωστά στο χειμερινό διάλειμμα. Η ομάδα βρισκόταν σε συνεχή κατήφορο. Αν παίζανε οι παίκτες μου σε αυτήν την κατάσταση εναντίον των ίδιων στην κατάσταση που βρισκόταν στην αρχή της χρονιάς θα είχαν χάσει τουλάχιστον με 5 γκολ διαφορά.

Όμως δεν θα μπορούσα να μην έχω μερίδιο σε όλο αυτό. Δεν θα μπορούσα να απαιτήσω από τους παίκτες να γίνουν καλύτεροι ενώ εγώ κάθομαι και απολαμβάνω την ζεστή μου σοκολάτα δίπλα στο τζάκι βλέποντας το χιόνι από το παράθυρο μου. Λαμβάνω δράση λοιπόν. Πουλάω όποιον παίκτη της Α' ομάδας δεν χρησιμοποιήθηκε ούτε 1 λεπτό σε επίσημο στη διάρκεια της χρονιάς (ήταν πολλοί..) και τον άθλιο Ogbonna για να ανέβει το σχεδόν μηδαμινό μεταγραφικό μπάτζετ. Χρειαζόμουν επειγόντως έναν ΚΑΛΟ κεντρικό αμυντικό και ήλπιζα ότι τον βρήκα στο πρόσωπο του ελπιδοφόρου Franco Castro. Τα φιλικά τα δίνω στο βοηθό μου και ετοιμάζω ενδεκάδα για την επιστροφή μας με αντίπαλο τη Hertha. Ο ήλιος έλαμπε, τα πουλάκια κελαηδούσαν και ετοιμαζόμασταν να επιστρέψουμε στις παλιές μας εμφανίσεις. Ή μάλλον όχι..

Σε εκείνο το σημείο δεν ήξερα πως να αντιδράσω, μάλλον είχα συνηθίσει οι ομάδες μου να κάνουν την υπέρβαση και δεν το άντεξα.. Ένα αυτό, ένα και η απογοητευτική PSG που απέλυσε τον προπονητή της. Δεν θέλει πολύ ο άνθρωπος.. Θα την κάνει την αίτηση.

Έτσι που λες ημερολόγιο.. Με απέλυσαν!

Ποιον; Εμένα!

--------------------------------------------





Grand Finale:
Part 1 Date: 1/6
Part 2 Date: 16/6